1. Dyschronognozja

a)może być objawem napadu padaczkowego

b)występuje najczęściej w organicznych uszkodzeniach OUN

c)może wystąpić w psychozach

d)prawidłowe a, b

e)prawidłowe a, b, c

2. Pojęcie „depersonalizacja” opisują wszystkie z wyjątkiem

a)występuje epizodycznie w różnych psychozach

b)pojawia się nierzadko w zaburzeniach egzogennych

c)jest zjawiskiem patognomicznym dla zespołu paranoidalnego

d)pojawia się niekiedy w nerwicach

e)występuje czasem w stanach reaktywnych

Na pewno nie jest patognomoniczny, bo chociażby halucynogeny i LSD może wywołać.

Depersonalizacja - zaburzenie psychiczne towarzyszące często derealizacji objawiające się odczuwaniem zmian we własnym sposobie myślenia czy poczuciu zmian własnej tożsamości.

Wyróżnia się depersonalizację w przebiegu schizofrenii (psychotyczną) objawiającą się odczuwaniem utraty kontroli nad własną psychiką, zmianą swojej osobowości i integralności. Większość z tych odczuć ma charakter urojeń i omamów psychicznych.

3. Przekonanie, że otoczenie zna myśli chorego występuje często w zespole

a)maniakalnym

b)paranoidalnym

c)paranoicznym

d)żadnym z wymienionych

Zespół paranoidalny - zespół w którym urojenia nie tworzą spójnego systemu, często są to urojenia wpływu lub owładnięcia. Występują również halucynacje, zaburzenia jaźni i toku myślenia. Ponadto u pacjenta występują dodatkowo objawy negatywne takie jak deficyty myślenia, uczuć i motywacji, wahania nastroju i inne. Jego odmianą jest zespół automatyzmu psychicznego (Zespół Kandinskiego-Clérambaulta), który łączy cechy zespołu paranoidalnego, przede wszystkim urojenia kierowania i owładnięcia, z automatyzmami psychicznymi takimi jak:

automatyzm asocjacyjny, dotyczący toku i treści myślenia

automatyzm kinestetyczny, dotyczącej sfery ruchowej pacjenta

automatyzm cenestopatyczny, dotyczący poczucia oddziaływania na narządy wewnętrzne pacjenta.

4. Objawem z innej grupy niż pozostałe są:

a)urojenia zmiany osoby

b)urojenia odnoszące

c)urojeniowe zaprzeczanie pokrewieństu

d)urojenia hipochondryczne

urojenia zmiany osoby - polegają na poczuciu zagrażającej lub już dokonywującej się zmiany cielesnej (np. zmiana płci, powiększenie nosa), psychicznej czy przemiany w inną istotę.

odnoszące (ksobne) - polegające na stwierdzaniu nierealnych lub zaprzeczaniu realnym związkom chorego z otoczeniem (np. przekonanie, że inni ludzie zwracają uwagę, patrzą na chorego albo mówią o nim w radiu czy w telewizji);

5. Wpływ terapeutyczny klasycznych neuroleptyków jest spowodowany

a)blokowaniem rec. D2 w obrębie szlaku mezolimbicznego

b)blokowaniem rec. D2 w obrębie szlaku mezokortykalnego

c)blokowaniem rec. D3 w obrębie szlaku mezokortykalnego

d)aktywacją rec. D2 w obrębie szlaku mezolimbicznego

Leki przeciwpsychotyczne I generacji − klasyczne

• Pochodne fenotiazyny

• alifatyczne (chlorpromazyna, promazyna, lewomepromazyna). Zasadniczy profil działania jest w kierunku sedatywnym zaś działania uboczne wykazują głównie ze strony układu wegetatywnego.

• piperydynowe (tiorydazyna, pipotiazyna)

• piperazynowe (perfenazyna, flufenazyna, perazyna, tioproperazyna, trójfluoroperazyna)

Zasadniczy profil działania jest w kierunku antyautystycznym i aktywizującym zaś działania uboczne wykazują głównie ze strony układu pozapiramidowego.

• Pochodne tioksantenu

W profilu działania leki z tej grupy wykazują również pewne działanie przeciwdepresyjne (z wyjątkiem tiotiksenu).

• chlorprotiksen

• flupentiksol

• fluprotiksen

• klopentiksol

• klotiksamid

• piflutiksol

• teflutiksol

• tiotiksen

• zuklopentiksol

• Pochodne butyrofenonu

Zasadniczy profil działania jest zbliżony do piperazynowych pochodnych fenotiazyny, wykazują wyraźne działania uboczne ze strony układu pozapiramidowego.

• haloperidol

• droperidol

• trójfluoroperidol

• Benzamidy

• sulpiryd

• tiapryd

Leki przeciwpsychotyczne II generacji (LPP II G)

• risperidon i jego pochodna paliperidon (9-hydroxyrisperidon)

• olanzapina

• klozapina

• amisulpryd

• aripiprazol

• kwetiapina

• ziprasidon

• sertindol

6. Atropinopodobne działanie leków to efekt:

a)adrenolityczny

b)antyserotoninergiczny

c)dopaminergiczny

d)cholinergiczny

e)żaden z wymienionych

powinno być cholinolityczne

efekty atropinopodobne (suchość w jamie ustnej, zaburzenia akomodacji oka, zatrzymanie moczu - u pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego i retencją moczu, splątanie lub pobudzenie - u osób w wieku podeszłym)

7. Przyjęcie do szpitala psychiatrycznego osoby chorej psychicznie w trybie art. 23 może nastąpić, gdy ta osoba:

a)zagraża otoczeniu

b)zagraża swojemu zdrowiu i życiu

c)zagraża zdrowiu i życiu swojemu oraz innych osób

d)zagraża swojemu życiu albo życiu i zdrowiu innych osób

e)zagraża zdrowiu innych osób

Jest to art. o ubezwłasnowolnieniu

Art. 23. 1. Osoba chora psychicznie może być przyjęta do szpitala psychiatrycznego bez zgody wymaganej w art. 22 tylko wtedy, gdy jej dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że z powodu tej choroby zagraża bezpośrednio własnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób.

2. o przyjęciu do szpitala osoby, o której mowa w ust. 1, postanawia lekarz wyznaczony do tej czynności po osobistym jej zbadaniu i zasięgnięciu w miarę możliwości opinii drugiego lekarza psychiatry albo psychologa.

3. Lekarz, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany wyjaśnić choremu przyczyny przyjęcia do szpitala bez zgody i poinformować go o jego prawach.

