III
Minister za nie wydanie rozporządzenia do ustawy odpowiada - odpowiedzialność konstytucyjno-prawna - przed Trybunałem Konstytucyjnym.
PRAWO POWSZECHNIE OBOWIĄZUJĄCE MIEJSCOWO
Konstytucja nie zwiera zamkniętego katalogu podmiotów, które mogą stanowić prawo miejscowe. Nie zawiera zamkniętego katalogu form tego prawa . Stanowi jedynie, że to prawo miejscowe stanowić mogą tzw. organy stanowiace samorzadu terytorialnego: Rada Gminy, Rada Miasta, Rada Powiatu.
Te organy stanowiące to prawo powszechnie obowiazujące miejscowo w formie uchwał (uchwała Rady Miasta).
W wyjatkowych przypadkach to prawo miejscowe stanowić mogą tzw organy wykonawcze samorzadu terytorialnego: Wójt, Burmistrz, Praezydent Miasta.
Te organy to prawo miejscowe mogą stanowić w formie zarządzeń.
Prawo miejscowe stanowić mogą jeszcze terenowe organy administracji państwowej - Wojewoda.
Ten terenowy organ administracji państwowej - Wojewoda - może to prawo stanowić w formie rozporzadzeń porzadkowych.
Dlatego, że jest to prawo powszechnie obowiazujące, to musi być opublikowane w sposób miejscowo przyjety.
Conditio sine qua non - warunek bez którego nie....
Ratyfikowana umowa międzynarodowa musi być zgodna z konstytucją i ustawami. Jeżeli jednak umowa międzynarodowa ratyfikowana jest za uprzednią zgodą Sejmu, wyrażona w formie ustawy, to wtedy postanowienie w taki sposób ratyfikowanej umowy międzynarodowej mają pierwszeństwo przed postanowieniami ustawy.
Jest to zgodne z zasadą lex posterior de rogat legi priori - prawo późniejsze uchyla prawo wcześniejsze.
(Nie musi być zawarte w ustawie, że poprzednia traci moc).
PRAWO WEWNĘTRZNE = PRAWO WEWNĘTRZNIE OBOWIĄZUJĄCE =
PRAWO WEWNĄTRZ RESORTOWE
Konstytucja nie zawiera zamknietego katalogu źródeł prawa wewnętrznego (wewnętrznie obowiązującego). Stanowi jedynie, że tzw. prawp wewnętrzne stanowi Rada Ministrów (Rząd) w formie uchwał, oraz poszczególni ministrowie w formie zarządzeń.
(nie ma zarządzeń Rady Ministrów !!!)
Prawo wewnętrzne nie musi dla obowiazywania być publikowane.
Uchwały R.M. i zarzadzenia Ministrów też nie muszą być publikowane, a jeżeli są publikowane to w Monitorze Polskim
Zarządzenie - obowiązuje tylko wewnątrz resortów.
T: POJĘCIE PRAWA OBYWATELA, WOLNOŚCI OBYWATELA I POJĘCIE OBOWIĄZKU OBYWATELA.
Pojęcie prawa obywatela.
1.Prawo obywatela wynika z prawa stanowionego z przepisu tzn. nie ma przepisu, to obywatel nie ma prawa.
2.Obywatel może z prawa skorzystać, albo nie ma możności sposobu wyboru zachowania się.
3.W przypadku ewentualnego „sporu” z organem państwowym obywatel winien wykazać podstawę prawną swego uprawnienia.
4.Państwo poprzez swoje organy winno umożliwić obywatelom korzystanie z prawa.
Pojęcie wolności obywatela.
1.Wolność obywatela nie musi wynikać z prawa stanowionego, z przepisu, ale jedynie prawem stanowionego, z przepisu, ale jedynie prawem stanowionym czyli przepisem może być organiczony.
2.Obywatel z wolności może skorzystać albo nie.
3.W przypadku ewentualnego „sporu” z organem państwowym, organ państwowy winien wykaząć obywatelowi podstawę prawną organiczenia jego wolności.
4.Państwo poprzez swoje organy winno umożliwić obywatelom korzystania z wolności.
Różnica w 1 i 3 punkcie.
Pojęcie obowiązku obywatela.
1.Obowiazek obywatela wynika z prawa stanowionego z przepisu tzn. nie ma przepisu, to nie ma obowiązku.
2.W przypadku obowiazku obywatel nie ma możliwości wyboru sposobu zachowania się, winien obowiazek spełnić.
3.W przypadku obowiazku na organie państwowym ciąży obowiązek wykazania podstawy prawnej spełnienia obowiazku przez obywatela.
4.Państwo poprzez swoje organy winno umożliwić obywatelom spełnienie obowiazku.
Z punktu widzenia obywatela lepiej jest, jeżeli w pewnym zakresie swej działalności ma „wolność” a nie „prawa”.
Różnice między „prawem” a „obowiązkiem” punkt 2 i 3.
Nie może być coś prawem i obowiązkiem.
Im państwo bardziej totalitarne (wszechograniczająay, starajacy się uregulować każdą dziedzinę życia), tym więcej na obywateli nakłada obowiazków, tym więcej spraw stara się uregulować prawami i tym bardziej ogranicza wolności.
III RP - wolności, prawa i obowiązki obywateli - dlatego mówimy, że mamy konstytucję liberalną, bo kładzie nacisk na wolności.
PRL - prawa, obowiazki obywatela, nie akcentowała wolności tylko prawa
Konstytucja chińska - obowiazki i prawa.
T: OGÓLNE ROZWAŻANIA O KONSTYTUCJI.
Sam termin „konstytucja” wywodzi się z łaciny,
Constitutum - tzn. ustanawia, urzadza.
Konstytucje regulują:
1.ustrój polityczny czyli do kogo należy władza,
2.ustrój społeczno-ekonomiczny czyli kwestie własności,
3.organizacje i zakres działania naczelnych organów państwowych,
4.wolności, prawa i obowiazki obywateli,
5.zmiana konstytucji.
Jeżeli reguluje te wszystkie kwestie, to jest to konstytucja pełna.
Konstytucjami małymi, niepełnymi nazywać będziemy wszelkie akty prawne bez względu na ich formalną nazwę, jeżeli zawierają one w swej treści postanowienia regulujace organizacje i zakres działania naczelnych organów państwowych.
Małymi konstytucjami nazywać będziemy każdy akt prawny bez względu na jego formalną nazwę, jeżeli zawiera on w swej treści tzw. minimum konstytucyjne. A min. konstytucyjne to przepisy regulujące organizacje i zakres działania naczelnych organów państwowych.