„Urazy są piątą pod względem częstości przyczyną zgonu wśród ludzi powyżej 18 roku życia. Koncentrat krwinek czerwonych (KKCz) jest natomiast najczęściej przetaczanym preparatem krwiopochodnym” - stwierdził dr John D. Lang z University of Washington School of Medicine w Seattle.
Wcześniejsze badania wiązały fakt transfuzji z rozwojem ARDS. Nie było natomiast jasne, jak ryzyko to zmienia się wraz ze zwiększeniem liczby toczonych jednostek.
Dr Lang przeanalizował dane 14 070 osób włączonych do badania National Study on Costs and Outcomes of Trauma.
Jak się okazało do rozwoju ARDS doszło u 4,6% pacjentów. Aż 63,5% z nich otrzymało wcześniej KKCz.
Wśród biorców od 6 do 10 jednostek i powyżej 10 jednostek w ciągu pierwszych 24 godzin po urazie ryzyko wystąpienia ARDS rosło odpowiednio 2,5-krotnie i 2,6-krotnie w odniesieniu do biorców mniej niż 5 jednostek. Każda dodatkowa jednostka preparatu zwiększała ryzyko o 6%.
Innymi niezależnymi czynnikami ryzyka ARDS były: ciężki uraz, uraz klatki piersiowej, urazy mnogie i zapalenie płuc.
Komentując badanie, dr Marc Moss z Uniwersytetu Colorado w Denver stwierdził, że dotychczas sugerowano istnienie „bezpiecznej ilości” jednostek krwi, które można przetoczyć bez powikłań. Obecne badanie pokazało natomiast, że istnieje proporcjonalna zależność pomiędzy objętością toczonej krwi a ryzykiem ARSD.
„Jest prawdopodobne, że każda jednostka krwi wchodzi z ustrojem gospodarza w odrębną reakcję, wpływając na ryzyko uszkodzenia płuc” - podsumował.
* Zespół ostrej niewydolności oddechowej (ang. acute respiratory distress syndrome, ARDS), zwany również zespołem niewydolności oddechowej (ang. respiratory distress syndrome, RDS), zespołem niewydolności oddechowej dorosłych (w odróżnieniu od IRDS),mokrym płucem (ang. wet lung) lub płucem Da Nang (ang. Da Nang lung) jest poważną reakcją płuc na różne czynniki, które je uszkadzają. Jest to najważniejsze schorzenie prowadzące do obrzęku płuc ze wzrostu przepuszczalności. Zespół ten charakteryzuje się zapaleniem miąższu płucnego prowadzącym do upośledzenia wymiany gazowej z towarzyszącym uwalnianiem mediatorów procesu zapalnego i hipoksemią.