1. Co nazywamy działalnością gospodarczą?
Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, handlowa, budowlana, usługowa lub poszukiwanie, rozpoznawanie oraz eksploatacja zasobów
naturalnych wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Działalność gospodarcza jest prowadzona przez przedsiębiorców.
2. Kogo nazywamy przedsiębiorcą?
Przedsiębiorcą w pojęciu PDG jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz nie mająca osobowości prawnej spółka prawa handlowego która zawodowo we własnym imieniu wykonuje działalność gospodarczą. Za przedsiębiorcę uważa się wspólników Spółki Cywilnej, co oznacza, że SC nie jest przedsiębiorcą.
3. Wymień wady prowadzenia działalności gospodarczej.
Według Konstytucji:
zasada wolności gospodarczej,
zasada równości prawa dotyczącego przedsiębiorców.
Według Ustawy o działalności gospodarczej:
zasada zachowania warunków określonych przepisami prawa
zasada uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów,
zasada rejestracji przedsiębiorców.
4. Na czym polega zasada wolności gospodarczej - wyjątki
Jest to 10 zasada konstytucyjna, a więc ograniczenie zasad wolności dopuszczalne jest tylko w drodze ustawy ze względu na ważny interes gospodarczy. W teorii rozróżnia się wolność gospodarczą w następujących aspektach:
jako swobodę podejmowania działalności gospodarczej - wyjątki to koncesje i zezwolenia,
jako swobodę prowadzenia działalności gospodarczej - ograniczenia to administracja,
jako swobodę w wyborze organizacyjno-prawnej formy - wyjątki dotyczą banków, firm ubezpieczeniowycb, firm zagranicznych,
swoboda w konkurowaniu - ograniczenie dotyczy nieuczciwej konkurencji i zwalczania praktyk monopolistycznych,
swoboda w zakresie zbywania. własnych usług,
swoboda decydowania o sposobie zaangażowania własnego kapitału,
swoboda w zakresie zatrudnienia,
swoboda w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej
5. Na czym polega zasada równości gospodarczej?
Zasada równości gospodarczej zwana zasadą prowadzenia działalności gospodarczej na równych prawach oznacza, że wszystkie podmioty gospodarcze charakteryzujące się daną cechą mają być traktowane równo, a więc wg jednakowej miary bez zróżnicowań dyskryminujących jak i faworyzujących.
6. Na czym polega zasada zachowania warunków określonych prawem?
Działalność gospodarcza winna być prowadzona w zakresie warunków określonych przepisami prawa. Zgodnie z art. 10 jeżeli przepisy szczególne nakładają obowiązek posiadania odpowiednich uprawnień zawodowych przy wykonywaniu określonego rodzaju działalności gospodarczej, przedsiębiorca jest obowiązany zapewnić aby działalność gospodarcza była wykonywana bezpośrednio przez osobę legitymującą się posiadaniem takich uprawnień.
7. Na czym polega zasada uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów?
Przedmiotem ochrony jest konkurencja, a ochrona polega na zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Ustawa "O ochronie konkurencji i konsumentów" ma na celu określenie organów uprawnionych do zwalczania nieuczciwej konkurencji. Ustanawia ograniczenia lub kontrolowanie tych nakazów i zakazów poprzez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, który posiada delegatury na terenie całego kraju. Postępowanie przed Urzędem jest postępowaniem administracyjnym, które wszczyna się na wniosek i z urzędu.
8. Co to jest nieuczciwa konkurencja - czyny nieuczciwej konkurencji?
Czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorstwa lub klienta.
Czyny nieuczciwej konkurencji wymienione przez Ustawę:
wprowadzające w błąd oświadczenie przedsiębiorcy,
fałszywe oznaczenie geograficzne towarów lub usług,
naruszenie tajemnicy państwa,
nieuczciwa zakazana reklama,
utrudnianie dostępu do rynku.
8a. Na czym polega ochrona obrotu z zagranicą - towarami i usługami?
Ochroną obrotu towarów i usług z zagranicą oprócz "Ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów" zajmują się takie ustawy jak prawo celne, umowy międzynarodowe o charakterze bilateralnym jak również umowy wielostronne z takimi krajami jak CEFT A, OECD. Osobną kategorię ochrony rynku stanowią cła antydumpingowe.
9. Co wiesz o postępowaniu w sprawach o nieuczciwej konkurencji?
Na podstawie ustawy z 2000r. Organami uprawnionymi do zwalczania nieuczciwej konkurencji są: Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Ochronę konsumentów spełnia Główna Inspekcja Handlowa podporządkowana Prezesowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Ponadto zadania ochrony konsumentów ma spełniać Samorząd terytorialny, a w szczególności Powiatowy Rzecznik Konsumentów. Postępowanie przed Urzędem jest postępowaniem administracyjnym, do którego stosuje się przepisy KPA. Postępowanie wszczyna się na wniosek i z urzędu, toczy się wg przepisów o przestępstwach gospodarczych. Prezes ma prawo nakładania kar pieniężnych. Od jego decyzji przysługuje odwołanie do Sądu Antymonopolowego. Od orzeczenia przysługuje kasacja.
10. Zakazy konkurencji.
Zakazy konkurencji w kodeksie handlowym:
a). w przypadku spółki jawnej wspólnicy są zobowiązani do zakazu zajmowania się interesami konkurencyjnymi jak również uczestniczenia w spółkach konkurencyjnych jako wspólnik lub członek władz. Zakaz ten może być uchylony przez uzyskanie zezwolenia w umowie spółki jak również w uchwale wspólników;
b). członek spółki z o.o. nie może bez zezwolenia spółki zajmować się interesami konkurencyjnymi jak również uczestniczyć w spółce jako wspólnik lub członek władz;
c) w Ustawie o przedsiębiorstwie państwowym dyrektor przedsiębiorstwa, jego zastępca, główny księgowy oraz osoby zatrudnione na stanowiskach równorzędnych, a także członkowie rady pracowniczej nie mogą mieć udziałów lub akcji w podmiotach gospodarczych tworzonych przez to przedsiębiorstwo, a także świadczyć pracę w jakiejkolwiek firmie;
d). prawo spółdzielcze - zakaz konkurencji dotyczy członków Rady Spółdzielni oraz członków zarządu.
Zakazy konkurencji zawarte w Ustawie o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym:
zabronione jest nabywanie udziałów, akcji lub majątku podmiotów gospodarczych, jeżeli skutkiem tego nabycia może być istotne osłabienie konkurencji,
zakaz tzw. unii personalnej tzn łączenia przez tą samą osobę funkcji dyrektora, członka zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej w konkurujących ze sobą podmiotach gospodarczych, jeżeli łączny udział tych podmiotów w rynku przekracza 10% udziału.
