Data 06.04.2011r.
S C E N A R I U S Z Z A J Ę Ć Z I N T E G R O W A N Y C H
Prowadzący:
Ilość godzin lekcyjnych: 5 godzin.
Ośrodek tematyczny: Tradycje ludowe .
Temat dzienny: W skansenie.
Edukacje: polonistyczna, społeczna, matematyczna, plastyczna, ruchowa.
Cele ogólne:
budzenie zainteresowań losami dawnych pokoleń.
Cele operacyjne:
Uczeń:
zna i stosuje pojęcie „skansen”,
wie, co można spotkać w skansenie,
słucha informacji na temat skanseny w Łowiczu,
rozpoznaje przedmioty związane ze sztuką ludową,
wypowiada się na temat folkloru,
zna rzadko wykonywane rzemiosła.
Metody pracy:
czynna: zadań stawianych do wykonania, samodzielnych doświadczeń,
słowna: czytanie tekstu, opowiadanie, rozmowa,
percepcyjna: obserwacja, pokaz.
Formy:
zbiorowa,
grupowa,
indywidualna.
Środki:
podręcznik s. 34-35,
karta pracy 22-23,
karta pracy-matematyka 15,
kredki,
mapa Polski,
krzyżówka.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
FAZA WSTĘPNA
Przywitanie.
- Dzień dobry dzieci.
- Dzień dobry pani.
Wprowadzenie do tematu lekcji.
Każdy z Was otrzyma ode mnie wykreślankę. Zaczynając od górnego rogu, po lewej stronie wyszukujecie przymiotników i skreślacie je. Litery, które pozostaną odczytujecie od góry, z lewej do prawej strony. Utworzą one temat naszej dzisiejszej lekcji. Pokolorujcie te litery na zielono, tak aby nasze hasło było dobrze widoczne. Następnie odczytamy je wspólnie na głos.
Hasło. W SKANSENIE.
Na dzisiejszej lekcji dowiemy się czym jest skansen, co się w nim znajduje oraz spróbujemy określić, jakie jest jego znaczenie. Porozmawiamy o różnych zawodach, które są rzadko wykonywane. Poznamy również fragment kultury pewnego regiony. Zapoznamy się z pojęciem folklor oraz zobaczymy kilka przykładów sztuki ludowej. Na zakończenie stworzymy własne papierowe wycinanki, na wzór sztuki ludowej sprzed lat.
FAZA ZASADNICZA
Wzorowe czytanie wiersza „Skansen w Łowiczu”.
Przeczytam teraz wiersz Danuty Gellnerowej „Skansen w Łowiczu”. Posłuchajcie uważnie.
Rozmowa na temat treści utworu (przy zamkniętych podręcznikach).
- O czym mowa w wierszu? (O skansenie).
- Gdzie znajduje się ten skansen? (W Łowiczu).
- Co można zobaczyć w skansenie opisanym w wierszu? (Drewniane chaty, kołyskę, ul).
Wskazanie Łowicza na mapie fizycznej Polski.
Spójrzcie na tablicę. Zawiesiłam na niej mapę fizyczna Polski. Wskażę teraz miejsce, gdzie położony jest Łowicz (okolice Łodzi).
Próby definiowania hasła „skansen”.
Zastanówcie się teraz przez chwilę, czym jest skansen. Następnie posłuchamy waszych propozycji.
Zestawienie wymyślonych definicji z tekstem w podręczniku oraz innymi źródłami wiedzy.
Otwórzcie podręczniki na 34 stronie. Pod wierszem znajduje się dokładna definicja skansenu. Sprawdźmy, czy pokrywa się z Waszymi propozycjami.
Dodatkowo przeczytam Wam definicję skansenu, która znalazłam w słowniku języka polskiego.
Skansen - muzeum na wolnym powietrzu, obejmujące wydzielony teren z zabytkami budownictwa ludowego oraz sprzętem, ukazujące kulturę pewnego regionu w warunkach naturalnych; park etnograficzny.
Porównywanie zdjęć w podręczniku z wybranymi fragmentami utworu poetyckiego.
Przeczytajcie ten wiersz jeszcze raz po cichu. Następnie spróbujcie dopasować wybrane przez siebie fragmenty utworu do ilustracji, które widnieją obok wiersza.
Wyszukiwanie nieznanych poetyckich zwrotów.
Postarajcie się znaleźć w wierszu nieznane poetyckie zwroty. Takie, które może brzmią dla Was dziwnie czy inaczej. Lub wyrazy, które są ze sobą połączone w niezwykły sposób. (Np. „… dziadek drewniany drzemie…”
„Nocą po złotym moście
przychodzi księżyc w gości”.).
Nawiązanie do przeżyć uczniów.
