Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa

Im. Angelusa Silesiusa w Wałbrzychu

Temat:

Oblicza współczesnego rasizmu i dyskryminacji społecznej.

Kamila Bożek

Pedagogika opiekuńczo - wychowawcza

Rok III Gr III

Współczesny świat pełen jest konfliktów, nienawiści i nieporozumień. Mają one swoje podłoże zarówno w czynnikach ekonomicznych, politycznych, religijnych jak i rasowych, etnicznych czy narodowych. Rasizm to niewątpliwie jeden z tematów najczęściej podejmowanych w polityce, mediach i życiu społecznym Europy Zachodniej w ciągu ostatnich kilku lat. Przyczyn tego zjawiska należy upatrywać w coraz bardziej znaczącym problemie imigracji, z którą bogate kraje Unii nie są w stanie sobie poradzić już od dłuższego czasu. Z jednej strony przyczyny zjawiska należy upatrywać w braku efektywnej polityki imigracyjnej, która chroniłaby kraje UE przed napływem coraz to nowych przybyszów z Afryki, Azji czy Ameryki Południowej. Z drugiej strony problem wynika z nieskutecznej integracji ze społeczeństwem europejskim setek tysięcy osób spoza naszego kontynentu, zamieszkujących kraje zachodnie już w drugim lub trzecim pokoleniu - najlepiej świadczą o tym powtarzające się wielokrotnie na przestrzeni kilku ostatnich lat zamieszki na przedmieściach Paryża.

W myśl definicji rasizm, czyli dyskryminacja rasowa, to pseudonaukowa ideologia, z której wypływają zachowania zakładające wyższość niektórych ras nad innymi. Podstawą rasizmu jest przekonanie, że różnice w wyglądzie fizycznym ludzi niosą ze sobą różnice osobowościowe i intelektualne. Jednym z pierwszych ideologów rasistowskich był XIX-wieczny francuski dyplomata Joseph Arthur Gobineau, którego teza o wyższości rasowej Germanów stała się punktem wyjścia teorii rasistowskich. Podstawy rasizmu zostały również sformułowane w koncepcjach niemieckiego filozofa pochodzenia brytyjskiego Houstona Stewarta Chamberlaina. Jego przekonania o wyższości rasy aryjskiej zostały później użyte do stworzenia ideału rasowego, któremu odpowiadali wysocy, jasnowłosi i długogłowi Niemcy. Zdaniem Chamberlaina największe zagrożenie dla „rasy panów” stanowili Żydzi, a w następnej kolejności Słowianie. Koncepcja Chamberlaina została w XX wieku wykorzystana przez nazistowskich teoretyków rasizmu (m.in. Alfreda Rosenberga) do stworzenia podstaw systemu dyskryminacji rasowej, który zdominował ideologicznie III Rzeszę. W jej propagandzie ideologia rasizmu stała się elementem systemu manipulowania społeczeństwem, który opierał się m.in. na wykreowaniu zbiorowego wroga. Próby zastosowania tych teorii w praktyce doprowadziły do zaplanowanego i zrealizowanego przez nazistów Holocaustu.

Na przestrzeni wieków idee rasistowskie były często wskazywane jako baza ideologiczna wielu systemów kontroli, przemocy lub wyzysku. Wystarczy wspomnieć chociażby XIX-wieczne niewolnictwo, kolonializm, nazizm, antysemityzm, imperializm i feudalizm. Każdy z tych systemów wiązał się z przyjmowaniem bardziej lub mniej okrutnej postawy względem nielubianej i dyskryminowanej grupy. Wystarczy przypomnieć choćby obecność Belgów w Kongu za czasów króla Leopolda II. Kongo było przez wiele lat ogałacane z surowców naturalnych takich jak miedź, złoto, mangan, kauczuk, kość słoniowa i diamenty. Pańszczyzna, przymusowe roboty, represje dokonywane na lokalnej ludności i brutalne karanie za najdrobniejszy sprzeciw czy przewinienie stanowiły dzień powszedni Kongijczyków tamtej epoki. Belgowie stworzyli nawet obozy dla kobiet, w których były one wykorzystywane seksualnie przez kolonizatorów. 10 mln Murzynów zostało zamęczonych na śmierć w miejscowych kopalniach diamentów. Niechlubną przeszłość kolonialną mają także inne kraje Europy Zachodniej, jak np. Francja, Wielka Brytania, Hiszpania czy Portugalia, które w znaczącym stopniu wzbogaciły się dzięki surowcom i niewolniczej pracy podbitych społeczeństw. Może właśnie dlatego w krajach tych najczęściej mówi się teraz o tolerancji. Potomkowie tych, którzy zatłukli najwięcej niewolników i najbardziej skorzystali finansowo na koloniach , chcą w ten sposób wymazać z pamięci niechlubną postawę swych przodków.

Historia naszego kraju nie zna epoki kolonializmu. Przeciwnie, to zawsze raczej nas starano się podbić i uczynić podwładnymi sąsiednich państw. W okresie największych podbojów kolonialnych Polacy zmuszeni byli do walki o własną wolność i niepodległość, a nie o wpływy na zamorskich lądach. Mimo tego teraz najczęściej właśnie nas określa się na Zachodzie mianem rasistów, zapominając o wstydliwej przeszłości własnych krajów.

Koncepcje rasistowskie zostały skompromitowane po upadku hitleryzmu, który nastąpił wraz z zakończeniem II wojny światowej. Upowszechnienie wiedzy o zbrodniach reżimu faszystowskiego III Rzeszy, spowodowanych konsekwencjami przyjęca rasizmu jako ideologii państwowej, doprowadziło w rezultacie do pozbawienia rasizmu statusu dyscypliny naukowej. Współcześnie nie wyróżnia się jakiegokolwiek znaczącego teoretyka ideologii rasistowskiej.

W 1866 roku Została założona w Tennessee amerykańska organizacja rasistowska Ku Klux Klan (KKK) . przez sześciu weteranów armii Południa walczących w wojnie secesyjnej. Pierwotnie jej celem było niesienie pomocy wdowom i sierotom po żołnierzach poległych w wojnie. Z upływem czasu zaczęła ona jednak zwalczać metodami terrorystycznymi równouprawnienie Murzynów. Trzy lata po jej założeniu liczyła już około 550 tysięcy członków. W 1877 została jednak formalnie rozwiązana, by w 1915 roku odrodzić się na nowo w Atlancie w stanie Georgia. Chodziło wtedy już o stu procentową organizację rasistowską, która głosiła między innymi hasła takie jak: „czysty amerykanizm”, „hegemona białych” czy „prawdziwy patriotyzm”. Nowy Ku Klux Klan liczył w latach dwudziestych około 4,5 miliona członków. Można więc było mówić o naprawdę masowej organizacji. Z biegiem czasu utracił jednak swą siłę. Obecnie szacuje się, że ma około kilku tysięcy członków. W czasach swej największej sławy do Ku Klux Klan-u należało wiele wpływowych osób, między innymi senatorzy, sędziowie oraz paru gubernatorów.

Współcześnie rasizm zmienił swoje oblicze. To już nie obozy, wyzysk w kopalniach czy na plantacjach, ale brak akceptacji innych, przejawiający się w rozmaity sposób. Gdy patrzymy na innych, nie możemy przełamać w sobie nienawiści, wrogości, braku akceptacji. I co z tego, że mieszkają w Polsce? Mają inny kolor skóry i wyznają inną religię! Oni odbiegają od normy ? Są marginesem społeczeństwa i tak należy ich traktować? Tego typu zdanie, prymitywne i stereotypowe często słyszymy z ust Polaków. ?No, bo co taki Żyd robi w Polsce? Zastanawiamy się. Nierzadko, choć trudno nam się do tego przyznać, sami przyłapujemy się na przejawach rasizmu i nietolerancji. Przeszkadzają nam nie tylko inne rasy etniczne, innowiercy, ale też ludzie ubierający się niż większość, słuchający innej muzyki, grupy z odmiennymi poglądami. Lecz, czy zastanawiamy się, co skłania nas do takiego toku myślenia? Wątpliwe. W tym tkwi problem dotykający coraz większą liczbę ludzi w Polsce, wychowanych na rasistowskich poglądach. Bo to można nazwać problemem.

Dyskryminacja rasowa wynika często z nieznajomości grup społecznych żyjących w tym samym państwie. Prowadzi do powstania fałszywych przekonań kształtujących negatywne postawy w stosunku do ich członków. Jeśli poglądy nacechowane dyskryminacją zyskują usankcjonowanie prawne, wówczas mogą one wywrzeć destrukcyjny wpływ na społeczność danego państwa. Ludzie kierujący się uprzedzeniami rasowymi negatywnie oceniają całą grupę społeczną i zazwyczaj niechętnie odnoszą się do jej pojedynczych przedstawicieli tylko z tego powodu, że należą właśnie do tej grupy. Uprzedzenia są najczęściej źródłem fałszywych ocen. Podłożem dyskryminacji i uprzedzeń są stereotypy- jednostronne, przesadzone i uproszczone poglądy na temat poszczególnych grup czy społeczności.

Czy w ogóle we współczesnym świecie istnieje rasizm? Czy są na to dowody? Zdecydowanie tak. Pierwszym argumentem na tą tezę jest przykład stadionów sportowych, zwłaszcza piłkarskich. Dużej ilości osób kolor skóry nie przeszkadza w kibicowaniu czy też graniu. Ale są wyjątki. Na jednym z meczów „biały” piłkarz uderzył w twarz zawodnika przeciwnej drużyny tylko dlatego, że miał inny kolor skóry. Takiego zachowania nie spotykamy tylko na boisku, ale również w stosunku kibiców do piłkarzy. Takim przykładem jest jeden z meczy Pucharu Polski, który odbył się 19 września br. Szalikowcy Lechii Gdańsk obrzucili bananami czarnoskórych piłkarzy Pogoni Szczecin, którzy wychodzili z tunelu na boisko. „Pierwszy raz przydarzyło nam się coś takiego. Żal mi tych chłopaków. Przyjechali ciekawi Polski, nowej kultury. To, co zobaczyli w Gdańsku, było żenujące...”*1.
Drugim argumentem na potwierdzenie mojej tezy jest zachowanie ludzi na ulicy, zwłaszcza młodzieży. Gdy widzą, że zbliża się osoba o innym kolorze skóry zaczynają wykrzykiwać słowa w stylu „bambus”, „banan” itp. Takiego zachowania widać już coraz mniej lub nie widać w ogóle, ale jeszcze jakiś czas temu, gdy wyjazdy do innych krajów i przyjazdy cudzoziemców do Polski były mniej popularne dostrzeganie takiego sprawowania było na porządku dziennym. Każdy z nas powinien zadać sobie pytanie - jaki ja mam stosunek do ludzi o innym kolorze skóry? Czy ich akceptuje?
Trzecim argumentem na potwierdzenie mojej tezy jest zachowanie czarnoskórych ludzi w stosunku do białych w Afryce. Najbardziej rasistowskie wobec białych są kraje arabskie: Egipt, Libia, następnie Somalia, w której od trzynastu lat nie ma rządu, Nigeria. Rasistowskie są także inne kraje, a to ze względu na sprawy kolonialne. Muzungu (biały człowiek) - tak Murzyni nazywają nas białych. Nie jest obraźliwe dla nas, ale biali nie lubią jak się ich tak nazywa. Tam, gdzie stoją obok siebie czarny i biały człowiek, tam zawsze będzie rasizm. Bo jeden uważa, że jest lepszy od drugiego. Ludzie uważają się za lepszych od siebie ze względu na kolor skóry. W Afryce ma miejsce rasizm odwrotny do europejskiego. Europejczycy uważają, że czarni ludzie są biedni i dlatego przyjeżdżają na kontynent zabierać to, co mają biali. Afrykańczycy natomiast uważają, że biali ludzie są bogaci, a przy tym pazerni i chcą zabierać nawet te małe rzeczy, które są u nas.

Czy dyskryminacja rasowa ma coś wspólnego z kwestia płci? Otóż okazuje się, że tak.