Co wiesz o obowiązkach przedsiębiorców wg Ustawy o Podmiotach Działalności Gospodarczej?
Przedsiębiorca obowiązany jest do:
dokonywania lub przyjmowania płatności za pośrednictwem rachunku bankowego w każdym przypadku gdy:
jednorazowa wartość należności lub zobowiązań przekracza równowartość 3000 Euro lub równowartość 1000 Euro;
gdy suma wartości transakcji z poprzedniego miesiąca przekroczyła równowartość 10000 Euro;
zawiadomienia urzędu skarbowego właściwego ze względu na podatek dochodowy o posiadaniu rachunku, a w razie posiadania więcej niż jednego rachunku do wskazania jednego z nich jako rachunku podstawowego zawiadomienie o tym banku, w którym rachunek jest otwarty,
zawiadomienia właściwego urzędu skarbowego oraz banku w którym otwarty jest rachunek bankowy.
Kto to jest osoba zagraniczna?
Osobą zagraniczną jest osoba fizyczna mająca stałe miejsce zamieszkania za granicą i osoba prawna mająca swoją siedzibę poza granicą oraz nie mająca osobowości prawnej spółka z w/w osobami z siedzibą za granicą.
13. Kto to jest przedsiębiorca zagraniczny?
Przedsiębiorcą zagranicznym jest osoba zagraniczna wykonująca działalność gospodarczą za granicą np. „Auto Fiat-Poland” kapitał włoski przedsiębiorca krajowy z siedzibą w Polsce.... „Fiat” przedsiębiorca zagraniczny. Trzeba odróżnić przedsiębiorców zagranicznych którzy inwestują w Polsce, tworząc spółki lub uczestnicząc w ich udziale od przedsiębiorców, którzy mając miejsce pobytu lub siedzibę za granicą, chcą prowadzić działalność gospodarczą na terytorium RP. W przypadku tworzenia oddziałów na terytorium RP przedsiębiorca zagraniczny może prowadzić działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie takim jak w kraju gdzie ma swoją siedzibę, nie wolno mu zmieniać przedmiotu swojej działalności.
14. W jak sposób przedsiębiorca zagraniczny prowadzi swoją działalność na terytorium RP?
Przedsiębiorca zagraniczny, inwestuje w Polsce, tworząc spółki lub uczestnicząc w ich udziale od przedsiębiorców, którzy mając miejsce pobytu lub siedzibę za granicą i chcą prowadzić działalność na terytorium RP. W przypadku tworzenia oddziałów na terytorium RP przedsiębiorca zagraniczny może prowadzić działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie takim jak w kraju gdzie ma swoją siedzibę, nie wolno mu zmieniać przedmiotu swojej działalności. Jest zobowiązany ustanowić pełnomocnika, który będzie go reprezentował. Działalność gospodarczą może prowadzić po wpisaniu do rejestru przedsiębiorców.
15. Kto to jest mały i średni przedsiębiorca?
Przedsiębiorcę uważa się tego, który w poprzednim roku obrotowym zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz osiągnął przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów lub usług oraz operacji finansowych nie przekraczający 7 mln euro lub suma jego aktywów bilansu sporządzonego na koniec poprzedniego roku obrotowego nie przekroczyła równowartości 5 mln ęuro.
Za średniego przedsiębiorcę uważa się tego, który w poprzednim roku obrotowym zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz osiągnął przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów lub usług oraz operacji finansowych nie przekraczający 40 mln euro lub suma jego aktywów bilansu sporządzonego na koniec poprzedniego roku obrotowego nie przekroczyła równowartości 27 mln ęuro.
16. Co wiesz o samorządzie gospodarczym?
Samorząd gospodarczy ma na celu reprezentowanie środowiska przedsiębiorców i przez działania na rzecz przedsiębiorczości wspiera rozwój gospodarczy kraju. Nie posiada uprawnień władczych w stosunku do przedsiębiorców w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej lub godzących w zasadę konkurencji. Działa poprzez organizacje przedsiębiorców zwane „organizacjami samorządu gospodarczego”. Samorząd gospodarczy tworzą: izby gospodarcze i krajowa izba gospodarcza.
17. Co to jest Krajowy Rejestr Sądowy?
Na podstawie Ustawy o PDG został stworzony Krajowy Rejestr Sądowy. Rejestr ten składa się z rejestru przedsiębiorców, rejestr stowarzyszeń i innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej, rejestru dłużników niewypłacalnych. Nowością jest utworzenie przez Ministra Sprawiedliwości - Centralnej Informacji Urzędowego Rejestru Sądowego. Wszyscy przedsiębiorcy mają obowiązek dokonywać wpisów do KRS.
18. Co wiesz o Rejestrze przedsiębiorców?
Rejestr przedsiębiorców jest jednym z elementów KRS. Przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą po wpisie do rejestru przedsiębiorców. Do końca 2001 r. na mocy przepisów wprowadzających do KRS utrzymano w mocy ewidencję o działalności gospodarczej prowadzonej przez gminy na zasadzie zadań zleconych. Ewidencji tej podlegali przedsiębiorcy będącymi osobami fizycznymi. Wpis do ewidencji był czynnością materialno-techniczną, a jedynie odmowa wpisu następuje decyzją.
19. Co wiesz o wpisach do KRS?
Wpisy do KRS można podzielić na wpisy:
z urzędu i na wniosek,
konstruktywne i deklaratywne,
pierwsze i następne.
Wszystkie wpisy do rejestru podlegają obowiązkowi ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, chyba że Ustawa stanowi inaczej. W związku z tym Ustawa przewiduje, że w razie rozbieżności między wpisem do rejestru, a ogłoszeniem w MSiG moc obowiązującą ma wpis do KRS.
20. Co wiesz o koncesji?
Koncesja jest decyzją administracyjną wydaną koncesjonariuszowi przez organ koncesyjny, którym jest naczelny lub centralny organ administracji publicznej, dotyczący dziedzin zastrzeżonych wyłącznie dla Państwa, albo też kontrolowanych przez Państwo. Organami koncesyjnymi są: MSWiA ; Ministerstwo Transportu; Centralne Organy Państwowe - KRRiTV, wojewodowie w przypadku koncesji na pospolite kopaliny; URE. Udzielanie, odmowa udzielenia, zmiany i cofnięcie koncesji lub też jej ograniczenie następuje w drodze decyzji administracyjnej. Są to decyzje wydawane na czas określony nie krótszy jednak niż 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat. Koncesje wydawane są na wniosek.