4. Przyjęcie do szpitala, o którym mowa w ust. 1, wymaga zatwierdzenia przez ordynatora (lekarza kierującego oddziałem) w ciągu 48 godzin od chwili przyjęcia. Kierownik szpitala zawiadamia o powyższym sąd opiekuńczy miejsca siedziby szpitala w ciągu 72 godzin od chwili przyjęcia.

5. Czynności, o których mowa w ust. 2, 3 i 4, odnotowuje się w dokumentacji medycznej

8. Zestaw objawów otępienie nagłe upadki nietolerancja neuroleptyków jest charakterystyczny dla:

a)otępienia naczyniopochodnego (wielo...)

b)ch. Alzheimera

c)ch. Rozsianych ciałek Lewiego

d)ch. Picka

e)ch. Wilsona

Otępienie z ciałami Lewy'ego (ang. dementia with Lewy bodies, DLB) - choroba neurodegeneracyjna, będąca drugą, po chorobie Alzheimera, przyczyną otępienia.

Objawy i przebieg

Na obraz kliniczny otępienia z ciałami Lewy'ego składają się trzy główne grupy objawów.

• Objawy psychiczne: najczęściej omamy wzrokowe (60%) zwykle szczegółowe i plastyczne co jest charaktersytyczne w tej postaci otępienia[5], równie charakterystyczne są usystematyzowane urojenia o treści paranoidalnej[6]. Rzadsze są omamy inne niż wzrokowe (słuchowe i inne). U około połowy chorych obserwuje się wyraźną nadwrażliwość na klasyczne neuroleptyki (stosowanie atypowych neuroleptyków nie daje gwarancji uniknięcia patologicznej reakcji). Częściej występuje złośliwy zespół neuroleptyczny.

• Objawy neurologiczne: demencja i (równocześnie lub nieco później, w odstępie nie większym niż 12 miesięcy[7]) zespół parkinsonowski. Parkinsonizm w przebiegu DLB charakteryzuje się głównie akinezją, nie obserwuje się drżenia. Zazwyczaj jest symetryczny (cecha różnicująca z chorobą Parkinsona). Znamiennie częściej występują upadki (bardzo częstym powikłaniem jest złamanie szyjki kości udowej), a także omdlenia i przejściowe zaburzenia świadomości.

• Objawy poznawcze: początkowo przeważają zaburzenia uwagi, czynności wykonawczych i wzrokowo-przestrzennych bez pogorszenia pamięci krótkoterminowej; typowy jest fluktuacyjny charakter stanu czynności poznawczych i duże zmiany poziomu uwagi i kontaktu.

9. Najczęstszym schorzeniem somatycznym towarzyszącym napadom lęku jest

a)wypadanie płatka zastawki dwudzielnej

b)astma

c)ch. Wrzodowa

d)nadciśnienie

e)porfiria

a chuj wie… ja tam bym się bał przy tym…

10. Jaki spadek masy ciała wskazuje na anoreksję

a)poniżej 12% oczekiwanej masy ciała

b)<25%

c)<20%

d)<15% oczekiwanej m.c.

e)<30%

Kryteria diagnostyczne AN według ICD-10[edytuj]

• zmniejszenie masy ciała (albo brak przyrostu - u dzieci) prowadzące do osiągnięcia m.c. 15% poniżej prawidłowej lub oczekiwanej dla wieku

• zachowania mające na celu zmniejszenie m.c. poprzez unikanie "tuczącego" pożywienia

• ocenianie siebie jako osoby otyłej oraz pojawienie się lęku przed przytyciem

• zaburzenia endokrynne manifestujące się u kobiet zanikiem miesiączki a u mężczyzn utratą zainteresowań seksualnych i potencji

• zaburzenie nie spełnia kryteriów rozpoznania bulimii psychicznej

11. W etiologii poalkoholowej centralnej mielinolizy mostu bierze udział

a)niedobór B1

b)niedobór B2

c)zbyt szybkie wyrównywanie hiponatremii u alkoholików

d)skumulowane niedobory witamin z gr B i przebyte urazy czaszkowo-mózgowe

e) odp. A i b

Mielinoliza środkowa mostu (zespół Adamsa-Victora-Mancalla, ang. central pontine myelinolysis, CPM, osmotic demyelination syndrome, ODS) - demielinizacyjny zespół neurologiczny, należący do grupy encefalopatii alkoholowych. Nie jest jednak swoisty dla nawykowego spożywania alkoholu, obecnie traktowany jest głównie jako zespół jatrogenny, związany ze zbyt szybkim wyrównywaniem hiponatremii.

12. W jakich okolicznościach możliwy jest transport pobudzonego pacjenta w pasach mimo braku jego zgody (przymus bezpośredni)

a)pacjent dopuszcza się zamachu na zdrowie lub życie innej osoby bądź w sposób gwałtowny niszczy lub uszkadza przedmioty

b)pacjent dopuszcza się zamachu na swoje życie lub zdrowie i życie innej osoby, bądź bezpieczeństwo powszechne

c)pacjent dopuszcza się zamachu na swoje życie lub zdrowie lub życie innej osoby bądź w sposób gwałtowny niszczy lub uszkadza przedmioty

d)pacjent dopuszcza się zamachu na zdrowie lub życie swoje lub innej osoby lub bezpieczeństwo powszechne bądź w sposób gwałtowny niszczy lub uszkadza przedmioty

13. U chorego stwierdza się niepokój „w obrębie łóżka” (chaotyczną porozrywaną aktywność ruchową)...przymglenie świadomości z ekspresją bezradności zagubienia objawy narastają w czasie, po przeminięciu występuje niepamięć. Jest to:

a)zespół majaczeniowy

b)zespół splątaniowy

c)przymglenie świadomości

d)amnezja retro garda

zespół spątaniowy, objawy:

• Zaburzenia struktury myślenia (inkoherencja, zwana też splątaniem).

• Głębokie przymglenie świadomości z całkowitą utratą kontaktu i dezorientacją.

• Pobudzenie ruchowe ograniczone do niewielkiej przestrzeni (określane jako pobudzenie "w obrębie łóżka").

• Mogą mu towarzyszyć nieprecyzyjne, zmienne omamy i urojenia.

• Splątanie narasta i ustępuje stopniowo, trwać może długo (tygodnie, niekiedy miesiące), po przeminięciu - niepamięć całkowita.

14. Przeciwwskazaniem do stosowania TLPD jest:

a)gruczolak prostaty

b)jaskra

c)depresja z zaburzeniami świadomości

d)tylko a i b

e)prawidłowa a,b,c

Przeciwwskazania do stosowania trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych są podobne jak dla cholinolityków i obejmują:

• 1. Jaskra

• 2. Znaczne zaburzenia rytmu serca /zwłaszcza tachyarytmia, migotanie przedsionków/.

