NaukaOinformacji - artyku, Informacja naukowa i bibliotekoznastwo 2 semestr


Uniwersytet Łódzki

Wydział Filologiczny

Katedra Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej

Agnieszka Grzelak

Nr albumu: 258383

Omówienie artykułu Hanny Zawado Elektroniczne wydawnictwa ciągłe w bibliotekach

Referat napisany pod kierunkiem

dr Aleksandry Wejman-Sowińskiej

Łódź 2010


  1. Elekroniczne wydawnictwa ciągłe

Elektroniczne wydawnictwa ciągłe to wydawnictwa ciągłe produkowane, przechowywane i udostępniane na nośnikach elektronicznych takich jak: dyskietki, CD-ROM-y, taśmy magnetyczne, twarde dyski.

Pierwsze czasopisma w formie elektronicznej powstały we wczesnych latach 80. XX wieku. Obecnie do najłatwiej dostępnych zalicza się wydawnictwa online, które różnią się od innych tym, że zostały utworzone w środowisku sieciowym i są w nim udostępniane przez adres internetowy. Mogą one posiadać te same cechy, co tradycyjne wydawnictwa ciągłe: wydawane są w częściach oznaczonych numerycznie i/lub chronologicznie w regularnych lub nieregularnych odstępach czasu bez określenia zakończenia. Jednocześnie charakterystyczne dla stron internetowych jest ich stałe lub regularne aktualizowanie. Data ostatniej aktualizacji zastępuje poniekąd numerację w wydawnictwach ciągłych drukowanych.

Pojawienie się czasopism elektronicznych wymusiło wprowadzenie nowej definicji ciągłości, która określa, że zasoby ciągłe to takie, które wydawane są bez określonego zakończenia. Zalicza się do nich: tradycyjne wydawnictwa ciągłe (wydawane w częściach oznaczonych numerycznie i/lub chronologicznie), zasoby zintegrowane (zasoby stale aktualizowane, wydawane bez podziału na poszczególne numery). Podział ten można odnieść również do czasopism elektronicznych. Dodatkowo wyróżniono siedem podstawowych typów wydawnictw ciągłych:

Od momentu ukazania się czasopism elektronicznych trwają dyskusje na temat zalet i wad tego typu publikacji. Do najważniejszych plusów czasopism elektronicznych należą:

Wadami są natomiast: