PRAWO ADMINISTRACYJNE

WYKŁAD I

WPROWADZENIE

PODZIAŁ PRAWA NA GAŁĘZIE

• PRAWO KARNE

• PRAWO CYWILNE

• PRAWO ADMINISTRCYJNE

ISTOTA PRAWA KARNEGO

• ZASADA NULLUM CRIMEN SINE LEGE CZYLI NIEMA PRZESTĘPSTWA BEZ USTAWY

• FUNKCJA PREWENCYJNA

• UKARANIE SPRAWCY

ISTOTA PRAWA CYWILNEGO

• AUTONOMIA IRÓWNOŚĆ PODMIOTÓW

• ZASADA SWOBODY UMÓW

• ROZSTRZYGANIE SPORÓW PRZEZ SĄDY

PRAWO ADMINISTRACYJNE

• BRAK RÓWNOŚCI PODMIOTÓW

• MOŻŁIWOŚĆ NARZUCENIA WOLI PRZEZ ORGAN I ZASTOSOWANIE SANKCJI

• ZWIĄZANIE ADMINISTRACJI PRAWEM

• SĄDOWA KONTROLA LEGALNOŚCI DZIAŁANIA ADMINISTRACJI

POJĘCIE ADMINISTRACJI

• ŚCIŚLE ZWIĄZANE Z KONCEPCJĄ PAŃSTWA

(OD ORGANIZATORSKIEJ DZIAŁALNOŚCI PAŃSTWA DO ZASADY POMOCNICZOŚCI)

• ADMINISTRACJA W UJĘCIU PODMIOTOWYM

• ADMINISTRACJA W UJĘCIU PRZEDMIOTOWYM

ADMINISTRACJA PUBLICZNA

• ADMINISTRACJA PAŃSTWOWA

• ADMINISTRACJA RZĄDOWĄ (PODLEGŁA PREZESOWI RADY MINISTRÓW)

• POZOSTAŁE ORGANY ADMINISTRCJI PAŃSTWOWEJ (NP. PREZYDENT)

• ADMINISTRACJA SAMORZĄDOWA

• GMINY

• POWIATY

• WOJEWÓDZTWA

TYPY NORM PRAWNYCH W ADMINISTRACJI

• NORMY USTROJOWE

• NORMY MATERIALNE

• NORMY PROCEDURALNE

NORMY USTROJOWE

• OKREŚLAJĄ WŁAŚCIWOŚĆ ORGANÓW

• USTANAWIAJĄ ZADANIA

• REGULUJĄ PRAWNE FORMY DZIAŁANIA

• REGULUJĄ ORGANIZACJĘ ADMINISTRACJI

NORMY PROCEDURALNE

• NORMY POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNEGO\

• NORMY POSTĘPOWANIA SKARGOWO WNIOSKOWEGO

• NORMY POSTĘPOWANIA KONTROLNEGO

• NORMY POSTĘPOWANIA SĄDOWOADMINISTRACYJNEGO

NORMY MERYTORYCZNE

• OPISUJĄ PRAWNIE RELEWANTNE SYTAUCJE, W KTÓRYCH NASTĘPUJE OKREŚLONE DZIAŁANIE LUB ZANIECHANIE ORGANÓW ADMINISTRACYJNYCH

ŹRÓDŁA PRAWA ADMINISTRACYJNEGO

• Zgodne z Konstytucją RP tzn:

• Konstytucja

• Ustawy

• Ratyfikowane umowy międzynarodowe

• Rozporządzenia

• Akty prawa miejscowego

AKTY PRAWNE O CHARAKTERZE WEWNĘTRZNYM

• UCHWAŁY SEJMU, SENATU , RADY MINISTRÓW

• ZARZĄDZENIA PREZYDENT , PREZESA RADY MINISTRÓW

• AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO O CHARAKTERZE WEWNĘTRZNYM

• NIERATYFIKOWANE UMOWY MIĘDZYNARODOWE

APARAT ADMINISTRACYJNY

• ROZBUDOWANY W SKALI KRAJU

• HIERARCHICZNIE POWIĄZANY

• WYODRĘBNIONY TERYTORIALNIE, BĄDŹ ZADANIOWO

ORGAN ADMINISTRACYJNY

• POJĘCIE KOMPETENCJI

• WŁAŚCIWOŚĆ RZECZOWA I MIEJSCOWA

• ORGANY KOLEGIALNE I JEDNOOSOBOWE

• PIASTUN ORGANU

TYPOWE JEDNOSTKI ADMINISTRACYJNE

• ORGANY PAŃSTWA

• URZĘDY CENTRALNE

• AGENCJE RZĄDOWE

• ZAKŁADY ADMINISTRACYJNE

• SPÓŁKI PRAWA HANDLOWEGO

PODSTAWOWE POJĘCIA TEORETYCZNE

• DECENTRALZIACJA I DEKONCENTRACJA

• KONTROLA

• KIEROWNICTWO

• NADZÓR

• KOORDYNACJA

PRAWNE FORMY DZIAŁANIA ADMINISTRACJI

• AKTY ADMINISTRACYJNE O CHARAKTERZE GENERALNYM I ABSTRAKCYJNYM

• AKTY ADMINISTRACYJNE O CHARAKTERZE INJDYWIDUALNYM I KONKRETNYM

• POROZUMIENIA ADMINISTRACYJNE

• FORMY CYWILNOPRAWNE

WŁADZTWO ADMINISTRACYJNE

• MOŻLIWOŚC KSZTAŁTOWANIA PRAWNEJ SYTUACJI PODMIOTU, W GRANICACH OBOWIĄZUJĄCEGO PRAWA, POPARTA MOŻLIWOŚCIĄ ZASTOSOWANIA SANKCJI

WYKŁAD II

ORGANIZACJA ADMINISTRACJI W POLSCE

KONSTYTUCYJNY TRÓJPODZIAŁ WŁADZY

Art. 10. 

1. Ustrój Rzeczypospolitej Polskiej opiera się na podziale
i równowadze władzy ustawodawczej, władzy wykonawczej i władzy sądowniczej.

2. Władzę ustawodawczą sprawują Sejm i Senat, władzę wykonawczą Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Rada Ministrów, a władzę sądowniczą sądy i trybunały.

RADA MINISTRÓW

Rada Ministrów prowadzi politykę wewnętrzną i zagraniczną Rzeczypospolitej Polskiej.

Do Rady Ministrów należą sprawy polityki państwa nie zastrzeżone dla innych organów państwowych i samorządu terytorialnego.

Rada Ministrów kieruje administracją rządową.

RADA MINISTRÓW

Rada Ministrów w szczególności:

1. zapewnia wykonanie ustaw,

2. wydaje rozporządzenia,

3. koordynuje i kontroluje prace organów administracji rządowej,

4. chroni interesy Skarbu Państwa,

5. uchwala projekt budżetu państwa,

6. kieruje wykonaniem budżetu państwa oraz uchwala zamknięcie rachunków państwowych i sprawozdanie z wykonania budżetu,

7. zapewnia bezpieczeństwo wewnętrzne państwa oraz porządek publiczny,

8. zapewnia bezpieczeństwo zewnętrzne państwa,

9. sprawuje ogólne kierownictwo w dziedzinie stosunków z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi,

10. zawiera umowy międzynarodowe wymagające ratyfikacji oraz zatwierdza i wypowiada inne umowy międzynarodowe,

11) sprawuje ogólne kierownictwo w dziedzinie obronności kraju oraz określa corocznie liczbę obywateli powoływanych do czynnej służby wojskowej,

12) określa organizację i tryb swojej pracy.

SKŁAD RADY MINISTRÓW

1. Rada Ministrów składa się z Prezesa Rady Ministrów i ministrów.

2. W skład Rady Ministrów mogą być powoływani wiceprezesi Rady Ministrów.

3. Prezes i wiceprezes Rady Ministrów mogą pełnić także funkcję ministra.

4. W skład Rady Ministrów mogą być ponadto powoływani przewodniczący określonych w ustawach komitetów.

PREZES RADY MINISTRÓW

Prezes Rady Ministrów:

1. reprezentuje Radę Ministrów,

2. kieruje pracami Rady Ministrów,

3) wydaje rozporządzenia,

4. zapewnia wykonywanie polityki Rady Ministrów i określa sposoby jej wykonywania,

5. koordynuje i kontroluje pracę członków Rady Ministrów,

6. sprawuje nadzór nad samorządem terytorialnym w granicach i formach określonych w Konstytucji i ustawach,

7. jest zwierzchnikiem służbowym pracowników administracji rządowej.

Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad działalnością administracji rządowej nieobjętą zakresem działów administracji rządowej, wykonywaną przez:

• Główny Urząd Statystyczny;

• Polski Komitet Normalizacyjny;

• Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów;

• Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencję Wywiadu;

• Centralne Biuro Antykorupcyjne;

• Urząd Zamówień Publicznych;

• Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

MINISTER

Ministrowie kierują określonymi działami administracji rządowej lub wypełniają zadania wyznaczone im przez Prezesa Rady Ministrów.

Zakres działania ministra kierującego działem administracji rządowej określają ustawy.

Minister kierujący działem administracji rządowej wydaje rozporządzenia.

Rada Ministrów, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, może uchylić rozporządzenie lub zarządzenie ministra.

Do przewodniczącego komitetu, stosuje się odpowiednio przepisy odnoszące się do ministra kierującego działem administracji rządowej.

DZIAŁY ADMINISTRACJI RZĄDOWEJ

USTAWA z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej

1. administracja publiczna; 1a) budownictwo, gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa;

2)budżet;

3)finanse publiczne;

4)gospodarka;

5)gospodarka morska;

6)gospodarka wodna;

7)instytucje finansowe; 7a)informatyzacja;

8)integracja europejska;

9)kultura i ochrona dziedzictwa narodowego;

10)kultura fizyczna i sport;

11)łączność;

13)nauka;
14)obrona narodowa;

15)oświata i wychowanie;

16)praca;

17)rolnictwo;

18)rozwój wsi; 18a) rozwój regionalny; 18b) rynki rolne; 18c) rybołówstwo;

19)Skarb Państwa;
20) sprawiedliwość;

21)szkolnictwo wyższe;

22)transport; 22a) turystyka;

23)środowisko; 23a) sprawy rodziny;

24)sprawy wewnętrzne;

25)wyznania religijne oraz mniejszości narodowe i etniczne;

26) zabezpieczenie społeczne;

27)sprawy zagraniczne;

28)zdrowie.

Kierowanie działami administracji rządowej, o których mowa w pkt 2, 3 i 7, powierza się jednemu ministrowi.

Dział administracja publiczna obejmuje sprawy:

1. administracji, w tym organizacji urzędów administracji publicznej oraz procedur administracyjnych;

2. reform i organizacji struktur administracji publicznej;

3. zespolonej administracji rządowej w województwie;

4. podziału administracyjnego państwa oraz nazw jednostek osadniczych i obiektów fizjograficznych;

4a) geodezji i kartografii;

6. zbiórek publicznych;

7. prowadzenia rejestru podmiotów wykonujących zawodową działalność lobbingową.

Minister właściwy do spraw administracji publicznej sprawuje nadzór nad Głównym Geodetą Kraju, Krajową Komisją Uwłaszczeniową oraz, na podstawie kryterium zgodności z prawem, nad działalnością regionalnych izb obrachunkowych.

Ilekroć właściwy minister lub kierownik urzędu centralnego określa, na podstawie przepisów odrębnych, terytorialny zakres działania podległych mu lub nadzorowanych przez niego urzędów albo innych jednostek organizacyjnych, określenie to następuje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej.

Dział finanse publiczne obejmuje sprawy realizacji dochodów i wydatków budżetu państwa.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych odpowiada, na zasadach, w trybie i w granicach określonych odrębnymi przepisami, w szczególności za:

1. realizację dochodów z podatków bezpośrednich, pośrednich oraz opłat;

2. koordynowanie i organizowanie współpracy finansowej, kredytowej i płatniczej z zagranicą, współdziałanie w opracowywaniu związanych z tym spraw oraz współpracę z międzynarodowymi organizacjami finansowymi;

3. realizację przepisów dotyczących ceł;

4. finansowanie jednostek realizujących zadania objęte budżetem państwa i finansowanie samorządu terytorialnego;

5. dochodzenie należności Skarbu Państwa;

6. gry losowe, zakłady wzajemne, gry na automatach i gry na automatach o niskich wygranych;

7. rachunkowość;

8. prawo dewizowe;

9. bilans finansów sektora publicznego i prognozowanie bilansu płatniczego;

10. kontrolę skarbową oraz nadzór nad organami kontroli skarbowej;

10a) koordynację kontroli finansowej i audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych;

11) ceny.

Ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych podlegają Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, dyrektorzy izb skarbowych i naczelnicy urzędów skarbowych oraz dyrektorzy izb celnych i naczelnicy urzędów celnych.

Dział łączność obejmuje sprawy poczty i telekomunikacji.

Minister właściwy do spraw łączności sprawuje nadzór nad Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

Dział nauka obejmuje sprawy nauki, w tym badań naukowych i prac rozwojowych.

Dział sprawy wewnętrzne obejmuje sprawy:

1. ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego;

2. ochrony granicy Państwa, kontroli ruchu granicznego i cudzoziemców oraz koordynacji działań związanych z polityką migracyjną państwa;

3. zarządzania kryzysowego;

4. obrony cywilnej;

5. ochrony przeciwpożarowej;

6. przeciwdziałania skutkom klęsk żywiołowych i innych podobnych zdarzeń zagrażających bezpieczeństwu powszechnemu;

7. nadzoru nad ratownictwem górskim i wodnym;

8. obywatelstwa;

9. ewidencji ludności, dowodów osobistych i paszportów;

10. rejestracji stanu cywilnego oraz zmiany imion i nazwisk.

