3 - WZGL, Zagadnienia teoretyczne


Zagadnienia teoretyczne

Gęstoœć  jest stosunkiem masy m ciała do jego objętoœci V:

natomiast ciężarem właœciwym ciała nazywamy stosunek jego gęstoœci do gęstoœci wody w temperaturze 4°C, która wynosi 1.0"103 kg/m3.

Ponieważ pod wpływem temperatury większoœć ciał zmienia objętoœć, nie zmieniajšc masy, iloczyn objętoœci i gęstoœci pozostaje ten sam: VT+T=V00. Korzystajšc ze wzoru VT=V0(1+t), gdzie  jest objętoœciowym współczynnikiem rozszerzalnoœci, otrzymujemy T=0/(1+t), czyli w miarę wzrostu temperatury gęstoœć maleje.

Prawo Archimedesa mówi, że na ciało zanurzone w cieczy działa siła skierowana ku górze, równa ciężarowi cieczy wypartej przez to ciało. Z tego prawa korzysta m.in. waga Mohra, która służy do wyznaczania gęstoœci cieczy względem wody. Na ramieniu wagi zawiesza się pływak, który umieszcza się w cieczy. Następnie równoważy się wagę wieszajšc na jej ramieniu koniki. Gęstoœć względna badanej cieczy jest równa sumie iloczynów numeru działki i wartoœci nominalnej koników (co wynika z definicji momentu siły: "r×F, gdzie r jest długoœciš ramienia. Ponieważ r i F sš do siebie prostopadłe, bezwzględna wartoœć momentu siły na ramię wagi powodowana przez dowolnego konika jest równa jego masie pomnożonej przez stałš g i długoœć ramienia od osi do konika. Analogicznie na ramię wagi działa siła wyporu ciała zanurzonego w badanej cieczy. Moment siły nadawany przez tš siłę ma dokładnie odwrotny kierunek. Gdy oba momenty sił się równoważš, waga utrzymuje poziom i na podstawie położenia koników można ustalić siłę wyporu badanej cieczy, i konsekwentnie jej gęstoœć). Porównujšc gęstoœć względnš badanej cieczy do gęstoœci wody badanej tš samš wagš można dokładnie okreœlić jej wartoœć, zgodnie ze wzorem

gdzie FW i FC sš odpowiednio siłami wyporu działajšcymi na dowolne ciało w wodzie, i w badanym płynie. Siły wyporu oblicza się dodajšc masy kolejnych koników pomnożone przez ich położenie na ramieniu wagi.

Do wyznaczania gęstoœci ciał stałych można używać wagi Jolly'ego. Tutaj, oprócz prawa Archimedesa, ważnš rolę odgrywa także prawo Hooke'a.

Prawo Hooke'a dotyczy doœć małych odkształceń sprężystych. Wg. niego sprężyna odcišgnięta od położenia równowagi o odległoœć x będzie działać z siłš Fs= -kx, gdzie k jest dodatniš stałš, różnš dla każdej sprężyny. Innymi słowy, odkształcenie ciała sprężystego jest wprost proporcjonalne do ciœnień zewnętrznych.

Waga Jolly'ego składa się ze sprężyny, na której wiesza się badane ciała i zanurza w cieczach. Za sprężynš jest podziałka, dzięki której można ustalić względne rozcišgnięcie sprężyny. Ponieważ rozcišgnięcie sprężyny jest proporcjonalne do sił wyporu działajšcych na ciało zawieszone na niej i zanurzane w cieczach,

gdzie a jest względnym położeniem nieobcišżonej sprężyny, b położeniem sprężyny gdy badane ciało wisi swobodnie w powietrzu, a c gdy jest zanurzone w cieczy.

Opis doœwiadczenia

Doœwiadczenie składało się z dwóch częœci. W pierwszej częœci badano gęstoœć cieczy za pomocš wagi Mohra. W tym celu zanurzano nurka w wodzie, acetonie i alkoholu, za każdym razem doprowadzajšc wagę do położenia równowagi za pomocš koników wieszanych na jej ramieniu. Zanotowano typ i położenie koników potrzebnych do zrównoważenia wagi.

W drugiej częœci doœwiadczenia badano gęstoœć czterech ciał stałych, korzystajšc z wagi Jolly'ego. Notowano położenie sprężyny przy wadze nieobcišżonej, i z zawieszonym badanym ciałem, tak wiszšcym w powietrzu, jak i zanurzonym w cieczy.

