Pobieranie materiału
Ogólne zasady obowiązujące przy pobieraniu materiału do badań mikrobiologicznych:
osoba pobierająca materiał do badań mikrobiologicznych powinna stosować środki ochrony osobistej (rękawiczki, fartuch ochronny)
narzędzia i pojemniki stosowane do pobierania i transportu materiału muszą być jałowe
materiał do badań nie może się stykać ze środkami chemicznymi i dezynfekcyjnymi
materiał pobiera się przed rozpoczęciem leczenia przeciwdrobnoustrojowego, jeśli jest to niemożliwe na skierowaniu należy zaznaczyć jaki lek jest stosowany i od kiedy
badania kontrolne po leczeniu wykonuje się najwcześniej 10 dni po zakończeniu podawania leku przeciwdrobnoustrojowego
materiał przesyła się do laboratorium w jałowych, zamkniętych pojemnikach, odpowiednio opisanych, wraz z prawidłowo wypełnionym skierowaniem
materiał do laboratorium należy przesłać bezpośrednio po pobraniu, jeżeli jest to niemożliwe pobrać na specjalne podłoża transportowe.
materiał zabezpieczyć przed spadkami temperatury w czasie transportu
jeśli materiał pobiera pacjent samodzielnie należy dokładnie go poinstruować jak pobrać i dostarczyć materiał do laboratorium
w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do zasad pobrania i transportu materiału należy skontaktować się z pracownikiem laboratorium przed pobraniem materiału
Materiały pobierane do badań mikrobiologicznych:
Płyn mózgowo-rdzeniowy
Wymaz z gardła
Wymaz z nosa
Wymaz z nosogardzieli
Krew
Wymaz nadkrtaniowy
Plwocina
Materiały z bronchoskopii
Aspiracja przeztchawicza
Kał
Mocz
Żółć
Wymaz z cewki moczowej
Materiał z dróg rodnych
Nasienie
Materiały z ucha
Materiały z oka
Materiały ze skóry, tkanek miękkich i ran
Płyny z jam ciała
Wycinki tkanek
Krew - pobieranie na posiew
Poszukuje się żywego czynnika etiologicznego
Wskazania - zakażenie uogólnione, zapalenie wsierdzia
Czas pobrania:
Optymalnie 30 min przed szczytem gorączki lub na szczycie gorączki
Ostre zakażenie ze stałą gorączką - bezpośrednio po sobie z dwóch oddzielnych wkłuć
Ostre infekcyjne zapalenie wsierdzia - w ciągu 1-2 godzin 3 próbki krwi
Powolne infekcyjne zapalenie wsierdzia - w ciągu doby 3 próbki krwi
Przed rozpoczęciem antybiotykoterapii
Zawsze bezpośrednio z żyły obwodowej (lub żyły centralnej). Nie wolno pobierać krwi na posiew z założonego na stałe cewnika!
Technika pobierania krwi na posiew
Przygotować specjalny zestaw do pobierania krwi na posiew lub jałowe igły i strzykawkę, zestaw do odkażania skóry, jałowe rękawiczki, płynne podłoża do hodowli bakterii ogrzane do 36°C.
Założyć stazę, wybrać żyłę.
Zdezynfekować ręce, założyć jałowe rękawiczki.
Zdezynfekować skórę w miejscu wkłucia gazikiem nasączonym 70% alkoholem, wykonując koliste ruchy od żyły na zewnątrz (obszar o średnicy ok. 5 cm) i odczekać do wyschnięcia.
Pobrać 10-20 ml krwi u dorosłego, 1-5 ml u dziecka.
W przypadku nie trafienia w żyłę zmienić igłę.
Korek butelki z podłożem zdezynfekować
Pobraną krew wstrzyknąć do podłoży (zmienić igłę do każdego podłoża)
Dokładnie wymieszać
Natychmiast przesłać do laboratorium chroniąc przed wychłodzeniem
Wymaz z gardła
Badanie wykonywane przy stanach zapalnych gardła i migdałków.
Wymaz pobiera się rano, na czczo.
Jałową wymazówkę zwilżyć jałowym roztworem soli fizjologicznej.
Pobrać wymaz tylko z miejsc zmienionych chorobowo (stan zapalny, ropna wydzielina) mocno przyciskając wacik i wykonując ruch obrotowy.
Nie dotykać wymazówką podniebienia, języka, wewnętrznej powierzchni policzków.
Wymazówkę umieścić w probówce, podpisać i dostarczyć natychmiast do laboratorium.
Jeśli nie ma możliwości dostarczyć próbki bezpośrednio do laboratorium, umieścić w podłożu transportowym i przechowywać w temperaturze pokojowej.
Zakażenie zatok obocznych nosa:
Wymazówkę zwilżyć jałowym roztworem soli fizjologicznej, rozszerzyć skrzydełka nosa za pomocą wziernika, wprowadzić wacik na głębokość 2 cm, okręcić i wyjąć.