21. Kto to jest organ koncesyjny?
Organ koncesyjny to organ naczelny administracji rządowej lub organ jednostki samorządu terytorialnego upoważniony na podstawie Ustawy do udzielania, odmowy udzielania, zmiany i cofania koncesji.
22. Postępowanie w sprawie udzielania koncesji.
Udzielanie, odmowa udzielenia, zmiany i cofnięcie koncesji lub też jej ograniczenie następuje w drodze decyzji administracyjnej. Są to decyzje wydawane na czas określony nie krótszy jednak niż 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat. Koncesje wydawane są na wniosek. Do wniosku należy dołączyć wymagane przez prawo dokumenty określone w ustawach. W przypadku, gdy jest więcej chętnych ubiegających się o przydział koncesji należy zachować następujące warunki: w MsiG oraz w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym należy zamieścić informację o ograniczonej liczbie koncesji. W takim przypadku konieczne jest przeprowadzenie rozprawy administracyjnej w celu wyłonienia najbardziej optymalnych koncesjonariuszy.
23. Odmowa udzielenia koncesji.
Organ koncesyjny może odmówić udzielenia koncesji lub ograniczenia jej zakresu w stosunku do wniosku o udzielenie koncesji:
gdy przedsiębiorca nie spełnia warunków wykonywania działalności gospodarczej określonej w ustawie lub ogłoszeniu
ze względu na zagrożenie obronności lub bezpieczeństwa państwa,
ze względu na inny ważny interes publiczny,
jeśli w wyniku przeprowadzonej rozmowy udzielono koncesji innemu przedsiębiorcy lub przedsiębiorcom.
24. Cofnięcie koncesji.
Cofnięcie koncesji następuje gdy wydano orzeczenie zakazujące prowadzenia działalności gospodarczej w przypadku gdy:
przedsiębiorca nie podjął mimo wezwania działalności koncesjonowanej,
w wyznaczonym terminie nie usunął stanu faktycznego lub prawnego niezgodnego z warunkami koncesji,
gdy rażąco narusza warunki określone w koncesji.
Fakultatywne cofnięcie koncesji następuje ze względu na zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa lub inny ważny interes publiczny.
25. Co wiesz o zezwoleniach?
Uzyskanie zezwolenia jest wymagane, gdy odrębne ustawy przewidują możliwość prowadzenia działalności gospodarczej dopiero po uzyskaniu zezwolenia. Ustawy te określają tryb wydania, odmowy wydawania i cofania zezwoleń. W samej ustawie znajdują się przepisy, które określają zasady prowadzenia działalności gospodarczej wymagającej zezwoleń. Wydanie, odmowa i cofnięcie zezwoleń następuje na podstawie decyzji administracyjnej.
26. Kto to jest organ zezwalający?
Organem zezwalającym jest organ administracji rządowej lub organ jednostki samorządu terytorialnego upoważniony na podstawie ustawy do wydania, odmowy wydania i cofania zezwolenia.
27. Postępowanie w sprawie udzielenia zezwolenia.
Organ zezwalający wydaje zezwolenie po stwierdzeniu, że spełnione zostały wymagane prawem warunki działalności gospodarczej w dziedzinie objętej obowiązkiem uzyskania zezwolenia. Przed podjęciem decyzji w sprawie wydania zezwolenia organ zezwalający wzywa wnioskodawcę od uzupełnienia w wyznaczonym terminie brakującej dokumentacji, może dokonać kontrolnego sprawdzenia faktów podanych we wniosku o udzielenie zezwolenia.
28. Cofnięcie zezwolenia.
Zezwolenia cofa się gdy:
wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej,
przedsiębiorca przestał spełniać warunki określone przepisami prawa,
przedsiębiorca nie usunął w wyznaczonym terminie stanu sprzecznego z ustawą,
przepisy odrębne tak stanowią,
przedsiębiorca nie podjął mimo wezwania organu zezwalającego lub zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej.
29. Różnice pomiędzy koncesją a zezwoleniem.
Zezwolenia: - nie mogą być czasowe ( wyjątkowo tylko mogą być czasowe),
- zakres jest zawarty w ustawie PDG i ustawach szczególnych
Koncesje: - są czasowe
- zakres koncesjonowania zawarty jest w ustawie PDG
30. Kto to jest przedsiębiorca?
Przedsiębiorcy wg Ustawy „O rejestrze sądowym” są to:
osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą
spółki jawne i komandytowe,
spółki z o.o. i spółki akcyjne,
spółdzielnie, przedsiębiorstwa państwowe,
jednostki badawczo-rozwojowe,
przedsiębiorcy zagraniczni w rozumieniu Ustawy o działalności gospodarczej w zakresie pełnej wytwórczości,
zagraniczne osoby prawne i fizyczne,
towarzystwa wzajemnych ubezpieczeń,
inne osoby prawne jeśli prowadzą działalność gospodarczą,
oddziały zagranicznych spółek komandytowo - akcyjnych
31. Co to jest przedsiębiorstwo?
Przedsiębiorstwo w zakresie przedmiotowym oznacza zwięzłe określenie przedmiotu wykonywania działalności gospodarczej jako działalności: np. wytwórczej, handlowej czy usługowej. Kodeks Cywilny definiuje przedsiębiorstwo jako zespól składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, obejmujących wszystko to, co wchodzi w jego skład. A więc: firmę, znaki towarowe, księgi handlowe, ruchomości i nieruchomości, patenty, wzory użytkowe wynalazcze i wzornicze ( zdobnicze ), zobowiązania oraz prawa wynikające z najmu i dzierżawy lokali.
Przedsiębiorstwo w znaczeniu komplementarnym, oprócz składników wymienionych powyżej wchodzą takie elementy jak: renoma przedsiębiorstwa, marka itp. Przedsiębiorstwo państwowe funkcjonuje w znaczeniu podmiotowym.
32. Co to jest przedsiębiorstwo państwowe?
Przedsiębiorstwo państwowe jest samodzielnym, samo finansującym się i samorządnym podmiotem gospodarczym posiadającym osobowość prawną. Mogą być tworzone jako:
przedsiębiorstwo działające na zasadach ogólnych,
przedsiębiorstwo użyteczności publicznej.
