Diagnoza psychomedyczna - C.M.
Informacje ogólne na temat pacjenta
Dane ogólne
Pacjent (C.) ma 49 lat i jest inżynierem mechanikiem. Urodził się w Krasnymstawie i mieszka wraz z zona i córką w Lublinie. Zona również jest inżynierem mechanikiem, córka studiuje Psychologie na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Rozpoznanie lekarskie i stan somatyczny pacjenta
Pacjent przyjęty został do szpitala 1.04.2007 wieczorem na Oddział Chirurgii Naczyniowej i Transplantologii Szpitala Klinicznego przy ul. Banacha. Celem pobytu w Szpitalu jest operacja usunięcia pęcherzyka żółciowego, połączona z usunięciem prawego nadnercza.
Pacjent z powodu przedłużającej się infekcji górnych dróg oddechowych w miesiącach letnich 2006 był leczony na Oddziale Chorób Wewnętrznych i Zawodowych Szpitala Klinicznego Akademii Medycznej w Lublinie.
Przy jednym z pobytów na Oddziale pacjent miał wykonane USG jamy brzusznej, z powodu towarzyszącego odkrzsztuszaniu intensywnemu bólowi jamy brzusznej w okolicach prawego podżebrza. Badanie wykazało obecność kamieni w pęcherzyku żółciowym oraz cień mogący odpowiadać guzowi w prawym nadnerczu. Lekarze zalecili operacyjne usuniecie pęcherzyka żółciowego oraz dalsza diagnostykę nadnercza. Pacjent został skierowany na tomografie komputerowa. Tomografia potwierdziła obecność guza o wymiarach 3×3 cm. Dalsza diagnostyka polegała na ustaleniu etiologii guza, oraz określeniu jego złośliwości. Ostatecznie zdiagnozowano incydentaloma: przypadkowo wykryty guz nadnercza, z reguły niezłośliwy. Jednak dokładnie będzie można to określić dopiero po wynikach histopatologii, która lekarze zleca po wycięciu zmiany. Na Oddziale w Lublinie pacjent miał wykonane wszystkie dodatkowe badania. Proponowano usuniecie pęcherzyka metoda klasyczna, oraz ze względu na niskie wymiary guza ( granica operacyjność 4×4 cm ) odczekanie z operacja nadnercza kilka miesięcy, oraz jego regularne monitorowanie.
Dzięki znajomości z kolega z liceum, który pracuje w Szpitalu, w którym obecnie znajduje się chory, C. uzyskał dodatkowa konsultacje medyczna. Pacjent poszukiwał dodatkowych informacji, ponieważ nie chciał być operowany metoda klasyczna, w przypadku usunięcia pęcherzyka żółciowego, oraz nie chciał czekać z operacja nadnercza, az guz będzie większy. Okazało się, ze w Szpitalu, w Warszawie jest profesor, który metoda laparoskopowa zgodził się operować pacjenta, usuwając podczas jednego zabiegu operacyjnego pęcherzyk żółciowy i prawe nadnercze.
Na cala sytuacje wykrycia przypadkowego guza nałożyła się trudna sytuacja zawodowa pacjenta, któremu od czasu pobytu w lecie w Oddziale groziło zwolnienie z pracy. Groźba zwolnienia nie była związana ze stanem zdrowia. Pacjent nie podaje szczegółów, jednak z kontekstu wynika ze pracował na eksponowanym stanowisku, a ewentualne zwolnienie miało przyczyny personalne, lub tez inne bardziej skomplikowane. O tej sytuacji szerzej dalej.
Dane z obserwacji
C. jest brunetem, o lekkiej nadwadze, która za względu na wiek zdaje się nie mieć wpływu na samopoczucie pacjenta. C. jest ubrany w czysta, schludna pidżamę, sprawia wrażenie osoby bardzo zadbanej. Kolo łóżka są ksiązki, prasa, telefon, komputer, co świadczy o zainteresowaniu pacjenta sytuacja poza szpitalem, chęcią zachowania pełnego kontaktu z rodzina, praca, oraz dość dobrej sytuacji materialnej.
