I. Diagnoza

• Potwierdzenie defektu Lub dysfunkcji z reguły, jest to sygnał do rozpoczęcia usprawniania.

• Ułatwia ustalenie programu ćwiczeń oraz zabiegów dla danej osoby.

• Ocena stopnia dysfunkcji

• Rozpoczęcie działań z tego zakresu

• Szczegółowa diagnoza jest podstawą prognozy.

• Pozwala na wykrycie konkretnej dysfunkcji wykluczając schorzenia o podobnych objawach (Diagnostyka Różnicowa)

• Jest konieczna do precyzowania celów zlecenia pewnych zabiegów bądź ćwiczeń wykluczanie niepotrzebnych, oraz kategoryczny zakaz zabiegów; aktywności które stan pacjenta mogły by pogorszyć

Rodzaje Diagnostyki:

• Diagnostyka ogólna- jej zadaniem jest wykrycie choroby lub dysfunkcji

• Diagnostyka Różnicowa- Wykluczenie Chorób dających podobne objawy i sprecyzowanie rozpoznania

• Diagnostyka funkcjonalna-

• Badanie wydolności fizycznej( tolerancja wysiłku)-badanie aktualnej wydolności pacjenta reakcji układów krążenia i oddychania, metabolizmu wysiłkowego ,zmian równowagi kwasowo- zasadowej oraz enzymów we krwi, i podjecie odpowiedniego programu usprawniania.

• Badanie siły mięśni(przy pracy dynamicznej oraz statycznej)- badanie siły mięśniowej pacjenta w jednostkach siły lub mocy wskazuje na postęp lub jego brak w leczeniu.

• Badanie zakresu ruchu - wskazuje na ruchomość w stawach i określa ogólnie pojętą gibkość. Mierzymy ją za pomocą różnych kątomierzy analiz i testów motorycznych.

Badanie zjawiska bólu - określa zakres i miejsce oraz moment występowania bólu podczas czynności rehab. Oraz sposoby jego eliminacji. W tych badaniach pomocne są różnego rodzaju skalę nasilenia bólu oraz czasu jego trwania i występowania

• Bada funkcjonalne lokomocji-bada się sposoby poruszania się pacjenta zarówno w pozycji spionizowanej, jak i na wózku. Obserwuje się zakres samodzielności chodu dystans przebyty w jednostce czasu, wydatek energetyczny chodu, zakres pomocy ortopedycznych koniecznych do skutecznej lokomocji. Lokomocje mierzy się wieloma testami fizjologicznymi biomechanicznymi i tensometrycznymi.

Badanie czynności samoobsługi- zarówno czynności życia codziennego jak i aktywności pozadomowej i zawodowej. Ocenia samodzielność pacjenta; czy wymaga nadal opieki fizjoterapeuty oraz jego możliwości powrotu do pracy po okresie rechab

II. Prognoza

• Na podstawie stanu zdrowia pacjenta przewidujemy dalszy rozwój wypadków i postępy w rechab. (w jakim czasie pacjent je uzyska oraz jak duże one być powinny przy danym pacjencie )

• Umożliwia nam to dalsze precyzowanie celu

• Pod wpływem różnych czynników może się ona zmienić z pozytywnej na negatywną. ( i na odwrót)

• Może także zaistnieć osiągniecie celu wyższego niż zakładany( w takiej sytuacji zwiększa się wymagania odnośnie pacjenta.

III. Ordynacja

• Dobór takich form, środków i metod, które w oparciu o obowiązujące zasady umożliwi zrealizowanie założonego celu

• Po szczegółowych badaniach i prognozie ustala szczegółowy plan działania ( czynności, zabiegów i ćwiczeń) i modyfikuje go w poprzez kontrole uzyskiwanych wyników

Kontrola uzyskiwanych wyników

• Powtarzanie w pewnych odstępach czasu badań pacjenta w celu zanotowania postępów i zwiększenia/zmniejszenia wymagań.

• Wnoszenie zmian do programu w zależności od postępów pacjenta.

• Kontrola ta polega na powtarzaniu czynności diagnostycznych i w zaleznosci od jej wyników modyfikowany jest plan działania ( zmieniana jast ordynacja) oraz prognozuje się dalsze postępy.

• Sprawdza ona czy cel który postawiliśmy pacjentowi został osiągnięty

• Przy kontroli należy pamiętać o tym, że niektóre zaburzenia mogą się cofnąć samoistnie bez naszego udziału.

---