Procedury antydumpingowe: to stosowany w Unii Europejskiej mechanizm obronny przeciwko nieuczciwym praktykom handlowym. Dumping ma miejsce, gdy cena eksportowa produktu sprzedawanego do państw Unii jest niższa od ceny analogicznego produktu na rynku krajowym.
Podstawę prawną dla postępowania antydumpingowego w UE stanowią przepisy Rozporządzenia Rady nr 384/96 w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem produktów z krajów nie będących członkami Wspólnoty Europejskiej.
Procedura:
Postępowanie antydumpingowe może być rozpoczęte na podstawie pisemnej skargi złożonej przez osobę fizyczną lub prawną, a także stowarzyszenie nie posiadające osobowości prawnej, występujące w imieniu przemysłu Unii. We wniosku powinny być zawarte:
dowody o wystąpieniu dumpingu, szkodzie poniesionej przez przemysł Wspólnoty oraz o istnieniu związku przyczynowego pomiędzy importem a szkodą,
dane o autorze wniosku i jego produkcji, lista produktów zagrożonych importem po cenach dumpingowych,
dane o produktach sprzedawanych po rzekomo dumpingowych cenach, a także o krajach i podmiotach zajmujących się takim eksportem oraz o unijnych odbiorcach ich towarów.
Istnieje możliwość wszczęcia postępowania przez Komisję Europejską z urzędu, ale jest to rzadko spotykane.
Proces antydumpingowy może zostać przerwany gdy:
brak dumpingu, brak szkody, minimalny udział w rynku (import z danego państwa stanowi 1% rynku, chyba że łączny udział importu z takich państw stanowi co najmniej 3% udziału w rynku),
margines dumpingu poniżej 2%,
margines szkody poniżej sensownego minimum,
uznanie że środki nie leżą w interesie Wspólnoty Europejskiej,
brak współpracy ze strony przemysłu Wspólnoty Europejskiej,
W przypadku, gdy wszczęcie postępowania jest uzasadnione, Komisja po konsultacji z Komitetem Doradczym (składającym się z przedstawicieli państw członkowskich UE) publikuje w Dzienniku Urzędowym UE zawiadomienie o wszczęciu postępowania, wraz z istotnymi danymi takimi jak: podmiot wnoszący skargę, produkty oraz kraje objęte postępowaniem, zarzuty dotyczące dumpingu, data rozpoczęcia postępowania.
Następnie Komisja Europejska poleca eksporterom wypełnienie kwestionariusza obejmującego opis produktów, dane o sprzedaży tych produktów w określonym okresie, dane o eksporterze. Wypełnienie kwestionariusza powinno nastąpić w ciągu 30 dni, jednak na wniosek ekspertów termin ten może ulec wydłużeniu.
Całe postępowanie powinno być zakończone w ciągu roku i absolutnie nie może przekroczyć 15 miesięcy. (poszczególne etapy procedury także mają dokładnie określone ramy czasowe).
Kary:Cło tymczasowe nakładane jest w przypadku stwierdzenia importu po cenach dumpingowych, powodującego szkodę w przemyśle Unii. Komisja Europejska nakłada cło tymczasowe po konsultacjach poprzez Komitet Doradczy z państwami członkowskimi, przeważnie na okres 6-9 miesięcy.
Na wniosek Komisji Rada Unii Europejskiej może w trybie rozporządzenia nałożyć ostateczne cła antydumpingowe. Propozycję nałożenia cła ostatecznego Komisja przedstawia na co najmniej miesiąc przed wygaśnięciem cła tymczasowego, jeśli takowe było ustanowione.
Jeśli jednak eksporter zobowiąże się do podwyższenia ceny albo zaprzestania wywozu na dany obszar po cenach dumpingowych i Komisja uzna, że zniweluje to szkodliwe efekty dumpingu, cła tymczasowe nałożone przez Komisję, a także ostateczne nałożone przez Radę, nie będą dotyczyły określonego przywozu.
Cła antydumpingowe nakłada się na produkty eksporterów, którym udowodniono dumping.
Cło antydumpingowe ustala się zazwyczaj poniżej stwierdzonego marginesu dumpingu, o ile spowoduje to usunięcie szkody dla przemysłu unijnego. cła powinny obowiązywać przez okres niezbędny do zniwelowania strat spowodowanych przez import po cenach dumpingowych. Poza nielicznymi wyjątkami, środek wygasa po 5 latach od jego zastosowania.
Cło antydumpingowe może przyjąć formę:
1) cła ad valorem (najczęściej), tj. procentu od wartości celnej towaru,
2) cła specyficznego (wyrażonego w euro za jednostkę, np. za tonę, za sztukę)
3) cła zmiennego, równego różnicy pomiędzy ceną importową (przed naliczeniem cła) a ceną minimalną ustaloną przez Komisję,
4) cła mieszanego (kombinacja elementów ww. rodzajów cła).
Pobór cła należy do kompetencji państw członkowskich. Cła antydumpingowe zasilają budżet Wspólnoty.