Kwestia płci w kontekście dyskryminacji rasowej została dostrzeżona w Deklaracji i Platformie Działania, uchwalonych przez IV Światową Konferencję na temat Kobiet w Pekinie. Kobiety często podlegają dyskryminacji zarówno ze względu na płeć jak i swoje pochodzenie rasowe lub etniczne. Analiza dyskryminacji rasowej pod kątem płci wskazuje, że problem ten nie dotyka w równym stopniu lub w ten sam sposób kobiet i mężczyzn. Są sytuacje, w których kobiety doświadczają dyskryminacji innego rodzaju lub w innym stopniu niż mężczyźni oraz sytuacje, w których kobiety są głównym obiektem dyskryminacji. Z myślą o promocji i ochronie prawa każdego człowieka do tego, by nie podlegać rasowej dyskryminacji, musimy zapewnić prawa kobietom - tym, które są w podobnej sytuacji jak mężczyźni i tym, które nie są. Pomiędzy kwestią płci, rasy lub przynależności etnicznej a dyskryminacją i naruszaniem praw zachodzą złożone relacje. Można także łatwo wyróżnić formy dyskryminacji, z którymi mamy do czynienia wtedy, gdy kwestie rasy i płci przecinają się lub nakładają się na siebie. Innymi słowy, kobieta może być dyskryminowana lub pozbawiona praw dlatego, że jest kobietą i dlatego, że należy do określonej mniejszości rasowej lub etnicznej. Kwestia płci w kontekście dyskryminacji rasowej jest złożona i wielowymiarowa. Państwa członkowskie, organy państwowe, organizacje społeczne i Organizacja Narodów Zjednoczonych powinny poświęcić tej kwestii wiele uwagi i dążyć do zapewnienia równego traktowania kobiet i mężczyzn w zakresie możliwości korzystania z praw człowieka, bez dyskryminacji, ksenofobii i nietolerancji.

Czy zjawisko rasizmu jest wszędzie? Czy są jacyś zwolennicy załagodzenia rasizmu ? Chciała bym w tym miejscu zwrócić przede wszystkim uwagę na ruch rastafariański wywodzący się z Jamajki, który już w latach trzydziestych walczył o równouprawnienie rasowe. Rastafarianie z wielu tzw. "domów" wierzą w to że Jah (Bóg) jest duchem który objawił się m.in. w cesarzu Ras Tafari Makkonenie, znanym jako Haile Selassie I, więc czczą go jako Zwycięskiego Lwa Plemienia Judy, Wybrańca Bożego i Króla Królów Etiopii. Inni wierzą że cesarz Hajle Syllasje, władca Etiopii w latach 1930-1974, był jednym z biblijnych mesjaszy, i rozpoczął ostateczny proces zaprowadzania Królestwa Bożego na Ziemi. Rastafarianie wierzą że dzięki cesarzowi na Ziemi zapanuje pokój, a cesarz Ras Tafari, ziemski przejaw Jah, zaprowadzi ich do Ziemi Obiecanej- Etiopii, co w przenośni oznacza też wybawienie z niewoli, jaką wciąż dla wielu jest np. rasizm. Wszyscy Rasta ogromne znaczenie przykładają do nauk cesarza, który głosił m.in. że pokój na świecie zapanuje wówczas gdy kolor ludzkiej skóry będzie miał takie samo znaczenie jak kolor oczu.

Zjawisko Rasizmu dotyka różnych aspektów tj. kolor skóry czy pochodzenie. Romowie inaczej zwani cyganami od piętnastego stulecia spotykają się z działaniami dyskryminującymi.

Co to jest dyskryminacja? Dyskryminacja to nierówne, negatywne traktowanie konkretnych jednostek albo grup społecznych przez odmawianie im udziału w prawach, przywilejach, prestiżu czy władzy; oparte jedynie na nieprzychylnym nastawieniu i uprzedzeniach ze względu na pewne ich rzeczywiste lub domniemane cechy np.: przynależność klasową, rasę itd. Dyskryminacja może się dokonywać za pośrednictwem oficjalnych instytucji danej grupy czy społeczeństwa (dyskryminacja instytucjonalna) oraz mieć różne wymiary:
- dyskryminacja ekonomiczna - niemożność zajmowania pewnych stanowisk, uprawiania niektórych zawodów, czy korzystania z opieki społecznej
- dyskryminacja etniczna - ze względu na przynależność etniczną bądź narodowościową
- dyskryminacja rasowa - ze względu na rasę
- dyskryminacja polityczna - odmawianie równych praw uczestnictwa w życiu politycznym np.: prawa głosu
Dyskryminacja ze względu na przynależność klasową może prowadzić do deklasacji. Jest to obniżenie pozycji jednostek lub grup społecznych w strukturze klasowej społeczeństwa związane ze zubożeniem , osłabieniem prestiżu społecznego lub radykalną zmianą całych struktur społecznych wywołaną zmianami ustrojowymi.

