Jak nam mija czas?
Przed zajęciami uczniowie powinni przygotować i przynieść z domu: mechanizm starego zegarka ze wskazówkami, kawałek grubej tektury, gazetę, klej, nożyczki, korek, muszelki, papier kolorowy, taśmę klejącą, listewkę, baterie (potrzebne materiały są wymienione w „Świerszczyku” nr 1/2006 („Kolorowe zabawy”: Pan Zegarek).
Przewidywane osiągnięcia uczniów:
• Uczeń słucha uważnie opowiadania czytanego przez nauczyciela i swobodnie rozmawia na jego temat, odpowiada na pytania, formułuje wnioski.
• Układa i zapisuje zdania złożone, zamienia je na zdania pojedyncze.
• Odgrywa scenki dramowe przedstawiające różne sytuacje z życia codziennego.
• Rozpoznaje i nazywa wydarzenia przedstawione w scenkach koleżanek i kolegów.
• Wskazuje sytuacje, w których miał różne odczucia związane z upływającym czasem, i wyjaśnia, dlaczego tak się działo.
• Rozumie, że każdy człowiek może inaczej odczuwać upływanie czasu (czas płynie szybko, wolno, wlecze się) zależnie od sytuacji, nastroju, i wyjaśnia, co powoduje te indywidualne różnice w odczuwaniu czasu.
• Czyta ze zrozumieniem instrukcję i wykonuje zabawkę.
• Planuje racjonalne wykorzystanie czasu wolnego.
Przebieg zajęć:
◙ Słuchanie opowiadania „Zegar piekarza” Anny Onichimowskiej, czytanego przez nauczyciela („Świerszczyk” nr 1/2006).
◙ Rozmowa na temat wydarzeń przedstawionych w opowiadaniu. Udzielanie odpowiedzi na pytania nauczyciela: Jakie powiedzenie powtarzali ciągle mieszkańcy miasteczka i o czym ono świadczyło? Jak wyglądał zegar żony piekarza i dlaczego wskazywał dokładnie godziny niezależnie od pogody? Czego nauczył się król, który był gościem piekarza, i jakie były wyniki jego badań? Dlaczego niektóre zegary słoneczne mieszkańców miasteczka nie zawsze działały? Co to znaczy, że czas dla każdego płynie inaczej?
Głośne czytanie wybranych fragmentów opowiadania, uzasadniających wypowiedzi.
◙ Układanie i pisanie w zeszytach kilku alternatywnych zakończeń wypowiedzi piekarza:
Szczęśliwi czasu nie liczą, ponieważ…
Głośne indywidualne czytanie zdań ułożonych i napisanych przez dzieci. Próby zamiany zdań złożonych na zdania pojedyncze (ustnie).
Przykład: Szczęśliwi czasu nie liczą, ponieważ czują się wspaniale. Szczęśliwi czasu nie liczą. Czują się wspaniale.
Szczęśliwi czasu nie liczą, ponieważ nie chcą tego robić. Szczęśliwi czasu nie liczą. Nie chcą tego robić.
◙ „Jak im mija czas?” - odgrywanie scenek dramowych przez chętne dzieci.
Nauczyciel zaprasza kilkoro dzieci do wylosowania karteczek z opisami scenek do odegrania w parach lub indywidualnie (polecenia są czytane głośno przez uczniów).
Przykłady scenek do odegrania:
- Przedstawcie w parze taką scenkę: siedzicie w jednej ławce i piszecie sprawdzian. Ty napisałeś pracę szybko, oddajesz ją pani, siedzisz w ławce i nudzisz się, więc trochę przeszkadzasz koledze, który cały czas jest zajęty, bo pisze sprawdzian.
- Odegraj scenkę: wbiegasz do klasy, bo spóźniłaś się na lekcję.
- Odegraj z kolegą scenkę: idziesz na umówione spotkanie. Przyszedłeś za wcześnie i kolegi jeszcze nie ma. Nudzisz się i czekasz. Po chwili twój kolega nadbiega i witacie się, rozmawiacie.
◙ Rozmowa z uczniami na temat przedstawionych scenek, sytuacji upływającego czasu i indywidualnego poczucia mijania czasu przez poszczególnych bohaterów scenek. Próba udzielenia odpowiedzi na pytanie: Dlaczego poszczególne osoby w scenkach miały inne wrażenia dotyczące upływania czasu? Podawanie przykładów z własnego życia, w których dzieciom wydawało się, że czas upływał zbyt wolno lub szybko.
(Propozycja alternatywna: Po odegraniu i omówieniu scenek można zaproponować dzieciom debatę klasową w celu ustalenia, czy czas ucieka, czy się wlecze. Zależy to od ilości czasu, który nauczyciel może przeznaczyć na te zajęcia).
◙ Wykonanie zabawki - zegara według instrukcji w „Kolorowych zabawach” („Świerszczyk” nr 1/2006) - praca indywidualna uczniów. Wystawa prac dzieci, planowanie sposobu wykorzystania zabawki.
◙ Zakończenie zajęć: krótka rozmowa z dziećmi na temat: Co możemy zrobić, aby miło i pożytecznie spędzać czas sobotniego i niedzielnego odpoczynku?
Przydadzą się:
„Świerszczyk” nr 1/2006
karteczki z opisami sytuacji do odegrania w scenkach dramowych