Opowiedzcie o swoich wrażeniach z pobytu w skansenie.
- Gdzie znajdowały się odwiedzane przez Was skanseny?
- Co Wam się szczególnie podobało?
Znaczenie skansenu.
Jak myślicie, po co tworzy się skanseny? W odpowiedzi możecie posłużyć się zwrotami podanymi pod wierszem „Skansen w Łowiczu”. (Zwroty: ocalić od zapomnienia, przechować dla przyszłych pokoleń, pamięć o polskiej tradycji, poznawać kulturę narodu, wiedza o dawnym życiu i pracy ludzi).
Popisy w pięknym czytaniu wiersza „Skansen w Łowiczu”.
Poproszę kilka chętnych osób, o piękny przeczytanie na głos wiersza Danuty Gellnerowej „Skansen w Łowiczu”.
Przerwa śródlekcyjna.
Wstańcie. Zabawimy się w pajacyka. Na dźwięk grzechotki wyciągacie się mocno do góry, naprężacie się, stajecie na palcach, jakbyście chcieli dotknąć nieba. Na pojedyncze uderzenia grzechotki zaczynają Wam „opadać” poszczególne partie ciała. Najpierw dłonie w nadgarstkach, ręce, ramiona, głowa, tułów, kolana i na końcu przysiadacie na ziemi.
Wiedza na temat skansenu w Łowiczu.
Skansen, o którym czytaliśmy istnieje naprawdę. Warto dowiedzieć się o nim czegoś więcej. Przytoczę kilka informacji na temat skansenu w Łowiczu. Za chwilę zapiszecie je w zeszycie.
Skansen w Łowiczu gromadzi zabytki architektury z terenu dawnego Księstwa Łowickiego. Znajduje się tam ponad 40 obiektów: domy i stodoły kryte strzechą, wiatraki i kościół. Wszystkie budynki zawierają przedmioty użytkowe z XIX wieku.
Swobodne wypowiedzi uczniów na temat sztuki ludowej na podstawie fotografii w podręczniku.
Na stronie 35 w podręczniku jest prezentowana sztuka ludowa, czyli tzw. folklor (twórczość ludowa obejmująca podania, baśnie, pieśni, muzykę, sztukę plastyczną, zdobnictwo).
Na zdjęciach mamy ukazane konkretne przykłady owej sztuki ludowej: malowana chata, wycinanka kurpiowska, malowany dzbanek, obraz na szkle, Świątek.
Poproszę chętne osoby, aby opisały wybrany przez siebie przedmiot. W swoich wypowiedziach uwzględnijcie funkcję i estetykę (wygląd) prezentowanego przedmiotu.
Stosunek uczniów do folkloru.
Zastanówcie się przez chwilę, co myślicie o folklorze. Jak sądzicie, po co on jest? Jakie ma dla nas znaczenie?
Zadania matematyczne. Kolejność wykonywania działań.
Zabawimy się w „łańcuszek liczbowy”. Zapiszę na tablicy kilka przykładów działań. Zwróćcie uwagę, że każde następne działanie jest dłuższe o jedną liczbę. Kto zna rozwiązanie zgłasza się, zaś wyznaczone osoby podchodzą do tablicy i zapisują wynik.
Oczytanie kodeksy matematycznego dotyczącego kolejności wykonywania działań (dodawanie i odejmowanie). Zadanie.
Otwórzcie karty pracy do matematyki nr 15. Odczytam teraz kodeks matematyczny: Gdy w działaniu występują dodawanie i odejmowanie działania wykonujemy w kolejności ich zapisania.
4+7-5=6
12-8+6-4=10
Obliczcie samodzielnie zadania 1., 3. oraz 5.
Zadania z treścią. Kolejność wykonywania działań (dodawanie i odejmowanie).
Zadanie 2. brzmi następująco: W zakładzie wikliniarskim wypleciono 160 koszy z dwoma uchwytami i 230 z jednym uchwytem. Do hurtowni wysłano 320 koszy. Ile koszy zostało w zakładzie wikliniarskim? (160+230-320=70).
Zadanie 4. Garncarz miał 48 glinianych wazonów. Sprzedał 29 wazonów, ale zrobił jeszcze 35 nowych. Ile wazonów ma teraz garncarz? (48-29+35=54).
Odczytanie kodeksu matematycznego dotyczącego kolejności wykonywania działań (mnożenie i dodawanie). Zadania.
Gdy w działaniu występuje dodawanie i mnożenie najpierw mnożymy, później dodajemy.
2*5+8=10+8=18
3+4*5=20+3=23
Obliczcie samodzielnie zadania 6., 8. oraz 10.
Zadania z treścią. Kolejność wykonywania działań (mnożenie i dodawanie).