33. Kto zarządza i prowadzi przedsiębiorstwo państwowe?
Zarządzanie przedsiębiorstwem państwowym należy do: załogi przedsiębiorstwa, rady pracowniczej i dyrektora. Samorząd załogi tworzy ogólne zebranie pracowników lub delegatów rady pracowniczej. Decyduje on o charakterze i rozwoju przedsiębiorstwa, zatwierdza sprawozdanie finansowe i dokonuje innych czynności. Rada pracownicza dokonuje wyboru, odwołania dyrektora, zarządza składnikami majątkowymi przedsiębiorstwa, jeżeli jest przekroczony zakres zwykłego zarządu. Poza w/w organami zarządzanie przedsiębiorstwem państwowym może być wykonywane przez zarządcę komisarycznego, likwidatora lub na podstawie kontraktu menażerskiego.
34. Organy przedsiębiorstwa państwowego.
Organami przedsiębiorstwa są: ogólne zebranie pracowników (delegatów); rada pracownicza; dyrektor.
35. Co to jest komercjalizacja PP?
Komercjalizacja w rozumieniu Ustawy, polega na przekształceniu przedsiębiorstwa w spółkę i spółka ta wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których podmiotem było prywatyzowane przedsiębiorstwo państwowe bez względu na charakter prawny tych stosunków.
36. Na czym polega prywatyzacja?
Prywatyzacja w rozumieniu ustawy polega na: zbywaniu należących do Skarbu Państwa akcji lub udziałów spółek powstałych w wyniku komercjalizacji; rozporządzaniu wszystkimi składnikami materialnymi i niematerialnymi majątku przedsiębiorstwa państwowego lub spółki powstałej w wyniku komercjalizacji na zasadach określonych Ustawą przez: sprzedaż przedsiębiorstwa; wniesienie przedsiębiorstwa do spółki lub oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania.
37. Na czym polega prywatyzacja bezpośrednia?
Prywatyzacja bezpośrednia dokonywana jest w trybie sprzedaży przedsiębiorstwa; wniesienia go do spółki oraz oddanie go do odpłatnego korzystania osobom trzecim na podstawie zawieranych umów tzw. umów leasingowych.
38. Na czym polega prywatyzacja pośrednia?
Prywatyzacja pośrednia odbywa się w dwóch etapach; tj. komercjalizacji oraz oferowania przez Ministra Skarbu Państwa lub Agencji Prywatyzacji - akcji lub udziałów w następujących trybach:
oferty publicznej,
przetargu publicznego,
rokowań.
39. Na czym polega likwidacja PP.
Likwidacja PP może nastąpić:
w przypadku gdy PP prowadzi działalność gospodarczą ze stratą przez okres kolejnych 6 miesięcy,
w przypadku prawomocnego wyroku lub ostatecznej decyzji administracyjnej zakazano PP działania we wszystkich dziedzinach objętych dotychczasowym przedmiotem działania, a PP nie podjęło działalności w innej dziedzinie,
w przypadku gdy z wnioskiem takim zwróci się zarząd komisaryczny.
40. Co to jest spółdzielnia?
Spółdzielnia jest dobrowolnym zrzeszeniem nieograniczonej liczby osób, o zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym, które w interesach swoich członków prowadzi wspólną działalność gospodarczą. Spółdzielnia ma osobowość prawną, którą nabywa poprzez wpisanie do KRS. Majątek
Sp-ni jest w części prywatną własnością jej członków i w części jest to majątek powstały w trakcie działalności gospodarczej Sp-ni. W razie jej rozwiązania majątek ten należy do spółdzielców. Każdy ze spółdzielców dysponuje tylko jednym głosem. Sp-nia działa na podstawie Statutu, który ma pierwszeństwo przed prawem Sp-ni, z tym że powinien on wykazywać zgodność z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa Sp-ni.
41. Co wiesz o organach Sp-ni?
Spółdzielnia jest osobą prawną, a więc działa za pośrednictwem swoich organów, którymi są:
walne zgromadzenie,
zebranie grup członkowskich,
rada nadzorcza,
zarząd.
42. Co to jest upadłość?
Upadłość jest związana ze zjawiskiem zaprzestania płacenia długów, z tym że w tym przypadku chodzi o trwałe zaprzestanie płacenia długów. Upadłość jest instytucją prawną mającą na celu ochronę wierzycieli przez ich równomierne zaspokojenie. Jest to więc rodzaj egzekucji uniwersalnej skierowanej przeciwko majątkowi dłużnika.
43. Co to jest zdolność upadłościowa i kto ją posiada?
Zdolność upadłościowa jest to zdolność do ogłaszania upadłości. Zdolność upadłościową mają osoby fizyczne, prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej oprócz komunalnych jednostek organizacyjnych, państwowych jednostek organizacyjnych, instytucji i organizacji stworzonych na drodze USTAWY itp.
44. Przesłanki do upadłości.
Przesłanki upadłości to: trwałe zaprzestanie płacenia długów; jeśli pasywa dłużnika przekraczają jego aktywa, czyli długi przewyższają wartość majątku.
45. Ogłoszenie upadłości.
O ogłoszeniu upadłości orzeka sąd rejonowy, sąd gospodarczy w składzie trzech sędziów zawodowych. Po ogłoszeniu upadłości rozpoczyna się drugi etap, czyli tzw. postępowanie upadłościowe właściwe. Czynności te dokonywane są przez sędziego komisarza, który kieruje postępowaniem i nadzoruje czynności syndyka masy upadłościowej.
46. Skutki upadłości.
Skutki ogłoszenia upadłości mogą dotyczyć osoby upadłego, jego majątku oraz zobowiązań. Jeśli chodzi o osobę od momentu ogłoszenia upadłości osoba prawna lub fizyczna staje się upadłym, a majątek staje się masą upadłościową, z chwilą ogłoszenia upadłości następuje ustalenie terminów płatności wszystkich wierzytelności, a więc stają się one w tym momencie wymagalne i zobowiązania niepieniężne zamieniają się w zobowiązania pieniężne.
47. Kto prowadzi postępowanie upadłościowe ( organy postępowania upadłościowego ).
W postępowaniu o otwarciu postępowania upadłościowego sąd wyznacza sędziego komisarza, nadzorcę sądowego oraz terminy sprawdzania wierzytelności. Zadaniem sędziego komisarza jest kierowanie tokiem postępowania układowego oraz nadzór nad czynnościami nadzorcy sądowego ( syndyka ), jak również wypełnianie niektórych czynności które należą do sądu. Nadzorca sądowy sprawuje nadzór nad przedsiębiorstwem dłużnika jeżeli w grę wchodzi rozporządzanie majątkiem przekraczające zarządu.