Dodatkowo wyznaczano czułoœć wagi Jolly'ego obcišżajšc wagę odważnikami od 1 g do 10 g co 1 g, za każdym razem notujšc położenie wskazówki wagi.

Opracowanie wyników pomiarów

Przyjmujšc masy umowne koników jako 1A, 0.1A i 0.01A dla odpowiednio dużego, œredniego, i małego konika obliczamy przyłożonš masę wg. schematu:

m=1A"a+0.1A"b+0.01A"c

gdzie a, b, i c sš położeniami koników na ramieniu wagi Mohra. Dla wody masa ta wynosi 1A"3+1A"6+0.01A"7+0.1A"8=9.87A

Dla acetonu m=1A"3+1A"4+0.01A"8+0.1A"9=7.98A,

zaœ dla alkoholu: m=1A"3+1A"6+0.1A"9=9.90A

Korzystajšc ze wzoru obliczamy względnš gęstoœć acetonu = mac/mw = 7.98/9.87 = 0.809 gęstoœci wody. Sprawdzajšc w tablicach fizycznych gęstoœć wody w temperaturze pokojowej (0.99821 g/cm3) wyliczamy gęstoœć acetonu jako 0.807 g/cm3.

Analogicznie względna gęstoœć alkoholu w naszym przypadku wynosiła 1.003 gęstoœci wody. Stšd gęstoœć alkoholu w naszym przypadku powinna była wynosić 1.00 g/cm3, czyli praktycznie tyle samo, co gęstoœć wody.

Dla wagi Jolly'ego badano cztery podobne ciała o różnej gęstoœci. Korzystajšc ze wzoru

gdzie a jest względnym położeniem nieobcišżonej sprężyny (położeniem zerowym), b położeniem sprężyny gdy badane ciało wisi swobodnie w powietrzu, a c gdy jest zanurzone w cieczy, obliczamy gęstoœć względnš kolejnych ciał (w tym przypadku korzystajšc z wody).

Ciało 1: wzgl= (30.0-27.9)/(30.0-29.2)=2.63

Ciało 2: wzgl= (34.8-27.9)/(34.8-34.0)=8.63

Ciało 3: wzgl= (35.3-27.9)/(35.3-34.6)=10.57

Ciało 4: wzgl= (36.2-27.9)/(36.2-35.1)=7.55

Wyliczamy gęstoœci względne dla kolejnych cieczy:

Aceton:

Ciało 1: wzgl= (30.0-28.0)/(30.0-29.3)=2.85

Ciało 2: wzgl= (34.9-28.0)/(34.9-34.2)=9.86

Ciało 3: wzgl= (35.4-28.0)/(35.4-34.8)=12.33

Ciało 4: wzgl= (36.2-28.0)/(36.2-35.4)=10.25

Alkohol:

Ciało 1: wzgl= (30.0-27.9)/(30.0-29.2)=2.63

Ciało 2: wzgl= (34.8-27.9)/(34.8-34.0)=8.63

Ciało 3: wzgl= (35.4-27.9)/(35.4-34.5)=8.33

Ciało 4: wzgl= (36.1-27.9)/(36.1-35.1)=8.20

Bierzemy œrednie wartoœci gestoœci względnych dla każdego z czterech ciał i otrzymujemy:

Ciało 1: wzgl = 2.70

Ciało 2: wzgl = 9.04

Ciało 3: wzgl = 10.41

Ciało 4: wzgl = 8.67

W tym momencie, gdybyœmy znali dokładnš wartoœć gęstoœci dowolnego z tych ciał, moglibyœmy na podstawie gęstoœci względnych obliczyć gęstoœci pozostałych ciał.

W celu wyznaczenia czułoœci wagi Jolly'ego zbadano zależnoœć wydłużenia sprężyny od obcišżenia wagi dla obcišżeń rosnšcych i malejšcych. Wzięto œredniš wydłużenia sprężyny dla obu typów obcišżeń i przybliżono na wykresie jako funkcję liniowš. Wg. tej funkcji (położenie sprężyny) [cm] = 0.29636"(obcišżenie) [g] +28.22. Różnica 0.1 cm na skali wagi równa się 0.3 g, i taka jest czułoœć tej wagi (patrz wykres na następnej stronie).

Ocena błędu

Błšd pomiaru położenia wagi Jolly'ego wynosił 0.1 cm, i była to jedyna bezpoœrednio mierzona wartoœć. Jednakże przy obliczaniu gęstoœci względnej korzystaliœmy ze wzoru

gdzie wystepujš trzy różne pomiary położenia. Obliczajšc błšd metodš różniczki zupełnej otrzymujemy:

Liczšc przykładowy błšd dla pierwszego pomiaru (ciało 1, woda) otrzymujemy błšd równy 0.13+0.20+0.33=0.66, co daje błšd względny rzędu 25%.

