Jamioł
Nowela Henryka Sienkiewicza napisana w roku 1882.
Opis fabuły
Akcja noweli rozpoczyna się w kościele, po zakończeniu Mszy Świętej odprawionej podczas pogrzebu starej kobiety, która była babcią młodziutkiej Marysi. W świątyni znajduje się tylko kilka osób - kumoszki i Marysia. Kobiety głośno rozmyślają i ubolewają nad sytuacją dziewczynki, która po śmierci najbliższej osoby stała się sierotą. Jednak uspokajają się, dochodząc do wniosku, że nad małą, biedną sierotką będzie czuwał jamioł (anioł), który nie pozwoli jej skrzywdzić. Marysia udaje się do Leszczynowic, tam czeka na nią jedyna krewna, ciotka. Przyszłe mieszkanie Marysi znajduje się kilka kilometrów od miejscowości, w której dotychczas mieszkała, jednakże na tej drodze rośnie las. Z tego powodu sierota nie może przebrnąć tych kilku kilometrów sama. Dlatego ma ją przywieźć pewien mężczyzna. Ów mężczyzna w czasie drogi się upija i zasypia. Mała myśląc, że dom ciotki jest już bardzo blisko, postanawia sama iść dalej. Jednak po drodze spotyka wilka.