• 3. Ostra niewydolność naczyń wieńcowych, okres bezpośrednio po zawale.

• 4. Znaczne nadciśnienie tętnicze krwi i znaczna hipotonia.

• 5. Nadczynność tarczycy dużego stopnia.

• 6. Choroba Addisona.

• 7.Ciężkie uszkodzenia narządów miąższowych /zwłaszcza wątroby i nerek/ oraz układu krwiotwórczego.

• 8. Zespoły depresyjne przebiegające z zaburzeniami świadomości.

• 9. Zatrucia alkoholem, barbituranami, narkotykami, lekami psychotropowymi, lekami o działaniu cholinolitycznym i adrenergicznym. Przeciwwskazaniem do podawania TLPD są również niektóre leki stosowane chorym ze względu na istniejące schorzenia somatyczne /p. interakcje/.

15. Trening autogenny to:

a)terapia poznawcza

b)terapia psychodynamiczna

c)arteterapia

d)terapia behawioralna

e)poprawne a, c, d

Trening autogenny Schultza (gr. auto - sam i genesis - powstanie) to popularna nazwa techniki relaksacji neuromięśniowej, polegającej na wywołaniu poprzez autosugestię doznań podobnych do stanu hipnozy oraz wewnętrznej medytacji.

Trening autogenny składa się z sześciu (sugerowanych) elementów, które następują po sobie:

• uczucie ciężaru,

• uczucie ciepła,

• regulacja pracy serca,

• regulacja swobodnego oddychania,

• uczucie ciepła w splocie słonecznym (brzuchu),

• uczucie chłodu na czole.

Początkowo ćwiczenia nie powinny być długie (3-5 minut - tylko uczucie ciężaru, później do 10 minut - uczucie ciężaru i ciepła, finalnie 15-20 - wszystkie elementy).

Relaksacja autosugestywna obejmuje grupy reakcji: umiejętność przyjęcia odpowiedniej postawy - stan bierności, koncentracji na organizmie i sterowania organizmem.

16. Jakie mechanizmy działania leków p/depresyjnych zwiększa ryzykowo wypadku u osoby prowadzącej samochód:

a)antagonizm rec. Muskarynowych

b)antagonizm rec. Histaminowych H1

c)agonizm rec. Hist. a1

d) a i b

e) a b i c

17. Czego można się spodziewać u pacjenta z chorobą wrzodową żołądka, który otrzymał leki z grupy SSRI?

a)zmniejszenia bólowych dolegliwości żołądkowych poprzez dzialanie p/depresyjne leku

b)wzrostu ryzyka krwawienia z GOPP

c)zmniejszenia ryzyka krwawienia z GOPP

d) a i c

z nlpz'ami mogą powodować krwawienia. Poza tym zaburzenia krzepliwości należą do „niezbyt częstych” powikłań przy stosowaniu SSRI

18. Laboratoryjne wskaźniki ułatwiające postawienie diagnozy w przewlekłym alkoholizmie, to:

a)CDT, TG, ALAT, GGTP

b)MCV, ALAT, GGTP, proteinogram

c) GGTP, ALAT, TG, cholesterol

d)GGTP, ALAT, ASPAT, MCV, CDT

e)GGTP, CDT, MCV, ALAT

• gamma-glutamylo transferaza (GGTP) - jest to enzym wątrobowy, którego aktywność wzrasta w wyniku spożywania znacznych ilości alkoholu, ale także w innych stanach klinicznych mających wpływ na pracę wątroby

• średnia objętość krwinek czerwonych (MCV) - jest to badanie mające na celu oznaczenie wielkości czerwonych krwinek, zazwyczaj wykonywane w ramach morfologii krwi. Wartość MCV może wzrastać z czasem u osób poważnie nadużywających alkoholu lecz również w innych stanach klinicznych

• panel metaboliczny lub wątrobowy - są to grupy badań mające na celu ocenę pracy wątroby i innych narządów wewnętrznych

• oznaczenie stężenia magnezu - z powodu niewystarczającego poboru ze spożywanych pokarmów, u alkoholików stężenie magnezu we krwi może być obniżone.

• oznaczenie kwasu foliowego i witaminy B12 - u osób nadużywających alkoholu wchłaniane są mniejsze ilości witaminy B12 i folianów, a większe ilości są wydalane przez nerki.

• oznczenie transferyny ubogowęglowodanowej (CDT)- jest to cząsteczka biorąca udział w transporcie żelaza w krwi. Oznaczenie CDT jest nowym badaniem, które czasami wykonuje się jako wspomaganie wykrycia nadużywania alkoholu.

• przesiewowe badania toksykologiczne lub oznaczenie stężenie alkoholu (etanolu) we krwi można wykorzystać w celu ustalenia czy pacjent ostatnio spożywał alkohol, jednak testy te nie stanowią o rozpoznaniu alkoholizmu.

19. Do encefalopatii gąbczastych nie należy

a)kuru

b)śmiertelna rodzinna bezsenność

c)ch. Creutzfelda-Jakoba

d)ch. Gerstmanna-Strausslera-Scheinkena

e)ch. Wilsona

Zakaźne/pasażowalne encefalopatie gąbczaste (ang. Transmissible spongiform encephalopathies, TSE), choroby prionowe - choroby układu nerwowego ludzi i zwierząt spowodowane nagromadzeniem nieprawidłowo pofałdowanych białek zwanych prionami.

• Choroba Creutzfeldta-Jakoba, postać rodzinna (fCJD), w tym zespół Gerstmanna-Sträusslera-Scheinkera (GSS) (ok. 10-15% przypadków CJD)

20. Podanie dożylne clonazepamu pacjentowi w alkoholowym zespole abstynencyjnym

a)jest bezpieczną metodą zmniejszenia objawów abstynencyjnych i uspokojenia pacjenta

b)jest niebezpieczne u osób z alkoholemią we krwi

c)jest niebezpieczne ze względu na ryzyko hipotonii

d)jest bezpieczne pod warunkiem monitorowania ciśnienia we krwi

Należy zachować ostrożność podczas podawania leku osobom z zaburzeniami czynności wątroby i nerek, z przewlekłymi chorobami dróg oddechowych i u pacjentów z uzależnieniem alkoholowym oraz z zaburzeniami osobowości.

W przypadku wystąpienia reakcji paradoksalnych (stany pobudzenia psychoruchowego, bezsenność) należy przerwać leczenie.

