Encyklopedia Wizjonerów cz.6
Witam w szóstej już części EW. Ta część opisuje aż 10 wizjonerów, ale dla zwykłego czytelnika znane są tylko dwa nazwiska: Daniel i Ezechiel. Dlatego czytajcie uważnie, a dowiecie się czegoś nowego.
Daniel, prorok Starego Testamentu, którego tożsamość jest właściwie niemożliwa do ustalenia. Mityczny Daniel może być w rzeczywistości kilkunastoma różnymi osobami. Pierwszą z nich mógłby być król Daniel ze starej ugaryckiej legendy z XVI wieku p.n.e. Następna to przykładowy (wraz z Noem i Hiobem) sprawiedliwy mąż w Księdze Ezechiela 14,14. Trzecia to mędrzec znający tajemnice w Księdze Ezechiela 28,3. W rozdziałach od pierwszego do szóstego w Księdze Daniela nasz prorok jest młodym Żydem, który będąc wezyrem na dworze króla Nabuchodonozora, objaśnia królewskie sny, ale już w rozdziałach od ósmego do dwunastego to właśnie jego własne sny i objawienia muszą być interpretowane przez anioły.
Jak gdyby tego było mało, opowieści o nim i jego proroctwa umieszczane są zarówno w okresie perskim, jak i babilońskim, między VI i IV wiekiem p.n.e. Ale przede wszystkim opisują następców Aleksandra Wielkiego, wśród których znajduje się też słynny prześladowca Żydów Antioch IV Epifanes (175-163 p.n.e.), żyjący znacznie później.
Bez względu na to, z którym Danielem mamy do czynienia, prorok, który wyszedł bez szwanku z jaskini lwa, wsławił się proroctwem, przepowiadając nadejście chrześcijańskiego Mesjasza Jeszui z dokładnością co do roku!
Bejan Daruwalla (ur. 1931), znany na całym świecie astrolog pochodzący z Indii. Jego dowcipne i trafne przepowiednie wydano przynajmniej w ośmiu rozmaitych publikacjach, najchętniej czytanych w południowej Azji i na Środkowym Wschodzie. Przewidział dokładnie śmierć Sanjaa Gandhiego i hinduskiego mistyka Osho (Rajneesha), a także przepowiedział wyborczą porażkę Rajiva Gandhiego (wygrał wtedy Ch. Singh). W swej przepowiedni z sierpnia 1988 roku, w której podał datę wypuszczenia na wolność z południowoafrykańskiego więzienia Nelsona Mandeli, pomylił się zaledwie o trzydzieści cztery dni. Bejan Daruwalla jest też odpowiednikiem Arta Buchwalda w tematyce okultystycznej. Regularnie pisuje do niektórych czasopism i w swoich pełnych humoru artykułach odsłania kulisy astrologii.
Andrew Jackson Davis (1826-1910), największy amerykański prorok zajmujący się kwestiami technicznymi, a także znaczący teoretyk ruchu spirytualistów. Do 1856 roku przewidział przyszłe podróże powietrzne, wynalezienie benzyny i automobilu oraz prefabrykatów budowlanych. Przyszedł na świat w hrabstwie Orange w Kalifornii jako syn wiecznie pijanego szewca. Jego edukacja w szkole podstawowej trwała pięć miesięcy. Davis przez pewien czas żył w nędzy i przy życiu utrzymywał się, wykonując najgorsze prace. W końcu szczęście się do niego uśmiechnęło. William Levingston, wędrowny krawiec i hipnotyzer-amator, spotkał utalentowanego jasnowidza i pomógł mu zdobyć sławę wędrownego uzdrowiciela. Davis wziął udział w ponad 150 seansach okultystycznych w Nowym Jorku, podczas których wygłaszał w transie przepowiednie. Napisał też wiele książek, w których opisywał przyszłość. Większość jego najsłynniejszych przepowiedni dotyczących przyszłych wynalazków można odnaleźć w dziele pt. Penetralia, wydanym w 1856 roku.
Hrabina Francesca de Billiante z Savoy była dobrze znana w początkach XX wieku wśród królów i możnowładców, których zabawiała błyskotliwymi przepowiedniami podczas wydawanych przez siebie przyjęć.
Deguchi Nao (1836-1918), jasnowidząca przywódczyni religijna japońskiej sekty Omoto. Przez swoich zwolenników uważana jest za wcielenie boga skał (Ziemi) Kunitokotachi-no-mikoto. W późniejszym okresie życia (po 1892 roku) twierdziła, że za jej pośrednictwem kontaktuje się ze śmiertelnikami japońskie bóstwo Ushitora-No-Konjin, które, by przekazywać ważne informacje, poruszało jej ręką przy pisaniu. Deguchi Nao zapisywała je na papierze chińskim pędzelkiem. Podobno Nao nigdy nie na uczyła się pisać ani czytać, jednak pociągnięcia jej pędzelka, którym pisała podczas spirytystycznych seansów, przywodzą na myśl mistrza kaligrafii. Często zabierała się do pisania nagle, w środku nocy, w otaczającej ją nieprzeniknionej ciemności.
