Peter Paul Rubens urodził się 1577roku, a zmarł w 1640. Był malarzem flamandzkim, czołowym artystą okresu baroku. Skupiał się w swojej twórczości na cechach takich jak: wybujałość, żywiołowość, dynamika, niepokój i zmysłowość. Jednym z jego wielu wspaniałych dzieł jest „Sąd Parysa”. Obraz ten został namalowany w 1639roku techniką olejną. Jego tematyka dotyczy wydarzenia mitycznego, w którym Parys rozstrzyga spór między Herą, Afrodytą i Ateną o to, która z nich jest najpiękniejsza.
Na pierwszym planie malarz uwiecznił Parysa, Hermesa oraz boginie. Hermes, jako posłaniec bogów posiada Kaduceusz, skrzydlaty hełm jak i przyczepione do nóg skrzydła. Peter Paul Rubens ukazał go jako wysokiego, półnagiego, opasanego jedynie w pomarańczową chustę młodzieńca trzymającego w ręku złote jabłko, przyczynę sporu. Obok niego siedzi Parys podpierający ręką podbródek, bacznie obserwujący trzy piękności. W lewej ręce trzyma drewniany kij, jeden z atrybutów pasterzy. Za nim stoi czarno-biały pies strzegący owiec. W centrum obrazu autor ukazał Atenę, Afrodytę i Herę. Pierwsza znajduje się najbliżej Hermesa. Jest naga jak reszta bogiń, owinięta tylko w zwiewny materiał. Z racji tego, iż Atena uważana jest za boginię mądrości, jej atrybutami są tarcze leżące przy jej stopach i sowa. Na obrazie zwierzę to można dostrzec pod czerwonym materiałem trzymanym w prawej ręce przez drugą boginię. Pośrodku widzimy Afrodytę, której aniołek umieszcza na głowie wieniec z kwiatów. Na prawym przedramieniu ma śliczną, złotą bransoletkę, zaś lewego boku trzyma się Eros, bóg miłości. Chłopiec ten nosi na plecach kołczan ze strzałami. Obok „królowej piękności” malarz zobrazował Herę. Stoi ona bokiem do Parysa, a na jej głowie widzimy koronę. Po uważnym przyjrzeniu się, w prawym górnym rogu zaobserwować można pawia, który poświecony został Herze. Upamiętnia on Argosa, sługę wyżej wymienionej bogini. Na drugim planie widać pasące się barany, owce oraz drzewa, pola, łąki i liczne lasy. Kolor nieba wskazuje nam na to, iż jest zachód słońca i zbliża się wieczór. Twórca obrazu użył barw ciemnych takich jak: czerń, brąz, granat i zieleń, jedynie ciała bogiń mają barwę nieskazitelnie czystą i jasną, tak, aby właśnie na nich skupić całą swoją uwagę.
Nastrój dzieła jest spokojny, a zarazem pełen napięcia, co widać na twarzach wszystkich postaci. Szczerze mówiąc całkiem inaczej wyobrażałam sobie „Sąd Parysa”. Gdyby nie postać Hermesa trzymającego złote jabłko nigdy bym się nie domyśliła, że ma to przedstawić wyżej wymienione wydarzenie. Według mnie, Peter Paul Rubens w mało wiarygodny sposób przedstawił konflikt między trzema pięknościami. Mimo tego, obraz urzekł mnie swoim bogactwem barw i kolorów oraz szeroko zawarta symboliką. Mam nadzieje, że ujrzę jeszcze kiedyś ten obraz oraz wiele więcej dzieł tego znakomitego malarza.