21. Urojenia typowe występujące w depresji są:

a)katatymiczne

b)syntymiczne

c)paratymiczne

d)wszystkie powyższe

urojenia syntymiczne: treść wynika z nastroju chorego (lękowego, depresyjnego, euforycznego)

hipochondryczne

22. Diagnozę choroby afektywnej dwubiegunowej możemy postawić najwcześniej:

a)po przebyciu przez pacjenta co najmniej jednej fazy depresyjnej i jednej maniakalnej/hipomaniakalnej (chyba jednak to…)

b)przy powtarzających się u pacjenta w ciągu trzech lat fazach depresyjnych i maniakalnych

c)po przebyciu przez pacjenta jednej fazy maniakalnej lub hipomaniakalnej

d)po przebyciu przez pacjenta jednej fazy depresyjne i przy obecności u nego cyklotymicznych cech osobowości

e)wszystkie powyższe

Zaburzenia afektywne dwubiegunowe (choroba afektywna dwubiegunowa, ChAD, cyklofrenia) - zaburzenia psychiczne z grupy zaburzeń afektywnych. Do rozpoznania zaburzenia afektywnego dwubiegunowego dochodzi wtedy, gdy u pacjenta występuje epizod hipomanii, manii lub epizod afektywny mieszany, a w przeszłości wystąpił chociaż raz jeden z tych epizodów lub epizod depresji. Jeśli u pacjenta występuje powtórnie epizod depresji bez wystąpienia manii, hipomanii bądź epizodu mieszanego, rozpoznaje się zaburzenie afektywne jednobiegunowe (zaburzenie depresyjne nawracające).

23. Nadczynność dopaminergiczna w obrębie szlaku nigrostriatalnego leży u podłoża

a)akatyzji

b)pląsawicy

c)późnych dyskinez

d)objawów psychotycznych

24. Do wskaźników związanych z pomyślnym rokowaniem w schizofrenii należy wszystkie poza:

a)dobrym przystosowaniem przedchorobowym

b)późniejszym wiekiem zachorowania

c) powolnym początkiem choroby

d)obecnością objawów afektywnych

Zazwyczaj dobre wyniki leczenia obserwuje się, gdy[56][57]:

• początek choroby jest nagły (ostry),

• wiek zachorowania jest późny (po 30. roku życia),

• nie występowały wcześniej problemy ze zdrowiem psychicznym chorego (ogólnie dobre funkcjonowanie społeczne przed chorobą),

• dominują objawy wytwórcze nad objawami osiowymi,

• obecność objawów afektywnych,

• chory chce się leczyć i dobrze współpracuje z lekarzem leczącym,

• w proces leczenia włącza się otoczenie chorego, szczególnie najbliższa rodzina,

• są dostępne różne formy oddziaływania terapeutycznego (leczenie biologiczne, psychoterapia),

• pacjent jest kobietą.

Niekorzystnie rokują takie przypadki, gdy:

• na plan pierwszy wysuwają się objawy osiowe (negatywne; dominuje uczucie pustki i brak objawów wytwórczych oraz lękowych),

• jest wczesny wiek zachorowania,

• leczenie nie przebiega optymalnie (niesystematycznie, niezbyt odpowiednie leki i ich dawki, brak oddziaływania psychoterapeutycznego i socjoterapeutycznego),

• są nieuzgodnione z lekarzem przerwy w leczeniu (szczególnie nieprzyjmowanie leków lub samowolne zmniejszanie ich dawek przez chorego),

• nakładają się inne problemy chorego (toksykomania, niewłaściwe relacje z najbliższą rodziną).

25. Wskaż adekwatne dawki przeciwdepresyjne następujących leków: [mg]

moklobemid-sertralina-klomipramina-venlafaksyna-mirtazapina

a) 150-20-75-75-20

b)300-50-75-75-30 ??? c,b

c)300-50-150-75-30

d)150-20-150-150-30

moklobemid - 300-600 mg/dobę w 2-3 podzielnych dawkach

sertralina - 50-200 mg/dobę

klomipramina - 100-300 mg/dobę (średnio 150)

venlafaksyna - 75-150 mg/dobę (w depresjach lekoopornych >=225 mg/dobę)

mirtazapina - 15-45 mg przed snem

26. U dzieci, wysoka współchorobowość choroby afektywnej występuje z:

a)zaburzeniami opozycyjno-buntowniczymi, zaburzeniami zachowania, ADHD

b)ADHD, zaburzeniami opozycyjno-buntowniczymi, dysleksją

c)zaburzeniami zachowania, autyzmem, ADHD

d)zaburzeniami zachowania, moczeniem nocnym, zespołem Aspergera

27. U pacjentki, która opisuje, m.in. że nie może jadać w towarzystwie innych osób, bo gdy ktoś się jej przygląda, to drżą jej ręce, podejrzewamy przede wszystkim:

a)fobię społeczną

b)osobowość zależną

c)depresję

d)lęk paniczny

e)żadne z powyższych

Osoby cierpiące na fobię społeczną:

• unikają wystąpień publicznych

• unikają jedzenia i picia w miejscach publicznych

• nie odzywają się w towarzystwie innych

• unikają rozmów, zwłaszcza z osobami, które są dla nich autorytetem

• nie mogą pracować, gdy ktoś na nich patrzy

• prowadzą najczęściej samotniczy tryb życia

28. W zespole paranoidalnym jeden z wymienionych objawów bardziej niż pozostałe przemawia za kontynuowaniem leczenia szpitalnego:

a)utrzymujące się wypowiedzi urojeniowe

b)działania urojeniowe

c)omamy słuchowe słowne

d)pseudohalucynacje słuchowe

e)wszystkie objawy w tym samym stopniu

no tak na logikę to tak…

29. Objawy abstynencyjne u chorych uzależnionych od opiatów to:

a)nudności, wymioty, niepokój

b)bóle mięśniowe, katar, rozszerzenie źrenic

c)gęsia skórka, wzmożona potliwość, szpilkowate źrenice

d)tachykardia, łzawienie, ziewanie

e)zaburzenia snu, tachykardia, omamy

W zależności od czasu półtrwania narkotyku, czyli de facto okresu jego utrzymywania się jego stężenia we krwi, objawy mogą wystąpić od kilku do kilkudziesięciu godzin od odstawienia opioidu. W przypadku zastosowania antagonisty opioidowego zespół może rozwinąć się natychmiast.

