INDYWIDUALIZM - podkreślenie znaczenia jednostki, wolnej od narzuconych więzi grupowych i uzależnień, jednostka zostaje uwolniona od narzucanych więzi grupowych i uzależnień, obdarzona niezbywalnymi prawami nie tylko obywatel, członek społeczeństwa, ale jako osoba ludzka, sama decyduje o kształcie swojej biografii, mając do dyspozycji wiele wzorów życia czy kariery, a także sama ponosi odpowiedzialność za swoje wybory. Jego początki sięgają oświecenia. Indywidualizacja związana jest ze sferą miejską.
I faza - miejski styl życia, alienacja, kultura białych kołnierzyków, emancypacja kobiet, początek podziałów klasowych, próżnowanie
II faza - lata '70 XXw - bunty młodzieży, otwarcie pierwszych centrów handlowych, telewizja, druga fala feminizmu, mniejszości etniczne i seksualne.
TECHNIKI STWARZANIA SIEBIE
*Techniki zarządzania sobą - M. Facault - wszystkie dostępne środki, które jednostka podejmuje wobec swojego ciała, ducha i umysłu aby osiągnąć szczęście, mądrość, spełnienie, doskonałość.
1. porządek poznawczy - odkrywanie talentów, poznawanie swoich wad, po to by w przyszłości móc je zwalczać, poddawanie się badaniom i testom psychologicznym, uczestniczenie w religii
2. porządek despotyczny - ustalanie różnych reżimów, planowanie życia, dbanie o siebie, ćwiczenie umysłu, programowanie rzeczywistości
3. troski o siebie - wznawianie reżimów, zastępowanie ich innymi, wyeliminowane stresu
WSPÓLNOTA TRADYCYJNA - grupa ludzi bliskich sobie, relacje bezpośrednie, tradycja, język, obyczaje, wierzenia itp. *O wykluczeniu ze wspólnoty decydują jej członkowie. *Sprawują oni bezpośrednią kontrolę nad tym, co się dzieje, występuje hierarchia. *Każda wspólnota posiada autorytet, czyli funkcje, które wiążą się z autorytetem i godnością np. dziadek, ojciec, kapłan.
WSPÓLNOTA NOWOCZESNA - nowe formy zróżnicowania społeczno-kulturowego, nowe zbiorowości często odległe przestrzennie, których poczucie wspólnoty i tożsamości wyrasta nie z czynnika wspólnego wychowania i dorastania ale z powodu zainteresowań, celów, poglądów, ideałów, spędzania wolnego czasu. *Oparte są na intersubiektywnie odczuwanym i podzielnym uczuciu. *Jednostka przystępuje z własnego wyboru. *Brak terytorium i własności wspólnej.
SPOSÓB ŻYCIA - kategoria pełniąca funkcję społecznego wyróżnika, narzędzie manifestowania odrębności społecznej poprzez konsumpcję, zachowania, ubieranie się, styl życia. Każda klasa posiada swój styl życia. Próżniacze są najwyższe. *konsumpcja próżnowanie na pokaz (praca niezarobkowa)
METODYKA ZBAWIENIA - samodoskonalenie się, niecodzienność w wymiarze religijnym
STYL ŻYCIA - Grzegorz Kaczmarek - są to zachowania, stanowiące wynik pewnego wyboru z szerszego repertuaru danych sytuacji
Kształcenie się, praca/brak czasu, odżywianie, sposób planowania wolnego czasu, uczestniczenie w kulturze, ubiór, charakter i poziom konsumpcji, język.
*Determinacje: zamożność, zdrowie, grupa społeczna, wykształcenie
*Hipertrofia codzienności: sacrum/profanum, stosunek spraw ostatecznych, ubiór, język.
*Zeświecczenie: wzrost konsumpcji, zmiany w pracy zawodowej, wzrost znaczenia przyjemności
SOCJOLOGIA CIAŁA - powstała w latach 80tych, do wtedy nie było wyodrębniania ciała jako bytu.
