Epistemologia genetyczna J. Piageta
Rozwój poznawczy to ciąg jakościowych zmian w strukturach poznawczych i aktywności intelektualnej dziecka.
Rozwój ma charakter ciągły, ale stadialny.
W każdym stadium jest faza przygotowawcza i faza utrwalania nowej organizacji poznawczej.
Struktury poprzednie zostają włączone i zintegrowane w nową całość.
Motor rozwoju to dążenie do zapewnienia jednostce równowagi ze środowiskiem.
Podstawą autoregulacji stosunków z otoczeniem jest równoważenie struktur poznawczych.
Struktury poznawcze są dwóch rodzajów: niezmienne i zmienne.
Struktury poznawcze
Niezmienne Zmienne
(asymilacja
akomodacja)
Schematy Operacje
Pojęcia Czynności
Niezmienne (stałe) struktury: poprzez nie zachodzi adaptacja struktur zmiennych (schematów i operacji) do wymagań środowiska
Asymilacja: proces, w którym nowy przedmiot czy idea zostaje włączony (zrozumiany) w kategoriach pojęć lub czynności już znanych jednostce
Akomodacja: proces modyfikacji pojęć i czynności adekwatnie do nowych doświadczeń
Schematy to wewnętrzne reprezentacje:
czynności (fizycznych i umysłowych)
przedmiotów, stanów rzeczy, zdarzeń
wiedzy o tym, jak osiągać różne stany rzeczy
Schematy: wrodzone (np. ssania) i nabyte
Operacje: schematy wyższego rzędu (czynności, które zyskały odwracalność)
Stadia rozwoju poznawczego
wg J. Piageta:
Sensoryczno-motoryczne (0 -2 r.ż.)
Wiedza jest nabywana za pośrednictwem zmysłów i ruchu
Myślenie nie jest zinterioryzowane
Szybkość myślenia jest taka sama, jak szybkość ruchów
Rozwija się pojmowanie stałości przedmiotu (począwszy od ok. 8 mies.)
Stadium przedoperacyjne (3 - 7 r.ż.)
Oddzielenie myślenia od ruchów
Znaczne zwiększenie szybkości myślenia
Zdolność myślenia symbolicznego (odróżnianie symboli - słów czy obrazów - od symbolizowanych obiektów)
Myślenie nielogiczne, magiczne
Animizm (przypisywanie myśli i odczuć przedmiotom)
Artyficjalizm (przeświadczenie, że wszystko na świecie jest przez kogoś zrobione)
Egocentryzm (nieumiejętność spojrzenia na świat z punktu widzenia innych)
Centracja (uwzględnianie w myśleniu tylko wybranego aspektu sytuacji)
Brak odwracalności czynności umysłowych (brak operacji)
Stadium operacji konkretnych (7 - 11 r.ż.)
Nabywanie odwracalności
Zdolność do decentracji
Mniejszy egocentryzm
Rozwój logicznego myślenia, klasyfikowania przedmiotów i rozumienia zasad matematycznych, ale tylko jeżeli dotyczą one konkretnych realnych przedmiotów
Zdolność domyślania się, co inni mogą czuć i myśleć
Osiąganie pojęcia stałości:
ilości (6 8 r.ż.)
długości (6 - 8 r.ż.)
masy - trwałej ilości (7 - 9 r.ż.)
powierzchni (8 - 10 r.ż.)
ciężaru (9 - 11 r.ż.)
objętości (11 - 14 r.ż.)
4. St. operacji formalnych (powyżej 11 r.ż.)
Pełna odwracalność
Formalny charakter operacji
Operacje nie wiążą się z działaniem
Logiczne myślenie rozszerza się na pojęcia abstrakcyjne i hipotetyczne
Zdolność rozumowania przez metafory i analogie
Zdolność odkrywania wartości, tworzenia przekonań, filozofii
Tworzy się zwarty system operacji (istnieją grupy operacji)
Nie wszyscy opanowują operacje formalne w takim samym stopniu (a niektórzy w ogóle ich nie opanowują)
3