Opisywany przeze mnie obraz to ”Walka św. Jerzego ze smokiem”. Jego autorem jest włoski malarz Paolo Uccello.
Na obrazie przedstawiona jest scena zabijania smoka, przez św. Jerzego. Akcja rozgrywa się przed jaskinią smoka, która widoczna jest w tle obrazu, po lewej stronie. Jedną z głównych postaci obrazu jest jego tytułowy bohater, czyli św. Jerzy. Siedzi on na białym rumaku, który ma czerwoną uprząż i czerwone siodło. Rycerz ubrany jest w srebrzystą zbroję. W prawej ręce trzyma kopię, która wbita jest w paszczę smoka. Rycerz namalowany jest po prawej stronie obrazu. W centrum obrazu, przed jaskinią, namalowany jest śmiertelnie zraniony, zielony smok. Zwierzę jest ogromne, ma długi kręcony ogon. Gad ma dwa duże skrzydła, na których namalowane są biało-niebieskie i czerwono-niebieskie obręcze. Z jego paszczy spływa krew. Obok smoka stoi przywiązana do jego nogi królewna – córka króla z pobliskiego miasta. Niewiasta jest szczupła i blada. Jej suknia jest błękitno-różowa. Na jej blond włosach połyskuje złota korona. Królewna ma czerwone buciki z ostrym szpicem. Jej postać znajduje się po lewej stronie płótna.
Obraz namalowany jest ponurymi barwami. W tle obrazu dominuje granat, szarość i czerń. Na tle tych ciemnych barw wyróżnia się biały koń i obie postacie ludzkie.
Mimo radosnego tematu, jakim jest zwycięstwo dobra nad złem, obraz robi na mnie ponure wrażenie.

Przede mną widnieje malowidło Paolo Uccello?a pt. ?Święty Jerzy ze smokiem?. Autor dzieła, z pochodzenia Włoch, uważany jest za twórcę perspektywy, o czym świadczyć może opisywany przeze mnie obraz.
Na pierwszym planie widzimy trzy postacie ? wręcz wygłodzoną kobietę, strasznego smoka i odważnego mężczyznę na białym rumaku. Uwięziona dama o blond włosach ubrana jest w ciągnącą się po ziemi niebiesko - różową suknię. Na nogi założyła charakterystyczne czerwone buty. Wyróżnia się szczupłą sylwetką i bladą cerą. Tuż obok niej, przed jaskinią stoi potężny, zielony smok, który zapewne zniszczył okolicę. Widać długi, kręcony ogon. Zwierzę posiada dwa skrzydła a na nich błękitno ? białe i czerwono ? niebieskie okręgi.
Z paszczy spływa krew. Jest to efekt celnego uderzenia piką mężczyzny ubranego
w srebrzystą zbroję. Smok zdaje się być, nieugięty. Mimo wszystko ostre pazury i zęby nie przestraszyły dzielnego rycerza, widniejącego po prawej stronie dzieła. Przyjechał
na swym białym koniu, w celu uratowania królewny. Pewnie siedzi na pomarańczowym siodle, trzymając koniec broni w oku potwora. Czuje, że to on wygrał walkę.
W głębi widzimy jaskinię, która z pewnością nie jest dziełem natury. Obok niej, po prawej stronie, rośnie kilka ciemnych drzew. Zapewne zostały zatrute przez straszną, lecz już pokonaną, bestię. Nad nimi unosi się kłębek dymu. Tło stanowi niebieskie niebo. Wokół jaskini ziemię wyłożono kamieniami. Na miejscu bitwy podłoże jest zniszczone przez smoka.
Twórczość Uccello całkowicie odróżnia się od innych, tworzonych w drugiej połowie XVIII wieku. Brakuje pogodnych barw, wszędzie widać ponure kolory. Mimo to praca ma swój urok, lecz uważam, że autor bardziej powinien popracować nad postacią smoka, która nie wygląda zbyt realistycznie. Poza tym, praca jak najbardziej mi się podoba.