Jeżeli informacje uzyskane przez organy i jednostki organizacyjne nadzorowane, podległe lub podporządkowane ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych mogą mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa Państwa, minister ten przekazuje je niezwłocznie do wiadomości Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa Rady Ministrów.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad działalnością Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Obrony Cywilnej Kraju, Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, Krajowego Centrum Informacji Kryminalnej oraz Biura Ochrony Rządu.

ZADANIA MINISTRA KIERJĄCEGO DZIAŁEM

 Minister jest obowiązany do inicjowania i opracowywania polityki Rady Ministrów w stosunku do działu, którym kieruje, oraz do przedkładania w tym zakresie inicjatyw i projektów aktów normatywnych na posiedzenia Rady Ministrów.

W zakresie działu, którym kieruje, minister wykonuje politykę Rady Ministrów i koordynuje jej wykonywanie przez organy, urzędy i jednostki organizacyjne, które jemu podlegają lub są przez niego nadzorowane.

 W celu realizacji swoich zadań minister kierujący określonym działem współdziała z innymi członkami Rady Ministrów oraz innymi organami administracji rządowej i państwowymi jednostkami organizacyjnymi, organami samorządu terytorialnego, jak również z organami samorządu gospodarczego, zawodowego, związków zawodowych i organizacji pracodawców oraz innych organizacji społecznych i przedstawicielstw środowisk zawodowych i twórczych.

KSZTAŁT RADY MINISTRÓW

USTAWA z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów

W czasie pokoju Prezydent Rzeczypospolitej sprawuje zwierzchnictwo nad Siłami Zbrojnymi za pośrednictwem Ministra Obrony Narodowej.

Krajowa Rada Sądownictwa składa się z:

Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Ministra Sprawiedliwości, Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego i osoby powołanej przez Prezydenta Rzeczypospolitej,

Prezes Rady Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia:

szczegółowy zakres działania ministra, niezwłocznie po powołaniu Rady Ministrów, a jeżeli minister został powołany w innym czasie - niezwłocznie po jego powołaniu;

ministerstwo lub inny urząd administracji rządowej, który ma obsługiwać ministra, a w wypadku ministra kierującego określonym działem administracji rządowej - również organy jemu podległe lub przez niego nadzorowane,

Prezes Rady Ministrów wskazuje, dział lub działy, którymi kieruje minister oraz określa zakres uprawnień ministra jako dysponenta wyodrębnionej lub wyodrębnionych części budżetu państwa.

ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 16 listopada 2007 r.

w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

Na podstawie art. 33 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwanego dalej "ministrem".

2. Minister kieruje następującymi działami administracji rządowej:

1) administracja publiczna;

2) informatyzacja;

3) sprawy wewnętrzne;

4) wyznania religijne oraz mniejszości narodowe i etniczne.

3. Minister jest dysponentem części 17, 27, 42 i 43 budżetu państwa.

4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji.

5. Organy podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane określa załącznik do rozporządzenia.

§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 16 listopada 2007 r.

ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW

w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego

Na podstawie art. 33 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, zwanego dalej "ministrem".

2. Minister kieruje następującymi działami administracji rządowej:

1) nauka;

2) szkolnictwo wyższe.

3. Minister jest dysponentem części 28 i 38 budżetu państwa.

4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 16 listopada 2007 r.

ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 16 listopada 2007 r.

w sprawie ustalenia szczegółowego zakresu działania Ministra-członka Rady Ministrów Zbigniewa Derdziuka

Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:

§ 1. Minister-członek Rady Ministrów, zwany dalej "Ministrem", wykonuje zadania wyznaczone przez Prezesa Rady Ministrów.

§ 2. Do zakresu działania Ministra należy w szczególności:

1) kierowanie pracami stałego komitetu Rady Ministrów zgodnie z odrębnymi przepisami;

2. koordynowanie opracowywania i realizacji planu pracy Rządu, na który składają się w szczególności programy prac legislacyjnych Rady Ministrów dotyczące projektów ustaw oraz projektów rozporządzeń Rady Ministrów, opracowane w trybie przepisów o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa, oraz program prac Rady Ministrów dotyczący innych dokumentów rządowych;

3. kontrola terminowej realizacji zadań wynikających z planu i programów, o których mowa w pkt 2, i okresowe przedstawianie Radzie Ministrów i Prezesowi Rady Ministrów informacji w tym zakresie;

4. koordynowanie i monitorowanie wykonywania zadań, powoływanych w odrębnym trybie, organów pomocniczych Rady Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów;

5. monitorowanie i koordynowanie wykonywania zarządzeń, decyzji, poleceń oraz innych dyspozycji Prezesa Rady Ministrów;

6. wykonywanie innych zadań zleconych przez Radę Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów.

PEŁNOMOCNICY

• Rada Ministrów może ustanowić pełnomocnika Rządu do określonych spraw, których przekazanie członkom Rady Ministrów nie jest celowe.

• Pełnomocnikiem Rządu może być sekretarz stanu lub podsekretarz stanu, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach, w zakresie zadań o zasięgu regionalnym - wojewoda.

• Pełnomocnika Rządu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.

• Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zakres udzielonych pełnomocnikowi upoważnień, sposób sprawowania nadzoru nad jego działalnością oraz sposób zapewnienia pełnomocnikowi obsługi merytorycznej, organizacyjno-prawnej, technicznej i kancelaryjno-biurowej.

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 listopada 2007 r.

w sprawie Pełnomocnika Rządu do Spraw Opracowania Programu Zapobiegania Nieprawidłowościom w Instytucjach Publicznych

§ 1. 1. Ustanawia się Pełnomocnika Rządu do Spraw Opracowania Programu Zapobiegania Nieprawidłowościom w Instytucjach Publicznych, zwanego dalej "Pełnomocnikiem".

2. Pełnomocnikiem jest sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

§ 2. 1. Do zadań Pełnomocnika należy opracowanie programu zapobiegania nieprawidłowościom w instytucjach publicznych, w tym w instytucjach samorządu terytorialnego, a zwłaszcza inicjowanie i koordynowanie prac zmierzających do poprawy funkcjonowania centralnej administracji rządowej.

2. Zadania, o których mowa w ust. 1, Pełnomocnik realizuje w szczególności przez:

1. Opracowanie planu działań mających na celu realizację programu, o którym mowa w ust. 1;

2. inicjowanie i prowadzenie prac związanych z przygotowaniem aktów prawnych i projektów zmian organizacyjnych dotyczących poprawy funkcjonowania centralnej administracji rządowej, w celu zapobiegania nieprawidłowościom.

§ 6. 1. Obsługę organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową Pełnomocnika zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów.

2. Obsługę merytoryczną Pełnomocnika w zakresie zadań, o których mowa w § 2, zapewnia zespół powołany przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, na wniosek Pełnomocnika, spośród osób, których wiedza i doświadczenie mogą być przydatne w pracach zespołu.

3. W pracach zespołu mogą uczestniczyć inne osoby zaproszone przez Pełnomocnika.

ORGANY WEWNĘTRZNE RADY MINISTRÓW

ORGANY POMOCNICZE

• stały komitet lub komitety Rady Ministrów

• komitety do rozpatrywania określonych kategorii spraw lub określonej sprawy

• rady i zespoły opiniodawcze lub doradcze

• Prezes Rady Ministrów, tworząc organy pomocnicze, określi ich nazwę, skład, zakres działania oraz tryb postępowania

ZARZĄDZENIE Nr 19 PREZESA RADY MINISTRÓW.
w sprawie Zespołu do spraw Polityki Bezpieczeństwa Energetycznego

§ 1. 1. Tworzy się Zespół do spraw Polityki Bezpieczeństwa Energetycznego, zwany dalej "Zespołem".

2. Zespół jest organem pomocniczym Prezesa Rady Ministrów.

§ 2. Do zadań Zespołu należy podejmowanie działań pomocniczych w zakresie:

1. opracowania programu polityki bezpieczeństwa energetycznego państwa;

2. koordynowania i monitorowania działań organów administracji rządowej podejmowanych w zakresie polityki bezpieczeństwa energetycznego państwa;

3) przedstawiania propozycji inicjatyw dotyczących polityki bezpieczeństwa energetycznego na forum międzynarodowym;

4. prowadzenia spraw związanych z przygotowaniem projektów aktów prawnych i projektów zmian organizacyjnych dotyczących bezpieczeństwa energetycznego państwa;

5. współdziałania z krajowymi przedsiębiorcami uczestniczącymi w realizacji polityki bezpieczeństwa energetycznego państwa.

§ 3. 1. W skład Zespołu wchodzą:

1. Przewodniczący - Prezes Rady Ministrów;

2. Wiceprzewodniczący - Minister Gospodarki;

3) członkowie: a)Minister Finansów, b) Minister Infrastruktury, c) Minister Skarbu Państwa,

d) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, e) Minister Spraw Zagranicznych,

f) Minister Środowiska, g) Sekretarz Kolegium do Spraw Służb Specjalnych;

4) Sekretarz Zespołu - główny doradca Prezesa Rady Ministrów do spraw bezpieczeństwa energetycznego.

2. Funkcję Przewodniczącego może sprawować, w jego imieniu, upoważniona przez niego osoba.

ZARZĄDZENIE Nr 19 PREZESA RADY MINISTRÓW.
w sprawie Zespołu do spraw Polityki Bezpieczeństwa Energetycznego CD

§ 6. 1. W ramach Zespołu tworzy się grupę roboczą.

2. Do zadań grupy roboczej należy:

1) merytoryczne przygotowywanie posiedzeń Zespołu;

2) prowadzenie bieżącego monitoringu zagadnień związanych z działalnością Zespołu;

3) prowadzenie monitoringu realizacji decyzji podjętych przez Zespół.

§ 7. W skład grupy roboczej wchodzą:

1) Przewodniczący grupy roboczej - główny doradca Prezesa Rady Ministrów do spraw bezpieczeństwa energetycznego;

2) członkowie grupy roboczej - przedstawiciel Wiceprzewodniczącego oraz przedstawiciele członków Zespołu, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 3.

§ 8. Obsługę Zespołu i grupy roboczej zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów.

ORGANY WEWNĘTRZNE RADY MINISTRÓW

• Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, tworzyć komisje do opracowania projektów kodyfikacji określonych dziedzin prawa, uwzględniając dorobek nauki i doświadczenia praktyki.

• Rada Ministrów wydając rozporządzenie, określi nazwę i przedmiot działania komisji oraz jej skład i tryb postępowania.

ORGANY WEWNĘTRZNE RADY MINISTRÓW

Dz.U.07.69.452 rozp. 2007.04.05

Utworzenie, organizacja i tryb działania Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Morskiego.

Dz.U.03.232.2319 rozp. 2003.12.16

Utworzenie, organizacja i tryb działania Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego.

Dz.U.02.139.1167 rozp. 2002.08.20

Utworzenie Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Pracy.

Dz.U.02.55.476 rozp. 2002.04.22

Utworzenie, organizacja i tryb działania Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego.

ORGANY WEWNĘTRZNE RADY MINISTRÓW

Rada Ministrów w uzgodnieniu z zainteresowaną instytucją lub środowiskiem społecznym może powoływać, w drodze rozporządzenia, komisje wspólne, składające się z przedstawicieli Rządu oraz tej instytucji lub środowiska.

Rada Ministrów wydając rozporządzenie, określi nazwę i przedmiot działania komisji wspólnej oraz jej skład i tryb postępowania.

ORGANY WEWNĘTRZNE RADY MINISTRÓW

Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rada Legislacyjna.

Prezes Rady Ministrów powołuje członków Rady Legislacyjnej.

Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zadania oraz szczegółowe zasady i tryb funkcjonowania Rady Legislacyjnej.

Prezes Rady Ministrów po zasięgnięciu opinii Rady Legislacyjnej ustala, w drodze rozporządzenia zasady techniki prawodawczej;

ORGANY WEWNĘTRZNE RADY MINISTRÓW

Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rządowe Centrum Legislacji jako państwowa jednostka organizacyjna podległa Prezesowi Rady Ministrów.

Centrum zapewnia obsługę prawną Rady Ministrów, a w szczególności:

1. opracowuje stanowiska prawno-legislacyjne do rządowych projektów aktów prawnych;

2. koordynuje przebieg uzgodnień rządowych projektów aktów prawnych, w tym sporządzania ocen skutków społeczno-gospodarczych projektowanych regulacji;

3. opracowuje pod względem legislacyjnym rządowe projekty aktów prawnych skierowane do rozpatrzenia przez Radę Ministrów, w tym poprzez ich ocenę pod względem prawnym i redakcyjnym przez Komisję Prawniczą prowadzoną przez Centrum;

4. opracowuje rządowe projekty aktów prawnych w zakresie ustalonym przez Prezesa Rady Ministrów;

5. redaguje Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej oraz Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski";

6. współdziała z Komitetem Integracji Europejskiej w sprawie harmonizacji prawa polskiego z wymogami prawa Wspólnot Europejskich;

7. współdziała z Radą Legislacyjną w zakresie opiniowania rządowych projektów aktów normatywnych pod względem ich zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej oraz spójności z systemem prawa;

8. kontroluje wydawanie przez organy administracji rządowej przepisów wykonawczych do ustaw;

9. wykonuje inne zadania określone w odrębnych przepisach lub wskazane przez Prezesa Rady Ministrów

JAK TWORZY SIĘ MINISTERSTWA

Ministerstwo tworzy, znosi lub przekształca Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia.

