Kod językowy: zbiór wyrazów i reguł rządzących ich łączeniem, wspólny dla nadawcy i odbiorcy. Jest warunkiem porozumiewania się, systemem znaków, dzięki którym przekazujemy informacje. Najważniejszym kodem jest język.
Kod ograniczony to najprostsza forma komunikacji (osoby używają krótkich zdań, bądź równoważników zdań, często posługują się spójnikami i przysłówkami). Do wyrażania ekspresji często używa się mimiki, gestów. Często powtarzane są w danej grupie językowej -stereotypy, czy symbole- przez co język jest łatwo zrozumiały w określonym środowisku, traci jednak wiele wartości komunikacyjnych w szerszym środowisku. Kod ten w słabym stopniu pobudza psychikę. Wiele zdań wyraża sądy niepodważalne, nadawca informacji często używa zdań rozkazujących.
kod ograniczony - jeżeli mówimy że „I ja wtedy tam pobiegłem, a on nagle wskoczył i popsuł wszystko” to wypowiedź taka może być tylko zrozumiał dla osób, które wiedzą o czym jest mowa ze względu np.: na zażyłości
kod rozwinięty - komunikują się np. specjaliści którzy chcąc się precyzyjne wyrazić stosują zdania rozwinięte gdzie jest dokładnie wiadomo o co czy o kogo chodzi.
Metoda hermeneutyczna opiera się na pewnych założeniach. Przede wszystkim zakłada ona, że istnieje coś, co jest podstawą zabiegu demaskowania, jakaś nietykalna oczywistość, na której cały zabieg się opiera. Założenie to nie zawsze jest wyraźnie sformułowane i nie zawsze pojawia się jako taki sam czynnik interpretacji w tekstach jednego i tego samego autora.