Honey and Mumford Learning Styles

W tym modelu, opisanym dokładnie w publikacji P. Honeya i M. Mumforda The Manual of Learning Styles6, odmienne jest nazewnictwo stylów uczenia się7.

Activist (podstawowy eksperyment)

* Preferuje uczenie się przez działanie ponad czytanie instrukcji;
* Lubi nowe doświadczenia i aktywność;
* Często wybiera pracę w grupie;
* Ceni sobie wymianę myśli i weryfikowanie pomysłów;
* Jego siła tkwi w otwartości myślenia i entuzjazmie.

Reflector (analiza)

* Preferuje pozostawanie w cieniu i obserwację;
* Dąży do zgromadzenia możliwie dużej ilości informacji przed podjęciem decyzji;
* Zamiast gwałtownych reakcji woli uzyskać ogólny obraz sytuacji będący sumą własnych minionych doświadczeń i spostrzeżeń innych osób;
* Jego siła tkwi w drobiazgowym gromadzeniu danych i ich analizie w celu doprowadzenia do konkluzji.

Theorist (synteza, stawianie hipotez)

* Preferuje adaptację i integrację wszystkich obserwacji w postaci teorii lub ram działania;
* Łatwo odnajduje związki pomiędzy poszczególnymi spostrzeżeniami i obserwacjami;
* Nową wiedzę łączy z własnymi teoriami, zadając pytanie, jak pasują one do nich;
* Jego siła polega na tym, że przy próbie rozwiązywania nowego problemu wykorzystuje krok po kroku istniejące informacje.

Pragmatist (zastosowania)

* Zawsze szuka nowych pomysłów, które mógłby wprowadzić w życie;
* Podstawowym kryterium oceny teorii jest możliwość ich potencjalnego praktycznego wykorzystania;
* Siłą tego typu osób jest łatwość korzystania z nowych idei i wprowadzania ich do codziennej pracy.

Metodologia ta została z powodzeniem wykorzystana w badaniach stylów uczenia się w ramach studiów BSc w zakresie Computing Scheme na University of Glamorgan w Wielkiej Brytanii.