Najobszerniejszą podgrupą przekształceń rzutowych są przekształcenia afiniczne. Przekształcają one proste i płaszczyzny właściwe na proste i płaszczyzny właściwe, a proste i płaszczyzny niewłaściwe na siebie. Niemniej kąty mogą ulegać zmianom i mogą być wprowadzane zmiany skali. Wzór ogólny na przekształcenie rzutowe będzie można wykorzystać do przekształcenia afinicznego, jeśli zostaną nałożone następujące warunki:
— dla punktów niewłaściwych ρy4 = a41x1+ a42x2+ a43x3+ a44x4 (jest spełniony wtedy gdy a41 = a42 = a43 = a44 = 0),
— dla punktów właściwych ρy4 = a44x4
Nakładając ten ostatni warunek na równania i postępując z nimi podobnie jak przy wyprowadzaniu wzorów na przekształcenie przestrzeni punktów właściwych, a ponadto uwzględniając wektor przesunięcia układów Ao, otrzymuje się wzory, które w ogólnym zapisie mają postać
x' = Aijx + Ao
przy czym det Aij ≠ O
Transformacja afiniczna w przestrzeni trójwymiarowej zawiera dwanaście stopni swobody : dziesięć elementów macierzy Aij (nazywane przekształceniem liniowym) i trzy elementy macierzy Ao (tzw. wektor przesunięcia równoległego, czyli inaczej translacji).
Elementy macierzy Aij zawierają w sobie obrót swobodny dwóch ukośnokątnych układów rozmiary skali w dowolnych kierunkach. Interpretacja elementów macierzy Aij jest zależna od przyjmowanych założeń wyjściowych. Na przykład kiedy współrzędne par punktów homologicznych podane są w układach kartezjańskich prostokątnych (Oxyz i O'x'y'z' — założenie ortogonalności układów) i zmiana skali dopuszczona jest tylko w kierunku osi jednego z tych układów, to przekształcenie afiniczne można zapisać:
x' =(a11 x+a12 y+a13 z)+a14
y'=(a21x+a22 y+a23 z) +a24
z'=3(a31x+a32 y+a33 z)+a34
gdzie , , ,- współczynniki zmiany skali pomiędzy układami w kierunku osi układu O' x' y' z'
aij — elementy macierzy ortogonalnej Aij czyli IaijI = 1, nazywanej macierzą obrotu sztywnego.
Geometryczną interpretacją przekształcenia afinicznego jest rzut równoległy, który jest tym przypadkiem rzutu środkowego, w którym środek rzutu jest punktem niewłaściwym.
17. Przekształcenia afiniczne w przestrzeni trójwymiarowej