Minister wykonuje swoje zadania przy pomocy sekretarza i podsekretarzy stanu oraz gabinetu politycznego ministra.

Zakres czynności sekretarza i podsekretarza stanu ustala właściwy minister, zawiadamiając o tym Prezesa Rady Ministrów.

STRUKTURA MINISTERSTWA

W skład ministerstwa wchodzą komórki organizacyjne:

1. departamenty - do realizacji merytorycznych zadań ministerstwa;

2. biura - do realizacji zadań w zakresie obsługi ministerstwa;

3. sekretariaty - do obsługi ministra oraz komitetów, rad i zespołów;

4. wydziały - jako komórki organizacyjne wewnątrz komórek wymienionych w pkt 1 i

W każdym ministerstwie tworzy się w szczególności:

1) gabinet polityczny ministra;

2) komórki organizacyjne, biura, wydziały lub wyodrębnione stanowiska do spraw:

a) prawnych,

b) informacji,

c) budżetu i finansów,

d) kadr, szkolenia i organizacji,

e) integracji europejskiej i współpracy z zagranicą,

f) informatyki,

g) zamówień publicznych,

h) administracyjno-gospodarczych,

i) obronnych,

j) kontroli, skarg i wniosków,

k) ochrony informacji niejawnych,

l) audytu wewnętrznego.

TRYB DZIAŁANIA RADY MINISTRÓW

 Rada Ministrów (Rząd) działa kolegialnie.

Rada Ministrów, wykonując ustanowione dla niej w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i ustawach zadania i kompetencje, rozpatruje sprawy i podejmuje rozstrzygnięcia na posiedzeniach.

Rada Ministrów może również rozstrzygać poszczególne sprawy w drodze korespondencyjnego uzgodnienia stanowisk (drogą obiegową).

TRYB DZIAŁANIA RADY MINISTRÓW

  Prezes Rady Ministrów zwołuje posiedzenia Rady Ministrów, ustala ich porządek i im przewodniczy.

Posiedzenie Rady Ministrów przygotowuje i obsługuje sekretarz Rady Ministrów, do którego należą również sprawy związane z:

1. przyjmowaniem od wnioskodawców oraz przekazywaniem członkom Rady Ministrów projektów dokumentów rządowych;

2. opracowywaniem protokołu ustaleń przyjętych przez Radę Ministrów;

3. przygotowywaniem dokumentów rozpatrywanych przez Radę Ministrów oraz przedkładanych do podpisu Prezesowi Rady Ministrów;

4. koordynowaniem działalności legislacyjnej Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów.

 

Sekretarz Rady Ministrów uczestniczy w rozpatrywaniu spraw przez Radę Ministrów.

TRYB DZIAŁANIA RADY MINISTRÓW

Posiedzenia Rady Ministrów są niejawne. 

Prezes Rady Ministrów, z własnej inicjatywy lub na wniosek członka Rady Ministrów, może zezwolić zaproszonym osobom na przysłuchiwanie się posiedzeniu Rady Ministrów w całości lub w części oraz na udzielanie wyjaśnień. 

Rada Ministrów jest obowiązana informować opinię publiczną o przedmiocie posiedzenia oraz o podjętych rozstrzygnięciach. Nie dotyczy to spraw, w stosunku do których Prezes Rady Ministrów zarządził tajność obrad.

KANCELARIA PREZESA RADY MINISTRÓW

Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, zapewnia obsługę:

Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów;

wiceprezesów Rady Ministrów;

Kolegium do Spraw Służb Specjalnych;

Rady Legislacyjnej.

 Kancelaria może obsługiwać również pełnomocnika Rządu oraz wskazane przez Prezesa Rady Ministrów organy pomocnicze, komisje i komisje wspólne.

Kancelarią kieruje Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów.

Prezes Rady Ministrów powołuje i odwołuje sekretarzy i podsekretarzy stanu w Kancelarii.

Do zadań, które z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów realizuje Kancelaria, należy w szczególności:

1. kontrola realizacji zadań wskazanych przez Radę Ministrów i Prezesa Rady Ministrów oraz przedstawianie wniosków z przeprowadzonych kontroli i przedkładanie propozycji doskonalenia metod kontroli;

2. dokonywanie ocen skutków (kosztów i korzyści) społeczno-gospodarczych projektowanych regulacji oraz sporządzanie ocen tych skutków, w tym projektów powodujących istotne długookresowe następstwa w rozwoju społecznym i gospodarczym;

3. opracowywanie ocen międzynarodowych uwarunkowań sytuacji kraju oraz długofalowych koncepcji polityki zagranicznej;

4. opracowywanie ocen funkcjonalności struktur państwa i sprawności ich działania;

5. przygotowywanie innych analiz, prognoz, koncepcji, programów i ocen, zleconych przez Prezesa Rady Ministrów;

6. wydawanie Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski„

7. koordynacja realizacji polityki kadrowej w administracji rządowej, w zakresie określonym w odrębnych przepisach;

8. obsługa spraw kadrowych osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe w administracji rządowej;

9. koordynacja współdziałania Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów z Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej, Senatem Rzeczypospolitej Polskiej, Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej i innymi organami państwowymi;

10. obsługa informacyjna oraz prasowa Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów oraz wewnętrznych organów pomocniczych i opiniodawczo-doradczych Rady Ministrów;

11. koordynacja działalności kontrolnej Prezesa Rady Ministrów wobec organów administracji rządowej;

12. wykonywanie zadań z zakresu obronności i bezpieczeństwa państwa określonych w odrębnych przepisach;

13. wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych przepisach lub zleconych przez Prezesa Rady Ministrów.

Do zadań, które z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów realizuje Kancelaria, należy w szczególności:

1. kontrola realizacji zadań wskazanych przez Radę Ministrów i Prezesa Rady Ministrów oraz przedstawianie wniosków z przeprowadzonych kontroli i przedkładanie propozycji doskonalenia metod kontroli;

2. dokonywanie ocen skutków (kosztów i korzyści) społeczno-gospodarczych projektowanych regulacji oraz sporządzanie ocen tych skutków, w tym projektów powodujących istotne długookresowe następstwa w rozwoju społecznym i gospodarczym;

3. opracowywanie ocen międzynarodowych uwarunkowań sytuacji kraju oraz długofalowych koncepcji polityki zagranicznej;

4. opracowywanie ocen funkcjonalności struktur państwa i sprawności ich działania;

5. przygotowywanie innych analiz, prognoz, koncepcji, programów i ocen, zleconych przez Prezesa Rady Ministrów;

6. wydawanie Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski„

7. koordynacja realizacji polityki kadrowej w administracji rządowej, w zakresie określonym w odrębnych przepisach;

8. obsługa spraw kadrowych osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe w administracji rządowej;

9. koordynacja współdziałania Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów z Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej, Senatem Rzeczypospolitej Polskiej, Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej i innymi organami państwowymi;

10. obsługa informacyjna oraz prasowa Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów oraz wewnętrznych organów pomocniczych i opiniodawczo-doradczych Rady Ministrów;

11. koordynacja działalności kontrolnej Prezesa Rady Ministrów wobec organów administracji rządowej;

12. wykonywanie zadań z zakresu obronności i bezpieczeństwa państwa określonych w odrębnych przepisach;

13. wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych przepisach lub zleconych przez Prezesa Rady Ministrów.

WYKŁAD III

KLASYFIKACJA ZADAŃ PUBLICZNYCH

ADMINISTRACJA RZĄDOWA W TERENIE

POJĘCIE ADMINISTRACJI ZESPOLONEJ I NIEZESPOLONEJ

PODZIAŁ ZADAŃ PUBLICZNYCH

Art. 163. 

Samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne nie zastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych.

Art. 166. 

1. Zadania publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej są wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadania własne.

2. Jeżeli wynika to z uzasadnionych potrzeb państwa, ustawa może zlecić jednostkom samorządu terytorialnego wykonywanie innych zadań publicznych. Ustawa określa tryb przekazywania i sposób wykonywania zadań zleconych.

Art. 167. 

1. Jednostkom samorządu terytorialnego zapewnia się udział w dochodach publicznych odpowiednio do przypadających im zadań.

2. Dochodami jednostek samorządu terytorialnego są ich dochody

SAMORZĄDOWE USTAWY USTROJOWE

USTAWA z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Art. 2. 1. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Art. 8. 1. Ustawy mogą nakładać na gminę obowiązek wykonywania zadań zleconych z zakresu administracji rządowej, a także z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzenia wyborów powszechnych oraz referendów.

2. Zadania z zakresu administracji rządowej gmina może wykonywać również na podstawie porozumienia z organami tej administracji.

PRZYKŁADY

USTAWA z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej

Art. 18. 1. Do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej realizowanych przez gminę należy:

1. przyznawanie i wypłacanie zasiłków stałych;

2. opłacanie składek na ubezpieczenie zdrowotne określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia;

3. organizowanie i świadczenie specjalistycznych usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania dla osób z zaburzeniami psychicznymi;

PRZYKŁADY

USTAWA z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych

Ewidencja ludności jest prowadzona w systemie teleinformatycznym przez:

1. ministra właściwego do spraw wewnętrznych - w formie zbioru PESEL;

2. Wojewodę - w formie wojewódzkich zbiorów meldunkowych,

3. organy gminy - w formie gminnych zbiorów meldunkowych.

Art. 52. Organy gminy wykonują zadania określone w ustawie jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.

SAMORZĄDOWE USTAWY USTROJOWE

USTAWA z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym.

Art. 2. 1. Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Art. 4. 1. Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie:

1) edukacji publicznej,

2) promocji i ochrony zdrowia,

3) …………..

3. Ustawy mogą określać inne zadania powiatu.

4. Ustawy mogą określać niektóre sprawy należące do zakresu działania powiatu jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez powiat.

5. Powiat na uzasadniony wniosek zainteresowanej gminy przekazuje jej zadania z zakresu swojej właściwości na warunkach ustalonych w porozumieniu.

Art. 5. 1. Powiat może zawierać z organami administracji rządowej porozumienia w sprawie wykonywania zadań publicznych z zakresu administracji rządowej.

PRZYKŁADY

USTAWA z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej

art. 20. 1. Do zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez powiat należy:

1. pomoc cudzoziemcom, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, w zakresie indywidualnego programu integracji, oraz opłacanie za te osoby składek na ubezpieczenie zdrowotne określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia;

2. prowadzenie i rozwój infrastruktury ośrodków wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi;

PRZYKŁADY

USTAWA z dnia 6 kwietnia 1984 roku o fundacjach.

Art. 15a.  1. W stosunku do fundacji korzystającej ze środków publicznych i prowadzącej działalność na obszarze całego kraju, w zakresie działalności prowadzonej na obszarze właściwości miejscowej samorządu powiatowego, starosta wykonuje uprawnienia wynikające z przepisów art. 12-15.

2. Zadania starosty, o których mowa w ustawie, są zadaniami z zakresu administracji rządowej.

SAMORZĄDOWE USTAWY USTROJOWE

USTAWA z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa.

 Samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami, w szczególności w zakresie:

1) edukacji publicznej, w tym szkolnictwa wyższego,

2) promocji i ochrony zdrowia,

3) …………………………………….

Ustawy mogą określać sprawy należące do zakresu działania województwa jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez zarząd województwa.

PRZYKŁADY

USTAWA z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty

Organizacja, finansowanie oraz zapewnienie warunków odbywania stażu podyplomowego przez absolwentów studiów lekarskich i lekarsko-dentystycznych będących obywatelami polskimi, zamierzających wykonywać zawód na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mających stałe miejsce zamieszkania na obszarze województwa, a w przypadku osób będących obywatelami innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej zamierzających odbywać staż na obszarze tego województwa, jest zadaniem marszałka województwa z zakresu administracji rządowej.

PODSUMOWANIE

Konsekwencją w zaliczeniu określonego zadania publicznego jako zadanie własne lub zlecone dotyczyć będą:

1. Sposobu finansowania

2. Zakresu nadzoru

3. Instancji odwoławczej w kpa

KONSTYTUCJA RP

1. Przedstawicielem Rady Ministrów w województwie jest wojewoda.

2. Tryb powoływania i odwoływania oraz zakres działania wojewodów określa ustawa.

USTAWA z dnia 23 stycznia 2009 roku

o wojewodzie i administracji rządowej w województwie

(Dz. U. z dnia 26 lutego 2009 r. Nr 31 poz. 206)

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2009 r.

USTAWA O WOJEWODZIE OKREŚLA

1. kto wykonuje zadania administracji rządowej na terenie województwa

2. Jakie są zadania wojewody

3. Kontrola prowadzona przez wojewodę

4. Rządowa administracja zespolona w województwie

5. Niezespolona administracja rządowa

6. Akty prawa miejscowego stanowione przez wojewodę oraz organy niezespolonej administracji rządowej

PODMIOTY WYKONUJĄCE ADMINISTRACJE RZĄDOWĄ

1. jednostki samorządu terytorialnego i ich związki, jeżeli wykonywanie przez nie zadań administracji rządowej wynika z odrębnych ustaw lub z zawartego porozumienia;

2. starosta, jeżeli wykonywanie przez niego zadań administracji rządowej wynika z odrębnych ustaw;

3. wojewoda;

4. organy rządowej administracji zespolonej w województwie, w tym kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży;

5. organy niezespolonej administracji rządowej;

6. inne podmioty, jeżeli wykonywanie przez nie zadań administracji rządowej wynika z odrębnych ustaw.

