Nr ćw.: 104 |
Data: 14.05.2003 |
Bartek Banaszak |
WBAiIŚ
|
Semestr: II |
Grupa: |
Prowadzący:
|
Przygotowanie:
|
Wykonanie: |
Ocena: |
Temat: Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą badania przesunięcia fazowego
Wstęp teoretyczny:
Mechanizm rozchodzenia się fal w ośrodku sprężystym- rozchodzenie się dźwięku odbywa się w postaci fali mechanicznej i może mieć miejsce tylko w ośrodku sprężystym.
Fale podłużne i poprzeczne- Jeżeli kierunek drgań cząsteczek i kierunek rozchodzenia się fali są zgodne, falę nazywamy podłużną. Jeżeli drgania cząsteczek odbywają się w kierunku prostopadłym do kierunku rozchodzenia się fali, falę nazywamy poprzeczną.
Ruch harmoniczny- ruch drgający, w którym wychylenie y zmienia się w czasie t według równania:
y = Asin(ωt + ϕo)
gdzie: A- amplituda, ω- częstość kołowa, ϕo - faza początkowa.
Wychylenie y dowolnej chwili t, w odległości x od źródła drgań opisane jest funkcją falową:
y = Asin(ωt - kx - ϕo)
gdzie: ω- częstość kołowa, k=2π/λ- liczba falowa, λ- długość fali, ϕo- faza w punkcie x = 0 i w chwili t = 0.
Faza ruchu- związek między okresem i długością fali znajdziemy rozpatrując ruch wychylenia o stałej fazie. Stałość fazy opisujemy równaniem:
ωt - kx - ϕo = constans
Prędkość fali- Prędkość rozchodzenia się fal podłużnych w ośrodku ciągłym:
E - moduł Younga ośrodka, jego gęstość.
Przekształcając prawo Hooke'a można napisać:
dp i dV są różniczkowymi zmianami ciśnienia i objętości gazu o objętości V.
Drgania dźwiękowe rozchodzą się tak szybko, że ściskanie i rozrzedzanie gazu można uznać za przemiany adiabatyczne, wobec czego zmiana stanu gazu zachodzi zgodnie ze wzorem Poissona:
- stosunek ciepła właściwego przy stałym ciśnieniu do ciepła właściwego przy stałej objętości.
Różniczkując wzór Poissona:
Stosując równanie stanu gazu we wzorze na gęstość otrzymujemy:
gdzie n- ilość moli gazu, R- stała gazowa, T - temperatura.
Ilość moli n można wyrazić jako stosunek całej masy gazu do masy 1 mola : n = m/.
Uwzględniając to w powyższych równaniach otrzymujemy wzór na prędkość dźwięku:
Fale akustyczne- mogą się rozchodzić w ciałach stałych, cieczach i gazach. Fale akustyczne, których częstotliwość zawarta jest w przedziale 20 Hz do 20 000 Hz nazywamy falami słyszalnymi, gdyż wywołują one w mózgu człowieka wrażenia słuchowe.
Dane eksperymentalne:
częstotliwość |
6 kHz |
5,5 kHz |
5 kHz |
4,5 kHz |
4 kHz |
3,5 kHz |
3 kHz |
2,5 kHz |
2 kHz |
1,5 kHz |
1 kHz |
odległość l [cm] |
90,7 |
90,3 |
89 |
87,5 |
92,8 |
91 |
83,6 |
84 |
96,4 |
90,1 |
68 |
|
85 |
84,3 |
82 |
78,8 |
83 |
76,2 |
65 |
58,5 |
69 |
66,7 |
34,9 |
|
80,2 |
77,6 |
73,9 |
70 |
69,5 |
64,2 |
51 |
30,7 |
51,4 |
42,8 |
|
|
73,4 |
69,9 |
65,5 |
60 |
60,5 |
53,2 |
32,9 |
|
34 |
21,5 |
|
|
66,5 |
63 |
57,1 |
51,8 |
51,2 |
41,3 |
17,8 |
|
17,2 |
|
|
|
59,8 |
55,3 |
50 |
44,2 |
41,4 |
26,8 |
|
|
|
|
|
|
54 |
42,8 |
43,2 |
35,1 |
31,8 |
14,6 |
|
|
|
|
|
|
47,1 |
35,5 |
35,2 |
27,2 |
21,7 |
|