W zależności od nasilenia, mogą wówczas wystąpić:

• niepokój

• bezsenność

• napady ziewania

• rozszerzenie źrenic

• zlewne poty

• łzawienie

• kichanie

• gęsia skórka

• napady agresji

• kurcze mięśni

• ból pleców

• kolka jelitowa

• wymioty

• biegunka

• nadciśnienie tętnicze lub hipotonia

• zaburzenia rytmu serca

30. Jak działa donepezil?

a)p/histaminowo

b)adrenolitycznie

c)cholinergicznie

d)serotoninergicznie

Donepezil jest swoistym i odwracalnym inhibitorem enzymu acetylocholinesterazy, w wyniku jego działania dochodzi do wzrostu stężenia acetylocholiny (neuroprzekaźnik) w synapsach OUN. Okres półtrwania wynosi 70-80 godzin. Wywiera silne działanie ośrodkowe, a znacznie słabsze obwodowe.
Główne działanie dotyczy poprawy funkcji poznawczych, a szczególnie pamięci Wskazaniem do stosowania leku jest łagodzenie objawów w przebiegu łagodnej i średnio-ciężkiej choroby Alzheimera. Leku nie należy stosować w przypadku chorób obturacyjnych płuc, zaburzeń przewodnictwa impulsu w sercu, astmie, chorobie wrzodowej żołądka lub dwunastnicy. Nie należy stosować w czasie ciąży i karmienia piersią.

31. Do oceny psychometrycznej nasilenia objawów depresyjnych stosujemy skalę:

a)Wechslera-Bellevue

b)Hachinskiego

c)Hamiltona

d)Mini Mental State Examination

e)Rorschacha

Inne skale w depresji:

Tabela 1. Niektóre skale psychometryczne stosowane do oceny głębokości depresji
Skale obserwacyjne	Skale samoobserwacyjne
Skala depresji Hamiltona (1960)	MMPI (D) (1946)
Skala depresji Cronholma-Ottosona (1960)	Inwentarz samooceny depresji Becka (1961)
Skala depresji Newcastle I i II (1965 i 1971)	Skala samooceny depresji Zunga (1965)
Inwentarz depresji Becka (1961)	Inwentarz depresji Popoffa (1969)
Skala depresji Wechslera (1963)	Skala samooceny depresji Wakefield (1971)
Skala Rickelsa (1967)	Kwestionariusz Pilowskiego (1972)
Skala depresji Montgomery-Asberg (1965)
Inwentarz depresji Zunga (1972)
Skala melancholii Becha-Rafaelsena (1980)

Skala Wechslera-Bellevue - inteligencja

Skala Hachinskiego Wskaźnik ischemiczny Hachinskiego - skala punktowa służąca do pomocniczej diagnostyki stopnia niedokrwienia mózgu w przebiegu otępienia naczyniopochodnego. (mało pkt w skali - raczej otępienie w przebiegu AD, dużo punktów - naczyniopochodne)

Skala Mini Mental State Examination - krótkie narzędzie przesiewowe do oceny otępień. 

Test Rorschacha - Na podstawie testu wnioskuje się o nieświadomych treściach psychicznych, cechach osobowości izaburzeniach psychicznych (jest on używany w diagnozie klinicznej).

Test składa się z 10 tablic z plamami atramentowymi (5 szaroczarnych, 2 szaroczerwone i 3 kolorowe).

32. Niedobór wit. B1 powoduje:

a)zespół amnestyczny

b)zespół parafreniczny

c)zespół czołowy

d)zaburzenia z pogranicza

e)zespół psychotyczny

Zespol amnestyczny = zespol Korsakowa. Bardzo często występuje u alkoholików. Pojawia się także w następstwie urazów, powikłań kiły, zatrucia tlenkiem węgla. Niektórzy z badaczy zespół ten wiążą z brakiemwitamin z grupy B. Zespół Korsakowa występuje również w przypadkach dwustronnego uszkodzenia środkowych części płatów skroniowych, górnej częścipnia mózgu, ciał suteczkowatych, hipokampa i niektórych jąder wzgórza. Występują ostre zaburzenia pamięci bieżącej i niedawnych zdarzeń (przy zachowaniu wspomnień sprzed choroby), luki pamięciowe wypełniane konfabulacjami zwykle o treści wielkościowej, pojawia się apatia, chory ma również problemy z jasnym i logicznym rozumowaniem. Nie występują za to objawy charakterystyczne dla otępienia, takie jak zaburzenie myślenia abstrakcyjnego, upośledzenie sądzenia, czy inne zaburzenia wyższych czynności korowych. Poza suplementacją witamin B w leczeniu stosuje się klonidynę i propranolol.

33. Do oceny psychometrycznej poziomu inteligencji stosujemy skalę:

a)Wechslera-Bellavue

b)Hachinskiego

c)Hamiltona

d)Mini Mental State Examination

e)Rorschacha

Do oceny inteligencji jest również skala Stanford-Binet, Test Inteligencji Niezależny Kulturowo Raymonda Cattella. Inne skale - pacz pyt. 31

34. Następujące cechy osobowości: niestabilność emocjonalna, nadmierna drażliwość, skłonność do wybuchów złości, zachowania gwałtowne lub zagrażające otoczeniu, tendencja do podtrzymywania zachowań impulsywnych, gdy są krytykowane - opisują przede wszystkim osobowość:

a)dyssocjalną

b)paranoiczną typ fanatyczny

c)chwiejną emocjonalnie

d)obsesyjną (anonkastyczną)

e)histrioniczną

Osobowości chwiejne emocjonalnie:

• Osobowość pograniczna borderline: wzorzec zachowań zdominowany niestabilnością w relacjach interpersonalnych, ocenie własnej, i afektach oraz zaznaczoną wybuchowością, początek w wieku młodzieńczym

• Typ impulsywny: wyraźna tendencja do nieoczekiwanych działań bez zważania na konsekwencje, skłonność do zachowań kłótliwych i do wchodzenia w konflikty z innymi, szczególnie jeżeli impulsywne zachowania zostały pokrzyżowane lub skomplikowane, a także niestabilnością i kapryśnym nastrojem.

35. Do leków przeciwdepresyjnych zaliczamy

a)kwas walproinowy i pochodne

b) inh. Wychwytu monoamin

c)selektywne inh. Wychwytu NA

d) b i c

Walproiniany - leczenie padaki, normotymik

Inhibitory wychwytu zwrotnego monoamin - największa grupa leków p/depresyjnych

36. Do trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych należą wszystkie z wyjątkiem:

a)imipraminy

b)amitryptyliny

c)karbamazepiny

d)klomipraminy

imipramina, amitryptylina, klomipramina - TLPD

karbamazepina - normotymik

37. Podstawowym objawem ubocznym mianseryny jest:

a)napady drgawkowe

b)żółtaczka

c)nadmierna senność

d)przyrost m.c.

