4. Tabele z wynikami pomiarów:

Wodór

#

λ [nm]

Barwa

407,792

fioletowy

432,812

fioletowy

486,601

niebieski

658,729

czerwony

Hel
#	λ [nm]	Barwa
	387,701	fioletowy
	447,833	niebieski
	471,932	niebieski
	501,952	zielony
	589,143	żółty
	670,321	czerwony
	706,407	czerwony
	730,122	czerwony

5. Metody obliczeń:

• Wykres 1 przedstawia krzywą cechowania osi X programu obsługi spektrometru.

• Zależność aproksymacji liniowej została obliczona metodą najmniejszych kwadratów.

• λ_rzeczywiste = 0,994 λ_mierzone + 2,443

• Skorygowane długości fali wodoru:

#	długość fali λ [nm]	1/długość fali [nm^-1]	Natężenie względne		1/n^2
	407,788	0,00245	210		0,0278
	432,658	0,00231	520		0,0400
	486,124	0,00206	754		0,0625
	657,220	0,00152	1081		0,1111

• Wykres 2 przedstawia zależność: 1/dł. fali = f (1/n²)

• Aproksymacja liniowa funkcji: y = -0.01114*x + 0.00275

• Wyznaczając rzędna przecięcia z osią OY otrzymujemy głowicę pasma dla serii Balmera: 1/λ = 0,0025

• Wzór
  można przyrównać do powyższej aproksymacji. Otrzymamy w wyniku stałą Rydberga R=0,011 [nm^-1] =
  110000000 [m^-1]

• Energia jonizacji atomu: E_jon = Rhc E_jon = 13,656 [eV]

• Błąd wyznaczenia stałej Rydberga obliczam metodą pochodnej logarytmicznej:
  

• Ostatecznie:
  R = 110'000'000 ± 66'000 [m^-1]

6. 
   Wnioski:

Doświadczenie udowodniło charakter widma dla różnych źródeł światła. Jednak przede wszystkim dzięki zbadaniu charakterystyki widmowej wodoru, udało się obliczyć stałą Rydberga, której wynik jest bardzo zbliżony do tego podawanego w tablicach. Świadczy to o czystości gazu w lampie wyładowczej oraz o spektrometrze dobrej klasy. Badanie charakterystyki widmowej jest popularnym sposobem analizy składu chemicznego substancji (np. składu chemicznego gwiazd).

---