Enzymy cz. 1, T. Francuz
układ dopełniacza
- niespecyficzny system obrony
konstytucyjny, szybki
selektywne, tolerancyjne składniki organizmu
aktywacja m.in. przez przeciwciała - interakcja z ukł. Immunologicznym
-podobieństwa i interakcje z układem krzepnięcia
kaskada proteaz serynowych
2 (3) drogi aktywacji
Czynnik XIIa (Hagemana) aktywuje wykrzepianie i dopełniacz
Funkcje:
Liza
Opsonizacja
Aktywacja odpowiedzi zapalnej
Usuwanie kompleksów immunologicznych
Układ dopełniacza:
Działanie cytolityczne
Działanie pozapalne
Działanie obkurczające mięsni gładkich
Działanie chemotaktyczne
Działanie fibrynolityczne
Działanie prozakrzepowe
Ponad 30 składników- białek związanych z błoną białek
Synteza (wątroba, układ immunologiczny, komórki epitelialne)
Aktywacja kaskadowa- wiele składników to enzymy aktywowane przez ograniczoną proteolizę, łączą się z kompleksami immunologicznymi, mogą oddysocjować i inicjować odpowiedzi zapalnej)
AKTYWACJA:
-klasyczna (kompleks antygen-przeciwciało)
-alternatywna (powierzchnia komórki)
-lektynowa (zainicjowana przez białka zaabsorbowane na powierzchni komórki)
Opsonizacja C3b, C3a
Zapalna reakcja C3a, C4a, C5a
-depozycja składników C3b na powierzchni komórki docelowej
-utworzenie MAC
-uwolnienie anafilatoksyn (C3a, C4a,C5a)
-udział w patologii
droga klasyczna
rozpuszczalny kompleks antygen-przeciwciało Ag-Ab
absorpcja przeciwciała na powierzchni komórki
inicjowane przez IgM i niektóre klasy IgG (1,2,3)
C1q C1rC1s
C1s trawi C4,C2
C4b wiąże się z błoną w pobliżu C1, wiąże C2
Całość (C4b2a) tworzy KONWERTAZĘ C3
Składnik C3b konwertazy łączy się z….
C9 ulega polimeryzacji, powstaje kanał jonowy
alternatywna
C3, czynniki B, D, properdyna
Aktywacja przez: grzyby, bakterie, wirusy, pasożyty, kompleksy immunologiczne, erytrocyty, polimery
Filogenetycznie najstarszy rodzaj
Spontaniczna hydroliza C3
C3b łączy się z obcą powierzchnią
Czynnik B łączy się z C3b
Czynnik D aktywuje przyłączenie czynnika B
Tworzy C3bBb o aktywności konwertazy C3
Przyłączenie properdyny stabilizuje………………………………………..
C3b + C3= KONWERTAZA 5 (C3bBbC3b)
lektynowa
białka wiążące cukrowe reszty
MBL
Przyłączenie proteaz serynowych: MASP-1, MASP-2
Działanie podobne do C1
Determinanty cukrowe na powierzchni antygenów krwi AB0 mogą aktywować dopełniacz
Część efektorowa:
-konwertaza C5
C5a
C5b
-C5b + Cb + C7= C5b67
REGULACJA:
Wiązanie C1r2s2 przez inhibitor C1
Dysocjacja C1q
Inhibicja asocjatu C4b + C2a przez C3bBP, Cr typu I, błonowy kofaktor (MCP)
Hydroliza zw. Z inhibitorem C4b na C4c i C4d przez czynnik I
Inhibicja wiązania C3b z czynnikiem B, przez CR1, MCP, czynnik H
Hydroliza przez czynnik i C3b związanego z inhibitorem
Dysocjacja konwertazy C3 pod wpływem C4bBP, CR1, czynnika H, DAF
Inhibicja wiązania z błoną C5b67
DIAGNOSTYKA:
Wykrywanie defektów układu dopełniacza
Ocena prawidłowości aktywacji
Ocena prawidłowości regulacji
DEFEKTY:
Wrodzone
Ok. 10% wszystkich defektów układu immunologicznego
Zazwyczaj recesywne heterozygoty są symptomatyczne
Prowadzą do częstszych zakażeń
Predysponują do SLE: C3, C4, C1q, C1r, C1s
C2:
cząsteczka związana z niedoborem IgG
w dzieciństwie częste zakażenia bakteriami: Streptococcus, Hamophilius, Neisseria
C3:
Główna opsonizacja
Objawy jak przy niedoborze C2, tylko cięższe
Częste zakażenia H. influenzae
C5-C9:
Zaburzenia tworzenia MAC
Częste zakażenia Neisseria
Szlak alternatywne- zaburzenia występują rzadko.
