Anestezjologia
W3 02.04.2005
Przyrządowe sposoby udrażniania dróg oddechowych
Tlenoterapia zachowawcza bierna
Przy zachowanym oddechu własnym pacjenta:
Podawanie tlenu w mieszaninie oddechowej
Nawilżony
Przepływ regulowany ustawieniem reduktora
Źródło tlenu - butla lub z instalacji centralnej.
Wskazania:
Przed intubacją
W trakcie znieczulenia regionalnego
Przy wyprowadzaniu ze znieczulenia , po extubacji, /unikanie hypoksji dyfuzyjnej/
W okresie pooperacyjnym/przeciwdziałanie niedotlenieniu/
Tlenoterapia
Przy ↓ pO2 satO2
W chorobach układu krążenia/zawał, obrzęk płuc, zapalenie m. sercowego zaburzenia krążenia obwodowego/
W chorobach układu oddechowego/zapalenie krtani, płuc, zatorowość, stan astmatyczny, zapalenie oskrzeli, itd./
Urazy wielonarządowe
Urazy czaszkowo- mózgowe
Zatrucia, oparzenia
Cewnik donosowy:
Słaba kontrola % tlenu w mieszaninie oddechowej
Przy dużym przepływie > 4 l/min wysychanie śluzówki
Maska tlenowa twarzowa:
Obejmuje nos, wargi
Przy specjalnych maskach możliwość określania stężenia tlenu w mieszaninie oddechowej przy przepływie o znanej wielkości
Może być źle tolerowana przez pacjenta - uczucie duszności
Łatwo się przemieszcza
Przyrządowe sposoby udrażniania dróg oddechowych
Rurka ustno - gardłowa
Rurka ustno-gardłowa COPA
Rurka nosowo-gardłowa
Maska krtaniowa
Rurka przełykowo- tchawicza COMBITUBE
Intubacja dotchawicza
Tracheotomia
Rurka ustno -gardłowa:
Podtrzymywanie języka
Umożliwienie przepływu gazów
Odsysanie wydzieliny z jamy ustnej
Ochrona przed zagryzaniem języka, rurki intubacyjnej
Nie ma możliwości połączenia z obwodem oddechowym
Wskazania - zapadanie się języka u nieprzytomnego, który oddycha,
Wady: nie nadaje się do prowadzenia wentylacji, nie chroni przed zachłyśnięciem.
Rurka COPA:
podobna do ustno- gardłowej
Obecność balona uszczelniającego tylną część jamy ustnej
Możliwość odsysania
Możliwość połączenia z obwodem oddechowym
Wady: skuteczność różna; nie chroni przed zachłyśnięciem
Rurka nosowo- gardłowa
Miękka, gumowa, 15-20 cm
Wtedy gdy nie ma możliwości wprowadzenia rurki ustno- gardłowej /zaciśnięte zęby urazy
Wprowadzana przez nos po nażelowaniu
Głębokość 1,5 cm nad wejściem do krtani /odległość od płatka ucha do nozdrza /
Maska krtaniowa:
Możliwość zabezpieczenie dróg oddechowych /zamiast intubacji/
Możliwość połączenia z obwodem oddechowym, prowadzenia wentylacji
Nie chroni przed regurgitacją
Rozmiar 1 - 4 /w zależności od wagi/
Zastosowanie:
Znieczulenie do krótkich zabiegów z prowadzeniem wentylacji lub z zachowaniem oddechu własnego pacjenta
Z braku możliwości zaintubowania pacjenta
Wprowadzenie rurki intubacyjnej < 6,5- 7 przez maskę krtaniową lub prowadnicy „bougie”
Przeciwwskazania:
Konieczność stosowania wysokich ciśnień w drogach oddechowych /otyłość, choroba obturacyjna układu oddechowego/
Pełny żołądek, niedrożność jelit
Ciężkie obrażenia jamy ustnej
Rozległe operacje jamy ustnej
Powikłania
Nieprawidłowe umiejscowienie maski
Niedrożność
Wymioty, aspiracja
Chrypka
„suche gardło”
trudności w fonacji
Rurka Combitube:
połączenie 2 rurek:
1 - ślepo zakończona, z balonem ,dłuższa, z bocznymi otworami do wentylacji
2 - krótsza, z balonem, zakończona otworem
wentylacja zależy od umiejscowienia rurki/wykonywane na ślepo, bezprzyrządowa
zabezpiecza przed regurgitacją
umożliwia prowadzenie wentylacji
nie wymaga użycia laryngoskopu
jeden rozmiar/dla dorosłych/
Tracheotomia:
Operacyjne otwarcie tchawicy
Wprowadzenie rurki tracheotomijnej do światła tchawicy
Planowa - po wcześniejszej kilkudniowej intubacji
Ze wskazań nagłych - przy braku możliwości intubacji, wentylowania pacjenta
Zmniejsz przestrzeń martwą
Ułatwia pielęgnację, odsysanie
Łatwiejsze połączenie w obwodach oddechowych
Możliwość wymiany u pacjenta przytomnego
Tlenoterapia czynna:
Podawanie pacjentowi określonej mieszaniny oddechowej po zabezpieczeniu drożności dróg oddechowych
Pacjent sam nie oddycha: np. wentylacja workiem Ambu, wentylacja przez maskę twarzową, rurkę intubacyjną