Asynklityzmy
Czyli nieosiowe wstawianie się główki.
W warunkach prawidłowych główka wstawia się do wchodu miednicy szwem strzałkowym poprzecznie w stosunku do płaszczyzny wchodu - jest to osiowe, synklityczne wstawianie się główki. Jednak czasami, szczególnie, gdy miednica matki jest ścieśniona w płaszczyźnie wchodu, główka płodu może wstawiać się nieosiowo, w taki sposób, ze szew strzałkowy będzie przebiegał poprzecznie- albo bliżej kości krzyżowej, albo bliżej spojenia łonowego. W badaniu wewnętrznym znajduje się przednia albo tylna kość ciemieniowa w osi miednicy jako część przodująca.
Asynklityzm przedni Naegellego
Jeżeli szew strzałkowy przebiega w płaszczyźnie wchodu bliżej kości krzyżowej, tak, ze częścią przodującą jest szczyt przedniej kości ciemieniowej, mamy do czynienia z nieosiowoscia przednia. Jest uważany za korzystny, ponieważ w toku porodu przednia kość ciemieniowa, przodująca w kanale rodnym, obniżając się - zyskuje więcej przestrzeni w zagłębieniu krzyżowo- biodrowym. Pozwala to na wejście główki do próżni.
Badanie wewnętrzne:
- główka ustalona we wchodzie
- do promontorium nie dochodzi się
- szew strzałkowy przebiega poprzecznie, bliżej wzgórka kości krzyżowej
- ciemiączko przednie jest obniżone w stosunku do ciemiączka tylnego
-cześć przodującą stanowi przednia kość ciemieniowa
W nieosiowosci przedniej główka po wejsciu do próżni nie napotyka już specjalnie trudności i rodzi się w sposób typowy dla ułożenia potylicowego.
Asynklityzm tylny Lietzmana
Jest to niekorzystny typ nieosiowosci. Powstaje, gdy do wchodu miednicy wstawia się tylna kość ciemieniowa. Szew strzałkowy przebiega poprzecznie, ale bliżej spojenia łonowego.
Częścią przodującą jest tylna kość ciemieniowa, która może być tak bardzo zgięta, ze od strony wzgórka kości krzyżowej można wybadać uszko płodu - jest to ułożenie puszkowe tylne. Coraz bardziej zginająca się główka blokuje tylną kością ciemieniowa wchód miednicy. Wówczas zagłębienie krzyżowo - biodrowe nie może być wykorzystane dla dalszego postępu porodu - tylna kość ciemieniowa nachodząc na przednia opiera się o spojenie i dalszy przebieg porodu ulega zahamowaniu.
Badanie wewnętrzne:
- główka wstawia się do wchodu
- przoduje tylna kość ciemieniowa
- szew strzałkowy znajduje się od przodu
- ciemiączko przednie jest niżej od ciemiączka tylnego
- do wzgórka kości krzyżowej można dojść swobodnie
Ten rodzaj asynklityzmu spotyka się z reguły przy miednicach plaskich, krzywiczych i ogólnie ścieśnionych.
Postępowaniem w wypadku asynklityzmu tylnego jest wykonanie ciecia cesarskiego.
Wysokie proste stanie główki
Jest to nieprawidłowość, w której główka wstawia się lub wstawiła do wchodu miednicy szwem strzałkowym w wymiar prosty lub prawie prosty miednicy. Główka może być w przygięciu lub w odgięciu. Można zauważyć niewspółmierność porodowa.
Wśród najczęstszych przyczyn wymienia się miednice długą, ogolenie ścieśniona lub plaska, a także wielowodnie, wzesniactwo i wady np. bezmózgowie.
Wysokie proste stanie główki na ogół uniemożliwia odbycie porodu silami natury - konieczne jest wykonanie ciecia cesarskiego.
Badanie położnicze główki ustalonej we wchodzie
- zewnętrzne: można stwierdzić wyraźne wystawanie główki ponad powierzchnie spojenia łonowego. III i IV chwytem Leopolda stwierdza się przy nieruchomej główce we wchodzie symetryczne położenie główki w stosunku do osi symetrii ciała, a główka wydaje się wyjątkowo mała. Grzbiet płodu jest położony w środkowej linii ciała.
- wewnętrzne: część przodującą jest na wysokości płaszczyzny próżni i nie pozwala na dojście do wzgórka kości krzyżowej. Szew strzałkowy jest w wymiarze prostym miednicy, ciemiączko tylne bliżej spojenia łonowego przy ustawieniu przednim i bliżej wzgórka kości krzyżowej przy tylnym
Niskie poprzeczne stanie główki
Polega na dłuższym utrzymywaniu się główki na dnie miednicy ze szwem strzałkowym w wymiarze poprzecznym - następuje zahamowanie porodu.
Przyczyny nie są dobrze znane, ale zdarza się przy płaskich, krzywiczych miednicach oraz w przypadku malej okrągłej główki.
Przy miednicach płaskich główka wymiarem strzałkowym przechodzi przez kanał rodny, dopasowując się do szerokiego poprzecznego wymiaru miednicy. Krotki wymiar przednio- tylny miednicy powoduje, ze główka zamiast dokonywać przygięcia, w którym tyłogłowie stanowiłoby część przodującą, przechodzi przez kanał rodny z przodogłowiem jako częścią przodującą.
W tym przypadku w skróconym wymiarze prostym miednicy jest mniejszy wymiar poprzeczny główki, co ułatwia przejście główki przez kanał rodny. Jednak brak przygięcia powoduje, ze główka na dnie miednicy znajduje się szwem strzałkowym w wymiarze poprzecznym, - jeżeli to się nie zmieni samoistny poród jest niemożliwy
Badanie wewnętrzne:
Główka znajduje się na dnie miednicy, zajmuje cale zagłębienie krzyżowo- biodrowe. Punkt prowadzący jest poniżej linii miedzykolcowej. Szew strzałkowy biegnie poprzecznie, punktem prowadzącym jest okolica miedzy ciemiączkiem tylnym a przednim, ponieważ główka znajduje się w ułożeniu pośrednim miedzy przygieciowym a odgieciowym - jest to główny powód niedokonania się drugiego zwrotu.
Postępowanie:
Postępowanie wyczekujące - położenie rodzącej na boku, na którym jest ta część główki, która powinna być częścią przodującą - przy ustawieniu I na lewy bok, przy II na prawy. Chodzi o to by tyloglowie z ciemiączkiem tylnym przemieściło się ku przodowi.
Jeżeli w ciągu 2 godzin główka nie dokona zwrotu - poro kleszczowy lub założenie, próżnociagu.