Poezja a historia istota różnicy
Poezja jest bardziej filozoficzna i poważna niż historia, wyraża to, co ogólne czyli zgodne z prawdopodobieństwem lub koniecznością.
Jak zbudowana jest tragedia?
PROLOG - zarysowanie sytuacji dramatu w formie dialogu lub monologu
PARODOS - wejście chóru
EPEJSODION - partie dialogowe lub monologowe postaci, zazwyczaj było ich od 3 do 5
STASIMON - pieśni wykonywane przez chór, oddzielały od siebie epejsodia
KOMMODOS - pieśń żałobna, chór kontra aktor
EKSODOS - końcowa pieśń chóru schodzącego z orchestry
Czym jest tragedia? Definicja, składniki - charakterystyka, akcja fabularna, jednolitość akcji
TRAGEDIA - to naśladowcze przedstawienie akcji poważnej, skończonej
i posiadającej odpowiednią wielkość, wyrażone w języku ozdobnym, odmiennym
w różnych częściach dzieła, przedstawienie w formie dramatycznej, a nie narracyjnej, które przez wzbudzenie litości i trwogi doprowadza do oczyszczenia (katharsis) tych uczuć.
Naśladowanie odbywa się za pomocą: postaci działających, widowiska, śpiewu, wysłowienia - dialogów
SKŁADNIKI TRAGEDII:
FABUŁA (mythos) - naśladowcze przedstawienie akcji, uporządkowany układ zdarzeń, jej najważniejsze elementy to: perypetia i rozpoznanie, fabuła jest fundamentem i duszą tragedii
CHARAKTER (ethe)- naturalne źródło działania postaci, od którego zależy jej powodzenie bądź nieszczęście, to te właściwości postaci, które objawiają się
w działaniu, charaktery są drugim istotnym elementem tragedii
WYSŁOWIENIE (leksis) - środek naśladowania, wyrażanie myśli w słowach
w poezji i w prozie
SPOSÓB MYŚLENIA (dianoia) - naturalne źródło działania postaci, od którego zależy jej powodzenie bądź nieszczęście, właściwości myślenia objawiają się
w słowach, którymi czegoś dowodzą lub wyrażają ogólne prawdy
WIDOWISKO (opsis) - sposób naśladowania, element najmniej artystyczny
i najluźniej związany ze sztuką poetycką
ŚPIEW (melopoiia) - środek naśladowania, najważniejsza ozdoba w tragedii
AKCJA FABULARNA - ma początek, środek i koniec, powinna mieć długość łatwą do zapamiętania w całości, właściwą normą wielkości jest taka długość, w ramach której poprzez kolejny bieg zdarzeń może na zasadzie prawdopodobieństwa lub konieczności nastąpić przemiana (losu bohatera) ze szczęścia w nieszczęście bądź odwrotnie
JEDNOLITOŚĆ AKCJI - fabuła jest jednolita, ale nie dlatego, że rozwija się wokół jednej postaci - skoro jest naśladowczym przedstawieniem akcji, powinna być przedstawieniem akcji jednolitej i skończonej, a tworzące fabułę wydarzenia powinny być w taki sposób zespolone, aby po przestawieniu lub usunięciu nawet jednego z nich uległa naruszeniu i rozpadła się również całość
Czym różni się fabuła prosta od zawikłanej?
FABUŁA PROSTA - rozwija się w sposób jednolity i ciągły, zmiana losu następuje bez perypetii lub rozpoznania.
FABUŁA ZAWIKŁANA - zmiana losu łączy się z perypetią lub rozpoznaniem lub
z jednym i drugim jednocześnie.