48. Rola syndyka w postępowaniu upadłościowym.
Syndyk reprezentuje interesy wierzycieli, ale również działa na rzecz upadłego, z tym że nie występuje on w jego imieniu, ale w imieniu własnym. Syndyk jest pełniącym funkcje organem, który przejmuje całym majątek, z tym że może on wyznaczyć zarządcę majątku odrębnego. Zarządca podlega nadzorowi syndyka. Syndyk może ustanowić pełnomocników. Syndyk obejmuje majątek, zarządza tym majątkiem i przez okres 6 miesięcy, a za zgodą sądu dłużej, może prowadzić działalność gospodarczą.
49. Ustalenie wierzytelności.
Zaspokojenie wierzycieli odbywa się w ten sposób, że w terminie określonym w postanowieniu sądu o ogłoszeniu upadłości powinni oni dokonać zgłoszenia swojej wierzytelności. Przekroczenie tego terminu nie pozbawia wierzyciela prawa do udziału w postępowaniu, ale sprawia ryzyko zaspokojenia wierzytelności w mniejszym zakresie. Zgłoszenie dokonywane jest sędziemu komisarzowi, następnie dokonuje się sprawdzenia zgłoszonych wierzytelności. Sędzia komisarz doręcza te zgłoszenia syndykowi. Syndyk sporządza projekt listy wierzytelności i składa sędziemu komisarzowi. Sędzia komisarz wyznacza posiedzenie i wydaje postanowienie o uznaniu lub odmowie uznania zgłoszonych wierzytelności. W ten sposób zostaje sporządzona lista wierzytelności, którą można przeglądać w sekretariacie sądu po czym ogłasza się ją przez obwieszczenie.
50. Likwidacja masy upadłościowej i plan podziału.
Syndyk po dokonaniu likwidacji majątku upadłego i po ustaleniu listy wierzytelności sporządza plan podziału i przedstawia go sędziemu komisarzowi. Na podstawie tego planu podziału następuje zaspokojenie wierzytelności. Zaspokojenie to dokonywane jest wg ustalonych prawem kategorii. Zaspokojenie należności dalszej kategorii może być dokonane po zaspokojeniu wierzytelności poprzedniej kategorii. Jeżeli suma przeznaczona do podziału wystarcza na pokrycie wszystkich należności tej samej kategorii, są one zaspakajane stosunkowo. Wierzytelności I kat. są uprzywilejowane i są zaspakajane poza planem podziału. W kat. I występują spłaty kosztów postępowania upadłościowego oraz kosztów postępowania układowego, wydatki połączone z zarządem likwidacji masy, należności za pracę, renty z tytułu odszkodowań za choroby zawodowe lub niezdolność do pracy, kalectwa lub śmierci, wsparcie upadłego i jego rodziny oraz ciążące na nim należności alimentacyjne, koszty choroby i koszty zwykłe pogrzebu upadłego.
51. Co wiesz o układzie upadłego z wierzycielem?
Upadły może zawrzeć układ z wierzycielami uprzywilejowanymi. Układ jest dopuszczalny tylko wtedy, gdy zapewnione jest zaspokojenie wierzycieli uprzywilejowanych i wierzycieli masy upadłości, chyba że zgodzą się oni na zawarcie układu. Układ jest przyjęty jeżeli za nim wypowie się większość głosujących wierzycieli mających łącznie mniej niż 2/3 ogólnej masy wierzytelności według ustalonej przez sędziego listy.
52. Przesłanki postępowania układowego.
Podanie upadłego do zawarcia układu powinno zawierać propozycje układowe i ich uzasadnienie. Propozycje powinny być jednakowe w stosunku do wszystkich wierzycieli, chyba że poszczególny wierzyciel wyraźnie zgodził się na warunki mniej korzystne. W propozycjach upadły może przyznać szczególne korzyści wierzycielom mającym drobne wierzytelności.
53. Jakie wierzytelności nie podlegają postępowaniu układowemu?
Otwarcie postępowania dowodowego następuje na wniosek dłużnika. Treść wniosku dłużnika jest określona prawem. Nie wszystkie wierzytelności mogą być objęte postępowaniem układowym: podatki, opłaty, inne daniny, należności z tytułu ubezpieczeń społecznych, z tytułu umowy o pracę.
54. Kiedy postępowanie układowe jest wyłączone?
Wyłączenie możliwości żądania otwarcia postępowania układowego z następujących powodów:
nieprowadzenie księgowości według zasad prawidłowej rachunkowości,
zawarcie układu, jeżeli od jego zatwierdzenia lub ukończenia nie upłynęło 5 lat,
niewykonania układu,
dopuszczenia do umorzenia postępowania dowodowego, jeśli od umorzenia nie upłynęło jeszcze 5 lat.
55. Wymień formy postępowania układowego.
Postępowanie układowej obejmuje następujące formy:
zgłoszenie wierzytelności,
jej sprawdzenie,
wciągnięcie na listę wierzycieli,
zgromadzenie wierzycieli,
zawarcie układu,
jego zatwierdzenie.
Wierzyciel po otrzymaniu postanowienia zgłasza wierzytelność, która następnie zostaje stwierdzona przez sędziego komisarza. Decyduje on o wciągnięciu wierzytelności na listę. Jeżeli wierzytelność jest sporna podlega wciągnięciu na listę wierzytelności warunkowych. Po ukształtowaniu się listy zwoływane jest zgromadzenie wierzycieli, na którym głosują oni za układem lub przeciwko zawarciu układu.
56. Przyjęcie układu.
Układ jest przyjęty jeżeli wypowie się za nim większość głosujących wierzycieli, mających łącznie mniej niż 2/3 ogólnej sumy wierzytelności według ustalonej listy przez sędziego.
57. Uchylenie układu.
Jeżeli po zawarciu układu upadły został prawomocnie skazany za przestępstwo polegające na tym, że przed układem w celu pokrzywdzenia wierzycieli ukrywał przedmioty majątkowe albo zaciągał pozorne zobowiązania lub zawarł inne pozorne umowy, że udzielił lub obiecywał udzielić wierzycielowi korzyści majątkowe za działanie na szkodę innych wierzycieli w czasie postępowania upadłościowego albo że prowadził księgowość w sposób niezgodny z prawdą - sąd na wniosek wierzycieli mających łącznie przynajmniej ¼ część ogólnej sumy wierzytelności uznanych, po przeprowadzeniu rozprawy uchyla układ.