PODMIOTY WYKONUJĄCE ADMINISTRACJE RZĄDOWĄ

inne podmioty, jeżeli wykonywanie przez nie zadań administracji rządowej wynika z odrębnych ustaw.

USTAWA z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych.

Tworzy się samorząd rolniczy działający na rzecz rozwiązywania problemów rolnictwa i reprezentujący interesy zrzeszonych w nim podmiotów.

Izby mogą wykonywać zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, przekazane ustawami lub na podstawie porozumień z właściwymi organami administracji rządowej.

PODMIOTY WYKONUJĄCE ADMINISTRACJE RZĄDOWĄ - ZOSTAŁY NAM

1. wojewoda;

2. organy rządowej administracji zespolonej w województwie, w tym kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży;

3. organy niezespolonej administracji rządowej;

ADMINISTRACJA ZESPOLONA W WOJEWÓDZTWIE

Wojewoda jako zwierzchnik rządowej administracji zespolonej w województwie:

  1)   kieruje nią i koordynuje jej działalność;

  2)   kontroluje jej działalność;

  3)   zapewnia warunki skutecznego jej działania;

  4)   ponosi odpowiedzialność za rezultaty jej działania

USTAWA z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty

ilekroć w ustawie jest mowa o kuratorze oświaty - należy przez to rozumieć kierownika kuratorium oświaty jako jednostki organizacyjnej wchodzącej w skład zespolonej administracji rządowej w województwie;

Kurator oświaty, w imieniu wojewody, wykonuje zadania i kompetencje w zakresie oświaty określone w ustawie i przepisach odrębnych na obszarze województwa, a w szczególności:

1) sprawuje nadzór pedagogiczny nad publicznymi i niepublicznymi szkołami i placówkami oraz placówkami doskonalenia nauczycieli, w tym nad niepublicznymi placówkami doskonalenia nauczycieli o zasięgu ogólnokrajowym, które znajdują się na obszarze danego województwa;

2)wydaje decyzje administracyjne w sprawach określonych w ustawie;

Kuratora oświaty powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania.

ADMINISTRACJA ZESPOLONA W WOJEWÓDZTWIE

USTAWA z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji 

Sprawy ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego,

Organami administracji rządowej na obszarze województwa są:

1. wojewoda przy pomocy komendanta wojewódzkiego Policji działającego w jego imieniu albo komendant wojewódzki Policji działający w imieniu własnym w sprawach:

a) wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych i czynności z zakresu ścigania wykroczeń,

b) wydawania indywidualnych aktów administracyjnych, jeżeli ustawy tak stanowią;

Komendanta wojewódzkiego Policji powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Policji złożony po zasięgnięciu opinii wojewody.

Z POZIOMU KRAJU NA POZIOM WOJEWÓDZTWA

 

1) Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej

2) Komendant wojewódzki Policji

3) Kurator oświaty

4) Państwowa Straż Rybacka

5) Wojewódzki inspektor farmaceutyczny

6) Wojewódzki inspektor inspekcji handlowej

7) Wojewódzki inspektor jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych

8) Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego

9) Wojewódzki inspektor nadzoru geodezyjnego i kartograficznego

10) Wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa

11) Wojewódzki inspektor ochrony środowiska

12) Wojewódzki inspektor transportu drogowego

13) Wojewódzki konserwator przyrody

14) Wojewódzki konserwator zabytków

15) Wojewódzki lekarz weterynarii

ADMINISTRACJA ZESPOLONA W WOJEWÓDZTWIE przypomnienie

Wojewoda jako zwierzchnik rządowej administracji zespolonej w województwie:

  1)   kieruje nią i koordynuje jej działalność;

  2)   kontroluje jej działalność;

  3)   zapewnia warunki skutecznego jej działania;

  4)   ponosi odpowiedzialność za rezultaty jej działania

PODMIOTY WYKONUJĄCE ADMINISTRACJE RZĄDOWĄ:

1. organy niezespolonej administracji rządowej;

Organami niezespolonej administracji rządowej są :
a) terenowe organy administracji rządowej podporządkowane właściwemu ministrowi lub centralnemu organowi administracji rządowej

b)kierownicy państwowych osób prawnych i kierownicy innych państwowych jednostek organizacyjnych wykonujących zadania z zakresu administracji rządowej w województwie

ADMINISTRACJA NIEZESPOLONA

1)   dowódcy okręgów wojskowych, szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych, wojskowi komendanci uzupełnień;

  2)   dyrektorzy izb celnych i naczelnicy urzędów celnych;

  3)   dyrektorzy izb skarbowych, naczelnicy urzędów skarbowych, dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej;

  4)   dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych;

  5)   dyrektorzy okręgowych urzędów miar i naczelnicy obwodowych urzędów miar;

  6)   dyrektorzy okręgowych urzędów probierczych i naczelnicy obwodowych urzędów probierczych;

  7)   dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej;

  8)   dyrektorzy urzędów morskich;

  9)   dyrektorzy urzędów statystycznych;

  10)  dyrektorzy urzędów żeglugi śródlądowej;

  11)  graniczni i powiatowi lekarze weterynarii;

  12)  komendanci oddziałów Straży Granicznej, komendanci placówek i dywizjonów Straży Granicznej;

  13)  okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego;

  14)  państwowi graniczni inspektorzy sanitarni;

  15)  regionalni dyrektorzy ochrony środowiska.

ADMINISTRACJA NIEZESPOLONA

 Ustanowienie organów niezespolonej administracji rządowej może następować wyłącznie w drodze ustawy, jeżeli jest to uzasadnione ogólnopaństwowym charakterem wykonywanych zadań lub terytorialnym zasięgiem działania przekraczającym obszar jednego województwa.

 

Organy niezespolonej administracji rządowej działające w województwie są obowiązane do składania wojewodzie rocznych informacji o swojej działalności w województwie, do końca lutego każdego roku.

ADMINISTRACJA NIEZESPOLONA- PRZYKŁAD

USTAWA z dnia 21 czerwca 1996 roku o urzędach i izbach skarbowych

Ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych podlegają dyrektorzy izb skarbowych i naczelnicy urzędów skarbowych, jako organy administracji rządowej niezespolonej oraz, na podstawie odrębnych przepisów, inne organy, a w szczególności dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej.

 Naczelnik urzędu skarbowego wykonuje zadania przy pomocy kierowanego przez siebie urzędu skarbowego, a dyrektor izby skarbowej przy pomocy kierowanej przez siebie izby skarbowej.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych powołuje:

1) dyrektora izby skarbowej;

2) naczelnika urzędu skarbowego.

Podmioty wykonujące administracje rządową :

1.wojewoda;

WOJEWODA JEST

1. przedstawicielem Rady Ministrów w województwie;

2. zwierzchnikiem rządowej administracji zespolonej w województwie;

3. organem rządowej administracji zespolonej w województwie;

4. organem nadzoru nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego i ich związków pod względem legalności,

5. organem administracji rządowej w województwie, do którego właściwości należą wszystkie sprawy z zakresu administracji rządowej w województwie niezastrzeżone w odrębnych ustawach do właściwości innych organów tej administracji;

6. reprezentantem Skarbu Państwa,

7. organem wyższego stopnia w rozumieniu KPA

Wojewoda kontroluje pod względem legalności, gospodarności i rzetelności wykonywanie przez organy samorządu terytorialnego zadań z zakresu administracji rządowej, realizowanych przez nie na podstawie ustawy lub porozumienia z organami administracji rządowej.

WOJEWODA JEST

organem nadzoru nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego i ich związków pod względem legalności,

Wojewoda kontroluje pod względem legalności, gospodarności i rzetelności wykonywanie przez organy samorządu terytorialnego zadań z zakresu administracji rządowej, realizowanych przez nie na podstawie ustawy lub porozumienia z organami administracji rządowej.

WOJEWODA JAKO PRZEDSTAWICIEL RADY MINISTRÓW

Wojewoda odpowiada za wykonywanie polityki Rady Ministrów w województwie, a w szczególności:

  1)   dostosowuje do miejscowych warunków cele polityki Rady Ministrów oraz koordynuje i kontroluje wykonanie wynikających stąd zadań;

  2)   zapewnia współdziałanie wszystkich organów administracji rządowej i samorządowej działających w województwie i kieruje ich działalnością w zakresie zapobiegania zagrożeniu życia, zdrowia lub mienia oraz zagrożeniom środowiska, bezpieczeństwa państwa i utrzymania porządku publicznego, ochrony praw obywatelskich, a także zapobiegania klęskom żywiołowym i innym nadzwyczajnym zagrożeniom oraz zwalczania i usuwania ich skutków.

Wojewoda odpowiada za wykonywanie polityki Rady Ministrów w województwie, a w szczególności:

  3)   dokonuje oceny stanu zabezpieczenia przeciwpowodziowego województwa, opracowuje plan operacyjny ochrony przed powodzią oraz ogłasza i odwołuje pogotowie i alarm przeciwpowodziowy;

  4)   wykonuje i koordynuje zadania w zakresie obronności i bezpieczeństwa państwa oraz zarządzania kryzysowego,

  5)   przedstawia Radzie Ministrów, projekty dokumentów rządowych w sprawach dotyczących województwa;

6) wykonuje inne zadania określone ustawach oraz ustalone przez Radę Ministrów i Prezesa Rady Ministrów.

Wojewoda:

  1)   reprezentuje Radę Ministrów na uroczystościach państwowych i w czasie oficjalnych wizyt składanych w województwie przez przedstawicieli państw obcych;

  2)   współdziała z właściwymi organami innych państw oraz międzynarodowych organizacji rządowych i pozarządowych, na zasadach określonych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych.

 

Wojewoda reprezentuje w swoich wystąpieniach stanowisko zgodne z ustaleniami przyjętymi przez Radę Ministrów.

WOJEWODA

Wojewoda może wydawać polecenia obowiązujące wszystkie organy administracji rządowej działające w województwie, a w sytuacjach nadzwyczajnych, obowiązujące również organy samorządu terytorialnego. O wydanych poleceniach wojewoda niezwłocznie informuje właściwego ministra.

 

Wojewoda w zakresie zadań administracji rządowej realizowanych w województwie ma prawo żądania od organów administracji rządowej działających w województwie bieżących informacji i wyjaśnień o ich działalności, w tym w sprawach prowadzonych na podstawie ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.

 

Z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji niejawnych lub innych tajemnic prawnie chronionych wojewoda ma prawo wglądu w tok każdej sprawy prowadzonej w województwie przez organy administracji rządowej, a także przez organy samorządu terytorialnego w zakresie zadań przejętych na podstawie porozumienia lub zadań zleconych.

 

Wojewoda może, w drodze decyzji administracyjnej, wstrzymać

STRONA ORGANIZACYJNA

Wojewoda wykonuje zadania przy pomocy urzędu wojewódzkiego oraz organów rządowej administracji zespolonej w województwie.

 

W celu usprawnienia działania organów rządowej administracji zespolonej w województwie wojewoda może tworzyć delegatury urzędu wojewódzkiego.

 

Organy rządowej administracji zespolonej w województwie wykonują swoje zadania i kompetencje przy pomocy urzędu wojewódzkiego, chyba że odrębna ustawa stanowi inaczej.

 

Do obsługi zadań organów rządowej administracji zespolonej nieposiadających własnego aparatu pomocniczego tworzy się w urzędzie wojewódzkim wydzielone komórki organizacyjne.

AKTY PRAWNE STANOWIONE PRZEZ WOJEWODĘ

AKTY PRAWNE

Na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawach wojewoda oraz organy niezespolonej administracji rządowej stanowią akty prawa miejscowego obowiązujące w województwie lub jego części.

 

W zakresie nieuregulowanym w przepisach powszechnie obowiązujących wojewoda może wydawać rozporządzenia porządkowe, jeżeli jest to niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia oraz do zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego.

Organy niezespolonej administracji rządowej działające w województwie są obowiązane do uzgadniania z wojewodą projektów aktów prawa miejscowego stanowionych przez te organy na podstawie odrębnych przepisów. 

AKTY PRAWNE

Rozporządzenia porządkowe mogą przewidywać, za naruszenie ich przepisów, kary grzywny wymierzane w trybie i na zasadach określonych w ustawie Kodeks wykroczeń

 

Rozporządzenie porządkowe wojewoda przekazuje niezwłocznie Prezesowi Rady Ministrów, marszałkowi województwa, starostom, prezydentom miast, burmistrzom i wójtom, na których terenie rozporządzenie ma być stosowane.

 

Prezes Rady Ministrów uchyla, w trybie nadzoru, akty prawa miejscowego, w tym rozporządzenia porządkowe, ustanowione przez wojewodę lub organy niezespolonej administracji rządowej, jeżeli są one niezgodne z ustawami lub aktami wydanymi w celu ich wykonania, a także może je uchylać z powodu niezgodności z polityką Rady Ministrów lub naruszenia zasad rzetelności i gospodarności.

ŚRODKI OCHRONY

Każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone przepisem aktu prawa miejscowego, wydanym przez wojewodę lub organ niezespolonej administracji rządowej, w sprawie z zakresu administracji publicznej, może, po bezskutecznym wezwaniu organu, który wydał przepis, lub organu upoważnionego do uchylenia przepisu w trybie nadzoru do usunięcia naruszenia, zaskarżyć przepis do sądu administracyjnego.

 

Skargę wolno złożyć również wtedy gdy wojewoda lub organy niezespolonej administracji rządowej nie wykonują czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne naruszają prawa osób trzecich.

W takim przypadku sąd administracyjny może nakazać organowi nadzoru wykonanie niezbędnych czynności na rzecz skarżącego.