Szlak lektynowy głównie zakażenia
-niedobór inhibitora C1 obrzęk naczyniowy(Quinckego)
Nabyte
Zużycie składników
Aktywacja w chorobach autoimmunologicznych
ZIMNE AGLUTYNINY (<37 stopni Celsjusza- precypitacje)
Powtarzające się infekcje
Zaburzona synteza
C3,C4, czynnik B odpowiedź zapalna
Zwiększony katabolizm
CH50:
Total hemolytic komplement (TCH, CH50)
Zdolność do lizy erytrocytów owcy na powierzchni których zaabsdorbowano królicze IgM
Wymagana aktywacja składników C1-C9
Miano surowicy, przy której dochodzi do lizy 50% erytrocytów (150-) !!!
TESTY:
Bardzo dobry test do badania zaburzeń w drodze klasycznej
Homozygoty (miano <10 U/ml)
Przyczyny nabyte (Np. SLE) , miano> 10U/ml
AH50:
Nie są uczulane prze przeciwciała
Warunki jak do aktywacji drogi alternatywnej
Składniki C3, C4:
-immunonefelometria, ELISA
-używane w monitorowaniu SLE
-rozróżnienie aktywnego układu dopełniacza
-wartości prognostyczne
*Rzadziej niż C3 i C4 oznacza się: C5a, C3a (anafilotoksyny), C3d, Bb
- niedokrwistość hemolityczna: aglutynacja opłaszczonych fragmentami C3 erytrocytów przez przeciwciało anty-C3; odczyn antyglobulinowy
- aktywacja drogi klasycznej: niskie st. C3, C4, prawidłowe czynnika B
- aktywacja drogi alternatywnej: niskie stężenie C3, czynnika B, prawidłowe stężenie C4
- obydwa szlaki:C4, czynnik B w normie
Immunofluorescencja: C1q, C4, C3, czynnik B
Układ krzepnięcia
Hemostaza proces tworzenia skrzepu w miejscu uszkodzenia naczynia, który jest: szybki, zlokalizowany, precyzyjnie regulowany
Biorą w nim udział płytki krwi, ściana naczyń, układ krzepnięcia i fibrynolizy
Etapy:
-inicjacja i forma czopu płytkowego
-propagacja poprzez kaskadę krzepnięcia
-terminacja- mechanizm przeciwkrzepliwy
-fibrynoliza- usunięcie skrzepu
Tworzenie czopu płytkowego:
Adhezja, agregacja, sekrecja aktywnego prokolagenu
Adhezja, stymulatory:
ADP, adrenalina- słabe aktywatory
Kolagen (receptor płytkowy GP Ia/IIa, GP VI, niedobór zaburzenia aktywacji, średnio nasilone krwawienie)
Adhezja przy pomocy GP IbIIX/V i AWF (choroba von Villebranda)
vWF:
Glikoproteina o budowie polimeru
Występuje w osoczu , krwi, , śródbłonku, macierzy podśródbłonkowej
Funkcje: hemostaza pierwotna, wtórna
Agregacja:
GP Iii/IIIa
Receptor dla vWF, kolageny, fibryny
Nadrodzina integryn
Po aktywacji płytek krwi zmiana konformacji umozliwia jej wiązanie ligandu (installing inside- out)
Niedobór- trombastenia Glanzmanna
Leki przeciwpłytkowe: Abciximab( chimeryczne przeciwciała), tirofiban, eptifibatyd
Sekrecja:
ADP, serotonina aktywacja innych płytek
Fibronektyna, trombospondyna stabilizacja czopu
