Krzysztof Małek, II rok, turystyka historyczna
Opis obrazu
„Janki w Kazimierzu” to obraz polskiego malarza żydowskiego pochodzenia, który tworzył pod wpływem nurtu zwanego jung idysz. Powstał on około roku 1920. Został namalowany na płótnie o wymiarach 60x40 cm techniką olejną metodą impast. Obecnie dzieło jest wystawiane w pałacu Mieroszewskich w Będzinie.
Obraz przedstawia scenę rodzajową. Jest popołudnie, ponieważ cień rzucany przez wszystkie obiekty znajduje się niemal pod nimi. Przeważają barwy ciepłe: czerwienie, pomarańcze, żółcie i brązy. Kompozycja obrazu jest otwarta, zaś pespektywa zbieżna. Pociągnięcia pędzla są wyraźnie zaznaczone farbą, zaś całość tworzy wrażenie widoku zza zakurzonej szyby.
Na pierwszym planie tego dzieła znajduje się koń zaprzęgnięty do furmanki. Ssak ów jest maści białej z łbem zanurzonym w treptuchu. Za nim stoi wóz. Jest on czterokołowy z drewna w kolorze zielonym na zewnątrz. Ma żółte oparcie. Z pod farb gdzieniegdzie przebija naturalna powierzchnia. Zarówno zwierzę jak i wóz stoją na piaszczystym klepisku, którego powierzchnię na drugim planie ograniczają budynki, inny wóz oraz brama.
Na drugim planie z lewej strony obrazowej znajduje się drewniany piętrowy dom o spadzistym dachu, którego powierzchnia wykracza poza górną część malunku. Widać jego fronton, którego część znajduje się poza ramą dzieła zaś widoczny koniec sięga niemal środka dzieła. Część parterowa, która jest dla nas widoczna została pomalowana na czerwono. Na omawianym poziomie widać ciemno czerwone drzwi, po bokach których są otwarte okna. Nad nimi znajdują się białe pola, których górna część jest pochylona w stronę klepiska. Pierwsze piętro oraz dach nie posiadają okien, a drewno z którego są wykonane nie mają zabezpieczenia w postaci farby. Na dachu widać ciemno blado zielone plamy.
Obok budynku znajduje się otwarta, czerwona brama. Pomiędzy skrzydłami widać ciemnobrązowy prześwit. Nad bramą w oddali widać część dwuspadzistego dachu oraz część ściany oddzielającej dwie części dachu. Obok bramy stoi drewniany wóz naładowany do granic możliwości czymś bordowym. Po lewej stronie wozu stoją dwa szarozielone pojemniki. Za nimi znajduje się biały dom o dwuspadzistym dachu, który jest niewidoczny. Na nim znajduje się biały komin. Część ściany, ograniczonej od dołu małym oknem, od góry dachem, z boku drugim, nieco większym oknem tworzy trójkątną, drewnianą część. Przed domem widać część zaniedbanego budynku gospodarczego, który rzuca mały cień na biały dom oraz zasłania część większego z okien. Pomiędzy budynkiem z czerwonym parterem a białym budynkiem z drewnianą wstawką oraz nad bramą i fragmentem dachu dwuspadowego, do ¾ długości komina widać ciemnozielony pejzaż, który nie ma wyraźnie zarysowanych kształtów. Reszta obrazu, ponad pejzażem i dachami, tworzy błękitno-białe niebo.