18 - I - 2012r.
Historia ustroju i prawa w Polsce (Godek)
Okupacja III Rzeszy:
Ustawa Sejmu Rzeszy (Reichstag) o ponownym zjednoczeniu Wolnego Miasta Gdańska z Rzeszą. Znosiła ona w trybie natychmiastowym konstytucję WMG, ale zachowywała dotychczasowe postanowienia ustawowe.
Dekret Fuhrera z 25 września 1939 - o organizacji wojskowej administracji na okupowanych, byłych obszarach Polskich. Zachował moc przez półtora miesiąca. Władzę wykonawczą będzie wykonywał głównodowodzący wojsk lądowych z siedzibą w Spale. Na terenach okupowanych będą cztery okręgi wojskowe, na czele z dowódcami wojskowymi.
Najistotniejsze znaczenie miał następny dekret Fuhrera z 8 października - o podziale i administracji terenów wschodnich.
W sposób istotny dysponował już częścią ziem polskich okupowanych przez Niemców. Robił to w sposób dwojaki
po pierwsze, na ziemiach Polskich tworzył dwa nowe okręgi Rzeszy (miały być integralną częścią Rzeszy niemieckiej), były to - Prusy Zachodnie (główne miasto - Gdańsk) i Poznań (Poznań). Na czele tych okręgów stali namiestnicy. Dzieliły się one na obwody rejencyjne; namiestnikowi w tych okręgach powierzono całą administrację.
po drugie, włączenie części obszarów Polskich do już istniejących (przed wojną) okręgów Rzeszy - obwód rejencyjny Katowice włączono do prowincji Śląskiej, a obwód rejencyjny Ciechanów włączono do Prus Wschodnich.
Do tych dwóch mechanizmów dołączył trzeci - w październiku 1939r. osobnym dekretem Fuhrera utworzono Generalne Gubernatorstwo z tych ziem, które nie zostały włączone do Rzeszy. Gubernatorem został Hans Frank; miał podlegać bezpośrednio Fuhrerowi. Gubernatorowi powierzono wszystkie działy administracji. Dotychczasowe prawo miało pozostawać w mocy (o ile nie było sprzeczne z przepisami niemieckimi), a Frank mógł wydawać rozporządzenia, które mogły tworzyć prawo na terenie GG.
Okupacja Sowiecka:
Dyrektywa Rady Wojennej Frontu Białoruskiego z 16 września 1939r. - pierwszym zadaniem jest stworzenie tzw. zarządów tymczasowych - administracja miała być o nie oparta. Dyrektywa ta przewidywała, że w zarządach tymczasowych będą zasiadać: 1 przedstawiciel armii, 1 przedstawiciel NKWD, 1 przedstawiciel klasy robotniczej i 1 przedstawiciel, tzw. lewicującej inteligencji. Główne zadania zarządów tymczasowych to - akcja propagandowa (wydawanie gazet), zaopatrzenie w żywność i powoływanie komitetów chłopskich (miały parcelować ziemię). Wszystkie działania miały być w imieniu armii. Jedyną władzą legalną jest władza wojskowa. Przewidywano proces legalizacji zarządów tymczasowych - przez trzy zgromadzenia ludowe:
- Zgromadzenie Ludowe Ukrainy Zachodniej,
- Zgromadzenie Ludowe Białorusi Zachodniej,
- Zgromadzenie Ludowe Polskie (nie mogło stać się faktem, bo te terytoria przekazano Niemcom). Zadania tych zgromadzeń - jaka ma być władza na tych terytoriach, zgromadzenia mają rozważyć wejście tych terytoriów w skład Związku Sowieckiego, utworzenie Polskiej Związkowej Republiki Radzieckiej - z woj. Lubelskiego i Warszawskiego (które pierwotnie miały przypaść Sowietom).
Po zmianie traktatu - uchwała z 1 października 1939r. Podjęta przez Biuro Partii Bolszewików, która przewidywała szczegółowy scenariusz funkcjonowania zgromadzeń ludowych - wybory do zgromadzeń zachodniej Białorusi i i Ukrainy, miały się odbyć 22 października (pozory demokracji), rozpoczęcie obrad 26 października. Uchwała mówiła wyraźnie o zadaniach przygotowawczych, które ciążyły na armii, NKWD i aparacie partyjnym (bo na terytoria wschodnie kierowano tysiące aktywistów partyjnych). Zgromadzenia zebrały się i podjęły uchwałę o wcieleniu tych ziem do ZSRR - za zasłoną pewnej farsy wyborczej nastąpiło wcielenie ziem wschodnich II RP do ZSRR.
