Wydział Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Olsztyn,17.11.2009

Katedra Fotogrametrii i Teledetekcji

Sprawozdanie nr 4

Temat: Ocena fotogrametryczna nalotu

Natalia Ziegert

Gr.3, GiSzN

Rok III

Kryteria i ocena jakości geometrycznej zdjęć lotniczych

1. Długość szeregu

W zależności od wielkości fotografowanego obszaru i rodzaju użytego sprzętu fotograficznego (ogniskowa obiektywu) zespół zdjęć może się składać z jednego lub kilku szeregów.

Pokrycie podłużne - „nakładanie” się zdjęć krawędzią prostopadłą do kierunku nalotu (dotyczy nakładania się zdjęć w ramach danego szeregu).

Pokrycie poprzeczne - „nakładanie” się zdjęć krawędzią równoległą do kierunku nalotu (dotyczy nakładania się szeregów).

Długie szeregi dzieli się na odcinki zawierające do 15 zdjęć i określa skalę dla

każdego z nich osobno.

Zdjęcia muszą:

1) pokrywać obiekt wzdłuż granicy równoległej do linii nalotu z zapasem 10%

zasięgu zdjęcia,

2) przy wlotach i wylotach stereogramy muszą całkowicie pokryć granicę

obiektu (pokrycie stereoskopowe),

3) w przypadkach sygnalizacji punktów polowej osnowy fotogrametrycznej

zdjęcia muszą pokrywać stereoskopowo sygnalizowane punkty.

gdyż kwalifikuje to nalot do powtórzenia na całych szeregach, lub na ich częściach.

Należy sprawdzić czy na całym, obszarze nie istnieją przerwy absolutne lub fotogrametryczne (przerwy absolutne są wówczas, gdy fragment terenu nie odfotografował się na żadnym zdjęciu; fotogrametryczne - gdy odfotografował się tylko na jednym zdjęciu i nie będzie można obserwować tego fragmentu terenu stereoskopowo),

gdyż kwalifikuje to nalot do powtórzenia na całych szeregach, lub na ich częściach.

2. Prostoliniowość szeregu

Zdjęcie wykonane wzdłuż jednej linii lotu samolotu nazywamy szeregiem. Jeśli ta linia jest prosta to nazywamy szereg prostoliniowym oznacza to, że odchylenie punktów głównych poszczególnych zdjęć od prostej łączącej punkty główne skrajnych zdjęć szeregu nie powinny przekraczać 3% długości tej prostej. Istnieje też szereg łamany i krzywoliniowy.

3. Jakie są wielkości strzałek ugięcia jak szereg nie jest prostoliniowy?

4. Kontrola kąta skręcenia zdjęcia
   

Skręt zdjęcia to kąt między krawędzią podłużną zdjęcia a linią bazy (linią przechodzącą przez punkt główny zdjęcia i obraz punktu głównego zdjęcia sąsiedniego).

Badanie skrętów wykonuje się za pomocą transparentnego szablonu .

W przypadku badania odbitek stykowych należy sąsiednie zdjęcia pokryć wzdłuż linii bazy (wpasować okolice punktów głównych na obu zdjęciach), kąt między podłużnymi krawędziami zdjęć jest kątem skrętu.

W przypadku badania zdjęć w rolce szablon wpasować w badane zdjęcie i na tle treści sytuacyjnej zlokalizować obraz punktu głównego sąsiedniego zdjęcia. Ten obraz wskaże wielkość skrętu na podziałce szablonu.

Maksymalny kąt skręcenia nie może być większy niż 15⁰

5. Kontrola pokrycia w szeregu i między szeregami

  Pokrycie podłużne bada się za pomocą szablonu .Oś pokrycia podłużnego szablonu przykłada się do dolnej ramki lewego zdjęcia. Tak przesuwa się poziomo szablon, aby jego pionowa oś pokryła się z zasięgiem prawego zdjęcia. Przy takim położeniu prawa krawędź lewego zdjęcia wyznaczy na skali szablonu pokrycie podłużne zdjęć w procentach. Pokrycie zdjęć bada się dla każdego zdjęcia. Na kalce projektu podaje się najmniejszą i

największą wartość pokrycia podłużnego w szeregu. Przy projektowanym pokryciu podłużnym 60%, średnia wartość pokrycia  w szeregu powinna zawierać się w granicach 56÷ 65%, a indywidualnie może być mniejsza od 54% i większa od 70%. Na całym obszarze nie mogą wystąpić przerwy bezwzględne i przerwy fotograficzne ( część obiektu dla którego pokrycie podłużne lub poprzeczne jest mniejsze od bezwzględnego minimum- p< 51%, g-< 9%).

Pokrycie poprzeczne badamy za pomocą szablonu. Do zdjęcia w badanym szeregu przykłada się szablon, tak aby jego osie pokryły się z lewą i dolną ramką zdjęcia. Na to zdjęcie nakłada się zdjęcie z szeregu sąsiedniego tak, aby treści w pasie pokrycia poprzecznego pokryły się. Ramka sąsiedniego zdjęcia wskaże na osi szablonu wartość pokrycia poprzecznego. W przypadku badania zdjęć w niepociętej rolce zaleca się inny sposób: na kalkę projektu lotu nanieść zasięg badanego zdjęcia oraz zdjęcia odpowiadającego mu położeniem w szeregu sąsiednim. Proporcja szerokości pasa poprzecznego do formatu zdjęcia jest poszukiwanym pokrycie poprzecznym. Pokrycie poprzeczne powinno mieścić powinno mieścić się w granicach: minimalnie- o 15% mniejsze od projektowanego, ale nie mniejsze niż 10%; maksymalne: o 20% większe od projektowanego; graniczną dopuszczalną wielkością pokrycia poprzecznego jest 10%.
Pokrycie obiektu zdjęciami sprawdza się również przez porównanie zasięgu zdjęcia z mapą projektu lotu. Sprawdzenie pokrycia wzdłuż granicy obszaru równoległej do linii nalotu wykonuje się przez sprawdzenie zasięgu co czwartego- piątego zdjęcia w skrajnych szeregach.

.

.

---