Kaszëbskô Królewô
Kaszëbskô Królewô! Bòżi, snôżi kwiat!
Panëjesz ju nama hewò òd stalat.
Do Ce më sa żôlimë, wiëdno mòdlimë,
Ò bòkadosc wiarë co dzéń prosymë.
Kaszëbskô nasza Matinkò,
Na starżë stojimë kòl Ce,
Wez prowadzë kaszëbsczi lud,
Gdze skrzi sã nieba wieczny wid!
Nôswiãtszô Marija, raju pëszny brzôd!
Przëstojiwómë Ce, jesmë przë Ce rôd.
Ùmòdlë ù Sëna dlô nas niebny môl,
Zgòjë grzéchù renë, niech Ce nas mdze żôl!
Ùkòrunowónô, tesknimë do Ce,
Króluj nama wiëdno, trzëmôj kòle se!
A czëj nas ju zawòłô Syn Twój przed swój trón,
Barnicą mdzë naszą, przëjim na swój plón.
Pòd Twòjã òbronã
Pòd Twòjã òbronã ùcékómë sã Swiãtô Bòżô Matkò, nie gardzëże naszima prosbama
w naszëch pòtrzebach, ale òd wszelejaczich złich przëtrôfków nas wiedno wëbawiôj. Panno chwalebnô i błogòsławionô. Ò Pani nasza, Zastawnico nasza, Pòstrzédniczkò nasza, Pòceszëcelkò nasza. Z Twòjim Sënã nas pòjednôj, Twòjémù Sënowi nas pòlecôj, Twòjémù Sënowi nas òddawôj.
Kaszëbskô Królewô
Kaszëbskô Królewô! Bòżi, snôżi kwiat!
Panëjesz ju nama hewò òd stalat.
Do Ce më sa żôlimë, wiëdno mòdlimë,
Ò bòkadosc wiarë co dzéń prosymë.
Kaszëbskô nasza Matinkò,
Na starżë stojimë kòl Ce,
Wez prowadzë kaszëbsczi lud,
Gdze skrzi sã nieba wieczny wid!
Nôswiãtszô Marija, raju pëszny brzôd!
Przëstojiwómë Ce, jesmë przë Ce rôd.
Ùmòdlë ù Sëna dlô nas niebny môl,
Zgòjë grzéchù renë, niech Ce nas mdze żôl!
Ùkòrunowónô, tesknimë do Ce,
Króluj nama wiëdno, trzëmôj kòle se!
A czëj nas ju zawòłô Syn Twój przed swój trón,
Barnicą mdzë naszą, przëjim na swój plón.
Pòd Twòjã òbronã
Pòd Twòjã òbronã ùcékómë sã Swiãtô Bòżô Matkò, nie gardzëże naszima prosbama
w naszëch pòtrzebach, ale òd wszelejaczich złich przëtrôfków nas wiedno wëbawiôj. Panno chwalebnô i błogòsławionô. Ò Pani nasza, Zastawnico nasza, Pòstrzédniczkò nasza, Pòceszëcelkò nasza. Z Twòjim Sënã nas pòjednôj, Twòjémù Sënowi nas pòlecôj, Twòjémù Sënowi nas òddawôj.
Kaszëbskô Królewô
Kaszëbskô Królewô! Bòżi, snôżi kwiat!
Panëjesz ju nama hewò òd stalat.
Do Ce më sa żôlimë, wiëdno mòdlimë,
Ò bòkadosc wiarë co dzéń prosymë.
Kaszëbskô nasza Matinkò,
Na starżë stojimë kòl Ce,
Wez prowadzë kaszëbsczi lud,
Gdze skrzi sã nieba wieczny wid!
Nôswiãtszô Marija, raju pëszny brzôd!
Przëstojiwómë Ce, jesmë przë Ce rôd.
Ùmòdlë ù Sëna dlô nas niebny môl,
Zgòjë grzéchù renë, niech Ce nas mdze żôl!
Ùkòrunowónô, tesknimë do Ce,
Króluj nama wiëdno, trzëmôj kòle se!
A czëj nas ju zawòłô Syn Twój przed swój trón,
Barnicą mdzë naszą, przëjim na swój plón.
Pòd Twòjã òbronã
Pòd Twòjã òbronã ùcékómë sã Swiãtô Bòżô Matkò, nie gardzëże naszima prosbama
w naszëch pòtrzebach, ale òd wszelejaczich złich przëtrôfków nas wiedno wëbawiôj. Panno chwalebnô i błogòsławionô. Ò Pani nasza, Zastawnico nasza, Pòstrzédniczkò nasza, Pòceszëcelkò nasza. Z Twòjim Sënã nas pòjednôj, Twòjémù Sënowi nas pòlecôj, Twòjémù Sënowi nas òddawôj.