58. Co to jest firma?
Firma jest to nazwa pod którą spółka handlowa prowadzi swoje przedsiębiorstwo. Firma rozumiana jest jako zbiór znaków słownych oznaczonych graficznych, które maja tworzyć logo firmy.
59. Z czego składa się firma?
Firma składa się dwóch części: korpusu ( rdzenia) i dodatków. W rdzeniu powinno być zawarte nazwisko jednego lub kilku wspólników. Dodatek powinien zawierać określenie rodzaju spółki, np.: spółka jawna itp.
60. Zasady prawa firmowego.
zasada prawdziwości zwana również zasadą jawności jest rozumiana jako zakaz przekazywania danych które mogły by wprowadzić w błąd, a więc przyjmuje się że dane użyte w firmie są prawdziwe. Z firmą związana jest renoma, czyli dobra sława przedsiębiorcy;
zasada ciągłości która oznacza, że w razie zmiany nazwiska wspólnika jawnego, bądź jego ustąpienia firma nie ulega zmianie. To samo dotyczy zbycia przedsiębiorstwa;
zasada jedności oznacza, ze spółka może rejestrować i używać jedną firmę. Ta sama zasada oznacza, e spółka firmy nie może zmienić bowiem w wyniku zmiany umowy może nastąpić zmiana firmy wymagająca wpisu do KRS oraz ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym;
zasada wyłączności oznacza, że każda nowa firma powinna odróżniać się dostatecznie od firm już istniejących w tej samej miejscowości;
zasada jawności jest związana z ogólna dostępnością do KRS.
61.Ochrona prawa do firmy.
Prawo firmy jest chronione przez przepisy Kodeksu Cywilnego, przepisy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji jak również przepisy Kodeksu Handlowego. Realizowanie tego prawa następuje w przypadku naruszania prawa firmowego. Treścią powództwa mogą być następujące roszczenia: o zaniechanie, o naruszanie, o wydanie bezpodstawnie uzyskanych korzyści. Roszczenia te mogą być zgłaszane w kumulacji.
62. Co to jest prokura?
Prokura jest to szczególny rodzaj pełnomocnictwa określony przepisami KH. Od pełnomocnictwa w rozumieniu KH różni się:
może być udzielana tylko przez spółki handlowe,
podlega ujawnieniu w KRS,
upoważnia do prowadzenia przedsiębiorstwa zarobkowego,
jej zakres jest ustawowo określony i nie może być skutecznie ograniczony wobec osób trzecich.
Prokurentem może być dyrektor spółki prowadzący przedsiębiorstwo. Umocowanie prokurenta maże mieć różnych charakter. Może to być umowa o pracę oraz umowy o charakterze cywilno-prawnym, zlecenie, kontrakt menedżerski. Umowa ta może w sposób wewnętrzny ograniczać zakres działania prokurenta. Przekroczenie tych ograniczeń powoduje odpowiedzialność pracowniczą albo cywilno-prawną prokurenta. Prokury nie można przenieść na inna osobę - jest to przepis bezwzględnie obowiązujący. Prokurent może udzielać pełnomocnictwa. Można prokurentem ustanowić jedną osobę lub większą ilość osób. Prokura może być odrębna jeśli mocodawca upoważnia prokurenta do podejmowania czynności, które są skuteczne bez konieczności współdziałania z innym prokurentem.
63. Co jest treścią prokury?
Prokura upoważnia do wszystkich czynności sądowych oraz pozasądowych związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Zakres jej nie może być swobodnie określony przez spółkę ze skutkiem dla osób trzecich, co nie oznacza, że prokura jest pełnomocnictwem nieograniczonym, zbycie przedsiębiorstwa, jego wydzierżawienie, obciążenie nieruchomości - nie wchodzi w zakres prokury.
64. Udzielenie prokury, a ustanowienie prokury.
Od udzielenia prokury należy odróżnić ustanowienie prokury, nie jest to istotne w spółkach osobowych. Udzielenie tam prokury jest jednocześnie ustanowieniem prokury. W spółkach kapitałowych ( s-ka z o.o. i akcyjnych ) najpierw wymaga się ustanowienia prokury w umowie spółki lub statucie. Ustanowić prokurę może zarząd, natomiast udzielić prokury może każdy członek zarządu, jeśli ma prawo reprezentowania. W praktyce udzielenie prokury następuje przez oświadczenie woli dwóch członków zarządu. Ustanowienie prokury jest jednostronnym oświadczeniem woli mocodawcy, ale umocowany może odmówić. Oświadczenie powinno mieć formę pisemną, a jeżeli prokurent będzie dokonywał czynności prawnych wymagających szczególnej formy (aktu notarialnego ) umocowanie jest skuteczne tylko w takiej formie. Udzielenie prokury wymaga zgłoszenia do KRS.
66. Wygaśnięcie prokury.
Polega na ustaniu umocowania prokurenta. Może nastąpić z powodu: odwołania, zrzeczenia się albo wygaśnięcia z innych przyczyn. Odwołanie prokurenta jest jednostronnym oświadczeniem woli, które najczęściej przysługuje tym, którzy ustalili prokurenta. Prokura wygasa z przyczyn leżących po stronie prokurenta - z powodu ogłoszenia upadłości spółki, zaprzestania działalności spółki w inny sposób - prokura wygasa wskutek śmierci prokurenta, jego całkowitego ubezwłasnowolnienia, zrzeczenia się.
67. Co to jest spółka cywilna?
Spółka cywilna - na bazie tej spółki powstają inne spółki S.C. - została uregulowana w kodeksie cywilnym. Obecnie s.c. nie jest przedsiębiorcą, natomiast przedsiębiorcami są wspólnicy. Jest więc obecnie prawno-organizacyjną formą współdziałania gospodarczego. To współdziałanie może dotyczyć każdego celu, który jest celem gospodarczym. S.c. jest jedynie stosunkiem prawnym o charakterze zobowiązaniowym powstającym na mocy umowy, w której wspólnicy zobowiązują się do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w oznaczony sposób, w szczególności przez wniesienie wkładu. S.c. jako organizacyjna forma współdziałania gospodarczego nie wymaga konieczności wniesienia wkładu i nie wymaga aby wspólnicy prowadzili przedsiębiorstwo. Mimo to że ustawa nakazuje wspólnikom wniesienie wkładu, to istota s.c. wymaga, aby w samej umowie było oznaczone współdziałanie wspólników.