Dyskryminacja społeczna i instytucjonalna, w tym antycyganizm objawia się obecnie niemal każdego dnia i często powtarzana jest w środkach masowego przekazu. To niedopuszczalne w świetle prawodawstwa unijnego. Romowie są obywatelami rozszerzonej Europy i zgodnie z ratyfikowanym traktatem, cieszą się prawami. Okres prenatalny i narodziny: Zakorzeniona w społecznych systemach dyskryminacja powoduje, że dorastając, wiele ubogich, niedożywionych, niewykształconych dziewcząt romskich staje się niedożywionymi ubogimi matkami, rodzącymi dzieci z niedowagą. W społecznościach mniejszościowych z reguły brak opieki przedporodowej, co powoduje niedożywienie zarówno matek jak i dzieci. Zakres opieki zdrowotnej w czasie porodu jest ograniczony; usługi położnych i pielęgniarek środowiskowych nie są powszechne a dostęp do szpitali uzależniony jest od możliwości transportowych i finansowych, w wyniku czego dzieci nie są rejestrowane i nie poddaje się ich szczepieniom we wczesnych latach życia. Aby osłabić te negatywne tendencje w zakresie zdrowia, nie wystarczy po prostu włączenie Romów do istniejących systemów opieki zdrowotnej. Należy niezwłocznie podjąć środki uwzględniające uwarunkowania kulturowe w zakresie podnoszenia świadomości zdrowotnej, planowania rodziny, ponownych szczepień na szeroką skalę obejmujących całe społeczności. Działania te należy wspierać aktywnym zaangażowaniem (poprzez szkolenia) kobiet romskich i romskich mediatorów zdrowotnych za pośrednictwem mobilnych jednostek służby zdrowia, informacji dostępnych i zrozumiałych dla wspólnot romskich. Państwa członkowskie powinny zadbać o to, by wszystkie dzieci romskie figurowały w rejestrze urodzeń i posiadały metrykę urodzenia.

Rozwój wczesnodziecięcy ma zasadnicze znaczenie dla skutecznej integracji i powodzenia edukacji szkolnej, jako że pierwsze lata mają wpływ na całe życie. Z tego punktu widzenia programy mama-dziecko, grupy zabawowe wspierają matki, podobnie jak programy szkoleniowe dla rodziców, proponując również zintegrowane pod każdym względem podejście i uwzględniając potrzeby rodzin. Segregacja w zakresie edukacji jest przede wszystkim skutkiem segregacji geograficznej osiedli romskich i ludności większościowej. Ponadto można zaobserwować zjawisko polegające na częstym zabieraniu dzieci przez obywateli nieromskiego pochodzenia ze szkół, w których procentowy udział dzieci romskich w klasie staje się zbyt wysoki, co przyczynia się do powstawania segregacyjnych szkół czy klas dla dzieci romskich. Z różnych powodów szkoły te nie mają odpowiedniego poziomu, co z kolei skutkuje umieszczaniem w pełni zdolnych dzieci romskich w szkołach specjalnych i z reguły także odebraniem im możliwości dalszego kształcenia.Szczególny problem stanowi kierowanie dzieci romskich do szkół specjalnych dla dzieciopóźnionych umysłowo. Dzieje się to najczęściej z powodu dyskryminujących testów wstępnych, lecz także pod wpływem złych bodźców (bezpłatny transport lub wyżywienie). Praktyka nieuzasadnionego kierowania do szkół specjalnych stanowi drastyczne naruszenie praw podstawowych i należy ją ukrócić przy pomocy wszelkich środków prawnych i administracyjnych.Nie można w tym kontekście zapominać, że jednym z powodów nieuczęszczania do szkoły jest ubóstwo, ponieważ rodzice nie są w stanie lub nie chcą ponosić kosztów związanych z edukacją bądź zatrudniają swoje dzieci albo w celu przyczynienia się do utrzymania rodziny, albo do opieki nad młodszym rodzeństwem. Praktyka ta dotyczy przede wszystkim dziewcząt.