Najczęściej: nadmierne uspokojenie i senność na początku leczenia. Często: zwiększenie masy ciała (…) - empendium

• senność (zwłaszcza w pierwszych dniach podawania leku),

• zwiększenie masy ciała (niekiedy jest pożądane, np. w leczeniu anoreksji lub depresji z brakiem apetytu),

• agranulocytoza powodowana prawdopodobnie przez cytotoksyczne metabolity powstałe na drodze przemian enzymemCYP2D6^[2],

• Lek u niektórych pacjentów może wywołać stany lękowe. W przypadku pojawienia się lęku w trakcie leczenia, należy lek niezwłocznie odstawić.

Często też, podobnie jak ma to miejsce w przypadku terapii mirtazapiną, pacjenci zgłaszają nienormalne wyraziste sny (ale nie koszmary), co nie jest zazwyczaj objawem uciążliwym. Ma to niewątpliwie związek z jednoczesnym ujemnym wpływem serotoninergicznym i histaminergicznym oraz dodatnim noradrenergicznym.

38. Które leki przeciwdepresyjne wywołują największe działanie cholinolityczne i przeciwhistaminowe:

a)SSRI

b)TLPD

c)neuroleptyki atypowe

d)SNRI

TLPD również wpływają na inne receptory i układy neuroprzekaźnikowe - wywierają m In. Efekt antycholinergiczny, antyhistaminowy i blokują receptory adrenergiczne alfa i kanału jonowe. Działania takie są głównie odpowiedzialne za objawy uboczne tych leków, przy czym efekt cholino lityczny prawdopodobnie może odgrywać pewną rolę w mechanizmie działania p/depresyjnego

TLPD głownie ze względu na objawy uboczne, nie są obecnie lekami pierwszego rzutu w leczeniu depresji lekkiej/umiarkowanej. Wskazania obejmują: zespoły depresyjne o znacznym nasileniu, z dużym lękiem i bezsennością, depresja z zespołem bólowym i depresja z towarzyszącym zespołem natręctw

39. Spośród leków przeciwdepresyjnych wyraźne dziąłanie przeciwlękowe wykazują:

a)paroksetyna

b)fluoksetyna

c)Tianeptyna

d)wszystkie powyższe

SSRI w punktach:

Fluoksetyna:

• hamowanie transportera serotoniny, pobudza postsynaptycznie receptory 5HT2C -> utrata m.c.

• najdłuższy okres wydalania

• może powodować niepokój na początku leczenia -> podaj BDZ

Fluwoksamina:

• hamowanie transportera serotoniny, pobudza rec, sigma -> leczy depresje psychotyczna, działa sedatywnie.

Sertalina

• hamowanie transportera serotoniny, hamuje transporter dopaminy -> korzystny wpływ na czynności poznawcze, dystymię, PD

Paroksetyna:

• hamowania transportera serotoniny, wywiera niewielkie działanie antycholinergiczne i działa hamująco na syntezę NO.

• wywiera najsilniejszy efekt anksjolityczno-sedatywny.

Citalopram

• hamowanie transportera serotoniny, pozatym nie działa praktycznie na inne transportery

• depresja o nasileniu lekkim i umiarkowanym

Escitalopram

• pochodna citalopramu

• hamowanie transportera serotoniny, jeszcze bardziej swoisty i bezpieczny

40. BZD to leki:

a)p/depresyjne

b)anksjolityczne

c)a i b

d) żadne z powyższych

Leki benzodiazepinowe - grupa leków o działaniu przeciwlękowym, uspokajającym, nasennym, przeciwdrgawkowym, miorelaksacyjnym i amnestycznym.

41. Pacjentka lat 50 zgłosiła się z powodu kłopotów ze snem. Wybudza się ok. godz. 3 nad ranem. Zaburzenia utrzymują się od ok. 3 tygodni. Czuje się z tego powodu przemęczona, nie ma siły dobrze pracować. W pierwszej kolejności zaproponujesz jej:

a)estazolam

b)trazodon

c)amitryptylinę

d)kalcytoninę

42. Brak efektu terapeutycznego leku p/depresyjnego po upływie 3 tyg. jest wskazaniem do:

a)dołączenia drugiego leku p/depresyjnego

b)poczekania na efekt terapeutyczny kolejne 1-2 tyg.

c)zmiany leku na inny

d)zwiększenia dawki leku

Poprawa stanu psychicznego następuje zwykle po 2 - 4 tygodniach leczenia. W razie całkowitego braku poprawy po 2 tygodniach należy maksymalnie zwiększyć dawkę leku, a w przypadku braku istotnej poprawy po 4 - 6 tygodniach należy rozważyć zmianę leczenia.

43. Dreszcze, zlewne poty, hipertermia, zaburzenia świadomości to niektóre objawy:

a)zespołu cholinergicznego

b)zespołu napięcia przedmiesiączkowego

c)uboczne stosowania imipraminy

d)zespołu serotoninowego

Triada kliniczna zespołu serotoninowego:

1. Objawy psychiczne: pobudzenie, hipomania, splątanie, śpiączka

2. Objawy wegetatywne: hipertermia (nawet 41 C) pocenie, tachykardia, biegunki

3. Objawy somatyczne: drżenie, mioklonie, wzmożenie odruchów ścięgnistych

Leczenie: Odstawienie leków, podanie BDZ, czasem OIOM

44. Leki normotymiczne:

a)to leki stabilizujące nastrój

b)stosujemy je przewlekle w chorobie afektywnej dwubiegunowe, także bez antydepresanta

c)a i b

d) tylko a

Normotymiki, CHAD - co z czym się je:

• Najważniejsza grupa leków w CHAD, z definicji normotymik to lek który leczy epizod manii i zapobiega jej nawrotom przez ponad rok, dlatego neuroleptyki typowe nie mieszczą się w def normotymików

• I gen: Lit, Walproiniany, Karbamazepina <-leczenie postaci atypowych CHAD

• II gen: Atypowe neuroleptyki (klozapina, olanzapina, kwetiapina, arpiprazol, risperidon, ziprasidon)

• Nowe leki p/padaczkowe: lamotrygina

• Epizod manii → jak szybko to możliwe, podaj doustny normotymik I gen i zmień neuroleptyk na atypowy

• Przy dużej manii rozważ podanie jednocześnie dwóch preparatów I i II gen

• Maniakalne stany mieszane → Podaj walproinian, atypowy neuroleptyk lub mieszaj

• Hipomania → wystarczy podać atypowy neuroleptyk/normotymik I gen.