Rekonstrukcja władz we Francji w 1939r. :
17/18 - IX - 1939r. - wyjście władz do Rumunii - rząd nie mając możliwości działania na terenie własnego państwa, wychodzi do innego kraju aby tam działać, ale Rumuni decydują się internować władze (umieszczono ich w 3 oddzielnych miejscach internowania). Było to niezgodne z prawem międzynarodowym jak i z sojuszem z Rumunią. Rumuni zarzucili Polskim władzom naruszenie prawa międzynarodowego - władze Polskie wydały odezwę do narodu w Rumunii i naruszyły tym samym jej neutralność (była to nieprawda - władze wydały odezwę jeszcze w Polsce, a po stronie Rumuńskiej tylko powielały odezwę aby wysłać ją do placówek dyplomatycznych RP). Rumuni postąpili tak na skutek 3 czynników:
byli naciskani przez rząd Niemiecki,
byli naciskani przez Sowietów (bali się ich panicznie, ze względu na ich pretensje graniczne).
trzecim elementem były prawdopodobnie naciski Francuskie. Francuzi prawdopodobnie chcieli wyeliminować polityków sanacyjnych. Gdyby pojawili się we Francji mieliby pretensje, że Francja nie zareagowała na agresję III Rzeszy i ZSRR (politycy sanacyjni znali wszystkie tajne rozmowy, dokumenty itp.). Nowy rząd mógł postawić Francję w lepszej sytuacji. Część polityków polskich będących wówczas we Francji (a opozycyjnych w stosunku do sanacji) myślała już o zorganizowaniu we Francji Komitetu Narodowego (zawiązka Polskiego rządu) - ale potwierdziliby tym samym notę, którą wystosowało ZSRR (że nie ma rządu w Polsce i tym samym ich wkroczenie jest 'usprawiedliwione), więc nie doszło do tego. Internowany Mościcki korzysta z uprawnienia do wskazania następcy na czas wojny - wystawił nominację gen. Bolesławowi Wieniawie- Długoszowskiemu (który był wtedy ambasadorem RP we Włoszech). 25/26 września 1939r. Wieniawa znalazł się w Paryżu, opuszczając placówkę w Rzymie.
KOŃ - KOBIETA - KONIAK. (WTF? :D )
Wolny tranzyt - Włochy przymykają oczy na dziesiątki tysięcy żołnierzy Polskich, którzy przez ich terytorium udają się do Francji (Wieniawa mówi, że to robotnicy sezonowi albo turyści).
W Paryżu Wieniawa obejmuje urząd Prezydenta, zgodnie z aktem Mościckiego. Wszystko przebiega zgodnie z przepisami Konstytucji. Ambasador RP w Paryżu notyfikuje rządowi Francuskiemu zmianę na stanowisku Prezydenta RP. Francuzi odpowiadają histerycznie - Francja nie uzna żadnego rządu powołanego przez prezydenta Długoszowskiego - przyczyna leży w tym, że Długoszowski kojarzy się Francuzom z ekipą sanacyjną. Ponadto Sikorski (przebywający już wtedy we Francji) namawiał Francuzów do odrzucenia kandydatury Wieniawy-Długoszowskiego przedstawiając go w bardzo złym świetle.
Długoszowski złożył urząd Prezydenta i wrócił na placówkę w Rzymie (gdzie był aż do czerwca 1940r.). W związku z dymisją, zastanawiano się nad następcą - został nim Władysław Raczkiewicz.
[Z Rumunii wydostał się Mościcki (przedostał się do Szwajcarii), Beck zmarł w Rumunii, Rydz-Śmigły przedostał się do Warszawy.]
Rozpoczęto odtwarzanie rządu - kandydatura Augusta Zalewskiego na premiera upadła, pojawiła się kandydatura W. Sikorskiego (był bardzo dobrze postrzegany we Francji, pro-francuski) - nominacja na premiera została wystawiona właśnie na Sikorskiego. 7 listopada został on również Naczelnym Wodzem i Generalnym Inspektorem Sił Zbrojnych.
Prezydent rozwiązał Parlament - mocą osobnego aktu z dnia 2 listopada 1939r. Następnym aktem z 1 grudnia 1939r. zapowiedział przeprowadzenie nowych wyborów do Sejmu i Senatu w przeciągu 60 dni od zakończenia wojny. Rząd wydał odezwę do Narodu, w której uznał Naród jako jedyne źródło władzy w Polsce. W związku z rozwiązaniem Parlamentu, była potrzeba pewnego substytutu - Prezydent powołał 9 grudnia 1939r. tzw. Radę Narodową RP. Miała składać się z 15, potem 22 członków, jej obrady miał zwoływać/zamykać Prezydent. Głównym zadaniem RN było sprawowanie funkcji doradczej wobec Prezydenta, opiniowanie spraw przedstawionych przez rząd, stawianie postulatów Polskich na arenie międzynarodowej - podczas trwania wojny, prowadzenie studiów ustrojowych nad ordynacjami wyborczymi (które miały wejść w życie po wojnie) i nad nowym ustrojem RP po wojnie. Przetrwała ona do marca 1945r.
