ASERTYWNOŚĆ
Sztuka wyrażania naszych uczuć, myśli i życzeń oraz dbania o przestrzeganie należnych nam praw bez naruszania praw innych osób.
Umiejętność, którą można nabyć, a nie cecha osobowości, z którą jedni się rodzą, a drudzy nie.
Trzy podstawowe style komunikacji
Styl pasywny
Brak bezpośredniej ekspresji uczuć, myśli i życzeń.
Tendencja do ciągłego uśmiechania się i podporządkowywania swoich potrzeb potrzebom innych
Trudności w proszeniu o coś
Oczekiwanie, że inni domyślą się, co chcemy powiedzieć
Trudności w nawiązaniu kontaktu wzrokowego
Nie musimy brać odpowiedzialności za swoje uczucia i potrzeby. Zawsze znajdzie się ktoś, kto podejmie za nas decyzje i zaopiekuje się nami
Utrata niezależności, stłumienie swoich uczuć i potrzeb
Ukrywane potrzeby i uczucia sprawiają, że osoba pasywna czuje frustrację i złość.
Styl agresywny
Wyrażanie uczuć, myśli i życzeń, ale często kosztem praw i uczuć innych ludzi
Tendencja do poniżania innych poprzez sarkastyczne i rzekomo zabawne uwagi
Rozpoczynanie wypowiedzi od „Ty…”, a kończenie atakiem lub negatywną etykietką
Używanie uogólnień typu „zawsze” i „nigdy” oraz wypowiedzi, które sugerują jej wyższość i nieomylność
Wyniosły styl bycia, manifestowanie siły
Główny cel: uzyskanie przewagi i dominacja nad innymi
Osoba agresywna często osiąga swoje cele, jednak na krótką metę. W ostatecznym rozrachunku otoczenie jest do niej zniechęcone i rozżalone jej postępowaniem. W rezultacie czuje się ona sfrustrowana i samotna.
Styl asertywny
Formułowanie jasnych wypowiedzi na temat uczuć, myśli, życzeń
Dbanie o poszanowanie własnych praw oraz o szanowanie praw i uczuć innych
Uważne słuchanie i dawanie innym odczuć, że ich wysłuchano
Otwartość na negocjacje
Gotowość na ustępstwa, ale nie kosztem swoich praw i godności
Formułowanie bezpośrednich próśb oraz umiejętność otwartego odmawiania
Umiejętność prawienia i przyjmowania komplementów, zaczynania i kończenia rozmowy
Skuteczne radzenie sobie z krytyką - bez konieczności uciekania się do wrogiego czy obronnego nastawienia
Pewność, siła, empatia
Asertywna ekspresja
Komunikaty asertywne składają się z trzech części:
Opis sytuacji z twojej perspektywy
Twoje uczucia związane z daną sytuacją
Twoje życzenia związane z daną sytuacją
Komunikaty asertywne nie obwiniają, nie atakują, nie przyklejają etykietek
Mów tylko o faktach, bez uciekania się do negatywnych osądów.
Jeżeli w stwierdzeniach asertwnych jest mowa o uczuciach, to tylko o uczuciach autora wypowiedzi. Jednak zdanie „Czuję, że jesteś egoistą” jest tylko z pozoru wyrażeniem uczuć; jest to oskarżający komunikat Ty.
Kiedy mówisz, czego chcesz, wyraź to precyzyjnie.
Asertywne słuchanie
Polega na skoncentrowaniu uwagi wyłącznie na drugiej osobie, bez przerywania jej wypowiedzi
Trzy kroki asertywnego słuchania:
Przygotowanie - uświadom sobie swoje uczucia i potrzeby, aby sprawdzić, czy jesteś gotowy do słuchania. Upewnij się, czy twój rozmówca jest gotowy do mówienia.
Słuchanie - skup całą swoją uwagę na rozmówcy. Wsłuchaj się w uczucia i potrzeby.
Potwierdzenie - powiedz rozmówcy, że usłyszałeś jego uczucia i potrzeby, np. „Rozumiem, że jesteś wyczerpany po całym dniu i chcesz się położyć jeszcze przed obiadem”.
Odpowiadanie na krytykę:
Jednym z powodów, dla których trudno nam zachowywać się asertywnie, jest fakt, iż utożsamiamy krytykę z odrzuceniem.
Trzy skuteczne strategie asertywnego radzenia sobie z krytyką:
Potwierdzenie - kiedy usłyszysz krytykę, z którą się zgadzasz, wówczas przyznaj, że krytyk ma rację. Nie daj się złapać w pułapkę szukania wymówek i usprawiedliwiania swojego zachowania.
Zamglenie - technika przydatna w radzeniu sobie z manipulacją i niekonstruktywną krytyką, z którą się nie zgadzamy. Polega na znalezieniu w danym stwierdzeniu elementu, z którym się zgadzamy i równocześnie trzymaniu się wewnętrznie swojego punktu widzenia. Można się zgodzić ze swoim krytykiem na trzy sposoby: zgoda częściowa, zgoda „być może”, zgoda logiczna.
Sonda - przydatna wówczas, gdy nie jesteśmy pewni, czy krytyka jest manipulacją, czy stwierdzeniem konstruktywnym; nie rozumiemy krytyki lub wydaje się nam, że rozmówca nie mówi nam wszystkiego.
4