tytuł |
redaktor |
data i miejsce wyd. |
liczba haseł, liczba tomów |
typ słownika |
kontekst historyczny |
charakterystyka |
Uniwersalny słownik języka polskiego |
Stanisław Dubisz |
Warszawa2003 |
około 100 tys. haseł, 6 tomów, 145 tys. jednostek leksykalnych |
normatywny uniwersalny |
Prace nad słownikiem rozpoczęły się na przełomie 1994 i 1995 r. Najpierw zamiarem Redakcji Słowników Języka Polskiego było opracowanie wydania nowego, rozszerzonego i zmienionego 3 tomowego Słownika języka polskiego pod redakcją M. Szymczaka. Jest to kontynuacja tradycji leksykograficznej W. Doroszewskiego. |
Słownik ukazał się w dwóch wersjach. Edycja sześciotomowa zawiera tekst słownika podzielony na pięć tomów, tom szósty to indeks a tergo. W innej wersji słownik podzielono na cztery woluminy. Został on nazwany uniwersalnym, gdyż zawarto w nim informacje, które wcześniej znajdowały się w różnych źródłach. W porównaniu z słownikiem pod red. Szymczaka poszerzono zasób haseł, wprowadzono nazwy własne (geograficzne, nazwy miast i państw). Zasięg czasowy słownika obejmuje drugą połowę XX wieku, szczególny nacisk położono na słownictwo najnowsze. Dokonano przebudowy mikrostruktury artykułu hasłowego: informacja fleksyjna została przeniesiona na sam koniec, podaje się informacje o wymowie. Zhierarchizowany syetem kwalifikatorów, wyczerpująco objaśniony we wstępie. W słowniku częściowo odstąpiono od encyklopedyzmu w definiowaniu (np. w przypadku nazw zwierząt, choć we wstępie redaktor odżegnuje się od koncepcji M. Bańki). Słownik kontynuuje powojenną tradycję leksykograficzną. Niewiele haseł jest opracowanych od nowa, większość nawiązuje do słownika Szymczaka. |
Wykonały: Ewelina Kusiak i Anna Majewska