• CHAD typu I z depresją → lek p/depresyjny + normotymik, lit z wyboru w monoterapii

• CHAD typu II → rozważ leczenie wyłącznie lekiem p/depresyjnym

45. Zaznacz fałszywe stwierdzenie:

a)węglan litu jest bardziej skuteczny w profilaktyce choroby afektywnej dwubiegunowej niż w zaburzeniach depresyjnych nawracających

b)leki przeciwdepresyjne są nieskuteczne w profilaktyce chad

c)średnia liczba faz jest większa w chad

d)wczesniejszy początek choroby jest w przypadku chad

e)u pacjentów z chad często występują cechy osobowości melancholicznej, a u pacjentów z chorobą jednobiegunową ekstrawertywnej

Zdanie własne: jest odwrotnie, ekstrawertyk → CHAD, melanocholik → jednobiegunówka

46. Wskaż fałszywe stwierdzenie:

a)zaburzenia afektywne sezonowe częściej występują u młodych mężczyzn

b)zaburzenia afektywne sezonowe związane są z wzmożonymi łaknieniem na węglowodany

c)zaburzenia afektywne sezonowe występują głównie w klimacie umiarkowanym

d)zaburzeniami afektywne sezonowe można leczyć fototerapią

e)w zaburzeniu afektywnym sezonowym pacjjenci cierpią na nadmierną senność w ciągu dnia

Do najczęściej występujących objawów należą: spowolnienie, nadmierna senność z pogorszeniem snu, nadmierny apetyt ze wzrostem masy ciała. Nadmiar apetytu dotyczy szczególnie pokarmów zawierających dużo węglowodanów, a zwiększenie zapotrzebowania na ten rodzaj pokarmu przypada na drugą polowe dnia. Objawy te ustępują samoistnie wraz ze wzrostem intensywności światła słonecznego i wydłużeniem się fotoperiodu. W społeczeństwie około od 2 do 5 % ogólnej populacji cierpi na chorobę afektywna sezonową. W tej grupie 70 do 80% chorych stanowią kobiety. Zwrócono też uwagę, że zaostrzenie się objawów choroby sezonowej następuje w okresie przedmenstruacyjnym. Towarzyszy mu zmniejszenie libido oraz zwiększona drażliwość w porównaniu z innymi chorobami afektywnymi. Obserwacje poczynione w związku z intensywnością światła słonecznego i występowaniem choroby afektywnej sezonowej stały się dla N. Rozenthala i A. Lewy'ego podstawą do wykorzystania sztucznego światła białego, zbliżonego do słonecznego (o natężeniu ok. 2,5 tysiąca luksów), do terapii depresji zimowej. Badania, jakie w tej kwestii dokonano, potwierdzają słuszność zastosowania światła do fototerapii. Stosowanie fototerapii powinno być zindywidualizowane w zależności od potrzeb pacjenta, bez specjalnych ograniczeń ze względu na wiek pacjenta.

47. Zespół mieszany w chorobie afektywnej dwubiegunowej to:

a)zespół obejmujący elementy manii i depresji

b)zesp. Obejmujący objawy paranoidalne i manii

c)zesp. Obejmujący paranoidalne i depresjii

d)zesp. Obejmujący objawy depresyjne i lękowe

e)zesp. Objawów manii i uzależnienia od alkoholu

Zespół (stan) mieszany, to współwystępowanie objawów manii i depresji. W zależności od przewagi mówimy o stanie mieszanym stanie maniakalnym/depresyjnym. Używa się również nazwy mania dysforyczna.

• Mieszany stan maniakalny: 3 objawy depresyjne

• Mieszany stan depresyjny: 2 objawy hipomanii

Rozpoznanie ma istotne znaczenie terapeutyczne

48. Zaznacz prawidłową odpowiedź

a)zaburzenia snu w postaci zwiekszonej potrzeby snu częściej występują w chorobie afektywnej dwubiegunowej niż jednobiegunowej

b)w depresjii mogą występować zaburzenia treści myślenia w postaci urojeń

c)u pacjentek z depresją mogą występować zaburzenia cyklu miesiączkowego

d)większy udział czynnika genetycznego jest w chorobie afektywnej jednobiegunowej

e)a, b, c, d

f)a, b, c

g)b, c, d

49. Termin depresja maskowana to:

a)depresja, w której twarz pacjenta nie wyraża uczuć

b)depresja z podwyższonym napędem psychoruchowym

c)depresja w wyniku choroby somatycznej

d)zespół depresyjny, w którym osiowe objawy są mało nasilone, a na pierwszy plan wysuwają się inne objawy

e)depresja w zaburzeniu afektywnym sezonowym

Depresja maskowana - dotyczy osób zgłaszających się do lekarza z powodu dolegliwości somatycznych pochodzących z ukł. krążenia, ukł pokarmowego, zaburzeń snu. Leczenie depresji u tych pacjentów likwiduje ww. objawy

50. Do uporczywych zaburzeń nastroju należą:

a)neurastenia, cyklotymia, dystymia, zaburzenia dysocjacyjne

b)zaburzenia depresyjne nawracające, dystymia, depresja zimowa

c)zaburzenia afektywne dwubiegunowe typu II-ego, cyklotymia, depresja sezonowa

d)zaburzenia depresyjno-lękowe, dystymia, cyklofrenia

e)dystymia, cyklotymia, inne uporczywe zaburzenia nastroju

Cyklotymia - zaburzenie afektywne polegające na utrzymujących się stale wahaniach nastroju i aktywności w postaci łagodnych epizodów subdepresji i hipomanii, które występują zamiennie zwykle bez związku z wydarzeniami życiowymi. Najczęściej nie stanowi przyczyny zgłaszania się do specjalisty, choć subdepresja jest odczuwana jako bardzo przykra. Hipomania jest przez chorego odbierana jako stan znakomitego zdrowia. Otoczenie najczęściej nie dostrzega choroby

Do rozpoznania wymagane są minimum 2 lata niestabilności nastroju obejmującego kilka okresów depresji lub hipomanii, przedzielonych lub nie okresami prawidłowego nastroju. Żaden z okresów hipomanii lub depresji nie spełnia kryteriów epizodu manii depresji (umiarkowanego lub ciężkiego).

Dystymia (depresja nerwicowa, depresyjne zaburzenie osobowości, przewlekła depresja z lękiem) - typ depresji charakteryzujący się przewlekłym (trwającym kilka lat lub dłużej) obniżeniem nastroju o przebiegu łagodniejszym niż w przypadku depresji endogennej. Ze względu na łagodniejsze niż w przypadku cięższych depresji objawy (myśli i tendencje samobójcze występują prawie dwa razy rzadziej niż w dużej depresji

Diagnoza dystymii wymaga obecności przynajmniej dwóch z następujących objawów, utrzymujących się przynajmniej 2 lata, a okresy remisji, o ile występują, trwają nie dłużej niż 2 miesiące:

• zaburzenia łaknienia,

• zaburzenia snu,

• uczucie zmęczenia,

• deficyt uwagi,

• trudności decyzyjne,

• niska samoocena,

• poczucie beznadziejności.