*Naturalistyczna - budowania genowe, uzasadnienie, że jest byt genetyczny, z którego rodzi się jaźń
*Konstruktywistyczna - jako społeczno-kulturowy konstrukt, który kształtuje się w ramach praktyk dotyczących ciała
*Fenomenologiczna - subiektywne pojęcie ciała, subiektywne doświadczenie
*Feministyczna - analiza specyfiki ciała zdeterminowanego przez gender
Ciało służy autoprezentacji, kult młodości, wszechobecne w przestrzeni miejskiej, publicznej, teoretycznie możemy zmodyfikować każdą jego część.
Procesy społeczno-kulturowe, które zmieniły podejście do ciała: ciało jako towar, ujawnienie się homoseksualistów, rozwój technologii, emancypacja, kultura indywidualizmu.
Zmiany obyczajowe: rewolucja seksualna, wzorce w kulturze popkulturalnej, emancypacja kobiecości.
Ciało jako towar - kapitał, inwestycja o charakterze ekonomicznym, służy nam do zarabiania. Fetysze - ma nam dostarczać przyjemności jeśli w nie zainwestujemy.
OBRAZY
Socjologia miasta - istnieje od początku socjologii. Część socjologii miasta oparta jest o ikonografię miejską.
Obramowanie miasta - szata informacyjna miasta
Centrum - Jałowiecki - centrum tzw. znakiem miasta, przestrzeń, która strukturalizuje obszar zurbanizowany (możemy rozpoznać jego kształt), nadaje mu jakiś sens i znaczenie, jest uzupełnieniem innych dzielnic, zaspokaja potrzeby okazjonalne.
3 czynniki charakteryzujące centrum - Cartells
*stanowi część miasta, określoną przestrzeń, która odgrywa rolę integracyjną i symboliczną, zbieg ulic historycznych
*podejście ekologiczne - centrum miasta jako miejsce wymiany aktywności związanych z handlem, polityką, oświatą
*centrum jako ognisko działalności medycznej, czyli związanej z zabawą, rozrywką (!?)
Koncentracja rozrywek - Wellis - centrum jest „obszarem kulturowym”, obszar nasycony wieloma wartościami, określona przestrzeń, która jest przedmiotem identyfikacji społeczności z miastem oraz integracji pomiędzy społecznością, kształtuje je najbogatsza szata informacyjna.
Ikonosfera miasta: plany miasta, bilboardy, miejsca charakterystyczne.
*cechy - obfitość nadawców, wielość odbiorców, większość elementów jest legalna, a obrazy prawomocne
Warstwy szaty informacyjnej
*warstwa instrumentalna - informacja, funkcje porządkowe, numery, nazwy ulic. Symbole - godło miasta, zielony krzyż apteki
*warstwa poznawcza - wymaga ona pewnej wiedzy, a jeśli jej nie mamy to dostarcza nam ją - nazwy ulic, pomniki, place, pałace
*warstwa ideologiczna - również nazwy ulic, pomniki. Najczęściej związana jest z wlepkami, ma też drugie znaczenie związane z ideologią konsumpcyjną
*warstwa estetyczna - rewitalizowanie kamienic, hiperestetyzacja (święta), estetyzacja prowadzi do anestetyzacji (uodpornieniem)
*warstwa, za którą odpowiadają tylko jednostki - tworzenie antyobrazów miejskich, wlepki, graffiti
PIĘTNO - znak nieczystości.
*Stygmat społeczny - atrybut dotkliwie dyskredytujący, może być w jednym wypadku jako coś nienormalnego, w drugim jako normalne
*Normalsi - nie odbiegają od ogólnie przyjętych norm w społeczeństwie
*zdyskredytowanie - od razu widoczne
*dyskredytowane - gdy piętno jest ukryte
SOCJALIZACJA DO PŁCI - człowiek wyposażony w konkretną płeć biologiczną (uczy się swojej płci kulturowej) staje się wyposażony w płeć społeczno-kulturową
*Biologiczna - określona medycznie
*społeczno-kulturowa - gender, trzecia płeć
*psychologiczna - tożsamość płciowa, gender identity
Etapy socjalizacji
*pierwotna - rozpoczyna się już przed narodzeniem dziecka (np. imię), dzieciństwo, uczymy się, tresura np. niebieski dla chłopców, naśladowanie innych
*wtórna - wzory, nagrody, naśladowanie, wprowadzenie w inne sfery życia