30 listopada 1939r. - „Umowa Paryska” - w istocie nie jest to żadna umowa sygnowana przez jakieś strony, które się do czegoś zobowiązują. Jest to przemówienie radiowe prezydenta Raczkiewicza - prezydent w tym przemówieniu zapowiedział, że będzie realizował swoje Konstytucyjne uprawnienia w ścisłym porozumieniu z Premierem. Nie zmieniono litery Konstytucji, ale zmieniano praktykę. Rezydent ze względu na osobliwe warunki wojenne będzie realizował swoje prerogatywy w ścisłym uzgodnieniu z Szefem Rządu - chodziło tutaj o zgodne nominacje, które będą odpowiadały i Prezydentowi i Premierowi. Chcieli odbudować wojsko - we Francji (po jej klęsce ok. 25 tyś. ludzi przedostało się do Anglii). Po roku 1941 główną troską rządu było tworzenie armii w ZSRR - po Układzie Sikorski - Majski. Trzeba było wyciągnąć Polaków z łagrów i stworzyć z nich armię.
Początki rządów komunistów:
Stalin myślał o stworzeniu rządu w PL w oparciu o komunistów krajowych. Nową strukturę nazwano PKWN - Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego. Nastąpiło to tak naprawdę w Moskwie w licu 1944r. przez Krajową Radę Narodową (powstała 31 grudnia 1943r. i odgrywała rolę samozwańczego, komunistycznego parlamentu). Tworząc PKWN tworzono pewne warunki do przejęcia przez komunistów władzy w Polsce. Bardzo duże znaczenie dla nowego państwa miał tzw. Manifest PKWN - 21 lipca 1944r. (stworzony w Moskwie, przy udziale Stalina). Został on następnie wydrukowany po Polsku i Rosyjsku i odczytany w audycji radiowej Związku Patriotów Polskich, a następnie kolportowany. Opatrzono go datą 22 lipca a miejscem wydania - Chełm Lubelski.
Manifest PKWN zapowiadał - przeprowadzenie reformy szkolnictwa, ubezpieczeń społecznych, reformę rolną, częściową nacjonalizację przemysłu. Głosił zasadę ludowładztwa. Krajowa Rada Narodowa jest jedynym legalnym źródłem władzy w PL - Manifest podkreślał, że wynika to z woli walczącego Narodu. Określał rząd w Londynie za władzę samozwańczą i nielegalną. Konstytucję z 1935r. uważał za bezprawną i faszystowską - na podstawie argumentacji politycznej, a nie prawnej. Krajowa Rada Narodowa i PKWN działają na podstawie Konstytucji z 1921r - według nich legalnie uchwalonej. Podstawowe zręby Konstytucji Marcowej miały obowiązywać.
KRN - tymczasowy, podziemny parlament. PKWN miał być tymczasowym organem władzy wykonawczej (coś w rodzaju namiastki rządu). Element przeszczepiony z ZSRR - organy kolegialne - Rady Narodowe - terytorialne organy władzy. Manifest deklarował przywrócenie praw obywatelskich z zastrzeżeniem, że nie mogą one służyć wrogom demokracji.
Struktura organów państwowych w prowizorium ustrojowym 1945-47r. :
Podstawą funkcjonowania był Statut Tymczasowy Rad Narodowych z 1 stycznia 1944r.
KRN sprawuje władzę na terenie całego kraju, w oparciu o system Terenowych Rad Narodowych oraz stanowi tymczasową, polityczną reprezentację Narodu. Zakładano, że KRN będzie tymczasowym Parlamentem, do czasu wyłonienia prawdziwych organów władzy. W praktyce była nim aż do Sejmu Ustawodawczego.
Ustawa z 11 września 1944r. - Ustawa o organizacji i zakresie działania Rad Narodowych
(zastąpiła Statut Tymczasowy) - dość drobiazgowo określała pozycję ustrojową KRN i jej skład (miał składać się z przedstawicieli 5 kategorii), skład miał być kształtowany drogą delegacji przez organizację polityczne - w praktyce do udziału w KRN dopuszczano tylko tych ludzi, którzy opowiadali się po stronie nowej władzy. Do 1947r. właśni w ten sposób kształtowano skład KRN. Początkowo KRN reprezentowała tylko interesy PPR, później także PPS, SD. W jej skład weszło 31 osób. W połowie sierpnia 1944r. - pierwsze jawne posiedzenie, u schyłku 1945r. miała już 444 członków.