PRZYKŁADY:
1) UE vs Chiny
Przykładem stosowania cen dumpingowych jest import kwasu winowego z Chin. siedmiu producentów z Unii Europejskiej, działających na terenie Francji, Hiszpanii oraz Włoszech, reprezentujących 95% produkcji europejskiej, złożyło w roku 2004 skargę na wzrost importu z Chin wyżej wymienionego dodatku żywnościowego. Ceny sprowadzanego kwasu winowego zmalały do 50% w latach 2001 -2004, zmuszając europejskich producentów do obniżenia swoich cen o 53%. W okresie tym rentowność zmalała o 8%. Po przeprowadzeniu postępowania antydumpingowego Komisja Europejska obłożyła importowany kwas winowy z Chin dodatkowym cłem (w wysokości 35%).
Alkohol furfurylowy (furfuryl alkohol) - Chiny - nałożenie ostatecznych ceł antydumpingowych
Truskawki pod ochroną
5 grudnia 2005 r. Unia Polskiego Przemysłu Chłodniczego złożyła skargę w Komisji Europejskiej w imieniu producentów truskawek. Skarga zawiera zarzut dumpingu w przywozie mrożonych truskawek pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, który powoduje istotną szkodę dla przemysłu wspólnotowego. 19 stycznia 2006 roku Komisja Europejska w ramach postępowania antydumpingowego, wszczęła dochodzenie w celu ustalenia, czy produkt objęty postępowaniem (truskawki mrożone) jest sprzedawany po cenach dumpingowych i czy dumping ten spowodował szkody. W wyniku postępowania, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1551/2006 nałożyło tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych mrożonych truskawek pochodzących z Chin. 18 kwietnia 2007 r. weszło w życie rozporządzenie Rady (WE) nr 407/2007, które nałożyło ostateczne cło antydumpingowe na przwyóz niektórych rodzajów mrożonych truskawek z Chińskiej Republiki Ludowej a jednocześnie uchyliło obowiązujące dotychczas w tej kwestii rozporządzenie Komisji (WE) nr 1551/2006.
2) UE vs Wietnam
Na skórzane obuwie z Wietnamu, od 7 kwietnia br. obowiązują nowe cła antydumpingowe nałożone przez Komisję Europejską. Cło ma uchronić unijny rynek przed dalszym zalewem tanim i - zdaniem Brukseli - dotowanym niezgodnie z uczciwą konkurencją obuwiem azjatyckim. Cła wynoszą: 4,2 % - z Wietnamu. Będą stopniowo rosły, aż 15 września osiągną poziom odpowiednio 16,8 %. Restrykcje nie będą dotyczyć jedynie butów sportowych i klasyfikowanych, jako dziecięce - do numeru 37,5.
3) UE vs Indie
UE wprowadziła antydumpingowe cło na sprowadzaną z Indii witaminę C. To kolejny element walki zmierzającej do ograniczenia taniego importu.
4) UE vs Armenia
Folia aluminiowa (aluminium foil) - Armenia, - nałożenie ostatecznych ceł antydumpingowych 6 października 2009 r. zostało opublikowane Rozporządzenie Rady nr 925/2009 z dnia 24 września 2009 r. nakładające ostateczne cła antydumpingowe na przywóz do UE niektórych rodzajów folii aluminiowej, pochodzących z Armenii,
5) UE vs USA
W rozporządzeniu UE z dnia 8 grudnia 2003 ustanwiającym dodatkowe cła w imporcie niektórcyh towarów pochodzaćych ze Stanów Zjednoczonych Ameryki określono stopniowy wzrost dodatkowego cła do poziomu 17%.
Wzrost ten ma charakter cła antydumpingowego ustalanego jako procent wartości towaru. Zmiany stawki celnej dotyczą miedzy innymi: mięsa wieprzowego, mąki cukru perfum aparatura elektroniczna itp.
Sposób na obejście cła antydumpingowego:
W lutym 2009 r. Komisja Europejska nałożyła cło antydumpingowe w wysokości 87,3% na wyroby chińskich producentów elementów złącznych ze stali węglowej (m.in. śruby, nakrętki, wkręty, nity, sworznie). Chińscy producenci tego typu artykułów wykorzystują obecnie Malezję jako kraj tranzytowy, w którym dokonują przepakowania i pozyskują malezyjskie dokumenty pochodzenia towaru. Chińscy producenci elementów złacznych eksportują swoje produkty do Malezji z zerową bądź minimalną stawką cła (dzięki FTA Chiny-ASEAN). Procedura przepakowywania oraz uzyskania nowych malezyjskich dokumentów potwierdzających malezyjskie pochodzenie towaru dokonywana jest najczęściej w porcie kontenerowym Port Klang, niedaleko Kuala Lumpur. Malezyjskie firmy będące tzw. „słupami” w tym procederze pobierają średnio 7% prowizji od faktury jaką wystawiają (faktura ta jest później podstawą do clenia na granicy UE). Następnie towary te są eksportowane do krajów Unii Europejskiej korzystając z preferencyjnych stawek celnych jakie UE przyznała Malezji w ramach Generalised System of Preferences (GSP), tj. 1,2 lub 3,7% w zależności od rodzaju elementów złącznych.