68. Stosunki majątkowe w spółce.
Majątkowe obowiązki to obowiązki wniesienia wkładu ewentualnie obowiązek innych oznaczonych zadań na rzecz spółki wynikających z umowy. Majątek spółki powstaje przez wniesienie wkładu oraz przez przyrosty tego majątku powstałe w toku funkcjonowania spółki. Wspólnik ma obowiązek wnoszenia wkładów albo działania oznaczonego w umowie. Wkładem może być własność lub inne, a nawet osobiste świadczenie usług. Rodzaj wkładu i jego wysokość powinna określać umowa. Jeżeli strony tego nie uczyniły domniemywa się, że wkłady są równe. Jeżeli przedmiotem wkładu jest własność nieruchomości lub prawo wieczystego użytkowania - umowa spółki powinna być zawarta w formie aktu prawnego pod rygorem nieważności. S.c. nie posiada majątku, istnieje tylko jako wspólny majątek wspólników, a więc jest tzw. współwłasność łączna, która charakteryzuje się tym, że jest niepodzielna. Każdy wspólnik jest właścicielem wspólnego majątku jako niepodzielnej całości, a więc wszystkich rzeczy i praw wchodzących w skład całości majątku. W związku z taką konstrukcją stosunków majątkowych nie jest możliwe rozporządzenie udziałem majątkowym w trakcie kiedy spółka istniej. W konsekwencji wierzyciele nie mogą domagać się zaspokojenia ani udziału we wspólnym majątku, ani z udziału w poszczególnych składnikach tego majątku. Z tego powodu nie jest możliwe dokonywanie potrąceń z wierzytelności swego osobistego wierzyciela, wierzytelności przypadającej spółce od tej osoby. Wierzyciel nie może domagać się podziału majątku wspólnego.
69. Odpowiedzialność za zobowiązania s.c.
Za zobowiązania spółki wspólnicy odpowiadają na zasadzie odpowiedzialności osobistej, nieograniczonej, solidarnej i pierwszorzędnej. Oznacza to, że wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki zarówno majątkiem wspólnym spółki, a każdy z nich własnym majątkiem nie należącym do spółki. Jest to odpowiedzialność osobista a zarazem nieograniczona. Zasada odpowiedzialności solidarnej oznacza, że wierzyciel może zaspokoić swoje pretensje w stosunku do wszystkich wspólników do części wspólnej lub jednego z nich. W tej sytuacji wspólnik dłużnik jeśli spełni świadczenie ma świadczenie regresowe w stosunku do pozostałych. Egzekucję ze wspólnego majątku wspólników można prowadzić tylko w celu zaspokojenia zobowiązań spółki.
70. Prowadzenie i reprezentacja spółki.
Należy wyróżnić trzy kategorie spraw:
nie przekraczające zakresu zwykłych czynności spółki może prowadzić każdy wspólnik, bez potrzeby odwoływania się do pozostałych wspólników chyba, że zgłoszą oni sprzeciw;
decyzje przekraczające ten zakres - potrzebna jest zawsze uchwała wszystkich wspólników;
tzw. czynności nagłej, której zaniechanie mogłoby narazić spółkę na niepowetowane straty. Każdy wspólnik ma prawo wykonać taką czynność.
Reprezentacja spółki dotyczy stosunków zewnętrznych. Mówimy o reprezentacji sądowej, pozasądowej czynnej i biernej. Przy reprezentacji w grę wchodzą czynności prawne z osobami trzecimi. Istniej zasada, że osoby zatrudnione do prowadzenia spraw spółki są uprawnione do reprezentacji spółki. W tym zakresie przepisy mają charakter dyspozytywny.
71. Niezmienność składu osobowego s.c. - wystąpienie wspólnika.
S.c. jako spółka osobowa charakteryzuje się niezmiennością składu osobowego, co nie oznacza, że nie można przyjąć innego wspólnika poprzez umowę „zmiany umowy” spółki. Dopuszczalne jest ustąpienie wspólnika, zazwyczaj nie prowadzi to do rozwiązania spółki. Często dochodzi do takiej sytuacji, gdy ustąpienie wspólnika jest związane z przyjęciem nowego. W takiej sytuacji w grę wchodzi zmiana umowy spółki oraz rozliczeń, które dotyczyły udziału w majątku wspólnym ustępującego wspólnika. Jeśli wniósł on wkład rzeczy do używania, to istniej możliwość zwrotu tych rzeczy w naturze. Inne wkłady oszacowuje się i zwraca ich równowartość pieniężną. Nie podlegają zwrotowi wkłady polegające na świadczeniu usług. Jeśli wystąpi nadwyżka ponad wniesione wkłady ustępujący wspólnik odpowiada za zobowiązania, które zostały zaciągnięte przed jego wstąpieniem do spółki.
72. Rozwiązanie s.c.
Na mocy orzeczenia sądu można spółkę rozwiązać z takich przyczyn jak: nieuczciwość, nielojalność wspólnika. Każdy ze wspólników może domagać się rozwiązania spółki z ważnych powodów. Po rozwiązaniu spółki majątek jej staje się współwłasnością w częściach ułamkowych. Wtedy dopiero wspólnicy mogą rozporządzać swoim udziałem.
73. Likwidacja s.c.
Kodeks cywilny nie zawiera przepisów dotyczących likwidacji spółki, w tym zakresie mają zastosowanie przepisy dotyczące zniesienia współwłasności. Te nakazują zwrot nakładów po zapłaceniu długów oraz podział nadwyżki majątku według zasad określonych w umowie spółki.
74. Co to jest spółka jawna.
Spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własna firmą, a nie jest inną spółką handlową. Istotą tej definicji jest to, że nie jest to spółka która prowadzi przedsiębiorstwo. Obecnie KSH nie mówi, że ma być to przedsiębiorstwo większych rozmiarów, jednakże określono, że w przypadku gdy spółka cywilna osiąga przychód netto ze sprzedaży towarów lub świadczonych usług w każdym z dwóch kolejnych lat obrotowych osiągając w walucie polskiej co najmniej 400 tyś. Euro powinna zostać wpisana do KRS jako spółka jawna. Tym samym ustawodawca wykluczył możliwość prowadzenia przez spółkę cywilną przedsiębiorstwa większych rozmiarów. Spółka jawna działa w obrocie prawnym we własnym imieniu. Podmiotowość prawna tej spółki polega na tym, że została wyposażona w zdolność prawną.
