POSTAWY ZAWODNIKÓW OBRONY W KOSZYKÓWCE

Postawa w obronie

Postawą nazywamy najlepszy układ poszczególnych części ciała umożliwiający zawodnikowi broniącemu atakowanie, względnie przeciwdziałanie poruszaniu się przeciwnika w ataku. Wyróżniamy osiem podstawowych postaw w zorganizowanych działaniach defensywnych:

1. Postawa obrońcy przy kryciu zawodnika kozłującego

Nogi ugięte w stawach goleniowo-skokowych, kolanowych i biodrowych. Stopy ustawione rozkroczno-wykrocznie (stopa zakroczna w kierunku spychania do linii bocznej lub końcowej). Ręce - przedramiona w stosunku do ramion tworzą kąt rozwarty. Przedramiona i ramiona obu rąk są równolegle ułożone w stosunku do siebie. Rzut pionowy w dół do stawu łokciowego przecina wierzchołki kolan lub jest trochę wysunięty przed kolano, dłonie o szeroko rozstawionych palcach odwrócone do góry (tworzą powierzchnię w kształcie miski). Oczy skierowane na biodra przeciwnika.

2. Postawa obrońcy przy kryciu zawodnika rzucającego

Nogi rozstawione rozkroczno-wykrocznie są zgięte w stawach goleniowo-skokowych, kolanowych i biodrowych, przygotowane do wyskoku i nakrycia piłki. Ręka uniesiona w górę, dłoń o szeroko rozwartych palcach operuje na wysokości głowy i piłki, druga ręka z boku przygotowana do wzmożonej aktywności w momencie zmiany ruchu zawodnika atakującego.

3. 
   Postawa obrońcy przy kryciu zawodnika rozgrywającego bez piłki po stronie piłki

Strona piłki Strona pomocy

Rysunek 1 Strona piłki i pomocy( -zawodnik z piłką)

Nogi ustawione rozkroczno-wykrocznie w odpowiedniej odległości w bok i tył od przeciwnika i od piłki. Ręce wysunięte w bok, linię przedłużenia jednej ręki stanowi piłka, linię przedłużenia drugiej ręki - przeciwnik bez piłki. Nie obracając głowy oczy utrzymują kontakt z piłką i przeciwnikiem.

4. Postawa obrońcy przy kryciu zawodnika skrzydłowego w obronie do przeciwnika bez piłki po stronie piłki

Nogi ustawione rozkroczno-wykrocznie. Noga wykroczna naprzód przed przeciwnikiem. Ręka bliższa przeciwnikowi ugięta w stawie łokciowym tak, że kontakt z nim utrzymywany jest całym przedramieniem, dłoń zaciśnięta. Druga ręka wysunięta w przód, w górę, dłoń otwarta, palce mocno rozwarte w kierunku piłki. Oczy utrzymują kontakt przede wszystkim z piłką.

5. Postawa obrońcy przy kryciu zawodnika środkowego na pozycji wysokiej, średniej i niskiej po stronie piłki bez piłki (rys.2)

Pozycja wysoka (c) jest to miejsce na całej długości rzutów wolnych. Umowne przecięcia się linii bocznych pola 3 sekund z linią rzutów wolnych nazywamy „górnymi łokciami”. Postawa po stronie piłki na wysokości „łokcia górnego” jest identyczna z postawą w obronie na pozycji skrzydłowego po stronie piłki.

Pozycja średnia (b) miejsce w pasie poprzecznym połowy pola 3 sekund. Nogi są całkowicie przed przeciwnikiem. Ręce z tyłu utrzymują kontakt czuciowy z przeciwnikiem. Biodra, tułów, głowa i oczy pozostają w ustawieniu tyłem do przeciwnika.

Pozycja niska (a) miejsce w dolnej części pola 3 sekund (między „łokciami dolnymi” pola 3 sekund). Nogi, biodra, tułów i oczy skierowane są w stronę

przeciwnika, tracąc całkowicie kontakt z piłką.

a

b

c

Rysunek 2 Pozycje środkowego (a. niska, b. średnia, c. wysoka)

^{[HUCIŃSKI 1983]}

6. Postawa obrońcy przy kryciu zawodnika rozgrywającego po stronie pomocy

Nogi - rozkrocznie, równolegle w stosunku do siebie, ustawione są w ten sposób, że linia obrony ustawiona jest między nogami. Ręce rozwarte. Jedna ręka utrzymuje kontakt z piłką, druga z przeciwnikiem. Głowa i oczy zwrócone tak, że równocześnie widzą przeciwnika i piłkę.

7. Postawa obrońcy przy kryciu zawodnika skrzydłowego po stronie pomocy

Nogi i ręce według tych samych zasad jak poprzednio.

8. Postawa obrońcy przy kryciu zawodnika środkowego na pozycji wysokiej, średniej i niskiej po stronie pomocy

Nogi i ręce, głowa i oczy są ustawione jak w postawie powyższej.

Najlepszym ćwiczeniem do nauczania pozycji obronnej jest ćwiczenie „lustro”. Trener ustawia zawodników w grupie, sam naprzeciw nich przybiera pozycję obronną wyjaśniając każdy jej szczegół, po czym przesuwa się w tej pozycji we wszystkich kierunkach każąc naśladować swe ruchy. Stara się też pomagać w poszukiwaniu najlepszej pozycji dla każdego z nich. Należy kłaść duży nacisk na pozycję obronną, ponieważ otwiera ona drzwi do techniki gry defensywnej.

Przygotowała: mgr Iwona Zielińska

Bibliografia

1.Huciński T. „Podstawy obrony w koszykówce”. Katowice 1983

2.Huciński T., Makurat F., Wilejko-Lekner I. „ Vademecum koszykówki”. Warszawa 1996

---