INSTRUMENTY DZIAŁANIA

W przypadkach uzasadnionych szczególnymi potrzebami wojewoda może ustanowić, na czas oznaczony, swojego pełnomocnika do prowadzenia spraw w zakresie określonym w pełnomocnictwie.

 

Wojewoda może tworzyć zespoły doradcze.

 

Wojewoda może upoważnić na piśmie pracowników urzędu wojewódzkiego, niezatrudnionych w urzędach obsługujących inne organy rządowej administracji zespolonej w województwie, do załatwiania określonych spraw w jego imieniu i na jego odpowiedzialność, w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych, postanowień i zaświadczeń.

INSTRUMENTY DZIAŁANIA

Wojewoda może powierzyć prowadzenie, w jego imieniu, niektórych spraw z zakresu swojej właściwości jednostkom samorządu terytorialnego lub organom innych samorządów działających na obszarze województwa, kierownikom państwowych i samorządowych osób prawnych oraz innych państwowych jednostek organizacyjnych funkcjonujących w województwie.

Powierzenie następuje na podstawie porozumienia

Porozumienie, wraz ze stanowiącymi jego integralną część załącznikami, podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

W porozumieniu, określa się zasady sprawowania przez wojewodę kontroli nad prawidłowym wykonywaniem powierzonych zadań.

INSTRUMENTY DZIAŁANIA

Wojewoda, w celu realizacji powierzonych mu zadań, wydaje zarządzenia.

 -----------------------------------------------------------------------------------------------

Wojewoda wydaje wojewódzki dziennik urzędowy Zasady i tryb ogłaszania aktów prawa miejscowego oraz wydawania wojewódzkiego dziennika urzędowego określa ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych

Wojewodę powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej.

 

Wojewoda wykonuje zadania przy pomocy wicewojewody albo I i II wicewojewody. Wicewojewodę powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek wojewody.

Jeżeli wojewoda nie pełni obowiązków służbowych, zakres zastępstwa wicewojewody, rozciąga się na wszystkie kompetencje wojewody.

 

Prezes Rady Ministrów kieruje działalnością wojewody, w szczególności wydając w tym zakresie wytyczne i polecenia, żądając przekazania sprawozdań z działalności wojewody oraz dokonując okresowej oceny jego pracy.

Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad działalnością wojewody na podstawie kryterium zgodności jego działania z polityką Rady Ministrów.

OGŁASZANIE AKTÓW NORMATYWNYCH

KONSTYTUCJA RP

Art. 88. 

1. Warunkiem wejścia w życie ustaw, rozporządzeń oraz aktów prawa miejscowego jest ich ogłoszenie.

2. Zasady i tryb ogłaszania aktów normatywnych określa ustawa.

OGŁASZANIE AKTÓW NORMATYWNYCH

USTAWA

z dnia 20 lipca 2000 r.

o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych

Dz. U. z 2007. Nr 68, poz.449

DZIENNIKI URZĘDOWE

Dziennikami urzędowymi są:

• Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej,

• Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski",

• Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski B",

• Dzienniki urzędowe ministrów (tych którzy kierują działami administracji rządowej,

• dzienniki urzędowe urzędów centralnych

• wojewódzkie dzienniki urzędowe.

WEJŚCIE W ŻYCIE AKTÓW NORMATYWNYCH

Ogłoszenie aktu normatywnego w dzienniku urzędowym jest obowiązkowe.

Akty normatywne ogłasza się niezwłocznie.

Akty normatywne, zawierające przepisy powszechnie obowiązujące, ogłaszane w dziennikach urzędowych wchodzą w życie po upływie czternastu dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że dany akt normatywny określi termin dłuższy.

 

W uzasadnionych przypadkach akty normatywne mogą wchodzić w życie w terminie krótszym niż czternaście dni, a jeżeli ważny interes państwa wymaga natychmiastowego wejścia w życie aktu normatywnego i zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie, dniem wejścia w życie może być dzień ogłoszenia tego aktu w dzienniku urzędowym.

Ustawa nie wyłączają możliwości nadania aktowi normatywnemu wstecznej mocy obowiązującej, jeżeli zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie.

 

Akty normatywne wydawane na podstawie ustaw można ogłaszać w okresie od dnia ogłoszenia danej ustawy, a przed dniem jej wejścia w życie; akt taki nie może wejść w życie wcześniej niż ustawa.

DZIENNIK USTAW

W Dzienniku Ustaw, ogłasza się:

1. Konstytucję;

2. ustawy;

3. rozporządzenia z mocą ustawy wydane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej;

4. rozporządzenia wydane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Radę Ministrów, Prezesa Rady Ministrów, ministrów kierujących działami administracji rządowej, przewodniczących określonych w ustawach komitetów, będących członkami Rady Ministrów, oraz Krajową Radę Radiofonii i Telewizji;

5. teksty jednolite aktów określonych w pkt 1-4;

6. orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego dotyczące aktów normatywnych ogłoszonych w Dzienniku Ustaw;

7. uchwały Rady Ministrów uchylające rozporządzenie ministra.

W Dzienniku Ustaw ogłasza się również akty prawne dotyczące:

1. stanu wojny i zawarcia pokoju;

2. referendum zatwierdzającego zmianę Konstytucji i referendum ogólnokrajowego;

3. skrócenia kadencji Sejmu;

4. wyborów do Sejmu i Senatu;

5. wyborów Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej;

6. powszechnej lub częściowej mobilizacji i użycia Sił Zbrojnych do obrony Rzeczypospolitej Polskiej;

7. stanu wojennego;

8. stanu wyjątkowego;

9. stanu klęski żywiołowej;

10. stwierdzenia ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, wyborów do Sejmu i Senatu oraz ważności referendum zatwierdzającego zmianę Konstytucji i referendum ogólnokrajowego.

MONITOR POLSKI

W Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", ogłasza się:

1. zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wydane na podstawie ustawy;

2. uchwały Rady Ministrów i zarządzenia Prezesa Rady Ministrów, wydane na podstawie ustawy;

3. teksty jednolite aktów określonych w pkt 1 i 2;

4. orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego dotyczące aktów normatywnych ogłoszonych w Monitorze Polskim lub aktów normatywnych, które nie były ogłoszone.

W Monitorze Polskim ogłasza się również:

1) uchwały Zgromadzenia Narodowego dotyczące:

1. regulaminu Zgromadzenia Narodowego,

2. uznania trwałej niezdolności Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do sprawowania urzędu ze względu na stan zdrowia,

3. postawienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w stan oskarżenia przed Trybunałem Stanu;

2) uchwały Sejmu dotyczące:

1. regulaminu Sejmu,

2. uchwalenia wotum zaufania Radzie Ministrów oraz absolutorium dla Rady Ministrów,

3. uchwalenia wotum nieufności Radzie Ministrów lub ministrowi,

4. pociągnięcia do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu,

5. rozwiązania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego,

6. wyboru, powoływania lub odwoływania na określone w Konstytucji lub ustawach stanowiska państwowe; uchwałę o powołaniu lub odwołaniu wymagającym zgody Senatu ogłasza się po wyrażeniu takiej zgody;

3) uchwały Senatu dotyczące:

1. regulaminu Senatu,

2. wyboru, powoływania, odwoływania, a także wyrażenia zgody na powoływanie lub odwoływanie przez Sejm na określone w Konstytucji lub ustawach stanowiska państwowe;

4) akty urzędowe Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej dotyczące:

1. zwoływania pierwszego posiedzenia nowo wybranych Sejmu i Senatu,

2. zrzeczenia się urzędu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,

3. desygnowania i powoływania Prezesa Rady Ministrów oraz Rady Ministrów,

4. przyjmowania dymisji Rady Ministrów i powierzania jej tymczasowego pełnienia obowiązków,

5. dokonywania zmian w składzie Rady Ministrów na wniosek Prezesa Rady Ministrów,

6. odwoływania ministra, któremu Sejm wyraził wotum nieufności,

7. powoływania lub odwoływania na określone w Konstytucji i ustawach stanowiska państwowe,

8. powoływania sędziów,

9. nadawania tytułu naukowego profesora i tytułu profesora sztuki,

10. mianowania na stopień generała i równorzędny,

11. nadawania statutu Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej;

5) postanowienia Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzeniu przeszkody w sprawowaniu urzędu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz powierzeniu Marszałkowi Sejmu tymczasowego wykonywania obowiązków Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej;

6) postanowienia Trybunału Konstytucyjnego w sprawach sporów kompetencyjnych pomiędzy centralnymi konstytucyjnymi organami państwa.

 

W Monitorze Polskim ogłasza się uchwały Sejmu i Senatu oraz Zgromadzenia Narodowego inne niż dotychczas wymienione, wyroki Trybunału Stanu, a także postanowienia Marszałka Sejmu, jeżeli ich ogłoszenie w Monitorze Polskim jest przewidziane w tych uchwałach lub postanowieniach.

MONITOR POLSKI B

W Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski B", ogłasza się:

1. sprawozdania finansowe określone w przepisach o rachunkowości;

2. ogłoszenia i obwieszczenia przedsiębiorców, jeżeli odrębne przepisy nie wymagają ich ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym;

3. inne akty prawne, a także informacje, komunikaty, ogłoszenia i obwieszczenia organów, instytucji i osób, jeżeli odrębne ustawy tak stanowią.

DZIENNIKI URZĘDOWE MINISTRÓW I URZĘDÓW CENTRALNYCH

W dziennikach urzędowych ministrów kierujących działami administracji rządowej oraz w dziennikach urzędowych urzędów centralnych ogłasza się:

1. akty normatywne organu wydającego dziennik urzędowy i nadzorowanych przez niego urzędów centralnych;

2. uchwały Rady Ministrów uchylające zarządzenia ministra wydającego dziennik urzędowy;

3. orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego w sprawach aktów normatywnych, o których mowa w pkt 1 i 2;

4. ogłoszenia sądowe, jeżeli tak stanowią inne ustawy.

DZIENNIKI URZĘDOWE WOJEWODY

W wojewódzkim dzienniku urzędowym ogłasza się:

1. akty prawa miejscowego stanowione przez wojewodę i organy administracji niezespolonej;

2. akty prawa miejscowego stanowione przez sejmik województwa, organ powiatu oraz organ gminy, w tym statuty województwa, powiatu i gminy;

3. statuty związków międzygminnych oraz statuty związków powiatów;

4. akty Prezesa Rady Ministrów uchylające akty prawa miejscowego stanowionego przez wojewodę i organy administracji niezespolonej;

5. wyroki sądu administracyjnego uwzględniające skargi na akty prawa miejscowego stanowionego przez: wojewodę i organy administracji niezespolonej, organ samorządu województwa, organ powiatu i organ gminy;

6. porozumienia w sprawie wykonywania zadań publicznych zawarte:

a) między jednostkami samorządu terytorialnego,

2. między jednostkami samorządu terytorialnego i organami administracji rządowej;

7. uchwałę budżetową województwa oraz sprawozdanie z wykonania budżetu województwa;

8. obwieszczenia o wygaśnięciu mandatu wójta (burmistrza, prezydenta miasta) oraz o rozwiązaniu sejmiku województwa, rady powiatu lub rady gminy;

9. statut urzędu wojewódzkiego;

10. inne akty prawne, informacje, komunikaty, obwieszczenia i ogłoszenia, jeżeli tak stanowią przepisy szczególne.

DZIENNIK URZĘDOWY UE

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej wydawany przez Urząd Oficjalnych Publikacji Komisji Europejskiej, zawiera:

1) w serii L (legislacja):

a) rozporządzenia,

b) dyrektywy,

c) decyzje,

d) zalecenia,

e) opinie;

2) w serii C (komunikaty albo informacje i zawiadomienia), w szczególności:

1. streszczenia wyroków Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Pierwszej Instancji,

2. protokoły z posiedzeń Parlamentu Europejskiego,

3. raporty Trybunału Obrachunkowego,

4. pisemne zapytania poselskie oraz odpowiedzi na nie udzielane przez Radę lub Komisję,

5. stanowiska Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów,

6. ogłoszenia o naborze do pracy w instytucjach Unii Europejskiej,

7. wezwania do okazania zainteresowania programami i projektami Unii Europejskiej,

8. umowy publiczne dotyczące pomocy żywnościowej,

9. spis treści Dziennika UE serii C E;

3) w serii S (suplement), w szczególności:

1. umowy publiczne dotyczące pracy, dostaw i usług ze wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej,

2. umowy użyteczności publicznej,

3. umowy publiczne dotyczące instytucji Unii Europejskiej,

4. umowy Europejskiego Funduszu Rozwoju (kraje ACP),

5. umowy Phare, Tacis z państwami środkowej i wschodniej Europy,

6. projekty finansowane przez Europejski Bank Inwestycyjny, Europejski Bank Centralny i Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju,

7. umowy dotyczące Europejskiego Obszaru Gospodarczego (Norwegia, Islandia i Liechtenstein),

8. umowy zawarte zgodnie z porozumieniem dotyczącym zamówień publicznych (GPA) w ramach GATT/Światowej Organizacji Handlu (WTO) ze Szwajcarią,

9. zawiadomienia dotyczące europejskiej ekonomicznej grupy interesów (EEIGs),

DZIENNIK URZĘDOWY UE

Terenowe organy administracji rządowej na terenie swojego działania zapewniają udostępnianie do nieodpłatnego, powszechnego wglądu zbiorów Dziennika UE w języku polskim w wersji papierowej lub elektronicznej. Informacja o miejscu i terminach udostępniania powinna być podana w urzędzie terenowego organu administracji rządowej.

