CECHY JĘZYKA POETYCKIEGO
- język obejmuje następujące części: głoskę, sylabę, spójnik, przyimek, imię, czasownik, odmiany fleksyjne i zdanie
- głoski dzielą się na samogłoski, półsamogłoski i spółgłoski (samogłoska powstaje bez poruszenia języka i warg, półsamogłoska przy udziale języka lub warg, spółgłoska przy udziale tych narządów mowy, jednak daje się słyszeć dopiero w połączeniu z samogłoskami)
- głoski różnią się między sobą ze względu na ułożenie ust, miejsce artykulacji, przydech, długość i ton
- sylaba jest dźwiękiem nieposiadającym samodzielnego znaczenia, złożonym ze spółgłoski i samogłoski (lub półsamogłoski)
- imię to dźwięk złożony, posiadający własne znaczenie, który nie określa czasu i którego żaden składnik nie posiada samodzielnego znaczenia
- czasownik to dźwięk złożony, posiadający znaczenie i określający kategorię czasu
- kategoria fleksyjna obejmuje imię i czasownik
- zdanie jest dźwiękiem złożonym, którego pewne czści posiadają swe włąsne znaczenie
- rodzaje imion: pojedyncze i złożone (składające się z elementu mającego znaczenie i go nieposiadającego lub z dwóch znaczących)
- imię obejmuje: imiona potoczne(którym posługują się wszyscy), glossy(którym posługują się nieliczni), metaforyczne ( przeniesienie nazwy jednej rzeczy na inną - metafora na zasadzie analogii druga nazwa pozostaje w takim samym stosunku do pierwszej, jak czwarta do trzeciej), zdobnicze, utworzone, imiona o formach wzdłużonych, skróconych i obocznych
- neologizm to słowo utworzone przez samego poetę i wcześniej przez nikogo nieużywane
- f. wzdłużona lub skrócona - gdy dodaje się lub odejmuje samogłoskę/ sylabę
- f. oboczna - gdy jedną część zachowuje się bez zmiany i dodaje się do niej część utworzoną przez siebie
- rzeczowniki - rodzaj męski( zakończone na n, r, s, ps, ks), żeński (samogłoska długa), nijaki (s, n)
- główną zaletą języka poetyckiego powinna być jego jasność i pospolitość
- słowa obiegowe prowadzą do pospolitośći, wyszukane do wzniosłości (stosowane z umiarem)
- z użycia samych gloss powstaje barbaryzm
- należy łączyć w odpowiedni sposób różne rodzaje słów
- f. wzdłużone, skrócone i oboczne zapewniają uniknięcie pospolitości i zachowują jasność
- właściwe użycie metafory jest sprawą wrodzonego talentu (dostrzeganie podobieństwa w rzeczach niepodobnych)
- imiona złożone stosowne dla dytyrambu, glossy dla eposu, metafory dla jambów (wszystkie dla eposu bohaterskiego)
WSZYSTKO Z UMIAREM