Turystyka kongresowa, Doktryny polityczne, Geografia polityczna i gospodarcza


  1. Turystyka kongresowa:

Dotyczy wyjazdów służbowych w celu uczestnictwa w kongresach, sympozjach, seminariach. Podporządkowana jest biznesowej, wskazuje dużą dynamikę rozwoju. W latach 1996 - 2007 liczba kongresów i konferencji w 10 najpopularniejszych dziedzinach wzrosła z 5114 do 7854. Decydującą rolę na światowym rynku turystyki kongresowej odgrywa Europa (59,8% udziału w 1993 roku). Istnieje wiele organizacji związanych z tym rodzajem turystyki. Na przykład Międzynarodowy Instytut Kongresowy, którego członkami i współpracownikami są:

- Europejskie Zrzeszenie Miast Kongresowych

- Międzynarodowe Stowarzyszenie Pałaców Kongresowych

- Międzynarodowe Stowarzyszenie Kongresów i Konwencji

- Związek Niemieckich Hal Sportowych i Wielofunkcyjnych

- Międzynarodowe Stowarzyszenie Tłumaczy Konferencyjnych

- Międzynarodowe Stowarzyszenie Profesjonalnych Organizatorów Kongresów

- Unia Stowarzyszeń Międzynarodowych ONZ

Lista rankingowa 10 państw świata z 2006 według liczby kongresów międzynarodowych wygląda następująco:

  1. USA (467)

  2. Niemcy (429)

  3. Hiszpania (303)

  4. Wielka Brytania (281)

  5. Francja (255)

  6. Włochy (250)

  7. Japonia (215)

  8. Brazylia (209)

  9. Austria (204)

  10. Australia (204)

Badania naukowe sugerują korzyści ekonomiczne płynące z turystyki kongresowej. Głównie ze względu na codzienne wydatki uczestników kongresów i konferencji. Średni czas trwania kongresu trwa 3-4 dni, więc turysta zostawia w mieście około 800 dolarów. Szacuje się, że dzienny koszt organizatorów kongresu wynosi około 45-65 dolarów (pokrywa się te koszty głównie z tzw. wpisowego uczestników). Rynek kongresów międzynarodowych i krajowych jest źródłem wielu operacji ekonomicznych, między innymi:

- inwestycji w dziedzinie infrastruktury kongresowej

- wydatków turystów - uczestników

- wydatków organizatorów kongresu

- subsydiów władz publicznych

Wyróżnia się też pośrednie korzyści gospodarcze z organizowania kongresów dla gospodarki narodowej i lokalnej:

- wkład do zrównoważenia bilansu płatniczego, dzięki dewizowym wydatkom zagranicznych uczestników

- stymulacja działalności gospodarki turystycznej (np. transport, hotelarstwo)

- dochody władz publicznych przez fiskalizację bezpośrednią i pośrednią, stosowaną w odniesieniu do operacji ekonomicznych kongresów

- utrzymanie zatrudnienia i tworzenie nowych miejsc pracy

- efekt mnożnikowy wpływów dewizowych

Kongresy organizowane są także na promach, w portach lotniczych oraz korzysta się z opcji kongresu na szynach. Obecnie konkurentem tradycyjnych rozwiązań jest wideokonferencja.

II. Turystyka biznesowa:

Obejmuje ona podróże w celach handlowych. Koszty wyjazdu obciążają delegującego. W literaturze przedmiotu pojęcie „turystyki biznesowej” stosuje się zamiennie z terminem „podróże służbowe”. Zdaniem R. Davidsona i B. Cope'a turystyka biznesowa obejmuje:

- indywidualne podróże służbowe

- spotkania grupowe (np. kongresy)

- uczestnictwo w targach lub imprezach konsumenckich

- podróże motywacyjne i turystykę korporacyjną

Można wskazać kilka charakterystycznych cech turystyki biznesowej:

- trudno ocenić jej rozmiary w skali międzynarodowej

- nietypowa akwizycja (nie można jej promować tak, jak w odniesieniu do innych form)

- dochodowość i specjalizacja

W warszawskich hotelach o najwyższym standardzie 90% gości to obcokrajowcy przyjeżdżający w interesach. Z punktu widzenia dziennego limitu wydatków hotelowych biznesmenów tych można uszeregować w trzech grupach:

- prezesi i członkowie zarządów bogatych firm, z racji zajmowanych stanowisk wydają codziennie na usługi noclegowe minimum 200 dolarów

- negocjatorzy, dyrektorzy regionalni, pracownicy działów rozwoju, wydają na nocleg do 150 dolarów

- przedstawiciele handlowi i kadra techniczna, dysponują limitem 100 dolarów na opłacenie doby hotelowej

Turystyka biznesowa jest postrzegana jako nowa polska specjalność.

