Fieseler FZG-76 (V-l, Fi-103)
Niemiecka konstrukcja, znana bardziej pod nazwą V-1, była samolotem-pociskiem w układzie średniopłata napędzanym silnikiem pulsacyjnym (o pulsacyjnym wypływie gazów). Przenosiła głowicę bojową z ładunkiem wybuchowym o masie 850 kg. Prace rozwojowe rozpoczęto nad nią w, czerwcu 1942 w Ośrodku Badawczym w Peenemunde. Cała konstrukcja opracowana została tak, aby była jak najprostsza i najtańsza w produkcji. Użyto do niej niewielu materiałów deficytowych. W większości wykorzystano stal i drewno Największym problemem przy budowie pocisku było zaoszczędzenie na jego wadze W chwili odpalenia wynosiła ona 2 150 kg. Rozpiętość skrzydeł liczyła 5,8 m, długość 7.75 m, a zapas paliwa 530 kg. Informacje o położeniu (odległości) celu wprowadzane były do urządzenia sterującego przed odpaleniem pocisku. Nie było więc możliwości zmiany toru jego lotu przez jakiekolwiek zakłócanie elektroniczne. Pocisk FZG-76 wystrzeliwany był ze stałej (nie przemieszczalnej) rampy katapulty o długości 55 m. przy pomocy specjalnego mechanizmu tłokowego napędzanego gazami z rozkładu nadmanganianu sodu i perhydrolu, (pierwsze katapulty były przyspieszane silnikiem rakietowym na paliwo stałe). Pozwalało to na nabranie w powietrzu przez pocisk prędkości wystarczającej do uruchomienia silnika. Prędkość po starcie wynosiła 320 km na godz. W czasie lotu zwiększała się przeciętnie do 640 km na godz. Pułap lotu wynosił 3000 m. Był więc bardzo niedogodny dla brytyjskiej obrony przeciwlotniczej. Pocisk , leciał bowiem zbyt nisko, aby można było go efektywnie ostrzelać z cięższych dział. ale z kolei zbyt wysoko, żeby dosięgnął go ogień , lżejszej broni. Dopóki więc Brytyjczycy nie zastosowali automatycznego sterowania ogniem, ich artyleria plot. była bezsilna. Maksymalny zasięg pocisku V-1 wynosił ok. 320 km. Spośród tych, które wystrzelono na wspomnianą odległość. 80% spadało ; w promieniu 12 km od wyznaczonego celu. Masową produkcję FZG-76 rozpoczęto w marcu 1944. Przed końcem wojny wykonano ok.25 000 egzemplarzy. 9251 z nich wystrzelono na Anglię (4 621 zostało zniszczonych w czasie lotu), a 6 551 na Antwerpię (2 455 unieszkodliwiono).