3. Niewłaściwe ułożenie Broni
Trenerzy często nie. doceniają właściwego sposobu ułożenia broni T pozwalają na to, by broń opierała się na palcach lewej, dłoni..'Takie położenie bronienie jest stabilne, ponieważ" palce' ręki podtrzymując broń,- niepotrzebnie naprężają mięśnie,'''Broń winna leżeć ha' wgłębieoiiju, między dużym a wskazującym palcem. . '
Nieprawidłowe uchwycenie prawą'dłonią szyjki kolby (uchwytuj
Różne trzymanie szyjki kolby zwiększa wielkość rozrzutu. Jeżeli ująć broń z góry, to może się ona przekręcić w prawo i pociski przy tym ułożą się w prawo w dół. Ujęcie szyjki z dołu doprowadzić może do skręcenia broni w lewo i pociski ułożą się w lewo w dół. Miejsce właściwego ułożenia dłoni na szyjce powinno być takie, by umożliwiało swobodne wykonywanie pracy przez palec wskazujący, który nie powinien swoim pierwszym i drugim członem dotykać łoża. Koniec palca wskazującego (jego paznokciowy człon) w zależności od wagi spustu powinien opierać się swobodnie na języku spustowym tak, aby mógł ściągać go prostopadle. Tak więc odpowiednie ułożenie palca wskazującego na języku spustowymi wskaże miejsce właściwego ułożenia dłoni.
Niewłaściwe trzymanie głowy
Skręcanie broni w prawo lub w lewo może być spowodowane nie tylko złym ujęciem szyjki lecz także niewłaściwym pochyleniem głowy do broni. Położenie głowy powinno być naturalne i wygodne, z nieznacznym pochyleniem jej do przodu w postawie leżącej, trzymaniem prosto w klęczącej, w stojącej zaś nieco do tyłu z pionowym naciskiem kości policzkowej na górną część kolby. Aby to miało miejsce należy przyłożyć broń do ciała a nie odwrotnie. Miarą dobrego przyłożenia broni jest wyczucie (przy pionowym nacisku kości policzkowej na górną część kolby), że broń ma tendencję do nieznacznego' przechylania się w lewo.
Wykorzystywanie „dołków” w postawie leżącej
Niektórzy strzelcy robią dla łokci dołki, lub wykorzystują te, które przygotowali ich poprzednicy. Jest to zły sposób, ponieważ prowadzi on do ucisku na klatkę piersiową i zmiany prawidłowego złożenia wypracowanego podczas zajęć przygotowawczych.
W początkowym okresie nauczania pożądane jest, aby podłoże stanowiska ogniowego było średniej twardości. Niedobrze jest, jeżeli podłoże jest twarde (np. sucha glina), a jeszcze gorzej jeżeli jest ono miękkie (np. suchy