Prezydium KRN - organ stały; między sesjami KRN wypełniało jej uprawnienia. Prezydium przejęło funkcje KRN w praktyce.
Obok prezydium - przewodniczący a później prezydent KRN - Bolesław Bierut. Pełnił rolę kogoś, kogo można porównać do Marszałka Sejmu. Był swego rodzaju zastępcą głowy państwa.
Uprawnienia KRN - w świetle ustawy z 11 września były to uprawnienia ustrojodawcze, ustawodawcze, budżetowe, kontrolne w stosunku do organów wykonawczych.
PKWN - według manifestu PKWN organ ten został powołany przez KRN jako organ mający przejąć władzę na terenach Polskich. Nie precyzowano się stosunków między KRN a PKWN. Formalnie PKWN był komitetem wykonawczym w stosunku do KRN. Politycznie i organizacyjnie PKWN miał być podporządkowany KRN, w praktyce PKWN uzyskał znaczną samodzielność - formalnie nie był to rząd, a w praktyce tak. Przewodniczący - Edward Osóbka - Morawski;
vice-przewodniczący - A.Witos, drugi vice-przewodniczący - Wanda Wasilewska.
Pojawiają się protesty ze strony rządu Londyńskiego - na ręce rządów USA i Francji, mówiono tam o „rządzie uzurpatorów”. Sowieci postanowili zawrzeć z PKWN układ - w lipcu 1944r.; porozumienie pomiędzy sowieckim dowództwem a polską administracją reprezentowaną przez PKWN.
PKWN sprawował władzę przez strukturę Rad Narodowych, budowano administrację lokalną, organy przymusu (milicja obywatelska).
Pod koniec 1944r. w miejsce PKWN powołuje się Rząd Tymczasowy RP. Przetrwał do czerwca 1945r. i został zastąpiony przez Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej, który uzyskał uznanie międzynarodowe.
Referendum ludowe i wybory - 1945r.
Zgodnie z porozumieniami w Jałcie i Poczdamie, wybory w Polsce miały się odbyć jak najprędzej. W interesie komunistów było odroczenie wyborów. Dlatego też była propozycja poprzedzenia wyborów referendum ludowym. Ustalono treść pytań, które miały paść w referendum, które miało się odbyć 30 czerwca 1946r. i dać narodowi możliwość wypowiedzenia się w sprawie przyszłej konstytucji.
Dwie ustawy zwykłe uchwalone przez KRN w związku z referendum wprowadzały do polskiego systemu instytucję referendum (wcześniej nie istniała).
Pytania w referendum:
1 - czy jesteś za zniesieniem Senatu,
2 - ustrój oparty na reformie rolnej i unarodowieniu podstawowych gałęzi gospodarki,
3 - czy jesteś za ustaleniem zachodnich granic na Bałtyku, Odrze i Nysie Łużyckiej.
Głosowanie przebiegło spokojnie, przy wysokiej frekwencji - wyniki podano 11 lipca 1946r.
1 - 68% na „tak”
2 - 77%
4 - 91%
(są to wyniki oficjalne, zostały one sfałszowane. Skala fałszerstwa mogła sięgać 20-30%).
Przeprowadzenie wyborów do Sejmu Ustawodawczego. Odbyły się 19 stycznia 1947r.
Na jesieni 1946r. powstał Blok Wyborczy Stronnictw Demokratycznych (PPR,PPS).
PSL znalazła się w izolacji.
Później rozgorzała kampania wyborcza - bardzo ostra, władza celowo wprowadziła psychozę strachu - aresztowano i mordowano działaczy PSLu, nachodzono lokale, unieważniono w 10 okręgach listy PSLu.
W związku z tym, wybory dały odpowiednie rezultaty - 90% frekwencji, blok demokratyczny otrzymał 80% głosów (znowu sfałszowane).
Sejm Ustawodawczy, który zebrał się w Warszawie, miał określić podstawy ustrojowe państwa.
4 lutego 1947r (zebrał się Sejm Ustawodawczy), przyjęto ustawę o wyborze Prezydenta RP, Sejm dokonał wyboru, został nim jedyny kandydat - Bolesław Bierut, rozwiązano TRJN i powołał (Bierut) nowy Rząd pod przewodnictwem J. Cyrankiewicza.
(Rotmistrz Pilecki)