Zadanie 7. Kołodziej zrobił po 4 koła do 8 wozów i jeszcze 3 zapasowe. Ile kół zrobił kołodziej? (8*4+3=35).
Zadanie 9. Do sklepu dostarczono w jednym pudle 25 par butów męskich i w dwóch pudłach po 30 par butów damskich. Ile par butów dostarczono do sklepu? (25+2*30=85).
Rzemiosła rzadko wykonywane.
Otwórzcie karty pracy 22. W zadaniu 2. należy umieścić kartoniki z podpisami w odpowiednich miejscach. Zamalujcie zakończenia -stwo, -ctwo. Umieśćcie nalepki z gotowymi wyrobami rzemiosła i sztuki ludowej.
Tworzenie nazw wykonawców zawodów.
W zadaniu 3. utwórzcie nazwy wykonawców zawodów od podanych rzeczowników. Macie już zrobiony pierwszy przykład: garncarstwo - garncarz. Wykonajcie resztę przykładów według podanego wzoru.
Wyjaśnianie znaczeń poszczególnych zawodów i ich wykonawców.
Zdefiniujemy teraz wspólnie wszystkie zawody i ich wykonawców z zadania 3. w karcie pracy. Jeśli nie wiecie, czego dotyczą poszczególne zawody, za chwilę Wam o nich opowiem.
Etiudki pantomimiczne.
Po wyjaśnieniu znaczenia wszystkich zawodów czas na krótką zabawę, w której wykorzystacie poznaną wiedzę. W worku mam osiem karteczek z nazwami wykonawców zawodów, które przed chwilą poznaliście. Wybrane osoby będą do mnie podchodziły i losowały karteczkę. Następnie spróbują nam zilustrować pracę wylosowanego wykonawcy. My musimy uważnie obserwować i odgadnąć, o jakim zawodzie mowa.
Tworzenie instrukcji wykonania przedmiotu z gliny.
Otwórzcie karty pracy 23. W zadaniu 2. musimy opracować instrukcję wykonania przedmiotu z gliny. Należy zmienić w tym celu formę podanych czasowników.
Odkrywanie słowa „ceramika”.
W zadaniu 3. skreślcie spółgłoski miękkie i odczytajcie hasło.
Hasło. Ceramika.
Wyjaśnienie znaczenia hasła „ceramika”.
Przeczytam definicję słowa „ceramika”, którą odszukałam w słowniku języka polskiego.
Ceramika - przedmioty użytkowe i ozdobne wykonane z glin naturalnych oraz ich mieszanin z dodatkami mineralnymi i organicznymi. Jest to również sztuka wyrabiania owych przedmiotów.
Ceramika - w rozumieniu tradycyjnym, tworzywa i wyroby otrzymywane w wyniku wypalenia odpowiednio uformowanej gliny.
Drama. Wywiad z garncarzem.
Poproszę na środek chętną osobę, która będzie garncarzem. Pozostali są reporterami. Zastanówcie się, o co chcielibyście zapytać garncarza i za chwilę zaczynami zabawę. Garncarz uważnie słucha reporterów i stara się odpowiadać wyczerpująco na zadawane pytania.
Praca plastyczna.
Każdy z Was wykona teraz swoją własną serwetkę wycinając ją z papieru. Będzie to praca na wzór sztuki ludowej.
Potrzebujecie do tego kolorowej kartki z bloku. Wytnijcie z niej kwadrat. Następnie złóżcie go raz po przekątnych. Otrzymacie trójkąt. Złóżcie go dwukrotnie na pół. Po złożeniu zacznijcie wycinać różne wzory na każdym z boków otrzymanego trójkąta. Kiedy skończycie, rozłóżcie go by sprawdzić, jaka serwetka Wam wyszła. Dla urozmaicenia dodajcie jej czegoś od siebie. Mogą to być obrazki czy wzorki. Wszystko co podpowiada Wam wyobraźnia.
Praca domowa.
W domu wykonajcie zadanie 1. w karcie pracy 22. Ułóżcie zdania na podstawie obrazka. Wykorzystajcie wyrazy z ramki. Są to przyimki. Pamiętajcie, ze piszemy je oddzielnie z innymi wyrazami.
FAZA KOŃCOWA
Podsumowanie.
Zawiesiłam na tablicy bardzo dużo wyrazów i zwrotów o rozmaitej tematyce. Waszym zadaniem jest odszukać wszystko, o czym rozmawialiśmy na dzisiejszej lekcji. Zaś wyrazy i zwroty, które nie dotyczą dzisiejszego tematu należy zdjąć z tablicy.
Pożegnanie.
Dziękuję.
Bardzo dobrze dziś pracowaliście.
Do widzenia.
Ocena i podpis nauczyciela