Obraz stworzył Alexandre Seon - francuski artysta, ilustrator i dekorator w 1896r.
Na pierwszym planie tego obrazu widać leżącego, rozpaczającego Orfeusza. Trzyma on przy sobie lirę. Twarz zasłania ręką, jednak mimo to widać, że jest bardzo smutny. Półnaga postać leżąca na plaży, zasłonięte ma tylko nogi długą, niebieską chustą. Widać, że nad czymś rozmyśla, jest samotny. Nieopodal znajdują się stosy kamieni. Za nim widać morze, niebo oraz ścianę skalną. Obraz jest w barwach jasnych, przeważają odcienie żółci.
Widok rozpaczającego Orfeusza skłania mnie do rozmyślań. Wprowadza w nastrój zadumy oraz sprawia, że odczuwam smutek razem z nim.
Pierwszy plan prezentuje omdlonego młodego lirnika, leżo on bezwładnie na zgniłozielonej trawie. Przed i za postacią znajdują się małe czarne fragmenty skał. Mężczyznę osłania od bioder jasna szata. Złote loki młodzieńca zdobi laurowy wieniec. Tło stanowi tafla wody, w której zanurzone są pojedyncze głazy. Szaro-bure niebo nadaje obrazowi przygnębiający nastrój. Dominują barwy szarości, zieleni, granatu.
Obraz stworzył Alexandre Seon-francuski artysta, ilustrator i dekorator w 1896r.Na pierwszym planie widać leżącego na plaży ,półnagiego Orfeusza trzymającego lirę w ręce. Tylko nogi ma zasłonięte niebieską szatą. Twarz zasłania ręką. Jest smutny, osamotniony i bezradny. Najprawdopodobniej tęskni za swoją zmarłą żoną Eurydyką. Orfeusz leży na piasku ,tuż za nim widać kamienne skały, natomiast obok niego rozciąga się morze. Obraz utrzymany jest w barwach szarości i żółci tylko morze i chusta dodają odcienia błękitu.
Autorem obrazu pt. ,, Rozpacz Orfeusza'' jest Alexandre Seon. Jego dzieło pochodzi z 1896 roku, czyli schyłku XIX wieku.
Artysta w niezwykły sposób zaczarował chwilę wyjścia mitologicznej postaci z mrocznego Hadesu i uwiecznił zrozpaczonego Orfeusza po utracie ukochanej żony.
Pierwszy plan prezentuje omdlonego z żałości młodego lirnika. Leży on bezwładnie na zgniło-zielonej trawie, przed wrotami państwa cieni. Przed i za postacią znajdują się małe czarno-brunatne odłamy skalne.
Półnagiego mężczyznę osłania od linii bioder szafirowa, delikatna szata. śpiewak tuli lewą ręką lirę tak, jakby bał się, że ktoś mu ją odbierze. Prawym przedramieniem osłania oczy przed okrutnym i złym światem. Z lekko uchylonych ust Orfeusza płyną zażalenia i westchnienia pełne cierpienia. Złote loki młodzieńca zdobi laurowy wieniec - symbol poetów.
Tuż za plecami młodzieńca znajdują się, jakby zamknięte przed momentem piekielne wrota. Napełniają one widzów grozą i poczuciem niepewności.
Tło stanowi tafla wody, w której zanurzone są pojedyncze głazy.
Szaro- bure sklepienie nieba w pełni oddaje przygnębiający nastrój dzieła.
Artysta zinterpretował mitologiczny temat bardzo wymownie i skorzystał z zimnej palety barw. Dominują tu szarości, zielenie, granaty. Takie zestawienie kolorów odpowiednio oddziaływuje na odbiorcę, tworząc tajemniczy klimat.
Dzieło Alexandre Seon'a niezbyt mi się podoba, mimo tego, że namalowane jest ciekawie i z pasją. Myślę, że za parę lat docenię tematykę i nastrój obrazu.