Psychologia rozwoju człowieka - wykłady, cz. 1
LITERATURA
Brzezińska, A. (2000). Pojęcie zmiany rozwojowej. W: A. Brzezińska, Psychologia rozwoju człowieka. W: J. Strelau (red.), Psychologia. T. I. (s. 229-238). Gdańsk: GWP.
Brzezińska, A. (2000). Społeczna psychologia rozwoju. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe „Scholar”.
Harwas-Napierała, B., Trempała, J. (red.). (2000). Psychologia rozwoju człowieka. Charakterystyka okresów życia człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Harwas-Napierała, B., Trempała, J. (red.). (2002). Psychologia rozwoju człowieka. Rozwój funkcji psychicznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Harwas-Napierała, B., Trempała, J. (red.). (2002). Wiedza z psychologii rozwoju człowieka w praktyce społecznej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Harwas-Napierała, B. (red.). (2003). Rodzina a rozwój człowieka dorosłego. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Przetacznik-Gierowska, M., Tyszkowa, M. (1996). Psychologia rozwoju człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Trempała, J. (2000). Modele rozwoju psychicznego. Czas i zmiana. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uczelniane Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego.
Turner, J.S., Helms, D.B. (1999). Rozwój człowieka. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Wykład 1
Temat: Wprowadzenie w problematykę psychologii rozwoju człowieka
Problemy:
Przedmiot psychologii rozwoju człowieka
Pytania stawiane w psychologii rozwoju człowieka
Zarys historii psychologii rozwoju człowieka
Główne zadania współczesnej psychologii rozwoju człowieka
Miejsce psychologii rozwoju człowieka wśród innych subdyscyplin psychologii
Wykład 2
Temat: Podstawowe pojęcia psychologii rozwoju człowieka
Problemy:
Pojęcie rozwoju
Zmiana rozwojowa, kryteria zmian rozwojowych
Rodzaje zmian rozwojowych (wyróżnionych na podstawie kryteriów: czas dokonywania się zmian, charakterystyczne cechy przebiegu zmian, obszar i podmiot zmian)
Tempo i rytm rozwoju
Akceleracja, retardacja
Wykład 3
Temat: Natura i mechanizm rozwoju
Problemy:
Modele ujmowania zmian rozwojowych.
Mechanizm rozwoju - proponowane w psychologii podejścia.
Czynniki rozwoju psychicznego (koncepcje jednoczynnikowe, dwuczynnikowe i podejście interakcyjne)
Zmiany rozwojowe aktywności człowieka jako wyznacznika jego rozwoju
Wykład 4 - 7
Temat: Wybrane teorie i koncepcje rozwoju człowieka
Problemy:
Koncepcje psychoanalityczne rozwoju opracowane w paradygmacie psychodynamicznym
Z. Freud - libido; id, ego, superego; kompleks Edypa, kompleks Elektry; determinizm powstawania nieświadomych tendencji i konfliktów regulujących funkcjonowanie człowieka dorosłego; fazy rozwoju pesychoseksualnego: stadium oralne (0-1 r.ż.); analne (2-3 r.ż.); falliczne (4-5 r.ż.); latencji (6-12 r.ż.); genitalne (13-18 r.ż.)
C. Jung - prospektywny i retrospektywny charakter uwarunkowań rozwoju; samourzeczywistnianie; indywiduacja; przemiana życiowa ok. 40 r. ż.