III. Turystyka morska:

U podstaw turystyki morskiej leży ruch osób odbywający się różnymi środkami transportu miejskiego. Jest to zjawisko społeczno - ekonomiczne, ponieważ obejmuje z jednej strony zjawisko nazywane ruchem turystycznym, który powoduje popyt na dobra i usługi turystyczne oraz podaż tych dóbr i usług. Charakterystykę rejsów wycieczek morskich można uszeregować następująco:

- rejsy lecznicze (łączy wypoczynek i leczenie na morzu; sprzyjające morskie powietrze, kąpiele słoneczne)

- rejsy szkolne (zdobywanie wiedzy i forma wycieczki morskiej)

- minirejsy międzyportowe (2-4 dniowe wycieczki morskie)

- rejsy kombinowane (łączenie środków transportu morskiego z lotniczym, drogowym lub kolejowym)

- rejsy „inclusive” (rejsy pasażerskich statków liniowych)

- promowe przewozy turystów (wycieczki morskie na promach pasażersko - samochodowych)

Pojęcie „turystyka morska” zdaniem I. Tarskiego obejmuje turystykę przybrzeżną oraz turystykę pełnomorską. Turystyka morska może być realizowana różnymi środkami transportu:

- jachtem

- statkiem pasażerskim

- statkiem pasażersko - towarowym

Według A. Walickiego zjawisko to obejmuje:

- krążownicze wycieczki morskie

- pasażerskie przewozy promowe

- pasażerskie przewozy przybrzeżne

- jachting morski

Literatura przedmiotu pozwala wyodrębnić kilka kryteriów podziału turystyki morskiej:

- czas trwania (krótkookresowa i długookresowa)

- odległość celów podróży (podróże bliskie i dalekie)

- kryterium ilościowe (turystyka indywidualna, grupowa i masowa)

- miejsce pochodzenia turysty (turystyka krajowa i zagraniczna)

- sposób uprawiania (turystyka kwalifikowana i niekwalifikowana; zorganizowana i niezorganizowana)

Wyróżnia się następujące formy turystyki morskiej:

- wycieczki pełnomorskie

- żeglarstwo morskie

- pasażerską żeglugę przybrzeżną

- żeglugę promową

- kajakarstwo

- turystykę podwodną

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech rozwoju turystyki morskiej jest gwałtowny wzrost wielkości statków. Obecne wycieczkowce posiadają ściany do wspinaczki, kasyna, sale kinowe i teatralne, baseny, mini pola golfowe, SPA i lodowiska. Cena wycieczki obejmuje zwykle wyżywienie w restauracjach samoobsługowych, a także korzystanie z różnych atrakcji. Największym kiedykolwiek zbudowanym statkiem pasażerskim jest Liberty of the Seas (160 tysięcy ton i 430 pasażerów). Ośmiodniowy rejs na Karaibach kosztuje w kabinie najniższej kategorii 999 dolarów. Innym przykładem atrakcji dla bogatych turystów jest hotel na rafie koralowej zakotwiczony w odległości 70m od północno - wschodniego wybrzeża Australii. Można dostać się do niego statkiem w ciągu 90min lub helikopterem w ciągu 17min. Jest on wyposażony w korty tenisowe, kilka restauracji oraz pływalnię. Największym statkiem żaglowym świata jest pływająca wioska urlopowa Club - Med 1. Ma on 187 metrów długości i 20 metrów szerokości oraz dysponuje silnikami zdolnymi do utrzymania szybkości rzędu 10 - 12 węzłów. Może on przyjąć na pokład 416 pasażerów.

Turystyka morska obejmuje też wypoczynek urlopowy w pasie wybrzeża morskiego, a więc turystykę nadmorską. W miastach nadmorskich występują liczne porty, a także są one coraz częściej organizatorami różnych kongresów i konferencji.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
polgosp temat 2 doktryny, polityka gospodarcza
1 podmioty przedmiot metody doktryny, polityka gospodarcza
polgosp temat 2 doktryny, polityka gospodarcza
GEOGRAFIA POLITYCZNA I GOSPODARCZA całość, Turystyka, Polska
ZALUDNIENIE ŚWIATA, Doktryny polityczne, Geografia polityczna i gospodarcza
Geografia polityczna i gospodarcza europy, Geopolityka
Ściąga Geografia polityczna i gospodarcza
Historia gospodarcza, [B] Historia Doktryn Politycznych i Prawnych (21), Historia Doktryn Polityczny
Geografia polityczna i gospodarcza, Stosunki międzynarodowe UO
Geografia ważNE, Krakowska Akademia, Geografia polityczna i gospodarcza
Geografia polityczna i gospodarcza
Geografia polityczna i gospodarcza europy, Geopolityka
Geografia polityczna i gospodarcza wykłady
Geografia polityczna i gospodarcza egz
geografia polityczna i gospodarcza prof Churski
POJĘCIE I ZAKRES POLITYKI GOSPODARCZEJ
Polityka Gospodarcza I

więcej podobnych podstron