|
|
|
|
|
|
36 |
28,6 |
27,6 |
18,6 |
9,4 |
|
|
|
|
|
|
|
30,1 |
21,8 |
20,5 |
8,2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
23,3 |
15 |
13,1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
16,9 |
9,1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11,2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Obliczenia:
Obliczam długość fali dla danych położeń mikrofonu (przykładowo dla 2 kHz):
λ1 = 96,4 - 69 = 27,4 [cm]
λ2 = 69 - 51,4 = 17,6 [cm]
λ3 = 51,4 - 34 = 17,4 [cm]
λ4 = 34 - 17,2 = 16,8 [cm]
Obliczam średnią długość fali ze średniej arytmetycznej:
λsr = 19,8 [cm]
Obliczam prędkość dźwięku ze wzoru ν = λsr * f, gdzie f- częstotliwość:
ν = 0,198 * 2*103 = 396 [m * 1/s = m/s]
Zestawienie wyników:
λ1 |
5,7 |
6 |
7 |
8,7 |
9,8 |
14,8 |
18,6 |
25,5 |
27,4 |
23,4 |
33,1 |
λ2 |
4,8 |
6,7 |
8,1 |
8,8 |
13,5 |
12 |
14 |
27,8 |
17,6 |
23,9 |
|
λ 3 |
6,8 |
7,7 |
8,4 |
10 |
9 |
11 |
18,1 |
|
17,4 |
21,3 |
|
λ 4 |
6,9 |
6,9 |
8,4 |
8,2 |
9,3 |
11,9 |
15,1 |
|
16,8 |
|
|
λ 5 |
6,7 |
7,7 |
7,1 |
7,6 |
9,8 |
14,5 |
|
|
|
|
|
λ 6 |
5,8 |
12,5 |
6,8 |
9,1 |
9,6 |
12,2 |
|
|
|
|
|
λ 7 |
6,9 |
7,3 |
8 |
7,9 |
10,1 |
|
|
|
|
|
|
λ 8 |
11,1 |
6,9 |
7,6 |
8,6 |
12,3 |
|
|
|
|
|
|
λ 9 |
5,9 |
6,8 |
7,1 |
10,4 |
|
|
|
|
|
|
|
λ 10 |
6,8 |
6,8 |
7,4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
λ 11 |
6,4 |
5,9 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
λ 12 |
5,7 |
9,1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
λsr [cm] |
6,625 |
7,525 |
7,59 |
8,8111111 |
10,425 |
12,733333 |
16,45 |
26,65 |
19,8 |
22,866667 |
33,1 |
λsr [m] |
0,06625 |
0,07525 |
0,0759 |
0,0881111 |
0,10425 |
0,1273333 |
0,1645 |
0,2665 |
0,198 |
0,2286667 |
0,331 |
ν |
397,5 |
413,875 |
379,5 |
396,5 |
417 |
445,66667 |
493,5 |
666,25 |
396 |
343 |
331 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
6 kHz |
5,5 kHz |
5 kHz |
4,5 kHz |
4 kHz |
3,5 kHz |
3 kHz |
2,5 kHz |
2 kHz |
1,5 kHz |
1 kHz |
Obliczam średnią prędkość dźwięku:
νsr = 425,4356061 [m/s]
Obliczam prędkość dźwięku ze wzoru:
V = (κRTμ-1)1/2, gdzie κ = 1,4, R = 8,3 [I/mol*K], T = 25ºC = 298 K, μ = 29 * 10-3 [kg/mol]
V = 346 [m/s] ± 1
Rachunek jednostek:
[m * 1/s = m/s]
Błędy:
Blad odczytu: Δl = ± 0,01 [m]
Obliczam odchylenie standardowe średniej prędkości dźwięku:
σ = 27,5593
Obliczam różniczkę logarytmiczna:
V= λ * f //ln
lnV = lnλ * f
lnV = lnλ +lnf
1/V = 1/λ + 1/f
V = 0,156880339
Wnioski:
Do obliczenia odchylenia standardowego średniej arytmetycznej prędkości dźwięku posłużyłem się programem Stats.
Prędkość światła w temperaturze 0ºC wynosi 332 [m/s]. Pomiar wykonywany był w temperaturze 20ºC, wiec wartość prędkości światła będzie większa, lecz nie wyniesie ona 425,4356061 [m/s]. Tak wielki błąd świadczy o niedokładności przyrządów jakie wykorzystano do pomiarów, niedokładności odczytu, a także niekorzystnych warunkach laboratoryjnych (wszelkiego rodzaju szmery i inne odgłosy znacząco wpłynęły na wynik pomiaru).
4