.
ZASADY PEDAGOGICZNO-TERAPEUTYCZNE WEDŁUG JANECZKA:
? podmiotowość i indywidualność
? oszczędzanie zbytecznego wysiłku
? wyzwalanie ekspresji
? kompleksowość działania.
C. prognostycznJAGODZIŃSKI DZIELI WSZELKIE ODCHYLENIA OD NORMY:
1) Biologiczne inwalidztwo nieaktywne:
- wszelkie kalectwa,
- amputacje,
- ślepotę,
- głuchotę.
2) Biologiczne inwalidztwo aktywne:
- schorzenia pneumologiczne czyli zaburzenia układu oddechowego,
- zaburzenia reumatyczne.
ŚLĘZAK SPRECYZOWAŁ CHOROBY PRZEWLEKŁE:
1) Do pierwszego rodzaju chorób przewlekłych zalicza:
- schorzenia reumatyczne
- cukrzycę
- alergię
- chorobę Heinego- Medina
- choroby trawienne
- choroby oddechowe: np. astmę
- choroby kardiologiczne.
2) Do drugiego rodzaju zalicza:
-choroby ośrodkowego układu nerwowego
- choroby układu nerwowo- mięśniowego
- padaczkę
- zespół wodogłowia
- choroby zakaźne układu nerwowego
- mózgowe porażenie dziecięce
- urazy czaszki mózgu. DZIAŁANIE PEDAGOGICZNE:
- ........ i podatnych mechanizmów (...) umożliwiających przystosowanie dziecka do choroby , hospitatalizacji i do ograniczeń związanych z chorobą
- obniżenie poczucie lęku i zagrożenia
- wytworzenie wokół dziecka atmosfery bezpieczeństwa i zrozumienia, życzliwości ze strony personelu
- psychiczne przygotowanie dziecka do zabiegów diagnostycznych, medycznych i terapeutycznych
- wytworzenie motywacji do leczenia i aktywnego współdziałania z personelem leczącym i pedagogicznym
- podtrzymywanie aktywności psychoruchowej, dostosowanie do jego możliwości i rodzaju schorzenia
- przygotowanie do ewentualnych zmiany sytuacji życiowej powstałej w wyniku choroby.
METODY, JAKIE POWINIEN STOSOWAĆ PEDAGOG:
- rozmowa z dzieckiem na tematy luźne, umiejętnie naprowadzając na tematy, które nas interesują
- zabawa lalkami, zajęcia plastyczne, wydzieranki, kasztany, zapałki, liście
- rysunek o tematyce lub atematyce- to co chce rysuje, zwraca się uwagę jak używa kolorów, jak rysuje rodzinę, kogo trzyma za rękę, kto jest mniejszy, kto większy
- muzykoterapia
- relaksacja- wyciszenie organizmu czytaniem bajek, opowiadań, można dziecku pozwolić na pisanie pamiętnika
- terapia indywidualna
- terapia grupowa- trening interpersonalny
- praca terapeutyczna z rodzicami- polega na obniżenie poziomu lęku o dziecko, ułatwienie dostępu do informacji o chorobie, leczeniu, mobilizuje do podjęcia postawy z personelem medycznym, udzielanie rodzicom psychicznego wsparcia wobec choroby.
Ad.3) i Ad.4)
Polegają one na zróżnicowanym zminimalizowaniu lub usunięciu zakłóceń psychospołecznych w psychospołecznym funkcjonowaniu dziecka.
Rehabilitacja dąży do:
- osiągnięciu aktywnego współdziałania dziecka i jego rodziny, polega na akceptacji choroby, jego niepełnosprawności oraz przygotowuje dziecko do utrwalenia koniecznych ograniczeń życiowych- utrwalenie nawyków
- kształtowanie realistycznej oceny możliwości psychospołecznych dziecka, należy uwzględnić jego predyspozycje do podjęcia pracy w przyszłości
- pobudzenie ogólnej kondycji i aktywności życiowej pacjenta, a zwłaszcza wciągnięcie go do środowiska dzieci zdrowych i podejmowanie zastań typowych dla jego wieku i płci.
Relacja lekarz- dziecko:
Zadania dla pedagoga:
- czasami powinien służyć pomocą lekarzowi, całemu personelowi,
- gdy dziecko przeżywa stres, przemęczenie
- może udzielać pomocy nie tylko w sytuacjach konfliktu między lekarzem a rodziną
- może ustalać formy pracy rodziców z dzieckiem.
Szpitalny pedagog:
- równoprawny członek zespołu
-pomaga z zapobiega konfliktom pacjent- rodzina.
PROFILAKTYKA:
- wszelkie działania w celu zapobiegania chorobie
- ochrona przed zachorowaniem
- dążenie do zabezpieczenia przed chorobą
- badania profilaktyczne
- leki, witaminy
- gimnastyka profilaktyczna.
TERAPEUTA:
- musi dostarczyć takich wrażeń, zabiegów, by prawidłowo funkcjonował układ nerwowy
- ma zabezpieczyć warunki powodujące dobre samopoczucie, więc chodzi tu o organizowanie życia pełnego pogodnych chwil.