E. H. Erikson - kryzys normatywny; epigeneza; ego twórcze; cnota podstawowa; etos społeczny, rytualizacja, rytualizm; fazy rozwoju psychospołecznego:
Niemowlęctwo: podstawowa ufność vs podstawowa nieufność; cnota: nadzieja; „Jestem nadzieją, jaką mam i daję”
Wczesne dzieciństwo: autonomia vs wstyd i zwątpienie; cnota: wola; „Jestem tym, co wyraża moja wolna wola”
Wiek zabawy: inicjatywa vs poczucie winy; cnota: zdecydowanie; „Jestem tym, kogo umiem sobie wyobrazić jako siebie”
Wiek szkolny: pracowitość vs poczucie niższości; cnota: kompetencja; „Jestem tym, czego mogę nauczyć się i wprawiać w działanie”
Adolescencja: tożsamość vs dyfuzja tożsamości; cnota: wierność
Wczesna dorosłość: intymność vs izolacja; cnota: miłość; „Jesteśmy tym, co kochamy”
Dorosłość: generatywność vs stagnacja; cnota: troska; Erikson nie podaje reguły tożsamościowej dla tej fazy. Za P. Szczukiewiczem (1998, s. 69) można podać następującą próbę jej sformułowania: „Jestem tym, komu daję życie i zapewniam opiekę”
Starość: integracja vs rozpacz; cnota: mądrość; „Jestem tym, co przetrwa ze mnie”
Koncepcje behawiorystyczne oparte na modelu teoretycznym organizmu reaktywnego i zmianach w zachowaniu pod wpływem uczenia się
B. F. Skinner - zasada wzmocnienia; zachowania reaktywne i sprawcze
A. Bandura - naśladownictwo; model
Koncepcje kognitywne dokonane na podstawie paradygmatu strukturalistycznego
J. Piaget - inteligencja, równoważenie struktur poznawczych, adaptacja, asymilacja, akomodacja, rozwój jako ciąg jakościowych zmian w strukturach poznawczych i czynnościach umysłowych jednostki; fazy rozwoju inteligencji: inteligencja sensoryczno-motoryczna (0-2 r.ż.); inteligencja przedoperacyjna (2-6 r.ż.); operacje konkretne (6-11 r.ż.); operacje formalne (12-15 r.ż.)
Koncepcje kulturowo-historyczne (antropologiczno-kulturowe) nawiązujące do kierunku kulturowo-historycznego w psychologii lub antropologii kulturowej
L. Wygotski - wyższe funkcje psychiczne, upośrednienie rozwoju przez środki kulturowe; narzędzia i znaki; interioryzacja
Koncepcje dialektyczne ujmujące rozwój człowieka jako wypadkowa interakcji wielu czynników wewnętrznych i zewnętrznych
K. Riegel - dialektyczno-kontekstualna teoria rozwoju poznawczego
Koncepcje humanistyczne
A. H. Maslow, C. R. Rogers - osoba, rozwój osobisty, samorealizacja jako główna tendencja rozwoju
Ujęcia eklektyczne
D. J. Levinson - przemiany struktury życiowej, ery oraz okresy przejściowe; wypełnienie zadań
charakterystycznych dla kolejnych okresów dorosłości
R. J. Havighurst - zadania rozwojowe, specyfika zadań jako rezultat współdziałania trzech grup
czynników: dojrzewania organizmu, oddziaływań kulturowych, rozumianych jako oczekiwania społeczne oraz indywidualnych dążeń i wartości jednostki; zdania rozwojowe w ciągu życia:
Niemowlęctwo i wiek poniemowlęcy
Uczenie się chodzenia
Uczenie się przyjmowania stałego pokarmu
Uczenie się mówienia
Uczenie się kontroli nad wydalaniem
Uczenie się różnic płci
Kształtowanie mechanizmów przywiązania
Odkrywanie świata reguł społecznych przy aktywnej współpracy z dorosłym
Rozwój czynności samoobsługowych w wyniku interakcji z dorosłymi
Różnicowanie się emocji
Średnie dzieciństwo
Uczenie się sprawności fizycznych potrzebnych w codziennych zabawach
Wytwarzanie zdrowych postaw wobec samego siebie i wzrastającego organizmu
