Dlaczego biblię i mitilogię uznano za najwarzniejsze żródła, Szkoła, Język polski, Wypracowania


12.Dlaczego Biblię i mitologię uznano za najważniejsze żródła kultury europejskiej?

Oddziaływanie `'Biblii'' na kulturę było i nadal jest ogromne. Jest ona żródłem tematów, motywów , symboli we wszystkich dziedzinach sztuki; żródłem stylizacji, aktualizacji problemów, transformacji i parafraz lit., żródłem postaw, idei, archetypów, sytuacji i wydarzeń; skarbnicą gatunków lit., wzorcem języka lit .i stylu; wykładem historii, prawa i obyczajów; żródłem wiedzy o Bogu, świecie i człowieku; kodyfikacją postaw etyki i moralności; żródłem optymizmu i wiary w moc Boga, dobro i człowieka.

Natomiast mity są opowieściami odnoszącymi się do prehistorii, wybiegające w nieokreśloną przyszłość, jedynie pozornie relacjonują wypadki historyczne, wyjaśniają zwyczaje, obyczaje, zjawiska naturalne, zwłaszcza te związane z magią, kulturą, wierzeniami, organizują wierzenia i obrzędy religijne, są próbą wyjaśnienia tajemnicy początków świata i człowieka, pochodzenia bogów, relacji między dobrem i złem.

Artyści antyku określili europejski kanon piękna. Terminem tym określano póżniej prądy artystyczne, wywodzące się z wzorów greckich i

rzymskich. Kultura i literatura europejska wyoływa z dwóch żródeł:

Biblii i mitologii greckiej. W polskiej kulturze Pismo Święte pojawiło się wraz z przyjęciem chrześcijaństwa. Od tego czasu kształtowało się duchowe oblicze człowieka, jak i wpływało na lit. i sztukę. Z Biblii wyrosło wiele gatunków lit.: treny, kazania, psalmy. Epoka romantyzmu przynosi ideę mesjanizmu, czyli przed świadczenia , że cierpienia Polski, będącej`' Chrystusem narodu'' mają zbawić inne narody. W potocznym języku zaczynają funkcjonować wyrażenia mitologiczne jak: pięta Achillesa, stopa Augiasza, jabłko niezgody.

Biblijne: zamienić się w słup soli , Sodoma i Gomora.

5.Najciekawsze postaci mitologiczne (losy i refleksje).

Najciekawszą postacią w mitologii greckiej jest ,moim zdaniem Narcyz ; młodzieniec nadzwyczajnej urody. W lasach przesiadywał nieustannie toteż znały go wszystkie nimfy i nie było takiej ,która by się w nim nie kochała. Póki nie wiedział o swojej niezwykłej urodzie kochał tylko łany. Jednakże gdy nachylił się nad strumieniem i spostrzegł jaki jest piękny, zapalał do siebie taką niezwykłą miłością, że już nawet łany przestały dla niego istnieć. Zapomniał o całym świecie i wpatrzony w wodne zwierciadło umarł z próżnej tęsknoty. Na miejscu ,w którym go pochowano wyrósł piękny biały kwiat o złotym sercu, który nazwano imieniem Narcyza. Mit o Narcyzie jest zwięzły i prosty. Omawia po krótce próżność ludzką dość mocno związaną z pięknem na przykładzie bohatera zakochanego w sobie, podziwiającego siebie aż do przesady. Ale w tym wszystkim Narcyz jest przecież bardzo prosty ,naiwny i niewinny. Próżność to jego zasadnicza cecha, ale nie ma ona nic wspólnego z dumą czy pychą. Najpierw wewnętrzną pustkę zapełnia zamiłowanie do łowów, póżniej okazuje się ,że istnieje znacznie lepszy obiekt zainteresowania: miłość-on sam. Więc tak czy inaczej próżność pozostaje próżnością. Może gdyby nie to wodne odbicie, do końca życia wypełniałby swoją pustkę łowami.

Kolejną postacią mitologiczną ,która mnie zainteresowała jest Apollo.

Syn Zeusa i Latony. Urodzony pod palmą, jego narodziny były wielkim i pięknym świętem na wyspie Delas. Na świat przyszedł ktoś wyjątkowy.

Najpiękniejszy z bogów. Wysoki, smukły, jasne włosy. Boskie przejrzyste oczy wiodące w głąb czasu i przestrzeni. Wieczna młodość. Jego blask odgadywano w złotym obliczu słońca. Dawał jasnowidzenie wieszczom, wróżbitom, śpiewakom i poetom.

Był piękny, zdolny, pociągający, bezkonkurencyjny i nieszczęśliwy w relacjach czy to z ludżmi czy nimfami i muzami, czy bóstwem wszelkiego rodzaju. A działo się tak, ponieważ jeśli już kogoś darzył serdecznym uczuciem tego spotykało nieszczęście; a na ogół był złośliwy i mściwy. Raz udał się w zawody z nieporównanym fletmistrzą Marsjasem. Grał on pięknie ,każdego dżwięku nauczyła go natura. Wzruszał i zachwycał. Lecz Apollo śpiewając i grając na cytrze zdobył większe uznanie w oczach jurry składającego się z pasterzy i pasterek. Apollo z radością przywiązał

Marsjasa za ręce do drzewa i obdarł go żywcem ze skóry, a Midasowi,

który jedynie głosował na fletmistrza dał ośle uszy. Apollos czuł się także doskonałym strzelcem, kpił więc sobie z Erosa, który w zamian uczynił nierealną jego miłość do nimfy- Dafne. Ta uciekając od Apollina wyprosiła u matki Ziemi, by stać się drzewem laurowym. Serdecznego przyjaciela Apollina- Hiakintosa zazdrosny Zefir

bóg łagodnego wiatru zepchnął ze skały.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Dlaczego bohaterowie tragedii Sofoklesa poneśli klęskę, Szkoła, Język polski, Wypracowania
JESTEŚMY ODPOWIEDZALNI ZA KSZTAŁT KAŻDEGO CZŁOWIEKA, Szkoła, Język polski, Wypracowania
Biblia i mitologia jako źródła kultury europejskiej, Szkoła, Język polski, Wypracowania
Dlaczego bohaterowie tragedii Sofoklesa poneśli klęskę, Szkoła, Język polski, Wypracowania
Przesłanie PANA TADEUSZA, Szkoła, Język polski, Wypracowania
Dwoskość poezji J.A.Morsztyna, Szkoła, Język polski, Wypracowania
Twórczość Kazimierza Przerwy -Tetmajera, Szkoła, Język polski, Wypracowania
Świat pojęć i zainteresowań człowieka średiowiecza, Szkoła, Język polski, Wypracowania
Odzwierciedlenie poglądów w publicystyce, Szkoła, Język polski, Wypracowania
Gatunki jako wyraz zmian świadomości estetycznej, Szkoła, Język polski, Wypracowania
Nowelki i hasła pozytywistyczne, Szkoła, Język polski, Wypracowania
Asceta i rycerz, Szkoła, Język polski, Wypracowania
Kochanowski treny(miłość) oraz Obraz wsi, Szkoła, Język polski, Wypracowania
Typy dramaów młodopolskich, Szkoła, Język polski, Wypracowania
charakterystyka doktora Judyma, Szkoła, Język polski, Wypracowania
Czego oczekuje współczesny czytelnik oraz WCHODZISZ W DOROSŁ, Szkoła, Język polski, Wypracowania
LALKA-LUDZIE BEZDOMNI-różne sposoby naracji, Szkoła, Język polski, Wypracowania

więcej podobnych podstron