75. Spółka jawna a spółka cywilna.
Wkłady w spółce jawnej są takie same jak w spółce cywilnej. Umowa w spółce cywilnej określa zasady uczestniczenia zyskach i stratach. O ile umowa nie stanowi inaczej przyjmuje się, że prawo do udziału w zyskach i pokrywaniu strat jest równe. Podział i wypłata następuje z końcem każdego roku obrotowego. Jeżeli wystąpiła strata w pierwszej kolejności należy uzupełnić udział wspólnika. Wspólnik ma roszczenie odsetek w wysokości 50% nawet wówczas gdy spółka poniosła straty. Wówczas podstawą obliczenia odsetek jest uszczuplony udział kapitałowy. Jest to najistotniejsza różnica dotycząca spółki jawnej i cywilnej.
76. Powstanie spółki jawnej.
Umowa spółki jawnej powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności. W przypadku gdy wkład został wniesiony w postaci przeniesienia praw własności konieczna jest forma aktu notarialnego. KSH określa wymogi dotyczące umowy spółki jawnej. Spółka jawna może powstać w następczy w przypadku przekształcenia obowiązkowego spółki cywilnej w spółkę jawną. Wymogiem jest wpis do rejestru przedsiębiorców. Czynność nagłą może i powinien wykonywać każdy ze wspólników. Ustalone w umowie lub później w uchwale prawo prowadzenia spółki może zostać odebrane z ważnych powodów ( ciężka choroba, na mocy orzeczenia sądu ).
77.Prawa i obowiązki wspólnika spółki jawnej.
Prawo reprezentowania ma każdy wspólnik o ile w umowie nie postanowiono inaczej. Prawo do reprezentacji rozciąga się na czynności sądowe i pozasądowe.
78. Prowadzenie i reprezentacja w spółce jawnej.
Prawo reprezentowania ma każdy o ile w umowie nie postanowiono inaczej. Praw do reprezentacji rozciąga się na czynności sądowe i pozasądowe. Ograniczenie czynności reprezentacji spółki nie może dotyczyć skuteczności osób trzecich. Umowne ograniczenie prawa wspólnika do reprezentacji, a tym bardziej uchwała podjęta w tym celu, nie wywołuje skutków względnych osób trzecich jedynie decyduje o skutkach wewnętrznych. Pozbawienia prawa reprezentacji spółki może nastąpić na podstawie orzeczenia sądu.
79.Zasada odpowiedzialności za zobowiązania spółki jawnej.
Obecnie w KSH wprowadzono nieco inne zasady odpowiedzialności za zobowiązania spółki. Nadal jest to osobista, nieograniczona solidarna odpowiedzialność wspólników za zobowiązania spółki. Istotnym ograniczeniem jest to że wierzyciel może prowadzić egzekucje majątku dłużnika tylko wtedy gdy egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna. Wprowadzona została subsydiarna odpowiedzialność dłużnika. W razie dochodzenia przez wierzycieli roszczeń z tytułu odpowiedzialności za zobowiązania spółki wspólnik może bronić się przysługującymi roszczeniami osobistymi. Może podnieść takie zarzuty jak przedawnienie. W razie pozwania wspólnika nie może on zgłaszać do potrącenia wierzytelności przysługujące spółce.
80. Stosunki majątkowe w spółce jawnej.
Majątek w spółce jawnej powstaje przez wniesienie wkładu i przyrost tego wkładu w toku prowadzenia spółki. Wkłady mogą mieć charakter rzeczowy, może to być również prawo do świadczenia usług na rzecz spółki.
81. Rozwiązywanie spółki jawnej.
Następujące z przyczyn przewidzianych w umowie spółki, na podstawie uchwały wspólników, przez ogłoszenie upadłości spółki, z powodu śmierci wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości, wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika, przez prawomocne orzeczenie sądu.
82.Likwidacja spółki jawnej.
Przeprowadzają ją likwidatorzy, którymi mogą być sami wspólnicy, osoby powołane przez nich na mocy uchwały bądź wyznaczeni przez sąd. Likwidatorzy są zobowiązani do sporządzenia bilansu otwarcia. Zakończenie likwidacji wymaga sporządzenia bilansu zamknięcia, po spieniężeniu majątku spółki pokrycie zobowiązań i strat spółka może zostać wykreślona z rejestru.
83. Spółka jawna i spółka cywilna - podobieństwa i różnice
Spółka cywilna nie ma zdolności do czynności prawnych - spółka jawna ma zdolność do czynności prawnych.
Spółka cywilna nie ma swojego majątku- spółka jawna ma majątek.
Spółka cywilna ma zdolność sądową, może pozywać i być pozywana - spółka jawna ma zdolność handlową.
Spółka cywilna nie ma zdolności wekslowej - spółka jawna ma zdolność wekslową.
84. Co to jest spółka partnerska?
Jest spółką osobową utworzoną przez wspólników w celu wykonywania wolnego zawodu, w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą. Firma spółki partnerskiej powinna zawierać co najmniej nazwisko jednego partnera albo określenie „spółka partnerska” i określenie wolnego zawodu. Umowa taka powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. SP powstaje w chwili wpisania do rejestru.
84. Partnerzy spółki partnerskiej.
SP może być zawiązana w celu wykonywania wolnego zawodu. W KSH znajdujemy wyliczenie wolnych zawodów, list ich jest otwarta. Z innych ustaw może wynikać dodatkowo określenie wolnego zawodu - adwokat, księgowa, lekarz aptekarz. Spółka państwowa nie posiada osobowości prawnej wpisu do rejestru spółka ta staje się ułomną osobą prawną.
85. Reprezentacja i prowadzenie spraw w spółce partnerskiej.
Każdy ze wspólników ma prawo reprezentować spółkę samodzielnie, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Również z ważnych powodów sąd może pozbawić prawa do reprezentacji w spółce. Pozbawienie tego prawa może być powzięte większością 2/3 ogólnej liczby partnerów. Pozbawieni reprezentacji wspólnicy winni być wpisania do rejestru sądowego. Umowa spółki może przewidzieć, że reprezentacja spółki może należeć do zarządu spółki. Członkami zarządu mogą być wspólnicy jak i osoby spoza spółki.
86. Rozwiązanie spółki partnerskiej.
Spółka partnerska może być rozwiązana zarówno z mocy prawa jak i woli wspólników. Z mocy prawa będą to: ogłoszenie upadłości, utrata przez wszystkich wspólników prawa do wykonywania wolnego zawodu. Jeżeli chodzi o uchwałę wspólników musi to być uchwała wszystkich partnerów. Jako spółka osobowa SP nie może funkcjonować, gdy w spółce pozostaje jeden partner. KSH dopuszcza funkcjonowanie spółki przez jeden rok.