Z każdego nozdrza pobrać oddzielny wymaz.
Dalsze postępowanie jak przy wymazie z gardła.
Wykrywanie nosicielstwa Staphylococcus aureus:
Wymaz pobrać płytko z pogranicza skóry i błony śluzowej nosa.
Plwocina
Najczęściej pobierany materiał przy zakażeniach dolnych dróg oddechowych (tchawica, oskrzela, oskrzeliki) i płuc
Dokładnie poinstruować chorego jak pobrać materiał i zaopatrzyć w jałowy pojemnik z szerokim otworem.
Plwocinę pobiera się na czczo, jamę ustną popłukać przegotowana wodą, wyjąć protezę zębową.
Plwocina powinna pochodzić z głębokiego odkrztuszenia i nie zawierać śliny.
Naczynie z próbką należy natychmiast zamknąć, opisać i dostarczyć do laboratorium w ciągu 3 godzin.
Jeśli pacjent ma problemy z odkrztuszaniem 1-2 dni przed pobraniem materiału podać środki wykrztuśne, w dniu badania zastosować inhalację ciepłym 10% roztworem soli fizjologicznej oraz oklepywanie.
Płyn mózgowo-rdzeniowy (PMR)
Podejrzenie zakażenia ośrodkowego układu nerwowego.
PMR pobiera lekarz przez nakłucie lędźwiowe.
Miejsce nakłucia zdezynfekować 70% roztworem alkoholu i poczekać aż wyschnie.
PMR pobiera się do jałowych probówek ogrzanych do 37°C (3 probówki lub bezpośrednio do specjalnego podłoża i 2 probówek)
Miejsce wkłucia zabezpieczyć jałowym opatrunkiem.
Pobrany materiał natychmiast dostarczyć do laboratorium, nie dopuszczając do oziębienia próbek.
Mocz
Diagnostyka zakażeń dróg moczowych.
Metoda środkowego strumienia
Jeśli pacjent samodzielnie oddaje mocz należy pouczyć go o zasadach pobierania moczu na posiew.
Próbkę moczu porannego, po dokładnym umyciu okolicy ujścia cewki moczowej (najlepiej jałową gazą) pacjent oddaje bezpośrednio do jałowego pojemnika.
Pacjent powinien oddać około połowę zawartości pęcherza do muszli, a następnie nie przerywając strumienia do jałowego pojemnika,
Pojemnik natychmiast zakręcić nie dotykając wewnętrznej części nakrętki, opisać i w w ciągu 2 godzin dostarczyć do laboratorium.
Jeśli transport próbki będzie dłuższy przechowywać ją w lodówce
Jeśli pacjent nie może samodzielnie oddać moczu, należy założyć cewnik i po odrzuceniu pierwszej porcji moczu, pobrać mocz do jałowego pojemnika.
U pacjentów długotrwale cewnikowanych mocz na posiew pobiera się bezpośrednio po zmianie cewnika.
Niedopuszczalne jest przeznaczenie na posiew moczu z kaczki, nocnika lub z worka zbiorczego cewnika moczowego.
U małych dzieci mocz można zebrać do specjalnego jałowego woreczka przyklejonego w okolicę narządów płciowych.
Przed założeniem woreczka okolicę narządów płciowych umyć przegotowaną wodą i wytrzeć jałową gazą.
W wyjątkowych przypadkach, gdy nie ma możliwości pobrać próbki w inny sposób, stosuje się nakłucie nadłonowe pęcherza moczowego.
Kał
Zakażenia przewodu pokarmowego
Próbkę świeżo oddanego kału, zebranego do wygotowanego naczynia lub jałowego pojemnika, pobiera się do specjalnego jałowego pojemniczka ze szpatułką przymocowaną do nakrętki lub wymazówką.
Jeżeli nie ma możliwości dostarczyć próbki natychmiast po pobraniu do laboratorium zastosować należy podłoże transportowe.
Zakażenia skóry i tkanki podskórnej
Rodzaje pobieranego materiału:
ropa po nacięciu ropnia zamkniętego
wydzielina ropna z przetoki
ropna i surowicza wydzielina z ran pooperacyjnych i pooparzeniowych
płyn wysiękowy ze zmian pęcherzykowo-grudkowych
bioptaty
Wydzielinę ze zmian pęcherzykowych pobiera się wymazówką zwilżoną jałowym fizjologicznym roztworem NaCl lub wymazówką z podłoża transportowego. Z umiejscowionych głębiej zmian ropnych materiał aspiruje się strzykawką po uprzednim odkażeniu powierzchni skóry, igłę strzykawki wbić w jałowy gumowy korek. W przypadku ropni zamkniętych często materiał do badań bakteriologicznych uzyskuje się po nacięciu chirurgicznym.
Pobieranie krwi na badania serologiczne
Standardowe zasady pobierania krwi, probówka do badań biochemicznych („na skrzep”)