PODZIAŁ TERYTORIALNY

Konstytucja art. 15 

1. Ustrój terytorialny Rzeczypospolitej Polskiej zapewnia decentralizację władzy publicznej.

2. Zasadniczy podział terytorialny państwa uwzględniający więzi społeczne, gospodarcze lub kulturowe i zapewniający jednostkom terytorialnym zdolność wykonywania zadań publicznych określa ustawa.

USTAWA z dnia 24 lipca 1998 r.

o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa.

Z dniem 1 stycznia 1999 r. wprowadza się zasadniczy trójstopniowy podział terytorialny państwa.

 

Jednostkami zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa są: gminy, powiaty i województwa.

Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się województwa:

1) dolnośląskie,

2) kujawsko-pomorskie,

3) lubelskie,

4) lubuskie,

5) łódzkie,

6) małopolskie,

7) mazowieckie,

8) opolskie,

9) podkarpackie,

10) podlaskie,

11) pomorskie,

12) śląskie,

13) świętokrzyskie,

14) warmińsko-mazurskie,

15) wielkopolskie,

16) zachodniopomorskie.

PODZIAŁ TERYTORIALNY

SIEDZIBA WOJEWODY I SEJMIKU WOJEWÓDZTWA SĄ:

1. w województwie dolnośląskim - wojewody i sejmiku województwa - Wrocław,

2. w województwie kujawsko-pomorskim - wojewody - Bydgoszcz, sejmiku województwa - Toruń,

3. w województwie lubelskim - wojewody i sejmiku województwa - Lublin,

4. w województwie lubuskim - wojewody - Gorzów Wielkopolski, sejmiku województwa - Zielona Góra,

5. w województwie łódzkim - wojewody i sejmiku województwa - Łódź,

6. w województwie małopolskim - wojewody i sejmiku województwa - Kraków,

7. w województwie mazowieckim - wojewody i sejmiku województwa - Warszawa,

8. w województwie opolskim - wojewody i sejmiku województwa - Opole,

9. w województwie podkarpackim - wojewody i sejmiku województwa - Rzeszów,

10. w województwie podlaskim - wojewody i sejmiku województwa - Białystok,

11. w województwie pomorskim - wojewody i sejmiku województwa - Gdańsk,

12. w województwie śląskim - wojewody i sejmiku województwa - Katowice,

13. w województwie świętokrzyskim - wojewody i sejmiku województwa - Kielce,

14. w województwie warmińsko-mazurskim - wojewody i sejmiku województwa - Olsztyn,

15. w województwie wielkopolskim - wojewody i sejmiku województwa - Poznań,

16. w województwie zachodniopomorskim - wojewody i sejmiku województwa - Szczecin.

PODZIAŁ TERYTORIALNY

Nazwą urzędu wojewody jest:

1. w województwie dolnośląskim - "Wojewoda Dolnośląski",

2. w województwie kujawsko-pomorskim - "Wojewoda Kujawsko-Pomorski",

3. w województwie lubelskim - "Wojewoda Lubelski",

4. w województwie lubuskim - "Wojewoda Lubuski",

5. w województwie łódzkim - "Wojewoda Łódzki",

6. w województwie małopolskim - "Wojewoda Małopolski",

7. w województwie mazowieckim - "Wojewoda Mazowiecki",

8. w województwie opolskim - "Wojewoda Opolski",

9. w województwie podkarpackim - "Wojewoda Podkarpacki",

10. w województwie podlaskim - "Wojewoda Podlaski",

11. w województwie pomorskim - "Wojewoda Pomorski",

12. w województwie śląskim - "Wojewoda Śląski",

13. w województwie świętokrzyskim - "Wojewoda Świętokrzyski",

14. w województwie warmińsko-mazurskim - "Wojewoda Warmińsko-Mazurski",

15. w województwie wielkopolskim - "Wojewoda Wielkopolski",

16. w województwie zachodniopomorskim - "Wojewoda Zachodniopomorski".

APARAT ADMINISTRACYJNY

USTAWA z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych

DZIAŁ V Prezes Urzędu Zamówień Publicznych

Art. 152. 1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach zamówień publicznych jest Prezes Urzędu.

2. Nadzór nad Prezesem Urzędu sprawuje Prezes Rady Ministrów.

3. Obsługę Prezesa Urzędu zapewnia Urząd.

Art. 154. Prezes Urzędu:

1. opracowuje projekty aktów normatywnych dotyczących zamówień;

2. podejmuje rozstrzygnięcia w indywidualnych sprawach przewidzianych ustawą;

3. wydaje w formie elektronicznej Biuletyn Zamówień Publicznych, w którym zamieszczane są ogłoszenia przewidziane ustawie.

USTAWA z dnia 9 listopada 2000 r.

o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości.

Art. 1. 1. Tworzy się Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości, zwaną dalej "Agencją".

2. Agencja jest państwową osobą prawną.

3. Siedzibą Agencji jest miasto stołeczne Warszawa.

4. Agencja może tworzyć oddziały w kraju.

Art. 2. Agencja podlega ministrowi właściwemu do spraw gospodarki.

Art. 4. 1. Agencja realizuje zadania z zakresu administracji rządowej, które zostały określone dla niej w programach rozwoju gospodarki, w szczególności w zakresie wspierania:

1. przedsiębiorców, w szczególności mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców oraz osób zamierzających podjąć działalność gospodarczą;

2. eksportu;

3) rozwoju regionalnego;

Art. 8. Organami Agencji są:

1. Prezes Agencji, zwany dalej "Prezesem";

2. Rada Nadzorcza, zwana dalej "Radą".

Art. 9. 1. Prezes kieruje działalnością Agencji i reprezentuje ją na zewnątrz.

2. Prezes jest uprawniony do samodzielnego dokonywania czynności prawnych w imieniu Agencji. Do dokonywania czynności prawnych Prezes może ustanowić pełnomocników, którzy działają w zakresie umocowania.

Art. 10. 1. Prezesa powołuje minister właściwy do spraw gospodarki, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego. Minister właściwy do spraw gospodarki odwołuje Prezesa.

USTAWA z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych

 Art. 8. 1. Organem do spraw ochrony danych osobowych jest Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, zwany dalej "Generalnym Inspektorem".

2. Generalnego Inspektora powołuje i odwołuje Sejm Rzeczypospolitej Polskiej za zgodą Senatu.

4. Generalny Inspektor w zakresie wykonywania swoich zadań podlega tylko ustawie.

Art. 12. Do zadań Generalnego Inspektora w szczególności należy:

1. kontrola zgodności przetwarzania danych z przepisami o ochronie danych osobowych,

2. wydawanie decyzji administracyjnych i rozpatrywanie skarg w sprawach wykonania przepisów o ochronie danych osobowych,

3. prowadzenie rejestru zbiorów danych oraz udzielanie informacji o zarejestrowanych zbiorach,

USTAWA z dnia 20 lipca 1991 r.

o Inspekcji Ochrony Środowiska

Art. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska jest centralnym organem administracji rządowej, powołanym do kontroli przestrzegania przepisów o ochronie środowiska oraz badania i oceny stanu środowiska, nadzorowanym przez ministra właściwego do spraw środowiska.

Art. 2. 1. Do zadań Inspekcji Ochrony Środowiska należy:

1. kontrola przestrzegania przepisów o ochronie środowiska i racjonalnym użytkowaniu zasobów przyrody;

2. kontrola przestrzegania decyzji ustalających warunki korzystania ze środowiska oraz zakresu, częstotliwości i sposobu prowadzenia pomiarów wielkości emisji;

3. kontrola zawartości siarki w ciężkim oleju opałowym stosowanym w instalacjach energetycznego spalania paliw oraz w oleju do silników statków żeglugi śródlądowej;

USTAWA z dnia 27 sierpnia 2004 r.

o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

 

Art. 96. 1. Tworzy się Narodowy Fundusz Zdrowia będący państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną.

2. W skład Funduszu wchodzą:

1) centrala Funduszu;

2) oddziały wojewódzkie Funduszu.

3. Siedzibą Funduszu jest miasto stołeczne Warszawa.

Art. 98. 1. Organami Funduszu są:

1) Rada Funduszu;

2) Prezes Funduszu;

3) rady oddziałów wojewódzkich Funduszu;

4) dyrektorzy oddziałów wojewódzkich Funduszu.

Art. 100. 1. Do zadań Rady Funduszu należy:

1) kontrolowanie bieżącej działalności Funduszu we wszystkich dziedzinach jego działalności;

2) uchwalanie:

a) planu pracy Funduszu na dany rok,

2. rzeczowego planu wydatków inwestycyjnych;

3) opiniowanie:

a) projektu planu finansowego na dany rok,

b) systemu wynagradzania pracowników Funduszu;

Art. 102. 1. Działalnością Funduszu kieruje Prezes Funduszu, który reprezentuje Fundusz na zewnątrz.

2. Prezesa Funduszu powołuje Prezes Rady Ministrów.

5. Do zakresu działania Prezesa Funduszu w szczególności należy:

1) prowadzenie gospodarki finansowej Funduszu;

USTAWA z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej

Art. 1. 1. Do ochrony granicy państwowej na lądzie i na morzu oraz kontroli ruchu granicznego tworzy się jednolitą umundurowaną i uzbrojoną formację - Straż Graniczną.

1a. Nazwa "Straż Graniczna", jej skrót "SG" oraz znak graficzny Straży Granicznej przysługują wyłącznie formacji, o której mowa w ust. 1.

2. Do zadań Straży Granicznej należy:

1. ochrona granicy państwowej;

2. organizowanie i dokonywanie kontroli ruchu granicznego;

3) wydawanie zezwoleń na przekraczanie granicy państwowej, w tym wiz;

USTAWA z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych

Art. 1. 1. Jednostkami badawczo-rozwojowymi, w rozumieniu ustawy, są państwowe jednostki organizacyjne wyodrębnione pod względem prawnym, organizacyjnym i ekonomiczno-finansowym, tworzone w celu prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych, których wyniki powinny znaleźć zastosowanie w określonych dziedzinach gospodarki narodowej i życia społecznego.

2. Jednostkami badawczo-rozwojowymi są:

1) instytuty naukowo-badawcze;

2) ośrodki badawczo-rozwojowe, centralne laboratoria i inne jednostki organizacyjne, których podstawowym zadaniem jest prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 1.

3. Jednostki badawczo-rozwojowe posiadają osobowość prawną.

4. Jednostki badawczo-rozwojowe mają prawo używania okrągłej pieczęci z wizerunkiem godła Rzeczypospolitej Polskiej pośrodku i nazwą jednostki badawczo-rozwojowej w otoku. 

Art. 20. Organami jednostki badawczo-rozwojowej są:

1) dyrektor;

2 )rada naukowa.

DZIAŁALNOŚć NAJWYŻSZEJ IZBY KONTROLI

KONSTYTUCYJNE PODSTAWY DZIAŁALNOŚCI NIK

Rozdział IX

ORGANY KONTROLI PAŃSTWOWEJ I OCHRONY PRAWA

Najwyższa Izba Kontroli

Art. 202. 

1. Najwyższa Izba Kontroli jest naczelnym organem kontroli państwowej.

2. Najwyższa Izba Kontroli podlega Sejmowi.

3. Najwyższa Izba Kontroli działa na zasadach kolegialności.

Art. 203. 

1. Najwyższa Izba Kontroli kontroluje działalność organów administracji rządowej, Narodowego Banku Polskiego, państwowych osób prawnych i innych państwowych jednostek organizacyjnych z punktu widzenia legalności, gospodarności, celowości i rzetelności.

2. Najwyższa Izba Kontroli może kontrolować działalność organów samorządu terytorialnego, komunalnych osób prawnych i innych komunalnych jednostek organizacyjnych z punktu widzenia legalności, gospodarności i rzetelności.

3. Najwyższa Izba Kontroli może również kontrolować z punktu widzenia legalności i gospodarności działalność innych jednostek organizacyjnych i podmiotów gospodarczych w zakresie, w jakim wykorzystują one majątek lub środki państwowe lub komunalne oraz wywiązują się z zobowiązań finansowych na rzecz państwa.

Art. 204. 

1. Najwyższa Izba Kontroli przedkłada Sejmowi:

1. analizę wykonania budżetu państwa i założeń polityki pieniężnej,

2. opinię w przedmiocie absolutorium dla Rady Ministrów,

3. informacje o wynikach kontroli, wnioski i wystąpienia, określone w ustawie.

2. Najwyższa Izba Kontroli przedstawia Sejmowi coroczne sprawozdanie ze swojej działalności.

POZYCJA PRAWNO-USTROJOWA NIK

*Najwyższa Izba Kontroli jest naczelnym organem kontroli państwowej podległym Sejmowi

Uznanie NIK za naczelny organ kontroli państwowej oznacza, że Izba stanowi wyodrębniony funkcjonalnie, fachowy organ państwowy, mający wiodące znaczenie w realizacji zadań kontrolnych w państwie.