Neurastenia - najczęstsza postać nerwicy objawiająca się zwiększoną pobudliwością i szybkim wyczerpywaniem się układu nerwowego; niepokojem, niemożnością skupienia uwagi, drażliwością, bólami w okolicy serca, kołataniem serca, bólami głowy, zaburzeniami jelitowymi, osłabieniem czynności płciowych

51. Do przyczyn obserwowanego wzrostu rozpowszechnienia chorób afektywnych należy:

a)zmiany kryteriów diagnostycznych (gł. ich poszerzenia)

b)poprawa wiedzy społecznej

c)większa wykrywalność depresji

d)większa dostępność lecznictwa psychiatrycznego

e)a, b, c, d

f)b, c, d

52. Wzrost liczby zachorowań na depresję w ostatnich dekadach wiąże się z:

a)wydłużenie średniego okresu życia populacji

b)rozpowszechnienie środowiskowych czynników patogennych

c)wzrost ilości związków chemicznych obarczonych wpływem depresjogennym

d) b, c

e) a, b, c

Stwierdzane obecnie wyrażnie większe wskażniki rozpowszechnienia depresji i zaburzeń afektywnych w porównaniu z dawnymi danymi to nie tylko wynik zmiany kryteriów diagnostycznych (głównie ich poszerzenia), wzmożonego zainteresowania zaburzeniami depresyjnymi wśród społeczeństwa i ogółu lekarzy, większej wykrywalności stanów depresyjnych, m.in. związanej z większą dostępnością lecznictwa psychiatrycznego, lecz również skutek rzeczywistego wzrostu liczby zachorowań. Wydaje się, że co najmniej trzy zjawiska odgrywają tu rolę, mianowicie: Wydłużenie średniego okresu życia populacji (w krajach rozwiniętych o 10-20 lat, w krajach rozwijających się o 15-30 lat)

rozpowszechnienie środowiskowych czynników patogennych, do których zalicza się m.in. duże migracje ludności, izolację, osamotnienie, brak poczucia bezpieczeństwa dużych grup społecznych

wzrost ilości związków chemicznych obarczonych wpływem depresjogennym (w tym niektórych leków)

Zwiększające się rozpowszechnienie zaburzeń afektywnych powoduje, że problem rokowania w tej grupie schorzeń, zwłaszcza szkodliwych następstw zdrowotnych, w tym inwalidztwa, wzbudza coraz większe zainteresowanie zarówno z punktu widzenia ściśle medycznego, jak również społecznego i uzyskuje coraz większą rangę w badaniach.

53. Wczesny początek choroby afektywnej dwubiegunowej typu I sprzyja

a)cięższemu obrazowi klinicznemu

b)większej częstości objawów psychotycznych w czasie nawrotów

c)gorszej skuteczności profilaktycznej węglanu litu

d)a, b, c

e)a, c

54. Jakie zaburzenie osobowości możesz rozpoznać u osoby o cechach:

lekceważenie praw innych ludzi, bezwzględne nieliczenie się z uczuciami innych, lekceważenie bezpieczeństwa własnego i innych, niska tolerancja frustracji, niski próg wyzwalania agresji

a)anankastyczna

b)schizoidalna

c)dyssocjalna

d)unikająca

e)paranoiczna

Osobowość dyssocjalna - wzorzec zachowań zdominowany pogardą dla cudzych praw i ich gwałceniem, zaczynając od 15 rż. Kluczowe domeny osobowości to nieadekwatne zachowania; brak poczucia odpowiedzialności za swoje czyny i uczuciowa pustka. 5 głównych kryteriów diagnostycznych: 1. powtarzalne łamania prawa,2. agresywność, 3. impulsywność, 4. kłamliwość, 5. brak umiaru i refleksyjności.

55. O nadużywaniu środków psychoaktywnych możemy mówić, gdy:

a)używanie substancji spowodowało u chorego szkody somatyczne lub psychologiczne

b)dysfunkcjonalny wzorzec zachowania polegający na nieumiarkowanym używaniu danego środka trwa przynajmniej przez 5 miesięcy w ciągu ostatniego roku

c)chory używa środków narkotycznych niezależnie od wzorca ich stosowania

d)chory przyjmuje substancje psychoaktywne w sposób nie zalecony przez lekarza

e)pacjent nie spełnia kryteriów uzależnienia ale poniósł jakieś szkody spowodowane używaniem narkotyku, przy czym czas trwania zaburzenia musi być nie krótszy niż 6 m-cy

Szkodliwe używanie substancji definiuje się jako taki sposób stosowania substancji, który powoduje konkretne szkody zdrowotne zarówno somatyczne, jak i psychiczne.

56. Największy potencjał uzależniający spośród wymienionych niżej środków ma:

a)etanol - to wydaje się prawidłowe

b)lotne rozpuszczalniki organiczne

c)nikotyna - to było zaznaczone

d)oksazepam - BDZ

e)tianeptyna - SSRE

Istnieją bardzo rozbieżne opinie w świecie nauki co do potencjału uzależniającego nikotyny. Według najnowszych doniesień, właściwości uzależniające wyizolowanej nikotyny nie są znaczące

57. Do środków uzależniających należą

a)barbiturany, alkohol, fluoksetyna <- raczej uzależnia psychicznie (strach przed odstawieniem w depresji)

b)etanol, butanol, dormicum (butanol??)

c)bzd, ziele konopii indyjskiej, indyga

d)diazepam, LSD, fencyklidyna - to było zaznaczone

e)internet, hazard, bzd

Uzależnienie fizjologiczne:

• nikotyna (nikotynizm)

• alkohol etylowy (alkoholizm)

• opiaty (heroina, morfina i inne)

• barbiturany (pochodne kwasu barbiturowego) stosowane jako leki nasenne

• niektóre steroidy

• benzodiazepiny (grupa leków psychotropowych)

Do uzależnienia fizjologicznego nie prowadzą amfetamina (zdania badaczy są podzielone), LSD, THC ani wiele innych substancji psychoaktywnych stosowanych rekreacyjnie.

Zdania badaczy są podzielone w sprawie kofeiny

58. Terapia substytucyjna

a)jest stosowana u chorych uzależnionych od opiatów, u których inne metody leczenia nie okazały się skuteczne w celu redukcji szkód

59. odp. B

60. odp. E

---