We współpracy ze swoim zięciem Onisaburo (który był ponoć fizycznym objawieniem burzy i mórz, Susanoho), została przywódczynią nowej sekty religijnej, powstałej na bazie nauk buddyjskich i shintoistycznych, a także proroczych podań. Wiara w bóstwa, których wcieleniami byli Nao i Onisaburo, była zwalczana przez państwowy shintoizm.
Mario De Sabato (ur. 1933), współczesny francuski jasnowidz. Pochodzący z nieprawego łoża syn Włocha i Francuzki już od wczesnych lat przejawiał wielką świątobliwość i oddanie sprawom religii. Jego przepowiednie pozostają pod silnym wpływem katolicyzmu, podobnie jak proroctwa głoszone przez Jeane Dixon. W latach siedemdziesiątych De Sabato był jednym z najlepiej znanych jasnowidzów europejskich.
Joao De Yatiguerro, trzynastowieczny jasnowidz chrześcijański. Jeden z wielu, którzy doświadczyli wizji zagłady Watykanu w okolicznościach wskazujących na katastrofę termojądrową bądź ekologiczną, miało to nastąpić podobno pod koniec XX wieku, ale jak widać nie sprawdziło się.
Jeane Dixon (1918-1997). Sławą pierwszej wróżki Ameryki cieszyła się ponad trzydzieści lat. Urodziła się na wsi w stanie Wisconsin w wielodzietnej (sześcioro rodzeństwa) rodzinie niemieckich emigrantów. Jako dziecko nie mogła się zdecydować, czy zostać zakonnicą, czy aktorką. Niektórzy twierdzą, że udało jej się połączyć oba powołania. Była charyzmatyczną osobowością amerykańskiej telewizji i jednocześnie pozbawioną nałogów gorliwą katoliczką, która regularnie uczęszczała na mszę św., poświęciła też wiele czasu na pomaganie osobom starszym i dzieciom niepełnosprawnym.
W 1946 roku Dixon zaczęła pisać horoskopy drukowane w gazetach na całym świecie. Przewidziała, między innymi, podział Indii z dokładnością do jednego dnia na miesiąc przed tym wydarzeniem, przestrzegła także świat przed trzęsieniem ziemi na Alasce w 1964 roku. Jej przepowiednie dotyczące zabójstwa Johna i Roberta Kennedych są do dziś jednymi z najlepiej udokumentowanych i znanych przez opinię publiczną prognoz w historii.
Dzielny Bawół, szaman z plemienia Siuksów Brule. Cytowane w tej książce przepowiednie powstały podczas nadzwyczajnego zgromadzenia indiańskich wodzów i mistyków w Portland w stanie Oregon w 1985 roku. Rozważano wtedy proroctwo Indian Hopi, według którego wkrótce nastąpi koniec ludzkiej rasy. Inni indiańscy prorocy, którzy brali udział w zgromadzeniu, to Wallace Czarny Łoś z plemienia Siuksów Lakota, Thomas Banyaca z plemienia Hopi oraz Grace Cetkowana Orlica z plemienia Inuitów.
Ezechiel, biblijny kapłan i prorok. Pracę duchowną rozpoczął na kilka lat przed upadkiem Królestwa Judy i niewolą babilońską, którą zapoczątkowało zburzenie Wielkiej Świątyni w 587 roku p.n.e. Podczas sprawowania funkcji kapłańskich przez Ezechiela naród żydowski przeszedł największą w całej swojej historii transformacje. Uczeni utrzymują, że doprowadziło to, miedzy innymi, do stworzenia synagogi i do dogłębnego studiowania praw judaistycznych, uważanych od tej pory za dogmat. Ezechiel udramatyzował swe proroctwa za pomocą opisów i środków wyrazu, które można by nazwać dziwacznymi, o ile nie psychotycznymi. Daty zawarte w przepowiedniach Ezechiela należą do budzących najmniej wątpliwości ze wszystkich podawanych w Starym Testamencie. Pierwsza z wizji datowana jest na 593 rok p.n.e. (1,2) i kończy się wyrocznią na 571 rok p.n.e. Uczeni mają wątpliwości dotyczące kwestii podwójnego kapłaństwa proroka. W rozdziałach 1,1 do 3,11 przekazuje on swe przesłanie do Żydów palestyńskich. Badacze Pisma Świętego mogą się zastanawiać, czy przemawia on najpierw do mieszkańców Palestyny przed okresem niewoli, a później do jeńców w Babilonii po tym, jak po Jerozolimie i Świątyni pozostały jedynie zgliszcza. Niektórzy są pewni, że przekaz Ezechiela do Żydów w Palestynie został dokonany w niewoli i był w ten sposób przekazem nadprzyrodzonym. Ezechiel akcentuje w swej Księdze wolność wyboru oraz ludzką odpowiedzialność w relacji z Bogiem i bliźnimi.