Temat: Pracownik socjalny - lokalny polityk społeczny
Pracownik socjalny pełni wiele ról co składa się na złożoną specyfikę tegoż zawodu. W celu zrozumienia roli pracownika socjalnego jako lokalnego polityka społecznego, musimy zacząć od wyjaśnienia podstawowych pojęć pracy jakimi są polityka społeczna i pracownik socjalny.
Polityka społeczna to zorganizowane i świadome działanie państwa, organizacji pozarządowych, które ma na celu kształtowanie warunków życia i pracy oraz stosunków międzyludzkich, których zadaniem jest : zapewnienie społeczeństwu bezpieczeństwa socjalnego; utrzymanie ładu społecznego; utrzymywanie systemu nauki, edukacji i kultury; kreowanie rozwoju społecznego poprzez kształtowanie potrzeb i dostępu do dóbr i usług; walka ze zjawiskami patologii społecznej (alkoholizm, narkomania, hazard itp.) Polityka społeczna stara się utrzymać sprawiedliwość w społeczeństwie i zapewnić ludziom godne życie bez względu na ich pozycje społeczną czy wykształcenie.
Pracownik socjalny jest zawodem, w którego zakresie leży działalność w środowiskach społecznych gdzie znajdują się jednostki wymagające pomocy w usamodzielnieniu, odzyskaniu lub wzmacnianiu zdolności swoich klientów do samodzielnego rozwiązywania własnych problemów. Zadaniem pracownika socjalnego jest pobudzanie społecznej aktywności, inspirowanie działań samopomocowych, dokonywanie analizy i ocena zjawisk warunkujących korzystanie ze świadczeń pomocy społecznej, współpraca i współdziałanie z innymi specjalistami w celu przeciwdziałania patologiom i innym negatywnym zjawiskom społecznym. Praca pracownika socjalnego polega na opiekowaniu się ludźmi, na udzielaniu pomocy, dawaniu rad oraz na współpracy z różnymi instytucjami zajmującymi się organizowaniem pomocy społecznej.
W celu realizacji zadań polityki społecznej zostały utworzone w Polsce organy lokalnej władzy samorządowej czyli Ośrodki Pomocy Społecznej, które zostały upoważnione do udzielania pomocy osobom potrzebującym pomocy i wsparcia społecznego na mocy Ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 roku. Ośrodki Pomocy Społecznej działają w gminach, gdzie na stanowiska powoływani są m.in. pracownicy socjalni. Pracownicy tacy mogą być zatrudniani w zakładach pracy, szpitalach, zakładach karnych. Pracownik socjalny wykonując zadania określone ustawowo zobowiązany jest do ciągłego poszukiwania nowych form i metod działania. Większa część problemów zaistniałych na poziomie lokalnym ma charakter długofalowy, są to problemy rozwiązywalne i możliwe do rozwiązania. Dzieje się tak za pomocą pracowników socjalnych, który starają się aktywizować siły drzemiące u swoich podopiecznych i razem z nimi pokonywać przeciwności. Działania ich maja na celu : poprawę warunków i zakresu opieki zdrowotnej, oświaty, nauki, kultury, bezpieczeństwa, mieszkalnictwa oraz osiągnięcie akceptowanego poziomu życia. Pracownik socjalny pracuje zarówno w biurze jak i bezpośrednio w środowisku zamieszkania osoby, którą się zajmuje. Narażony jest w ten sposób na różne nieprzyjemności np. choroby zakaźne, przemoc. Jednak dzięki bezpośredniemu kontaktowi na płaszczyźnie nie czysto formalnej może w sposób dokładny zanalizować przyczyny powstania różnych problemów, pogłębić wiedzę i doświadczenie zawodowe, poznać swoich podopiecznych i podjąć odpowiednie działania zmierzające do wyeliminowania bądź zmniejszenia oddziaływania negatywnych zjawisk społecznych. Pracując z klientem, pracownik socjalny oddziałuje pozytywnie na otaczające podopiecznego środowisko okoliczne czy członków rodziny. Musi traktować swe zadania praktyczne jako ostateczne powołanie zawodowe, a nie realizacje celów wyznaczonych przez psychologię, socjologię, pedagogikę, politologię czy nawet politykę społeczną, nastawioną na rozwiązywanie problemów społecznych na wyższym, systemowym piętrze.
Dziś przed pracownikiem socjalnym stoją nowe zadania, nowe trudności, oraz nowe wyzwania. Rola pracownika socjalnego jako współtwórcy lokalnej polityki społecznej, jego relacje z organizacjami pozarządowymi, innymi przedstawicielami lokalnej polityki społecznej są niezwykle ważne, dlatego należy je wzmacniać i niezmiennie rozwijać.
Bibliografia:
Polityka Społeczna A. Rajkiewicz, J. Supińska, M. Księżopolski
Ustawa o pomocy społecznej z dnia 12 III 2004 r.