Pacjent jest w dobrym nastroju, łatwo nawiązuje kontakt z personelem medycznym i innymi pacjentami na sali.
C. mówi spokojnie i wyraźnie. Chętnie odpowiada na pytania i stara się to robić w usystematyzowany sposób. Mówienie o sobie nie sprawia mu problemu, chętnie opowiada o swych chorobach i dolegliwościach, wielu wydarzeniach ze swego życia i ważnych w nim osobach.
Szczególną uwagę zwraca zmiana tonu, i mimiki twarzy pacjenta, gdy rozmowa dotyczy sytuacji zawodowej oraz dalszej diagnostyki guza nadnercza. Gdy rozmowa dotyczy samego zabiegu operacyjnego pacjent zdaje się być bardzo dobrze poinformowany, nie przestraszony, darzy lekarza prowadzącego dużym zaufaniem.
Psychospołeczne czynniki wpływające na stan zdrowia pacjenta.
Sytuacja rodzinna
Z opowiadania pacjenta wynika, ze zarówno z zona, jak i z córką ma on bardzo dobry kontakt. Rodzina jest sobie bliska, jej członkowie często rozmawiają ze sobą, zarówno o sprawach zawodowych, jak i emocjonalnych. Małżonków łączą również rozmowy na tematy zawodowe. C. zdaje się być szczególnie dumny z osiągnięć córki, zna wiele szczegółów dotyczących jej nauki i dalszych życiowych planów.
Oboje rodzice pacjenta żyją, często go odwiedzają. Maja kłopoty ze zdrowiem, ale typowe dla swojego wieku. Nie sa dla pacjenta żadnym obciążeniem.
W związku z trudna sytuacja zawodowa C. może liczyć na wsparcie zarówno zony i córki, jednak łatwo wyczuć ze bardzo obawia się przyszłości. Boi się o stabilność finansowa rodziny, gdyby stracił prace. Czuje się odpowiedzialny za zapewnienie rodzinie dobrobytu.
Praca
W przeszłości
Pacjent jest typowa osoba sukcesu. Jego kariera rozwijała się bardzo dynamicznie od pierwszych lat pracy. Od wielu lat jest na eksponowanym stanowisku. Swoja sytuacje materialna ocenia jako bardzo dobra. Wspomina, ze ważne było dla niego posiadanie środków finansowych na wyjazdy zagraniczne i dom jednorodzinny.
Teraźniejszość
Obecnie pacjent o pracy wypowiada się w sposób bardzo nerwowy, nie udziela szczegółowych informacji na temat tego, co jest głównym powodem jego problemów. Ewidentnie boi się o swoje stanowisko, co wiąże się bezpośrednio z pogorszeniem sytuacji materialnej rodziny.
Przyszłość
Pacjent widzi ja w czarnych kolorach. Widać, ze obecna trudna sytuacja wpłynęła na obniżenie się samooceny C.. Przy dłużej rozmowie na temat pracy, na nerwy z nią związane nakłada się strach przed diagnoza guza nadnercza, jako złośliwego.
Przyjaciele
C. sprawia wrażenie osoby lubianej, otoczonej dużą grupa życzliwych osób. Jednak zaznacza, ze prawdziwych przyjaciół maja z zona tylko kilku, takich na których zawsze może liczyć.
Używki
Pacjent nie pali. Pije kilka razy w tygodniu kieliszek czerwonego wina lub lampkę koniaku z zona wieczorem. Wydaje się, ze alkohol nie jest problemem pacjenta.
Dieta
Pacjent pomimo lekkiej nadwagi opisuje swoja dietę dość starannie i szczegółowo, prowadzi bardzo zdrowy tryb życia, uprawia regularnie sport. Podaje, ze nadwaga jest obecna o innych członków rodziny, dlatego tak bardzo dba o siebie.
Styl życia
Zdaje się, ze pomimo dużej aktywności zawodowej, pacjent prowadzi bardzo higieniczny tryb życia.