(pewne niebezpieczeństwo)

*Odzwierciedleniem naczelnego charakteru Najwyższej Izby Kontroli jest:

1. wyposażenie NIK w najszerszy, w porównaniu z innymi organami państwowymi, zakres kompetencji do przeprowadzania kontroli, przez co przyznane Izbie uprawnienia w znacznym stopniu pokrywają się z zakresem kompetencji innych organów kontroli,

2. zobowiązanie organów kontroli, rewizji i inspekcji, działających w administracji rządowej i samorządzie terytorialnym, do współpracy z Najwyższą Izbą Kontroli, w tym udostępniania Izbie wyników przeprowadzonych przez siebie kontroli, prowadzenia określonych kontroli wspólnie pod kierownictwem NIK, jak też przeprowadzania kontroli na zlecenie Izby

*Najwyższa Izba Kontroli działa na zasadach kolegialności, czego przejawem jest działalność Kolegium NIK, organu, który uchwala najważniejsze dokumenty sporządzane przez Izbę oraz uczestniczy w postępowaniu kontrolnym, rozstrzygając spory w zakresie zastrzeżeń zgłaszanych do ocen, uwag i wniosków zawartych w wystąpieniach pokontrolnych przekazywanych przez Prezesa lub wiceprezesów NIK

*Urzeczywistnieniem zasady Kolegialności działania NIK jest również zespołowy proces opracowywania, opiniowania i przyjmowania dokumentów pokontrolnych Izby.

*NIK podejmuje kontrole na zlecenie Sejmu lub jego organów, na wniosek Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesa Rady Ministrów oraz z własnej inicjatywy.

 *Zakres uprawnień kontrolnych Izby ma charakter obligatoryjny lub fakultatywny. Zróżnicowane pozostają też kryteria oceny, jakimi posługuje się Izba w stosunku do poszczególnych rodzajów jednostek kontrolowanych - państwowych, samorządowych lub niepublicznych.

*Ustawa o NIK określa również zamknięty katalog instytucji, w odniesieniu do których zawężony został zakres przedmiotowy kontroli, obejmujący jedynie wykonanie budżetu, gospodarkę finansową i majątkową. Ograniczenie to dotyczy: Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Trybunału Konstytucyjnego, Rzecznika Praw Obywatelskich, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Krajowego Biura Wyborczego, Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Państwowej Inspekcji Pracy.

*Wspomnianemu ograniczeniu nie podlegają kontrole NIK, przeprowadzane w niektórych z wymienionych jednostek, o ile podejmowane są one na zlecenie Sejmu. W przypadku sformułowania takiego zlecenia, NIK bada działalność Kancelarii Prezydenta RP, Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz Państwowej Inspekcji

Pracy.

*Podobnie, Najwyższa Izba Kontroli bada całokształt działalności Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej - na wniosek Prezydenta RP oraz Kancelarii Senatu - na wniosek Senatu.

*Najwyższa Izba Kontroli przedkłada Sejmowi między innymi:

1. analizę wykonania budżetu państwa i założeń polityki pieniężnej;

2. opinię w przedmiocie absolutorium dla Rady Ministrów;

3. informacje o wynikach kontroli zleconych przez Sejm lub inne uprawnione organy Państwa

KRYTERIA KONTROLI

*Kontrole prowadzone są pod względem legalności, gospodarności, celowości i rzetelność

Legalność obejmuje badanie zgodności działania z przepisami prawa powszechnie obowiązującego (Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia, akty prawa miejscowego), aktami stanowienia prawa o charakterze wewnętrznym, wiążącymi jedyne podporządkowane organy i jednostki organizacyjne oraz kształtującymi ich sytuację prawną, a także określającymi zadania i kompetencje zatrudnionych pracowników, jak również umowami, decyzjami wydanymi w sprawach indywidualnych oraz innymi rozstrzygnięciami (np. postanowieniami, wyrokami, uchwałami) podjętymi przez uprawnione podmioty.

*Gospodarność obejmuje badanie oszczędnego i wydajnego wykorzystania środków; uzyskania właściwej relacji nakładów do efektów (wynik działalności w warunkach w

jakich działała kontrolowana jednostka można było osiągnąć mniejszym nakładem środków lub czy zastosowanymi środkami można było osiągnąć lepszy wynik);

*Celowość obejmuje badanie zapewnienia zgodności z celami określonymi dla kontrolowanej jednostki lub działalności;

zapewnienia optymalizacji zastosowanych metod i środków, ich odpowiedniości dla osiągnięcia założonych celów; osiągnięcia tych celów (skuteczność).

*Rzetelność obejmuje badanie wypełniania obowiązków z należytą starannością, sumiennie i we właściwym czasie; wypełniania zobowiązań zgodnie z ich treścią;przestrzegania wewnętrznych reguł funkcjonowania danej jednostki (w szczególności określonego dla poszczególnych komórek i osób zakresu obowiązków); dokumentowania określonych działań lub stanów faktycznych zgodnie z rzeczywistością, we właściwej formie i wymaganych terminach, bez pomijania określonych faktów i okoliczności.

PREZES NIK

*Prezes Najwyższej Izby Kontroli kieruje Najwyższą Izbą Kontroli i odpowiada przed Sejmem za jej działalność.

Kadencja Prezesa Najwyższej Izby Kontroli trwa 6 lat, licząc od dnia złożenia przysięgi.

Po upływie kadencji Prezes Najwyższej Izby Kontroli pełni obowiązki do czasu objęcia stanowiska przez nowego Prezesa Najwyższej Izby Kontroli.

Ta sama osoba może być Prezesem Najwyższej Izby Kontroli nie dłużej niż przez dwie kolejne kadencje

*Prezesa Najwyższej Izby Kontroli - na wniosek Marszałka Sejmu lub grupy co najmniej 35 posłów - powołuje Sejm bezwzględną większością głosów za zgodą Senatu.

Senat podejmuje uchwałę w sprawie powołania Prezesa Najwyższej Izby Kontroli w ciągu miesiąca od dnia otrzymania uchwały Sejmu. Niepodjęcie uchwały w tym terminie oznacza wyrażenie zgody przez Senat.

Jeżeli Senat odmawia wyrażenia zgody na powołanie Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, Sejm powołuje na stanowisko Prezesa Najwyższej Izby Kontroli inną osobę, która wymaga zatwierdzenia Senatu

*Kadencja Prezesa Najwyższej Izby Kontroli wygasa w razie jego śmierci, orzeczenia przez Trybunał Stanu utraty zajmowanego stanowiska lub odwołania.

Sejm odwołuje Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, jeżeli:

1) zrzekł się on stanowiska;

2) uzna, że stał się on trwale niezdolny do pełnienia obowiązków na skutek choroby;

3) został on skazany prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie przestępstwa;

4) złożył on niezgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne, stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu

5)Trybunał Stanu orzekł w stosunku do niego zakaz zajmowania kierowniczych stanowisk lub pełnienia funkcji związanych ze szczególną odpowiedzialnością w organach państwowych.

Odwołanie następuje w takim samym trybie jak powołanie

*Prezes Najwyższej Izby Kontroli nie może być bez uprzedniej zgody Sejmu pociągnięty do odpowiedzialności karnej ani pozbawiony wolności.

Prezes Najwyższej Izby Kontroli nie może być zatrzymany lub aresztowany, z wyjątkiem ujęcia go na gorącym uczynku przestępstwa i jeżeli jego zatrzymanie jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku postępowania. O zatrzymaniu niezwłocznie powiadamia się Marszałka Sejmu, który może nakazać natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego.

Prezes Najwyższej Izby Kontroli nie może należeć do partii politycznej, zajmować innego stanowiska, z wyjątkiem stanowiska profesora szkoły wyższej, wykonywać innych zajęć zawodowych ani prowadzić działalności publicznej, nie dającej się pogodzić z godnością jego urzędu.

Prezes Najwyższej Izby Kontroli bierze udział w posiedzeniach Sejmu.

*W NIK może być powołanych od dwóch do czterech Wiceprezesów

Wiceprezesów , powołuje i odwołuje Marszałek Sejmu na wniosek Prezesa Najwyższej Izby Kontroli.

Prezes Najwyższej Izby Kontroli, za zgodą Marszałka Sejmu, powołuje i odwołuje dyrektora generalnego Najwyższej Izby Kontroli.

Prezesa Najwyższej Izby Kontroli w razie potrzeby zastępuje wyznaczony przez niego jeden z wiceprezesów.

KOLEGIUM NIK

*W skład Kolegium Najwyższej Izby Kontroli wchodzą: Prezes Najwyższej Izby Kontroli jako przewodniczący, wiceprezesi i dyrektor generalny Najwyższej Izby Kontroli oraz 14 członków Kolegium.

Marszałek Sejmu, na wniosek Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, powołuje na członków Kolegium:

1) 7 przedstawicieli nauk prawnych lub ekonomicznych;

2) 7 dyrektorów jednostek organizacyjnych Najwyższej Izby Kontroli lub doradców Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, spośród których Prezes Najwyższej Izby Kontroli wyznacza sekretarza Kolegium.

*Kadencja członków Kolegium Najwyższej Izby Kontroli trwa 3 lata, licząc od dnia powołania.

Kadencja członka Kolegium Najwyższej Izby Kontroli wygasa w razie jego śmierci lub odwołania.

Marszałek Sejmu, na wniosek Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, odwołuje członka Kolegium Najwyższej Izby Kontroli, jeżeli:

1) zrzekł się on funkcji;

2) przestał zajmować stanowisko, dyrektora jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli lub doradcy Prezesa Najwyższej Izby Kontroli,

3) nie uczestniczył w posiedzeniach Kolegium Najwyższej Izby Kontroli przez okres przekraczający 1 rok;

4) został on skazany prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie przestępstwa z winy umyślnej.

*Kolegium Najwyższej Izby Kontroli zatwierdza:

1) analizę wykonania budżetu państwa i założeń polityki pieniężnej,

2) sprawozdanie z działalności Najwyższej Izby Kontroli w roku ubiegłym.

*Kolegium Najwyższej Izby Kontroli między innymi uchwala:

1.  opinię w przedmiocie absolutorium dla Rady Ministrów;

2. wnioski w sprawie rozpatrzenia przez Sejm określonych problemów związanych z działalnością organów wykonujących zadania publiczne;

3. wystąpienia zawierające wynikające z kontroli zarzuty, dotyczące działalności osób wchodzących w skład Rady Ministrów, kierujących urzędami centralnymi, Prezesa Narodowego Banku Polskiego i osób kierujących następującymi instytucjami (Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Trybunału Konstytucyjnego, Rzecznika Praw Obywatelskich, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Krajowego Biura Wyborczego, Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Państwowej Inspekcji Pracy.)

*Kolegium Najwyższej Izby Kontroli opiniuje:

1) wniesione przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli programy kontroli i informacje o wynikach szczególnie ważnych kontroli;

2) inne sprawy wniesione przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli albo przedstawione przez co najmniej 1/3 członków Kolegium.

ORGANIZACJA NIK

Projekt budżetu Najwyższej Izby Kontroli w brzmieniu uchwalonym przez Kolegium Najwyższej Izby Kontroli Minister Finansów włącza do projektu budżetu państwa.

Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli w zakresie wykonywania budżetu Najwyższej Izby Kontroli przysługują uprawnienia Ministra Finansów .

Wykonanie budżetu Najwyższej Izby Kontroli kontroluje Sejm.

RODZAJE KONTROLI

*Najwyższa Izba Kontroli prowadzi działalność na podstawie rocznych i kwartalnych planów pracy uchwalanych przez Kolegium Najwyższej Izby Kontroli - KONTROLE PLANOWE

W razie potrzeby Najwyższa Izba Kontroli podejmuje poza planem pracy kontrole doraźne, przeprowadzane w zasadzie przez jedną jednostkę organizacyjną i w jednej jednostce kontrolowanej

*Kontrole doraźne podejmuje się w szczególności w przypadku:

1) wstępnego badania określonych zagadnień dla opracowania projektu programu kontroli (kontrola rozpoznawcza),

2) badania sposobu wykorzystania uwag i wniosków przez adresatów wystąpień pokontrolnych (kontrola sprawdzająca),

3) rozpatrywania skarg i wniosków (kontrola skargowa).

Decyzję o przeprowadzeniu kontroli doraźnej podejmuje dyrektor jednostki organizacyjnej, za zgodą Prezesa lub upoważnionego wiceprezesa NIK

POSTĘPOWANIE KONTROLNE

Postępowanie kontrolne NIK oparte jest na określonych zasadach prawa, do których zaliczyć należy w szczególności:

- zasadę prawdy obiektywnej,

- zasadę podmiotowości,

- zasadę kontradyktoryjności?,

- zasadę pisemności.

ZAŁOŻENIA OGÓLNE

Zgodnie z zasadą prawdy obiektywnej ustalenia kontrolne powinny odzwierciedlać rzeczywisty stan rzeczy. Dążenie do ustalenia prawdy jest podstawowym celem działania kontrolera, a ustalenia faktyczne powinny stanowić podstawę wszelkich rozstrzygnięć.

Obiektywizm rozumiany jest jako bezstronne ustalanie i uczciwe prezentowanie ustaleń kontroli, dokonywanie ocen przy użyciu jednolicie zdefiniowanych kryteriów, prezentowanie stanowiska Izby i wniosków jedynie na podstawie istotnych, rzetelnie przedstawianych faktów, zgodnie z najlepszą wiedzą i doświadczeniem.

Zasada podmiotowości oznacza, że w toku kontroli dokonywane są ustalenia dotyczące działalności jednostki objętej kontrolą, formułowane zaś oceny, uwagi i wnioski wynikają wyłącznie z tych ustaleń.

W myśl zasady kontradyktoryjności kierownik jednostki kontrolowanej ma możliwość aktywnego udziału w całej procedurze kontrolnej. Realizacji tej zasady służą zwłaszcza szerokie uprawnienia kierownika kontrolowanego podmiotu w zakresie zgłaszania zastrzeżeń - do ustaleń zawartych w protokóle kontroli oraz ocen, uwag i wniosków zamieszczonych w wystąpieniu pokontrolnym.

