WSTRZYKNIĘCIA PODSKÓRNE

Zasady:

• Przestrzeganie zasad postępowania aseptycznego i antyseptycznego.

• Dezynfekowanie miejsca wkłucia.

• Używanie jałowego sprzętu.

• Zachowanie jałowości leku.

• Wybieranie odpowiedniego miejsca wkłucia.

• Obejrzenie, zbadanie palpacyjne przewidywanego miejsca wkłucia.

• Ominięcie zmian patologicznych zaobserwowanych i stwierdzonych badaniem palpacyjnym.

• Zmiana miejsca wkłucia przy częstych wstrzyknięciach (np. insuliny).

• Sprawdzenie zgodności leku ze zleceniem lekarskim (nazwy, dawki, terminu przydatności).

• Utworzenie fałdu tkanki i wprowadzenie ¾ długości igły pod kątem 45 ˚.

• Unieruchomienie igły przy podawaniu leku, jak również poinformowanie pacjenta o konieczności unieruchomienia miejsca wkłucia.

• Sprawdzenie położenia igły przez aspirowanie (podajemy lek wówczas, gdy stwierdzimy, że igła nie znajduje się w naczyniu krwionośnym).

• Wprowadzenie leku powoli - umożliwia to powolne jego przemieszczanie w obrębie tkanek.

• Uprzedzenie chorego o momencie wkłucia, natomiast przytrzymanie dziecka, chorego nieprzytomnego, pobudzonego.

• Usunięcie powietrza ze strzykawki.

• Przestrzeganie godzin podawania leku - zapewnia to utrzymanie odpowiedniego, terapeutycznego stężenia leku w organizmie.

• Przygotowanie i podanie leku przez tą samą osobę.

• Udokumentowanie wykonania zabiegu.

• Stosowanie zasady reżimu sanitarnego w trosce o bezpieczeństwo pacjenta i własne, m. in. używanie rękawiczek ochronnych, zabezpieczanie zużytego sprzętu.

Wskazaniem do wykonania wstrzyknięć podskórnych jest podanie: insuliny, heparyny i jej preparatów, szczepionek, surowicy, leków przeciwbólowych, np. morfiny.

Przeciwwskazania do podania leków podskórnie to: stan zapalny lub ropny w miejscu wstrzyknięcia, zwłóknienie tkanki podskórnej, skłonność do krwawień, zmiana patologiczna na skórze, np. wysypka, wstrząs.

Do typowych powikłań wstrzyknięć podskórnych należą:

• martwica tkanek w wyniku wprowadzenia podskórnie leku przeznaczonego do wstrzyknięć domięśniowych lub dożylnych, zwłaszcza drażniącego tkanki,

• przyspieszone działanie leku w razie niezamierzonego podania domięśniowego,

• płytkie wstrzyknięcie leku, które powoduje ból, sprzyja odczynom skórnym, utrudnia wchłanianie leku,

• zbyt szybkie wprowadzenie leku (ból, nieprawidłowe wchłanianie leku),

• częste wstrzyknięcia w to samo miejsce, powodujące zanik tkanki podskórnej, zwłóknienie i stwardnienie tkanki podskórnej, upośledzone wchłanianie, bolesność,

• krwiak podskórny, np. wskutek iniekcji preparatów heparyny,

• wstrząs anafilaktyczny przy podaniu surowicy, rzadko insuliny,

• uszkodzenie nerwów i naczyń krwionośnych (mało prawdopodobne).