Polska Partia Robotnicza
PPR - partia komunistyczna. Zostrałą utworzona 5 stycznia 1942 roku z inicjatywy Kominternu. Skupiała byłych działaczy KPP oraz byłych działączy skrajnej lewicy nie uznającej rządu RP na emigracji. Program: walka zbrojna z okupantem hitlerowskim w ścisłym sojuszu z ZSRR, rewolucyjne przemiany ustrojowe w powojennej Polsce. Organ kierowniczy - KC. Jest inicjatorką utworzenia w 1943 roku ZWM, 1944 KRN i Armii Ludowej.Założyciele partii padli ofiarą walka wewnętrznych (M.Nowotko, B. Mołojec), bądź Niemców (P.Findler, M.Fornalska). Późniejsi przywódcy: W.Gomułka, B.Bierut. Od 1944 roku przjemowąła władzę w kraju organizując system polityczny i społeczny wzorowany na modelu radzieckim przystosowanym do miejscowych warunków (tzw demokracja ludowa), kontrolowała kluczowe resorty w PKWN i kolejnych rządach (wojsko, bezpieczeństwo publiczne, informacja i propaganda, gospodarka). Swoją pozycję umocniła do 1947 roku, stosując zarówno terror i represje wobec przeciwników politycznych jak i taktykę pozyskiwania poparcia różnych gróp społecznych. Dokonałą przebudowy gospodarki (reforma rolna 1944, upaństwowienie przemysłu 1946\48). Pełnię władzy uzyskała po wyeliminowaniu PSL (sfałszowanie wyników referendum 1946 i wyborów do sejmu 1947) i po wchłonięciu PPS (kongres Zjednoczeniowy XII 1948, na którym powstała PZPR).