Uczenie się przebywania z rówieśnikami
Uczenie się ról wynikających z płci
Nabywanie gotowości do czytania, pisania i liczenia
Rozwijanie pojęć potocznych przydatnych w życiu codziennym
Uczenie się odróżniania dobra i zła. Początki kształtowania sumienia
Poznawanie siebie i kształtowanie poczucia własnej odrębności
Rozwijanie postaw wobec grup społecznych oraz instytucji
Późne dzieciństwo
Opanowanie mowy pisanej jako nowego języka; nabywanie umiejętności szkolnych
Rozwijanie sumienia i systemu wartości
Socjalizacja emocji - rozwijanie kontroli nad emocjami
Rozwijanie umiejętności współdziałania z innymi
Osiąganie relatywnej niezależności od innych
Kształtowanie się obrazu własnej osoby
Adolescencja
Akceptacja zmian fizjologicznych i uczenie się efektywnego wykorzystywania możliwości własnego organizmu
Uczenie się pełnienia ról społecznych związanych z płcią
Nawiązywanie nowych i bardziej dojrzałych stosunków z rówieśnikami obu płci
Osiągnięcie emocjonalnej niezależności od rodziców i innych dorosłych
Zdobycie podstaw niezależności ekonomicznej
Przygotowanie się do małżeństwa i życia rodzinnego
Przygotowanie się do pracy zawodowej
Rozwijanie zdolności intelektualnych niezbędnych do osiągnięcia społecznej kompetencji
Kształtowanie się poczucia odpowiedzialności
Uzyskanie zestawu wartości i systemu etycznego jako przewodnika działań
Wczesna dorosłość
Wybór małżonki(a)
Uczenie się harmonijnego życia ze współmałżonkiem
Rozpoczęcie życia rodzinnego
Wychowywanie dzieci
Uczenie się prowadzenia domu i akceptacja obowiązków domowych
Rozpoczęcie kariery zawodowej lub kontynuacja edukacji rozpoczętej w poprzednim okresie
Przyjmowanie odpowiedzialności obywatelskiej
Znalezienie satysfakcjonującej grupy społecznej
Średnia dorosłość
Akceptacja i przystosowanie do fizjologicznych zmian średniego wieku
Osiągnięcie dorosłej, społecznej i obywatelskiej, odpowiedzialności
Uzyskanie i utrzymanie zadowalających osiągnięć w swoim zawodzie
Rozwinięcie różnych form spędzania czasu wolnego
Wspomaganie dorastających dzieci w stawaniu się odpowiedzialnymi
i szczęśliwymi ludźmi dorosłymi
Odnoszenie się do współmałżonka jako osoby
Przystosowanie do starzenia się rodziców
Późna dorosłość
Radzenie sobie ze zmianami fizycznymi związanymi ze starzeniem się - pogodzenie się ze spadkiem sił fizycznych i pogarszaniem się stanu zdrowia
Ukierunkowanie energii życiowej na nowe role i zadania w sposób dostosowany do realnych możliwości
Przystosowanie się do emerytury i zredukowanych dochodów. Osiągnięcie na nowo odpowiedzialności za siebie i poczucia sprawstwa (własnej podmiotowości)
Zaakceptowanie śmierci małżonka
Poszukiwanie swojej grupy odniesienia, afiliacja do danej grupy wiekowej
Akceptacja swojego życia (bilans życia), osiągnięcie integracji
Rozwijanie się punktu widzenia wobec śmierci w ogóle i własnej śmierci jako naturalnego końca życia - uczenie się akceptacji śmierci
M. Tyszkowa - aktywność, doświadczenie jako materiał rozwoju, strukturacja i restrukturacja doświadczenia; doświadczenie gatunkowe, indywidualne i społeczne; zmiany rozwojowe są pochodną aktywności jednostki w jej środowisku; rodzina jako podstawowy kontekst rozwoju człowieka; doświadczenie indywidualne jako zmienna pośrednicząca między oddziaływaniem środowiska rodzinnego a zmianami rozwojowymi jednostki