Rumień fotochemiczny
Rumień fotochemiczny - odczyn skóry, który występuje w odpowiedzi na działanie promieni UV i wyraża się czerwienieniem w następstwie rozszerzenia naczyń krwionośnych. Nie występują bezpośrednio po naświetlaniu, ale dopiero po pewnym czasie zwanym okresem utajenia. Zależy od długości fali promienia uv, najsilniejsze efekty powoduje promieniowanie o długości 250-297nm.
Rumień manifestuje się okresowo:
a) pochłanianie promieni uv przez białko komórek warstwy kolczystej uszkodzenie tych kom spowodowanego denaturacją kom
b) z uszkodzonych kom warstwy kolczystej wydzielają się ciała histamino podobne, które wykazują efekty rozszerzenia naczyń krwionośnych i zwiększają jednocześnie przepuszczalność naczyń włosowatych skóry. Duże dawki mogą powodować obrzęki, wysięki bólowe.
histamino podobne - tzw. Substancje H
Czas, który upływa od momentu naświetlenia promieniami uv do wystąpieniu odczynu rumieniowego nazywa się czasem utajenia.
Fazy
I okres utajenia - od 1 do 6 godziny
II okres narastania rumienia - obejmuje czas między wystąpieniem pierwszych objawów rozszerzenia naczyń do osiągnięcia maksymalnego rumienia. Najsilniej wyrażony rumień trwa od 6-24 godz od naświetlania.
III ustąpienie rumienia głównie zależy od dawki i czasu naświetlania. Przy słabych trwa kilka godzin, przy silnych dawkach trwa kilka dni.
Rumień fotochemiczny jest też po opalaniu
Pod wpływem rumienia foto dochodzi do:
- zgrubienia naskórka, złuszczenia naskórka, zbrunatnienia skóry w następstwie zgromadzenia pigmentu
Rumień zależy od:
- długości fali
- czasu napromieniowania
- odległość źródła napromieniowania od skóry
- natężenie promieniowania
- indywidualne właściwości
- niektóre leki i środki kosmetyczne: środki barwnikowe, paracetamol, środki uspokajające, zwiększają intensywność
Rumień cieplny a fotochemiczny
W wyniku promieni podczerwonych, ma wygląd plamisty a fotochemiczny jest jednorodny
Rumień cieplny następuje bezpośrednio po naświetlaniu a fotochemiczny po okresie utajenia
2