W przypadku wagi Mohra tak położenie jak i masa koników były umowne, i w zwišzku z brakiem jakichkolwiek bezpoœrednich pomiarów przy tej metodzie obliczenie błędu pomiarowego mija się z celem.

Wnioski

Porównujšc gęstoœci acetonu i alkoholu uzyskane za pomocš wagi Mohra ( 0.807 i 1.00 g/cm3) z wartoœciami z tablic fizycznych (0.786 i 0.787 g/cm3) widzimy, że pomiar gęstoœci acetonu wypadł bardzo blisko spodziewanego rezultatu. Natomiast wyliczona gęstoœć alkoholu jest praktycznie równa gęstoœci wody. Najprawdopodobniej nie był to więc czysty alkohol, lecz alkohol z dużš zawartoœciš wody. Czynnikami, które w istotny sposób mogły wpłynšć na dokładnoœć pomiaru była zbyt mała iloœć koników do wypoziomywowania wagi i niemożliwoœć sprawdzenia rzeczywistych relacji pomiędzy ich masami. Dodatkowo należy tutaj także uwzględnić błšd paralaksy przy ustalaniu równowagi.

Błšd względny rzędu 25% dla wagi Jolly'ego nie jest błędem rażšco dużym dla tak mało profesjonalnego przyrzšdu. Poza wyliczonym błędem wynikajšcym z odczytu podziałki, istotne znaczenie miał także niestały współczynnik sprężystoœci sprężyny - nie wszystkie pomiary pokrywały się idealnie z przybliżonš funkcjš (patrz wykres). Dodatkowo przy cechowaniu wagi niektóre pomiary przy obcišżeniach malejšcych różniły się od rosnšcych, a więc sprężyna nie była idealnie sprężysta, aczkolwiek była słabo tłumiona i odczytanie położenia lekko oscylujšcej wskazówki również nastręczało pewne trudnoœci. Spoglšdajšc na dokonane pomiary, należy zwrócić uwagę na fakt, że gęstoœci względne przy użyciu wody i alkoholu były prawie identyczne, co wspiera wczeœniejszš tezę o małej zawartoœci alkoholu w alkoholu. Nasuwa się pytanie, gdzie też podział się ów alkohol?

Ogólnie jednak, pomimo niedoskonałoœci obu wag, pomiary wykazujš istotne zależnoœci i w dużym stopniu można na nich polegać przy porównywaniu gęstoœci różnych ciał stałych lub cieczy.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zagadnienia teoretyczneAcw
ZAGADNIENIA TEORETYCZNE ĆW.7-8, Studia TOŚ, chemia analityczna-labor. semestr III
WHEATSTO, Zagadnienia teoretyczne
ask zagadnienia teoretyczne
ZAGADNIENIA TEORETYCZNE DO SAMODZIELNEGO PRZYGOTOWANIA NA KOLOKWIUM 20, uniwersytet warmińsko-mazurs
zagadnie z teoretycznych na egzamin 2 wersja, Edukacja Przedszkolna I, II i III rok (notatki), Teore
32 opis zagadnien, OMÓWIENIE ZAGADNIEŃ TEORETYCZNYCH
1 Zagadnienia teoretyczne
SPEKTROS, Zagadnienia teoretyczne
czcionki szkolne, LAB2, I. Zagadnienia teoretyczne
PRAWO OH, ZAGADNIENIA TEORETYCZNE
Zagadnienia teoretyczne, Studia, Pracownie, I pracownia, 59 Rezonans elektromagnetyczny, Marek
ZAGADNIENIA TEORETYCZNE ĆW.1-3, Studia TOŚ, chemia analityczna-labor. semestr III
,laboratorium podstaw fizyki,wyznaczenie składowej poziomej magnetyzmu ziemskiego za pomocą busoli s
Zagadnienia teoretyczne do ćwiczeń, Spektrofotometria
Modul 1 Tworczosc zagadnienia teoretyczne(1)
Zagadnienia teoretyczne 41, POLITECHNIKA ŁÓDZKA, Technologia Żywności i Żywienia Człowieka, semestr
ZAGADNIENIA TEORETYCZNE ĆW. 4-6, Studia TOŚ, chemia analityczna-labor. semestr III

więcej podobnych podstron