Polska konstytucja zakazuje dyskryminacji z jakiejkolwiek przyczyny, wprowadza także zasadę równego traktowania kobiet i mężczyzn. Zasady te znajdują uszczegółowienie w kodeksie pracy, który stoi na stanowisku równego traktowania w zatrudnieniu bez względu na takie kryteria jak: płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy.

Zjawisko dyskryminacji istnieje nawet w niektórych miejscach pracy . Moim zdaniem nie powinno tak być w społeczeństwie. Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

W miejscu pracy przykładami dyskryminacji mogą być następujące sytuacje :

-Kierowanie do przyjmowanych do pracy kobiet zapytań o stan rodzinny, plany związane z macierzyństwem;
-Zobowiązywanie pracownic do podpisywania oświadczeń, że nie zajdą w ciążę/wyjdą za mąż w danym okresie;
-Odmowa przyjęcia do pracy kobiety, mimo, iż posiada równorzędne lub wyższe kwalifikacje w stosunku do innych kandydatów;
-Kierowanie żartów, uwag np. o tematyce seksualnej do pracownicy, która sobie tego wyraźnie nie życzy (dyskryminacja ze względu na płeć-molestowanie seksualne);
-Kierowanie żartów na temat pochodzenia pracownika lub jego przynależności etnicznej (dyskryminacja ze względu na pochodzenie);
-Kierowanie na szkolenia zawodowe, kursy, treningi, tylko młodych pracowników (dyskryminacja ze względu na wiek);
-Ustalanie niższego wynagrodzenia za pracę o tej samej wartości lub za taką samą pracę dla kobiet i mężczyzn;
-Umieszczanie ogłoszeń o pracę typu: przyjmę do pracy w charakterze kierowcy młodego, nieżonatego mężczyznę(dyskryminacja ze względu na wiek i płeć);
-Zwolnienie z pracy osoby homoseksualnej, gdy pracodawca dowiedział się o jej orientacji seksualnej (dyskryminacja ze względu na orientację seksualną);
-Zadawanie pytań o przynależność do partii politycznych, związków wyznaniowych, religię, orientację seksualną;

Czasami różnicowanie traktowania pracowników jest prawnie dozwolone i tak dyskryminacją nie będzie:

-Stosowanie specjalnych środków w odniesieniu do kobiet w ciąży i podczas urlopu macierzyńskiego;
-Nierówne traktowanie osób dające usprawiedliwić się obiektywnymi, koniecznymi i proporcjonalnymi przesłankami (np. wymóg zatrudnienia mężczyzny do roli teatralnej, gdzie odgrywać ma o­n rolę męską, zatrudnienie kelnerów o pochodzeniu azjatyckim do restauracji azjatyckiej).
-Tzw. dyskryminacja pozytywna, czyli podejmowanie działań służących wyrównaniu nierówności grup w przeszłości dyskryminowanych (np. preferowanie kobiet, osób pochodzących z mniejszości etnicznych, uchodźców, niepełnosprawnych;)

Kilka dni temu surfując po Internecie natknęłam się na informacje o Dniach Równości, którą myślę, że mogę tu przytoczyć jako ciekawostkę. Są to odbywające się w Poznaniu Dni Równości i Tolerancji . To uliczny protest, ale także spotkania, przedstawienia i wystawy. Organizowane są spotkania, na których poruszane są takie tematy związane z samoakceptacją, poczuciem własnej wartości, samotnością, seksualnością, relacjami w związkach, komunikacją interpersonalną, radzeniem sobie ze stresem, nieśmiałością, walką z negatywizmem, pesymizmem, brakiem nadziei na lepsze jutro.