Zasada pisemności oznacza, że całość czynności podejmowanych w toku kontroli ma formę pisemną albo co najmniej jest dokumentowana na piśmie. Dotyczy to w szczególności gromadzenia materiału dowodowego.

KONTROLER

Kontrolę przeprowadzają pracownicy Najwyższej Izby Kontroli, na podstawie legitymacji służbowej i imiennego upoważnienia określającego jednostkę kontrolowaną i podstawę prawną do podjęcia kontroli.

PRZEBIEG POSTEPOWANIA KONTROLNEGO

*Postępowanie kontrolne prowadzone jest w siedzibie jednostki kontrolowanej oraz w miejscach i czasie wykonywania jej zadań, a jeżeli tego wymaga dobro kontroli - również w dniach wolnych od pracy i poza godzinami pracy.

Postępowanie kontrolne lub poszczególne jego czynności przeprowadza się w miarę potrzeby również w siedzibie jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli.

*Kontroler jest upoważniony do swobodnego poruszania się na terenie jednostki kontrolowanej bez obowiązku uzyskiwania przepustki oraz zwolniony jest od rewizji osobistej, jeżeli przewiduje ją wewnętrzny regulamin jednostki kontrolowanej.

Kierownik jednostki kontrolowanej zapewnia kontrolerowi warunki i środki niezbędne do sprawnego przeprowadzenia kontroli, w szczególności niezwłoczne przedstawianie do kontroli żąda

ŚRODKI DOWODOWE

*Dowodami są w szczególności:

• dokumenty,

• zabezpieczone rzeczy,

• wyniki oględzin,

• zeznania świadków,

• opinie biegłych,

• pisemne wyjaśnienia i oświadczenia.

*Kontroler może wzywać pracowników jednostki kontrolowanej do stawienia się w celu ich przesłuchania w charakterze świadków.

Kontroler może wzywać do osobistego stawienia się w siedzibie jednostki kontrolowanej lub jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli albo organu administracji rządowej inne osoby w celu ich przesłuchania w charakterze świadków.

*Nie wolno przesłuchiwać jako świadków:

1. obrońcy co do faktów, o których dowiedział się udzielając porady prawnej lub prowadząc sprawę;

2. duchownego co do faktów, o których dowiedział się przy spowiedzi.

Prawo odmowy zeznań w charakterze świadka przysługuje:

1. pracownikowi jednostki kontrolowanej ponoszącemu odpowiedzialność za działalność będącą przedmiotem kontroli;

2. każdej osobie, jeżeli złożenie zeznań mogłoby ją lub osoby najbliższe narazić na odpowiedzialność karną lub majątkową.

Przed rozpoczęciem przesłuchania kontroler obowiązany jest uprzedzić świadka o grożącej mu odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego zeznania,

*Kontroler może żądać od pracowników jednostki kontrolowanej udzielenia mu, w terminie przez niego wyznaczonym, ustnych i pisemnych wyjaśnień w sprawach dotyczących przedmiotu kontroli.

POSTĘPOWANIE KONTROLNE

*Każdy może złożyć kontrolerowi ustne lub pisemne oświadczenie dotyczące przedmiotu kontroli.

Kontroler nie może odmówić przyjęcia oświadczenia, jeżeli ma ono związek z przedmiotem kontroli.

*Kontroler obowiązany jest niezwłocznie poinformować kierownika jednostki kontrolowanej o stwierdzeniu bezpośredniego niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia ludzkiego albo niepowetowanej szkody w mieniu, w celu zapobieżenia występującemu niebezpieczeństwu lub szkodzie.

Kierownik jednostki kontrolowanej obowiązany jest niezwłocznie poinformować kontrolera o podjętych działaniach zapobiegających stanowi zagrożenia.

W przypadku powzięcia przez kontrolera uzasadnionego podejrzenia, że działania są niewystarczające, powiadamia on niezwłocznie o stwierdzonych zagrożeniach kierownika jednostki nadrzędnej lub właściwy organ państwowy.

ZAŁOZENIA OGÓLNE

Wyniki przeprowadzonej kontroli kontroler przedstawia w protokole kontroli.

Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach z których jeden zostaje w jednostce kontrolowanej.

Protokół kontroli podpisują kontroler i kierownik jednostki kontrolowanej, a w razie jego nieobecności osoba pełniąca jego obowiązki.

W wypadku gdy protokół zawiera informacje objęte tajemnicą ustawowo chronioną, zaopatruje się go w odpowiednią klauzulę.

ZAWARTOŚĆ

Protokół kontroli zawiera opis stanu faktycznego stwierdzonego w toku kontroli działalności jednostki kontrolowanej, w tym ustalonych nieprawidłowości, z uwzględnieniem :

- przyczyn powstania,

- zakresu nieprawidłowości

- skutków nieprawidłowości

- osób odpowiedzialnych za powstanie nieprawidłowości.

ZASTRZEŻENIA

Przedstawiając kierownikowi jednostki kontrolowanej protokół kontroli, kontroler informuje go o przysługującym uprawnieniach oraz o prawie odmowy podpisania protokołu kontroli.

Kierownikowi jednostki kontrolowanej przysługuje prawo zgłoszenia, przed podpisaniem protokołu kontroli, pisemnych, umotywowanych zastrzeżeń co do ustaleń zawartych w protokole.

TERMINY

Zastrzeżenia należy zgłosić w terminie 14 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli.

Dyrektor właściwej jednostki organizacyjnej NIK może przedłużyć ten termin.

OBOWIĄZKI KONTROLERA

kontroler dokonuje analizy zastrzeżeń i może podjąć dodatkowe czynności kontrolne.

Uznanie , zastrzeżeń powoduje

zmianę lub uzupełnienie protokołu kontroli.

Nieuwzględnienie zastrzeżeń w całości lub w części

wtedy kontroler przekazuje na piśmie swoje stanowisko zgłaszającemu zastrzeżenia.

Komisja odwoławcza

Komisja odwoławcza rozpatruje sprawy zastrzeżeń
i niezwłocznie przekazuje ją wraz z uzasadnieniem Prezesowi lub wiceprezesowi NIK

  Prezes lub wiceprezes zatwierdzają uchwałę komisji odwoławczej i jest ona ostateczna.

KOMISJA ROZSTRZYGAJĄCA

W razie odmowy zatwierdzenia uchwały

Prezes lub wiceprezes NIK powołują dla ostatecznego rozpatrzenia zastrzeżeń komisję rozstrzygającą

Uchwała komisji rozstrzygającej jest ostateczna.

CO DALEJ

Kierownik jednostki kontrolowanej może odmówić podpisania protokołu kontroli, składając w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania pisemne wyjaśnienie tej odmowy.

O odmowie podpisania protokołu kontroli i złożeniu wyjaśnienia kontroler czyni wzmiankę w protokole.

Odmowa podpisania protokołu kontroli nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez kontrolera i realizacji ustaleń kontroli

Wystąpienie pokontrolne
Informacja o wynikach kontroli

Założenia

Wystąpienie pokontrolne zawiera oceny kontrolowanej działalności,

w razie stwierdzenia nieprawidłowości - wystąpienie zawiera uwagi i wnioski w sprawie ich usunięcia.

Oceny to:

pozytywna, pozytywna z uchybieniami, pozytywna z nieprawidłowościami, negatywna.

Uprawnienie kierownika jednostki kontrolowanej

Kierownik jednostki kontrolowanej lub organ, któremu przekazano wystąpienie pokontrolne, może w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania zgłosić umotywowane zastrzeżenia w sprawie zawartych w nim ocen, uwag i wniosków do dyrektora właściwej jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli;

Procedura rozpatrywania zastrzeżeń

Dyrektor jednostki organizacyjnej NIK odmawia przyjęcia zastrzeżeń w sprawie ocen, uwag i wniosków zawartych w wystąpieniu pokontrolnym, jeżeli zostały zgłoszone przez osobę nieuprawnioną, po upływie terminu lub bez uzasadnienia, i informuje o tym zgłaszającego.

W innych przypadkach dyrektor właściwej jednostki organizacyjnej NIK niezwłocznie wyznacza skład komisji odwoławczej oraz protokolanta.

Co jeszcze może NIK?

W wystąpieniu pokontrolnym może być także zawarta ocena wskazująca na niezasadność zajmowania stanowiska lub pełnienia funkcji przez osobę odpowiedzialną za stwierdzone nieprawidłowości.

Ocena ta może stanowić podstawę do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, rozwiązania stosunku pracy z winy pracownika bez wypowiedzenia albo odwołania go z zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji.

Co jeszcze może NIK?

Wyrok

z dnia 19 sierpnia 1999 r. 

Sąd Najwyższy

I PKN 217/99

Sąd w sprawie o przywrócenie do pracy nie jest związany oceną o niezasadności zajmowania przez pracownika stanowiska, zawartą w wystąpieniu pokontrolnym Najwyższej Izby Kontroli (art. 45 § 1 KP w związku z art. 60 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli, Dz. U. z 1995 r., Nr 13, poz. 59 ze zm.).

Co jeszcze może NIK?

W razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia Najwyższa Izba Kontroli zawiadamia organ powołany do ścigania przestępstw lub wykroczeń oraz informuje o tym kierownika jednostki kontrolowanej lub kierownika jednostki nadrzędnej i właściwy organ państwowy lub samorządowy.

Organ powołany do ścigania przestępstw lub wykroczeń obowiązany jest zawiadomić Najwyższą Izbę Kontroli o wynikach postępowania.

W razie ujawnienia innych czynów niż przestępstwa, za które ustawowo przewidziana jest odpowiedzialność, Najwyższa Izba Kontroli zawiadamia o tym właściwe organy;

W razie ujawnienia naruszenia dyscypliny finansów publicznych Najwyższa Izba Kontroli może wnieść wniosek o ukaranie, w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Informacja o wynikach kontroli

Protokoły kontroli i wystąpienia pokontrolne stanowią podstawę do opracowywania przez Najwyższą Izbę Kontroli informacji o wynikach przeprowadzonych kontroli.

Informacje o wynikach przeprowadzonych kontroli opracowuje się w przypadku tematów kontroli zawartych w planach pracy. W uzasadnionych przypadkach Prezes NIK może zezwolić na odstąpienie od opracowania informacji o wynikach kontroli podejmowanych z własnej inicjatywy Najwyższej Izby Kontroli; może też zarządzić opracowanie informacji o wynikach kontroli doraźnej.

1

18

FUNDUSZE PAŃSTWOWE

ADMINISTRACJA ZESPOLONA

URZĘDY WOJEWÓDZKIE

AGENCJE PAŃSTWOWE

URZĘDY NACZELNE CENTRALNE

KANCELARIA PREZESA RADY MINISTRÓW

APARAT ADMINISTRACYJNY

ADMINISTRACJA NIEZESPOLONA

URZĘDY MINISTRÓW

Wojewódzki Inspektorat Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego

Komenda Wojewódzka Policji

Wydział Instytucji Pośredniczącej
w Certyfikacji

Wydział Spraw Obywatelskich

i Cudzoziemców

Wydział Polityki

Społecznej

Wydział Zarządzania Funduszami Europejskimi

Wydział Środowiska

i Rolnictwa

Wojewódzki Inspektorat

Transportu Drogowego

Wydział Infrastruktury

i Geodezji

Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska

Samodzielne Stanowisko Pracy

ds. Audytu Wewnętrznego

Zakład Obsługi OUW

U R Z Ą D W O J E W Ó D Z K I

- administracja zespolona

- wydziały urzędu

LEGENDA:

Ośrodek Informatyki

Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków

Wydział Organizacyjno-Administracyjny

Wojewódzki Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa

Wojewódzki Inspektorat Weterynarii

Wojewódzki Inspektorat

Jakości Handlowej Artykułów

Rolno-Spożywczych

Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej

Organy administracji zespolonej

Biuro ds. Ochrony Informacji Niejawnych

Wydział Bezpieczeństwa
i Zarządzania Kryzysowego

Wydział Finansów i Budżetu

Wydział Nadzoru i Kontroli

Organy administracji zespolonej

Gabinet Wojewody

Wojewódzki Inspektorat

Nadzoru Budowlanego

Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej

Wojewódzki Inspektorat

Farmaceutyczny

Kuratorium Oświaty

DYREKTOR GENERALNY URZĘDU

WICEWOJEWODA

W O J E W O D A

ADMINISTRACJA ZESPOLONA

URZĘDY WOJEWÓDZKIE

10

FUNDUSZE PAŃSTWOWE

ADMINISTRACJA NIEZESPOLONA

ADMINISTRACJA ZESPOLONA

URZĘDY WOJEWÓDZKIE

AGENCJE PAŃSTWOWE

URZĘDY NACZELNE CENTRALNE

URZĘDY MINISTRÓW

KANCELARIA PREZESA RADY MINISTRÓW

APARAT ADMINISTRACYJNY

8

2009-06-09

7

FUNDUSZE PAŃSTWOWE

ADMINISTRACJA NIEZESPOLONA

ADMINISTRACJA ZESPOLONA

URZĘDY WOJEWÓDZKIE

AGENCJE PAŃSTWOWE

URZĘDY NACZELNE CENTRALNE

URZĘDY MINISTRÓW

KANCELARIA PREZESA RADY MINISTRÓW

APARAT ADMINISTRACYJNY

6

WICEWOJEWODOWIE

WOJEWODOWIE

SZEFOWIE KOMITETÓW

PEŁNOMOCNIKCY RZĄDU

SEKRETARZ I PODSEKRETARZE STANU

PREZES RADY MINISTRÓW

MINISTER

CZYNNIK POLITYCZNY W ADMINISTRACJI

---