zajęcia 4 (PROPAGANDA I SOCJOTECHNIKA), politologia UMCS, I rok II stopnia


Propaganda i socjotechnika:

Socjotechnika - inżynieria socjalna, zespół technik do osiągnięcia celów poprzez manipulację społeczeństwem. Cel jest ważniejszy niż prawda - odwołuj się do emocji.

Wątki socjotechniczne - to, co w tekstach jest opisywanie, i wyjaśnianiem zasad, reguł, sposobów i środków skutecznego oddziaływania na ludzi.

Teksty polityczne zawierają wątki socjotechniczne.

Funkcja wątku polega na rzeczywistym, sprawczym wpływie tych tekstów na kulturę działania myślenia politycznego. W praktyce oznacza to:

- kształtowanie wyobraźni
- wiedzy
- nastawień odbiorców dotyczących polityki

Wątki socjotechniczne w myśli politycznej do końca XVII w.:

- koncepcje i projekty dotyczące decydenta politycznego ( sternika, kierującego czymś)
- przedstawione strategie i taktyki gier politycznych ( polityka Platona - doradzał, że można manipulować)
- wskazanie zasad, reguł, sposobów decyzji politycznych i perswazji obliczonych na kształtowanie pożądanych stanów świadomości społecznej a w konsekwencji zachowań,
- wskazania dotyczące sztuki i techniki stanowienia prawa, np. „O duchu praw” Monteskiusza
- wskazania zasad, reguł, sposobów i środków przeprowadzania zmian ustrojowych, np. „6 ksiąg o Rzeczypospolitej”
- wskazania zasad i reguł skutecznego oddziaływania politycznego

Wątki w myśli politycznej XIX i XX w.

- rozwijają się formy socjotechniczne wraz z rozwojem psychologii
- wątki znajdziemy w: manifestach, programach, deklaracjach, rezolucjach, instrukcjach partii politycznych, referatach, odczytach i expose.

Autorzy tekstów z wątkami socjotechnicznymi odwołują się do wartości i celów zawartych w prezentowanych przez siebie ideologiach.

Obecne wątki socjotechniczne:

- zasady i reguły występujące w społeczeństwie
- charakterystyka zachowań ludzkich np. wyborczych popartych badaniamia naukowymi

Propaganda:

-akcja
- przekaz jednostronny, zaplanowany
- szeroko dostępny
- zawiera informację i perswazję
- manipulacje
- nastawiona długofalowo i delikatnie

Agitacja:

- akcja doraźna
- silniejszy wątek emocjonalny
- wykorzystuje motywację negatywną
- gra na emocjach
- silne bodźce

Perswazja:

-szukanie poparcia w społeczeństwie
- działanie wartościujące, ale jednostronne
- ma prawo do przekonania innych


Techniki perswazji:
- apelowanie i zajęcie określonego stanowiska
- sugerowanie pożądanych interpretacji i ocen
- argumentowanie, uzasadnianie słuszności prezentowanych poglądów.

Mechanizmy perswazji:

  1. Emocjonalizacja odbioru i bezrefleksyjna percepcja ( nie będziemy myśleli po swojemu)

  2. Wspólnota świata, wspólnota języka - użycie MY, mówienie w liczbie mnogiej: ONI, INNI, OBCY

  3. Upraszczanie świata wartości i zredukowanie do obrazu czarno - białego

  4. Zwolnienie od decyzji, mechanicznego odbioru bezalternatywnego ( słuchacz czuje się zwolniony z podejmowania decyzji)

Im bardziej zakamuflowana perswazja tym lepsze rezultaty przynosi.

Cechy tekstu z wątkami propagandowymi: (WG TEGO TRZEBA ZROBIĆ ANALIZE TEKSTU PROPAGANDOWEGO!)

  1. Stopień jawności perswazyjnej

Komunikaty jawne:

- bezpośrednio do odbiorcy

- zwroty w trybie rozkazującym, np. nie musisz się do nas przyłączać

- wezwania

- rytualne wyrażenia ( szanowni państwo)

- wyrażenia, które kreują nową rzeczywistość, np. daję wam wolność

- sugestie / niejawne, łagodne, mniej łagodne

  1. Intencja prawdomówności

- chęć przekonania o prawdomówności

- użycie słów prawda, jestem pewien

  1. Agresja

- atak

- obrażanie przeciwników

- zniesławienie, obelga

  1. Selekcja informacji i językowych środków ich wyrażania

  2. Manipulacja

- zdolność oddziaływania

- podstępność

- negatywne znaczenie nadawane pewnym słowom

  1. Dobór słownictwa

- pozytywnie kojarzone- wartości, ideały, rozsądek, odpowiedzialność, sprawiedliwość, miłość, poczucie zaufania, suwerenność,

- negatywnie kojarzone: w odniesieniu do przeciwników politycznych, sojusznik - wróg

  1. Stosowanie słownictwa zwykłego człowieka

  2. Powoływanie się na powszechność sądu

  3. Przenośnie i porównania negatywne i pozytywne

  4. Presupozycje: złożone sensy wyrażeń przyswajane przez odbiorców w sposób nie w pełni świadomie, wspólne dla nadawcy i odbiorcy

  5. Eufemizmy mają postać wielowyrazowych omówień ( peryfraza)

  6. Składnia- sugerowanie wspólnych celów przez użycie 2 osoby liczby mnogiej

- zdania przeciwstawne - „różnimy się w X, ale łączy nas Y”

- celowe: trzeba „X, by Y”

Teksty propagand: krótkie, zwarte, przemyślane, ale świeże i spontaniczne

*nowomowa, np. rywinoland, tuskolenie, kaczym, pornoprezydent



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
zajęcia 5 (JĘZYK POLITYKI), politologia UMCS, I rok II stopnia
zajęcia 6 (METODY BADAŃ POLITOLOGICZNYCH), politologia UMCS, I rok II stopnia
zajęcia 5 (NARRACJA POLITOLOGICZNA + dużo o języku polityki), politologia UMCS, I rok II stopnia
zajęcia 2 (PODZIAŁ NA RODZAJE), politologia UMCS, I rok II stopnia
zajęcia 6 (METODY BADAŃ POLITOLOGICZNYCH), politologia UMCS, I rok II stopnia
WY 12 ST, politologia UMCS, I rok II stopnia
WY 9 ST, politologia UMCS, I rok II stopnia
wy 1 ST, politologia UMCS, I rok II stopnia
WY 5 ST 6, politologia UMCS, I rok II stopnia
WY 9 ST 10, politologia UMCS, I rok II stopnia
wy 2 ST, politologia UMCS, I rok II stopnia
WY 4ST, politologia UMCS, I rok II stopnia
Skrypt na komunikowanie, politologia UMCS, I rok II stopnia
WY 7 ST, politologia UMCS, I rok II stopnia
WY 5 ST, politologia UMCS, I rok II stopnia
Wsp czesne Ruchy Polityczne, politologia UMCS, I rok II stopnia
Komunikowanie polityczne majowa egzamin, politologia UMCS, I rok II stopnia
WY 12 ST, politologia UMCS, I rok II stopnia
WY 9 ST, politologia UMCS, I rok II stopnia

więcej podobnych podstron