Interpelacja

Czemu tak piszesz mi listy? Chcesz bym w Tobie znalazł natchnienie?

Czy nie wiesz, że to jest proste, że to nie tylko wspomnienie?

Że zdjęcie Twe sprawia, że tracę pewność i radość czuję w duchu,

Lecz nie mogę patrzeć na Ciebie i nie czuć Twojego oddechu.

Wystarczy, że swym echem powrócisz do mojego,

Że będziesz pewna uczucia tamtego,

A w końcu nie w listach, bez słowa,

Lecz w nas powstanie serca mowa.

Więc nie pisz mi żeś się stęskniła,

Żeś z wierszy tamtych radość czyniła.

Ja nie powstrzymam tego bicia - jeśli wypłynie,

A bez pewności, źródło - szybko zginie.

Tego bym nie chciał ponownie zabijać,

Ponownie źródła pustyni omijać.

Bo tego pragnę bardziej niż słońca,

Do źródła dojść i potem do końca

W nurcie tej rzeki płynąć w nadziei,

Że zdążę dotknąć com w drodze widzieli.

Ale jeśliś nie jest złudzeniem,

Jeśli chcesz być, choć mały natchnieniem,

Nie znikaj gdy się przybliżam,

Gdy Tobie serce uniżam.

Choć wieje prosto w me oczy,

Watr więcej mnie nie zaskoczy.

Jeśli więc piszesz czując wspomnienie,

To echem nazwę Twoje natchnienie.

Wiedz, że to echo dotarło do mnie

I teraz słyszę je bardzo przytomnie . . .

Wojciech Jagiełło

---