Na zakończenie jeszcze jedna ciekawostka w 2005 roku „Dariusz Bil, prezes Dolnośląskiego Stowarzyszenia Romów złożył do dyrekcji wrocławskiego hotelu Park Plaza pismo prośbą o zajęcie stanowiska w sprawie dyskryminacji Romów w hotelu i restauracji. „ Pozwolę sobie przytoczyc co miała na ten temat do powiedzenia Gazeta Wyborcza

„Dariusz Bil twierdzi, iż jeśli jesteś Romem lub go przypominasz, powinieneś omijać wrocławski hotel Park Plaza, gdyż nie wynajmiesz tam pokoju i nie wypijesz kawy w restauracji. Uważa on, iż wprowadzono tam nieformalny zakaz obsługi Romów.

Razem z czwórką przyjaciół (Romów - śniada skóra, z charakterystyczna biżuterią) przeprowadził on kesperyment, który czarno na białym pokazał, że zakaz obsługi Romów we wrocławskim hotelu Park Plaza funkcjonuje. Romowie weszli po godz. 16 do restauracji Park Plaza na kawę. - Niestety, mamy pełną rezerwację sali na bankiet - usłyszeli wyjaśnienie obsługi. Romowie nie mogli więc zająć ani miejsca przy barze, ani żadnego z restauracyjnych stolików. Natomiast, gdy kilkanaście minut później zadzwonili do restauracji z prośbą o rezerwację stolika, okazało się, że nie ma z tym żadnego kłopotu: - Oczywiście, są wolne miejsca. Tylko po godz. 19 będzie problem, bo godzinę później mamy bankiet - usłyszeli.

Incydent w restauracji był gwoździem do trumny w całej sprawie. Dariusz Bil twierdzi, że takie zwyczaje w hotelu panowały już od ponad roku: - Najpierw dochodziły do nas pojedyncze sygnały, ale myślałem, że chodzi o jakieś osobiste zadrażnienia. Teraz jestem pewien, że to celowe działanie.

W ciągu ostatnich 12 miesięcy w hotelu Park Plaza nie obsłużono co najmniej kilkunastu Romów - gościom z zagranicy, którzy przyjechali z wizytą do romskich rodzin, odmówiono wynajęcia pokoju. Oficjalnie oczywiście z powodu braku miejsc. Nieoficjalnie natomiast obsługa hotelu mówi o tym nie wolno im obsługiwać Romów.

Gazeta Wyborcza, która opisała cała sprawę nieoficjalnie dowiedziała się, że szykany zaczęły się, gdy jeden z Romów wyszedł z restauracji i nie uregulował rachunku.

Dyrektor wrocławskiego hotelu Park Plaza Paweł Szatkowski powiedział Gazecie Wyborczej że cała sprawa jest nieporozumieniem i takie prektyki nie mają w obiekcie miejsca.

Hotel Park Plaza to jeden z najlepszych wrocławskich hoteli. Ma standard czterech gwiazdek i należy do sieci Best Eastern Plaza Hotels.


Jeżeli Romowie wykażą, iż rzeczywiście byli dyskryminowaniu w hotelu Park Plaza, to mogą zwrócić się do władz miasta, i wstąpić na drogę sądową. „

Takie sytuacje niestety są mogę śmiało powiedzieć… codziennością !

Literatura:

1. Florence Dutheil, Henri Fellner; Rasizm I nietolerancja. Nie! ; Wyd. Muchomor ; 2005

2. Jerzy Sobieraj ; Ku Klux Klan ; Wyd. Bellona ; 2004

3. Todd D. Nelson ; Psychologia uprzedzeń ; Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne ; 2003

4. Gretchen E. Schafft ; Od rasizmu do ludobójstwa. Antropologia w Trzeciej Rzeszy ; Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego ; 2006

5. Eugeniusz Gatnar ; Podejście wielowymiarowe w zagadnieniach dyskryminacji i regresji ; Wyd. PWN ; 2008

6. http://www.turinfo.pl/p/ak_id,29077,,hotel,park_plaza,wroclaw,wroclaweki,dyskryminacja_romow,romowie,gazeta,wyborcza.html

1

---