Postawa wobec choroby
Komponenty poznawcze
Kamienie w pęcherzyku żółciowym:
Pacjent bardzo dużo wie na ten temat. Zdaje sobie sprawe, ze jako mężczyzna, około 50 roku życia, z lekka nadwaga znajduje się w grupie wysokiego ryzyka tego chorzenia.
Guz nadnercza.
Na temat tego schorzenia pacjent jest również bardzo dobrze zorientowany. Dużo czytał w internecie.
Komponenty emocjonalne
Kamienie w pęcherzyku żółciowym:
Pacjent ze względu na dobra informacje nie obawia się operacji, jest nawet gotowy jeszcze bardziej dbać o swój tryb życia.
Guz nadnercza.
Pacjent bardzo obawia się o wyniki histopatologii. Był razem z rodzina bardzo zaskoczony, gdy lekarze wykryli guz w szpitalu w Lublinie. Nikt w rodzinie nie chorował wcześniej na chorobę nowotworowa. W połączeniu z trudna sytuacja w pracy perspektywa choroby nowotworowej bardzo przeraza chorego.
Komponenty motywacyjne
Kamienie w pęcherzyku żółciowym:
Pacjent jest zmotywowany do uprawiania większej ilości sportu i rygorystycznego przestrzegania diety.
Guz nadnercza.
Pacjent jest przygotowany na ewentualna chemioterapie. Jednak problemem wydaje się perspektywa dłuższego zwolnienia z pracy związana z leczeniem.
Główne problemy psychologiczne pacjenta.
Głównym problem jest sytuacja w pracy oraz strach przed ewentualna złośliwą choroba nowotworowa. Również strach przed brakiem możliwości zapewnienia rodzinie dobrobytu wydaje się być jednym z głównych stresorów dla pacjenta.
Ocena kontaktu
Z pacjentką
Myślę, że kontakt ocenić można jako bardzo dobry. Już pierwszego dnia w czasie rozmowy C. skracał dystans fizyczny między nami. Pacjent nie nawiązywał bezpośredniego, długiego, kontaktu wzrokowego w trakcie rozmów, które odbywały się na korytarzu Oddziału. Kontakt był znacznie lepszy, gdy rozmowa toczyła się w pokoju lekarskim, kiedy siedzieliśmy na przeciw siebie. Sugeruje to, iż w pierwszym przypadku wystarczająca dla pacjenta była bliskość fizyczna, w drugiej zaś sytuacji poszukiwał bliskości w kontakcie wzrokowym.
C. mówił o sobie dużo i z otwartością. Zdawał się cieszyć tym, że ma kogoś, kto chce go wysłuchać. Witał się i żegnał ze mną bardzo serdecznie, miło uśmiechał.
Jednak opór pacjenta wywołał temat pracy. Mówił o niej bardzo ogólnikowo, jednak brak szczegółowych informacji wiązałabym z koniecznością zachowania tajemnicy służbowej, bardziej niż z jakimś problemem. Problemem jest raczej strach przed utrata pracy i pogorszeniem sytuacji materialnej.
Z rodzina pacjenta
Kontakt zarówno z zona, jak i z córką C. był bardzo miły. Łatwo nawiązywały kontakt. Widać, ze rodzina darzy się wzajemnie dużym zaufaniem. Bardzo się nawzajem wspierają. Odwiedzały pacjenta dwa razy dziennie.
Zalecenia wynikające z diagnozy
Dla psychologa
- dowiedzieć się więcej o sytuacji zawodowej C.; o ewentualnych skutkach utraty pracy, dłuższego pobytu na zwolnieniu lekarskim;
- dłuższa rozmowa na temat ewentualnej choroby nowotworowej, jej skutkami dla życia chorego i jego rodziny;
Dla lekarza
- szczegółowa rozmowa na temat ewentualnej choroby nowotworowej, możliwości leczenie, jego skutków ubocznych, szans na wyleczenie;
Dla chorego
- dalsze przestrzeganie zaleceń lekarza odnośnie chorób;
- więcej ćwiczeń fizycznych i ruchu;
- szczera rozmowa z rodzina i lekarzem na temat ewentualnej choroby nowotworowej;