Fibrynogen substrat do lokalnej syntezy fibryny
TX A2 aktywacja płytek, obkurczenie naczyń
PDGF
Izomeraza tiolowa, izomeraza disiarczkowa (PDI) aktywacja TF (czynnika tkankowego)
Kaskada krzepnięcia:
-grupa proenzymów, a konkretnie określona sekwencja ulega ograniczonej proteolizie, co prowadzi do ich aktywacji
-znaczne wzmocnienie odpowiedzi z każdym krokiem aktywacji
-ich działanie jest wzmocnienie poprzez tworzenie kompleksów zawierających wiele składników (TENAZA)
-oprócz vWF wszystkie są syntezowane w wątrobie
Zależne od witaminy K:
-protrombina
-czynnik VII, IX, V
-antykolagulanty (białko C, S)
Zachodzi w nich gammakarboksylacja. Kumaryna, warfaryna, rodentocydy są inhibitorami reduktazy epoksydowej witaminy K.
Szlak wewnątrzpochodny:
-ujemnie naładowane powierzchnie np. kolagen, kaolin, krzemionka- APTT
Szlak zewnątrzpochodny:
-czynnik tkankowy (TF)
-tromboplastyna (PT) In vitro
Szlak zewnątrz- i wewnątrzpochodny łączy czynnik X. Głównym inicjatorem krzepnięcia jest TF wraz z czynnikiem VII
Inicjacja TF tworzy kompleks z VIIa, aktywuje X, razem z IX generuje niewielkie ilości trombiny
Amplifikacja Th aktywuje płytki i kofaktory (V, VII) ulegaja one aktywacji na powierzchni płytek (VIIa, Va, IXa)
Propagacja powstaje protrombinaza konwertuje protrombinę do Th, powstaje fibryna
Do prawidłowego krzepnięcia potrzebne są płytkie (nie musi być ich wcale 200-300 tys. na mikrolitr, wystarczy kilka tysięcy )
TENAZA (X-aza) zewnątrzpochodny
-VIIa (proteaza)
-TF na błonie fosfolipidowej
-Ca2+
-X, jako substrat
aktywacja X, IX
TENAZA wewnątrzpochodny
- IXa (proteaza)
-VIIa
-Ca2+
-X(jako substrat)
PROTROMBINAZA:
-Xa jako proteaza
-Va, Ca2+, fosfolipidy
-protrombina (czynnik II)- jako substrat
Białka właściwościach antykolagulacyjnych:
-trombina (IIa)
-trombomodulina (kofaktor)
-białko C jako substrat
Kompleksy:
Asoscjajcan a powierzchni błony
Ekspozycja fosfolipidów ułatwia wiązanie Ca2+
Bliskość enzymów zwiększa ich aktywność (nawet 300 tysięcy razy)
Ochrona przed inhibitorami
Lokalizacja procesu w miejscu uszkodzenia( rozerwania naczynia)
TF- ekspresja w komórkach tunica adventitia tworzących torebki wielu narządów, brak ekspresji w komórkach śródbłonka i monocytach.
Okres półtrwania:
Czynnik IX 24 h
Czynnik VII 4-6 h
Czynnik Xa 48 h
Czynnik II 60 h
Niedobory:
-prekalikreina, HMWK, XII nie ma krwawienia
-XI- krwawienie, akt. IX trombina
Terminacja:
-rozcieńczanie aktywacji czynników
-usuwanie aktywowanych czynników przez układ siateczkowo-śródbłonkowy
-kontrola przez komórki śródbłonka i zawarte antykolagulanty
-osoczowa AT (III)
-TFPI
1